Pamiętniki Matyldy

,,Czuła, że Matylda chciałaby, żeby to właśnie ona znalazła i przeczytała jej zwierzenia. Adę z ciotką łączyła taka szczególna więź. Ale również osobista tragedia. Obie straciły ukochanych mężczyzn. Obie miały złamane serca, tylko ciotka już po tym dramacie nie podniosła się, nie umiała żyć z nikim innym..."

Autorka miała wspaniały pomysł, żeby nakreślić fabułę za pomocą zapisków jakby z pamiętnika. Co nowy rozdział, to piękne zdjęcie i inna data. Zapiski mają od kilkunastu linijek, do kilku stron i oznaczone są odpowiednią datą bądź czasem obecnym i przeszłym. Tutaj chodzi o rzeczy ważne, czasami opisana jest jedna chwila, coś najważniejszego, co zmieniało życie dwóch kobiet. Jedna opisywała co czuje i jak jej życie wygląda teraz, druga pisała pamiętnik kiedyś, by jak to sama stwierdziła, przejść pewnego rodzaju terapię, by pozbyć się zalegającego wewnątrz niej bólu. Jedna z nich sama nam się przedstawia, czyni to w pamiętniku i tam opisuje co aktualnie robi, z kim mieszka i jakie ma plany na przyszłość. Początkowo wkłada w to dużo pozytywnych uczuć, w końcu jest szczęśliwa i wychodzi na to, że przyszłość dwojga ma się ku dobremu. Tylko później czytamy o wielkim niepokoju, bo jej ukochany znika. Ona jest całkowicie załamana, nie wie co się stało, czy może w coś się uwikłał. Kobieta, która czyta te zapiski jest mocno wciągnięta w lekturę. Sama wciąż pamięta swojego pierwszego męża, a obecny nie jest zadowolony z tego, że wciąż czuje się tym drugim. Dodatkowo w zapiskach Matyldy zauważa, że przez pięć lat nic więcej nie pisała. Jest oszołomiona, bo ledwo ogarnia to, co się dzieje u niej, a teraz dodatkowo jest zła na osobę, która była ważna w życiu Matyldy. Jak zatem dalej potoczą się losy obu kobiet? Czy obecna postać pozna wszystkie tajemnice z przeszłości? I co zrobi z własnym życiem?
Oj w tą książkę wkręca się od razu. Ile tu sekretów do odkrycia, dodatkowo autorka co jakiś czas pozostawała nas z niedokończoną opowieścią, by później do niej powrócić. No oszaleć było można, bo te rzeczy chciałam poznać od razu! Przeczytajcie, bo naprawdę warto!

Dopiero w notatce od autorki dowiedziałam się, ze "Pamiętniki Matyldy" to już czwarta książka w serii. Nie przeszkodziło mi to jednak w odkrywaniu tej historii (więc śmiało, można ją czytać osobno), za to rozbudziło ciekawość i zachęciło po sięgnięcie po trzy poprzednie części ("Przy filiżance kawy", "Galeria spełnionych marzeń" i "Krajobraz o burzy").
Przyznać muszę, że wzruszyła mnie ta historia ogromnie, szczególnie ta część dotycząca bezpośrednio Matyldy- ciotki Ady i Doroty. Dzięki jej pamiętnikom możemy zerknąć na jej życie, poznać marzenia i troski nie tylko dnia codziennego, ale i te dotykające jej przeszłości. Równocześnie obserwujemy perypetie następnego pokolenia- siostrzenic Matyldy i dochodzimy do wniosku, że okazuje się, że uniwersalne wartości, marzenia i pragnienia nadal są takie same jak kilkadziesiąt lat wcześniej. Nadal chcemy spełniać marzenia, dążymy do celu, kochamy i chcemy być kochani. Jest to historia pełna bolesnych wspomnień, tajemnic, podejmowania ciężkich decyzji i nadziei na lepsze jutro. Ta historia pokazuje, jak przewrotny i okrutny bywa los i przypomina o tym, że o szczęście należy walczyć ze wszystkich sił i każdego dnia, że nie wolno nigdy się poddać.

Książkę czyta się bardzo szybko, historia naprawdę wciąga i otula czytelnika niezwykłym ciepłem, pozwala przenieść się wyobraźni w piękne rejony niewielkiej Wiosenki, poczuć ich małomiasteczkowy klimat, złapać oddech, wyciszyć się, barwne opisy tylko w tym pomagają, a atmosfera, która panuje w domu Ady, otula rodzinnym ciepłem. Z drugiej strony możemy spacerować po pięknym Kazimierzu wdychać jego artystyczną atmosferę, zaznać namiastki sztuki i poczuć ducha wielkich artystów.
Akcja tej powieści nie goni na złamanie karku, ale potrafi zaskoczyć w najmniej spodziewanym momencie, jest nieprzewidywalna i zaskakująca, wymyka się schematom, które znamy z innych tego typu opowieści o rodzinnych tajemnicach, tu nie wszystko jest takie oczywiste, jak się wydaje na pierwszy rzut oka, a większość z tych wydarzeń posiada drugie a może nawet i trzecie dno.
Autorka świetnie steruje emocjami i zapewnia naprawdę wiele wrażeń, zmusza do refleksji, docenienia tego co się ma. Pisze otwarcie o bolączkach każdego człowieka, nie lukruje i nie ubarwia nic na siłę.
Bohaterowie z wszystkimi swoimi zaletami i wadami są niezwykle autentyczni, łatwo ich polubić, utożsamić się z nimi i odnaleźć cząstkę siebie. Niezwykle przykro mi się zrobiło gdy odkryłam, co podziało się w życiu Rafała- wielkiej miłości Matyldy.
Naprawdę z wielką przyjemnością sięgnę po poprzednie części.
Na uwagę zasługuje również wydanie tej książki. Przejrzysty układ, przyjemna dla oka szata graficzna i czcionka, pozwalają na prawdziwy relaks.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. To historia o rodzinie i jej tajemnicach, o trudnych i nie zawsze oczywistych wyborach. Jest to także opowieść o sile i wytrwałości kobiety. Każdy się w tej historii odnajdzie...