Księga Hektora (twarda)

Przyjemna kontynuacja przygód Wisienki utrzymana w tym samym stylu i o podobym klimacie. Jak na komiks dla dzieci, całkiem udany.Motywem przewodnim są tutaj zagadki i tajemnice i chociaż nie są one wybitnie skomplikowane nie mozna powiedzieć ze jest nudno. Główna bohaterka z jednej strony nieco irytuje swoim wysokim ego i usilnym pędzeniem w celu poszukiwania zagadek a jednocześnie jej dziecięca szczerość i realizm, może urzec. Są zagadki, tajemnice i nie zabraknie też nauki z każdej przygody. Ilustracje ciepłe i miłe dla oka.

Okazało się, że dziecko miało rację - rzeczywiście, drugi tom jest zdecydowanie lepszy. I to pod wieloma względami. Po pierwsze historia jest bardziej spójna i prawdopodobna, a co więcej, płynący z niej morał istotny jest, nie tylko dla głównej bohaterki komiksu. Również młody czytelnik może się czegoś nauczyć o relacjach międzyludzkich. Kiedy przyjaciele nam pomagają, a kiedy to my wykorzystujemy ich pomoc. I to w wyjątkowo nieładny sposób. Poza tym biografia starszej pani, to pouczająca historia o miłości i oddaniu. Rysunki, tak jak poprzednio, sympatyczne. Z dużą przyjemnością dla oka czyta się ten komiks. Starszy czytelnik raczej nie wpadnie w zachwyt, ponieważ nie jest docelowym odbiorcą, lecz tym młodym, z ręką na sercu - polecam. 

Wydawnictwo Egmont Polska wydaje coraz to ciekawsze komiksy, przeznaczone dla dzieci i młodzieży. Seria Komiksy są super, pokazała że w tym temacie powiedziano bardzo dużo. To są nie tylko albumy czysto rozrywkowe, ale i niosące jakieś przesłanie, mądre i zabawne. Niedawno przeczytałem drugi tom nowej serii, wpisujący się w opowieści nie tylko zabawne, ale i z morałem. Jest to kolejna część cyklu, który odniósł oszałamiający sukces we Francji. Nosi on tytuł ?Przygody Wisienki. Księga Hektora?.

O komiksie możemy przeczytać, że:
Wisienka ma jedenaście lat i pragnie zostać pisarką, zaczęła nawet pisać pamiętnik! Jej ulubiony temat to ludzie, zwłaszcza dorośli. Są tak skomplikowani, że chciałaby ich lepiej zrozumieć. Uwielbia ich obserwować, próbując odgadnąć, jakie tajemnice w sobie kryją. Tym razem Wisienka swoją uwagę i detektywistyczne zacięcie poświęca starszej pani, która jest częstym gościem w pobliskiej bibliotece. A wolny czas wakacji sprzyja refleksjom i poszukiwaniom rozwiązań zagadek, które nurtują dziewczynkę. Dlaczego kobieta wypożycza co tydzień tę samą książkę? Czym zajmuje się na co dzień? A co robiła w przeszłości? I dlaczego nigdy nie warto rezygnować z lojalności wobec bliskich?...

Tom ten zdaje się być znacznie ciekawszy od poprzedniego. Oparty na tym samym schemacie, podąża jednak inną, ciekawszą ścieżką. Szata graficzna również jest znakomita. Więcej realizmu i więcej zróżnicowanych scen. Tym bardziej warto czekać na kolejny tom cyklu, który zapowiada się jeszcze ciekawiej. Całość zamyka się w pięciu tomach. Polecam zatem.

Nastał czas wakacji, pora odpoczynku od wszelkich szkolnych trosk. Kilka tygodni doskonałej zabawy, która pozwoli z wielkim optymizmem wkroczyć w nową gimnazjalną przyszłość. Przyjaciółki Wisienki swoje wolne dni spędzały w różnych miejscach, Lina wyjechała do swojej siostry, która niedawno urodziła dziecko i sprawdzała się tam w roli cioci, Erika zaś cały lipiec spędzała na kolonii. W miasteczku pozostała tylko Wisienka, która nie miała jednak czasu na nudę i tęsknotę. Jej umysł zaprzątała nowa zagadka, która tylko czekała na odkrycie. W nowym śledztwie obiektem zainteresowania dziewczyny stała się pewna dosyć enigmatyczna starsza pani, która w regularnych odstępach czasu wsiada do lokalnego autobusu, trzymając w dłoniach tajemniczą książkę. Kim jest ta osoba? Co skrywał wolumin, który tak mocno ściskała w dłoniach? Dlaczego na jej twarzy widać głęboki smutek i tęsknotę? Czy tym razem bystra dziewczyna odkryje prawdę? Czy uda się jej zachować przyjaźń koleżanek, które niezbyt chętnie chcą uczestniczyć w kolejnym śledztwie?

Mamy tutaj do czynienia z identyczną formą albumu jak w części pierwszej. Mieszanka typowego komiksu z elementami tytułowego pamiętnika, gdzie bohatera umieszcza swoje przemyślenia, pewne wskazówki do prowadzanego śledztwa, opisuje swoje relacje z ludźmi i dodatkowo strony upiększając rysunkami. Na samym końcu albumu znaleźć można miejsce, gdzie kreatywny czytelnik, będzie mógł popuścić wodze wyobraźni, rysując np. okładkę książki czy pisząc list do najlepszych przyjaciół.

Jeśli chodzi o zaś o scenariusz Księgi Hektora, to stoi on na naprawdę dobrym poziomie. Stopniowo odkrywana tajemnica przeszłości miesza się tutaj z treścią mającą dosyć wyraźne i głębokie przesłanie dla młodszego czytelnika. Nie braknie tutaj oczywiście szczypty humoru, który podkreśla dziecięcy charakter dzieła. Oczywiście momentami jest odrobinę nazbyt infantylnie, ale cały czas należy pamiętać o tym, do kogo kierowanego jest owo dzieło.

W kwestii oprawy graficznej nie zmienia się kompletnie nic. Nadal prace Aurélie Neyret zachwycają i przykuwają uwagę każdego czytelnika, niezależnie od tego ile lat ma na karku. Jest prosto, kolorowo i nastrojowo, czyli dokładnie tak jak powinno być w komiksie dla młodszych odbiorców. Całość plansz upchnięta w gustowny wydaniu z twardą oprawą, które będzie ozdobą każdej półki.

Pamiętniki Wisienki. Księga Hektora to tytuł, po który powinien sięgnąć każdy rodzić, który szuka dla swojej pociechy czegoś stosunkowo prostego, ale też mocno wciągającego, co zapewni chwilę intensywnej rozrywki.