Pani dobrego znaku. Wieczne Cesarstwo

Pierwsza część ?Pani Dobrego Znaku? powoli wprowadzała nas w świat Dartanu i przygotowywała na mocną akcję. W ?Wiecznym Cesarstwie? dostaliśmy tej akcji sporo. Powieść opiera się na działaniach wojennych oraz intrygach, a po poprzednich tomach widać, że Feliks W. Kres czuje się w takich sprawach jak ryba w wodzie.

Według mnie, największym plusem tej historii jest ukazanie wojny z perspektywy dwóch stron oraz kilku różnych dowódców. Dzięki temu czytelnik może sam zdecydować, kto jest tym dobrym, a kto złym. Uprzedzam jednak, że nie jest to wcale łatwe. Autor ukazuje nam motywy kierujące różnymi bohaterami, przez co postaci nie są płytkie. Ba, są one ciekawe i charyzmatyczne oraz zapadają w pamięć, choć część z nich znamy już z poprzednich tomów cyklu. To również uważam za wielką zaletę całego cyklu. Pomimo tego, że każda część jest o innych bohaterach i miejscu w Cesarstwie, to koniec końców wszystko łączy się ze sobą w bardzo ciekawy sposób.

Każdy kolejny tom ?Księgi Całości? jest coraz lepszy i coraz bardziej uwidacznia się kunszt literacki Feliksa W. Kresa. Ponadto, na kolejne części czekam również z powodu genialnych okładek nowego wydania od Fabryki Słów.

Wieczne Cesarstwo od początku rzuca czytelnika w wir wydarzeń, których początki mieliśmy okazję przeczytać w Wiecznym pokoju. Akcja powieści rozpoczyna się dokładnie w tym momencie, w którym zakończył się poprzedni tom. Mamy tutaj wiele potyczek i bitew, gdzie główną rolę wiedzie konnica i rycerstwo. Wojna, jaka się szykuje nie będzie taka łatwa dla żadnej ze stron i wszyscy poniosą wysokie straty. Wodzowie Wiecznego Cesarstwa, jak i ci służący Ezenie mają niejedną sztuczkę w zanadrzu w obliczu przeważających sił i niefortunnych okoliczności. Powoduje to, że książka czyta się bardzo dobrze i szybko, chcąc przekonać się jak zakończy się te konflikt.

W poprzednich tomach Feliks W. Kres pokazał, że znakomicie potrafi przedstawić przebieg wszystkich starć, zupełnie jakbyśmy oglądali je na żywo. Nie inaczej jest w Wiecznym Cesarstwie, gdzie mamy kilka dużych bitew, które autor świetnie opisał. Jestem pod dużym wrażeniem! Nie wiem, czy nie jest to dla mnie osobiście jeden z najlepszych tomów Księgi Całości. Jedyne co mi nie do końca pasowało, to podział Pani Dobrego Znaku na dwa tomy, ponieważ jest to w zasadzie jedna historia, a nie dwie jak to było w przypadku Grombelardzkiej legendy.

Wieczne Cesarstwo jest drugim tomem Pani Dobrego Znaku i kontynuuje wydarzenia z Wiecznego pokoju. W końcu wybucha wojna Dartanu z Wiecznym Cesarstwem, mamy zatem dużo zwrotów akcji, a także bitew i potyczek, które są bardzo dobre opisane.

PANI Z DOBREJ KSIĄŻKI

Drugi tom ?Pani Dobrego Znaku?, stanowiący jednocześnie szóstą książkę z serii ?Księga całości?, pojawił się w końcu na polskim rynku. I jak zawsze jest to dzieło warte sięgnięcia. Proza Feliksa W. Kresa to kawał dobrej, gatunkowej roboty. Nie zawsze trzymającej ten sam poziom, czasem nie do końca wyważonej, a jednak wartej poznania i polecenia fanom gatunku.

W świecie męskich władców i męskich zasad, jedna kobieta sięgnęła po władzę i porwała tłumy. Teraz jej armia złożona zarówno z rycerzy, jak i prostaków, kontynuuje swój pochód po władzę i dawne królestwo. Ale czy ujdą z niego z życiem?

?Wieczne cesarstwo? to kolejny dobry tom dobrej serii, tak w skrócie można podsumować to dzieło. Właściwie trudno mówić tu o tomie oddzielnym, bo to po prostu kolejna powieść z serii rozbita na dwie części i zaczyna się dokładnie tym, gdzie finał swój miała część poprzednia ? nawet numeracja rozdziałów kontynuuje stan z pierwszego tomu ?Pani Dobrego Znaku?. I trzyma tez poziom tego, co widzieliśmy w cyklu do tej pory.

Jak zawsze więc, tak i tu na czytelników czeka akcja, nieźle skrojone postacie, przyjemny klimat, swojski, ale jednak na tyle fantastyczny, by zarówno można było odnaleźć w nim coś nam bliskiego, jak i odlecieć nieco dalej. Bywa, że Kres serwuje nam brutalną opowieść całkiem bliską ziemi, bywa też, że sam odrywa się w kierunku elementów bardziej fantazyjnych. Nie żałuje nam też erotyki, z którą czasem zdarza mu się przesadzić, ale nie na tyle, by chyba kogokolwiek mogło to odrzucić. Za to zapewnia porcję przygód, niebezpieczeństw i dobrej akcji, za co cenię sobie tę serie.

I cenię sobie też pisarstwo autora. Kres pokazuje, że nie trzeba wielu słów (choć w przypadku tego sześćsetstronicowego tomu brzmi to może osobliwie) by zbudować nastrojowe, trafione zdanie, opisujące skrótowo to, co opisane być powinno, a resztę pozostawiające wyobraźni odbiorcy. Czasem może i przesadza z rozpisywaniem się, ale jednocześnie nawet te momenty serwuje w sposób literacko satysfakcjonujący.

Świetne wydanie dopełnia całości. Tym bardziej, że w środku mamy niezłe ilustracje Przemysława Truścińskiego, może nie tak znakomite, jak rewelacyjne okładki, ale jednak pasują do treści. Kto lubi dobrą, rodzimą fantastykę, powinien ten cykl poznać.