Pani March (twarda)

Życie na świeczniku niesie ze sobą mnóstwo obowiązków, chociażby dbanie o wizerunek, jaki ostał wykreowany wśród znajomych i nie tylko. Dzisiejsza recenzja dotyczy książki ?Pani March? autorstwa Virginii Feito. Kto z was chciałby być bohaterką książki? Książki, która napisał własny mąż lub żona? Nie wiem, jak wy, ale ja chciałabym być pierwowzorem głównej bohaterki, no chyba że byłaby to zła postać lub jakaś taka co ma z głową nie tak wtedy wybaczcie, ale popłakałabym się. :p Jedno rzucone mimochodem zdanie rozpoczyna lawinę zdarzeń, które??! Tego już dowiecie się sami.
Standardowo odsyłam was na stronę np. wydawnictwa w celu zapoznana się z opisem książki, ale uwieźcie tego, co znajdziecie w środku jeszcze nie było. Momentami poważnie, ale i śmiesznie to daje według mnie taką równowagę w tym wszystkim. Pani March jest kobietą, która fantastycznie ?radzi sobie? z obowiązkami domowymi, jak i towarzyskimi.
Zwróćcie uwagę na ten cudzysłowów, bo w czterech ścianach tego idealnego domu jest całkiem co innego. Ile wkładu w poukładany czysty dom i rodzinę jest dzięki Pani March dowiecie się osobiście. Jeżeli jesteś osobą, która lubi ?szybką jazdę? to tutaj tego nie znajdziecie, ale mimo mozolnej rozgrywającej się akcji naprawdę książka potrafi wciągnąć i chcesz dowiedzieć się, jaka jest odpowiedź i kto jest winny morderstwa. Macie dużo psychologii, czarnego humoru oraz zmieszania czytelnika w to, co wydaje się oczywiste, a takie nie jest. Lektura idealna na takie niedzielne popołudnie pod kocem, mimo że mamy morderstwo. :p Znacie szwedzką pisarkę Camille Läckberg? Jak tak to tutaj momentami macie taką właśnie akcje. Na końcu, poznając co i jak dociera do was, że byliście blisko rozwikłania zagadki albo bardzo, bardzo daleko i takie pytanie w głowie ?ale jak to??.
Polecam każdemu, kto szuka czegoś mało oczywistego.

Przyznam się Wam szczerze, że rzadko zdarza mi się trafić na lekturę, która wywołałaby we mnie tak mieszane uczucia.

Pani March ? porównywana jest przez niektórych do słynnej Bukietowej z angielskiego serialu ?Co ludzie powiedzą?. Może coś w tym jest? Poziom zadufania i pozoranctwa istotnie podobny, ale Pani Bukiet jest w tym wszystkim zabawna i na swój sposób urocza. Pani March jak dla mnie nie ma w sobie nic, co mogłoby powodować że się ją lubi lub usprawiedliwia jej zachowanie. Zresztą widać wyraźnie, że ona nie lubi sama siebie. Zakompleksiona, wiecznie pomijana w rodzinie, nie utrzymująca bliskich relacji ani z matką ani z siostrą, wysoki status społeczny osiągnęła dzięki małżeństwu z uznanym pisarzem. Jednak jej stosunki z mężem oraz jedynym synkiem też nie należą do udanych. Gdy mąż wydaje kolejny bestseller opowiadający o życiu niezbyt atrakcyjnej ?kurtyzany? Johanny, a znajoma sprzedawczyni ze sklepu sugeruje, że autor wzorował bohaterkę na żonie, Pani March po prostu odbija - wszędzie węszy spisek, wydaje się jej, że wszyscy wiedzą o tym, że to ona jest tytułową Johanną, zaczyna mieć zwidy. Przyznam że zakończenie bardzo zaskakuje i jest zdecydowanie ukoronowaniem całej historii.

Dla mnie najgorsze jest jednak to, że główna bohaterka nie wzbudza w czytelniku ani krzty sympatii. Może takie było założenie autora, ale mnie jest ciężko czytać książkę, w której nie jestem w stanie polubić żadnej z postaci, z czołową bohaterką na czele. Książka jest ciekawa, z pewnością doskonale napisana, piękny język, ale? kompletnie nie mój typ. Przez antypatię do bohaterki ja nie potrafiłam się w niej rozsmakować.

Doskonała, ponadczasowa, ironiczna, przykuwająca uwagę powieść, ni to thriller, ni to czarny humor, ni to powieść społeczno-obyczajowa. Taki miks który wyśmienicie wyszedł autorce.
Książka z pozoru bardzo banalna, zdarty schemat, zwyczajne otoczenie, ale..
Tytułowa pani March to żona pisarza Georga Marcha, który od dawna chce być bardzo sławny. Oboje mieszkają w bogatej dzielnicy Nowego Jorku, są ludżmi zamożnymi, uprzywilejowanymi. Pewnego dnia życzenie Georga się spełnia. Jego nowa książka odnosi niesamowity sukces.
Dla ukochanej żony to powinien być powód do radości, do świętowania. Jednak tak nie jest. Okazuje się, i autor swoją główną postać wzorował na własnej żonie. I niby wszystko byłoby ok, gdyby nie fakt, iż bohaterka to odrażająca, okropna, wynaturzona...dziwka :) No i zaczyna się.
Okazuje się, że w życiu małżeństwa March nic nie jest takim jakim zdaje się być, a ich codzienna pozorna sielanka to gra pozorów, teatr. Nawet dla nich samych wszystko to zdaje się być zaskoczeniem. Odkrycie, iż coś jest nie tak, staje się szokiem. A to dopiero początek.
Szybko okaże się, iż każde z nich ma swojego przysłowiowego trupa w szafie. A tytułowa pani March jest osoba...której potrzebna jest porządna terapia, uczciwość i mocny specyfik na rozlużnienie. Wieloletnie wypieranie, gra pozorów, zapominanie o sobie, zamiatanie problemów pod dywan brak szczerości to wszystko doprowadza ją na skraj nieszczęścia. W pewnym momencie pani March dochodzi na skraj załamania i przestaje kontrolować sama siebie. A to jeszcze nie wszystko.
Brawa dla autorki za zbudowanie tak genialnej postaci. Pani march jest trudna, niejednoznaczna, bardzo skomplikowana i ma wiele twarzy i warstw. Jestem przekonana, iż spora grupa czytelników dojrzy w niej część siebie, niestety.
Na początku napisałam, iż to zdarty do bólu szkielet powieści. I tak jest. Ktoś z traumami, problemami, zapominanie o sobie etc. To było i będzie w wielu książkach. Sęk w tym, jak to zostało sprzedane.
Feito stworzyła genialnych bohaterów i umieściła ich w mistrzowskiej książce. Każda kolejna strona sprawia, iż otwieramy oczy ze zdziwienia i nigdy nie jesteśmy pewni, co jest prawdą, a co fałszem, grą pozorów. Świetna, jakże realistyczna powieść. Polecam.

Jak już pewnie wiecie, uwielbiam czytać powieści debiutantów. Tym razem dałam szansę Virginii Feito i jej książce pod tytułem "Pani March".
Historia ukryta na jej kartkach od samego początku była dla mnie tajemnicą.
Poznałam główną bohaterkę Panią March. Dziwiło mnie, że od razu nie poznałam jej imienia. Mało tego, jej imię przedstawione jest w książce tylko jeden raz. Oczywiście nie zdradzę wam, jak ona ma na imię oraz w którym miejscu je poznacie. To jest moja słodka tajemnica. Ta bohaterka jest dość tajemnicza. Zagłębiając się w lekturze, coraz bardziej dochodziłam do wniosku, że ma nierówno pod kopułą. Pomału odkrywałam jej tajemnicę i powiem wam, że na końcu przeżyłam niemały szok. Dlaczego? Musicie się o tym przekonać sami. Jej mężem jest ostatnio rozchwytywany pisarz George March. Jego ostatnia powieść wywołała ogromną sensację. Przybyło mu sporo fanów. Prawdopodobnie pierwowzorem jego głównej bohaterki jest właśnie jego żona. Co z tego wyniknie? Czy Pani March będzie z tego zadowolona? Państwo March (albo jak chce autorka Marchowie) mieszkają w apartamencie na piątym piętrze w dzielnicy Upper East Side w Nowym Jorku. Mają pomoc domową. Pani Martha ma około 50 lat i uwielbia rządzić się w kuchni. Czy dogaduje się z Panią March, czy raczej drą ze sobą koty?
Państwo March mają 8-letniego synka Jonathana. Wydaje się być samotnym dzieckiem. Rodzice nie bardzo się nim interesują. Każde z nich jest zajęte swoimi sprawami. Często jedząc kolację, zapominają, że obok nich siedzi ich wspólny syn. Współczułam mu takich rodziców.
George ma jeszcze starszą córkę z pierwszego małżeństwa. Pani March nie bardzo ją trawi. Prawdopodobnie jest zazdrosna o więź, jaka łączy córkę z ojcem. Szkoda, że nie zbudowała podobnej relacji ze swoim synkiem.
Jeden zły podszept i Pani March zaczyna wariować. Za wszelką cenę musi przeczytać najnowsze dzieło swojego męża. Chce poznać prawdę. Dlaczego wszyscy się tak dziwnie na nią patrzą? Czy oni coś wiedzą? Czy dostrzegają więcej niż ona? Czemu akurat teraz jego książka zyskała taką popularność? Pani March posunie się do szpiegowania. To, co odkryje, wywróci jej życie do góry nogami. Czy jej mąż okaże się seryjnym mordercą? Prawda jest znacznie gorsza, niż mi się to wydawało. Koniecznie musicie ją poznać.
Książka "Pani March" nie wywarła na mnie ogromnego wrażenia. Na początku tej historii musiałam się w nią wkręcić, a im dalej tym było dziwniej. Zastanawiałam się, czy to ze mną jest coś nie tak, czy raczej z główną bohaterką i jej mężem. Książkę czytałam przez kilka dni. Po jej przeczytaniu pozostałam ze stwierdzeniem: co za pokręcona historia.
Życzę autorce kolejnych ciekawszych historii. Cieszę się, że odważyła się wydać tę książkę.
Ps.
Pierwsze śliwki robaczywki.

?Pani March? autorstwa Virginii Feito to nietypowy thriller psychologiczny z elementami czarnej komedii oraz satyry społecznej.

Akcja powieści rozgrywa się w środowisku elity towarzyskiej Nowego Jorku. Pani March to żona głośnego amerykańskiego pisarza George?a Marcha. Najnowsza powieść George?a robi furorę. Żona jest dumna ze swojego sławnego męża. Pewnego ranka, właścicielka ulubionej cukierni sugeruje Pani March, że jest pierwowzorem literackim bohaterki ostatniej powieści George?a ? odrażającej kobiety o imieniu Johanna.
Ta rzucona mimochodem uwaga powoduje, że pani March nabiera wobec męża coraz więcej podejrzeń? Szperając w jego gabinecie, znajduje wycinek prasowy o zaginionej kobiecie. Czy George miał coś wspólnego z jej zniknięciem? Zadręczając się, spędza samotne noce ze swoimi myślami. Na domiar złego w jej mieszkaniu pojawiają się karaluchy i słychać dziwne dźwięki. Narastający niepokój i zaciekła determinacja w odkrywaniu sekretów męża stopniowo zaczynają zagrażać całemu jej otoczeniu?

?Pani March? to kolejna powieść, w której napięcie budowane jest stopniowo. Na początku poznajemy sielankowe życie tytułowej bohaterki, które przypomina nam fragment niejednej pozycji obyczajowej, jednak kiedy życie pani March zaczyna runąć, niczym domem z kart, akcja nabiera pewnego tempa, które coraz szybciej popycha nas do finału, które zaskoczy niejednego czytelnika.

Atutem tej historii jest bez wątpienia postać pani March, która już od samego początku udaje przed nami kogoś, kim naprawdę nie jest - gra swoją rolę, której uczyła się przez kilka lat. Jest to kobieta, której wpojono, że nigdy nie powinna pokazywać swojej prawdziwej twarzy i zawsze powinna grać pod publikę. Jej perfekcyjne życie budowane na kłamstwie w pewnym momencie pęka niczym bańka mydlana i wtedy rozpoczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki...

W trakcie czytania traficie na wiele monologów głównej bohaterki, które spowodują u Was poczucie smutku, pewnej melancholii oraz sprawią, że w środku poczujecie się złym człowiekiem. Coś czuję, że postać pani March nie da mi zbyt prędko spokoju.

Na koniec kilka słów o akcji i zakończeniu. Jeśli chodzi o pierwszy z nich, przyznam, że ?Pani March? w moim odczuciu była aż nadto powolna i wprowadziła mnie w pewną monotonność, przez którą zmuszona byłam odłożyć książkę na półkę, by po czasie znów do niej powrócić i przeżyć wszelkie emocje ze zdwojoną siłą. Natomiast jeśli chodzi o zakończenie, przyznam, że bardzo dobrze współgra on z całą fabułą. Może i pewna jej część była dla mnie do przewidzenia, to jednak jego większy fragment bardzo mnie zaskoczył.

Czy książkę polecam? Jeśli cenisz sobie pozycje, w których występują ciekawi/nieszablonowi bohaterowie, koniecznie sięgnij po ten tytuł. Coś czuję, że pani March zapewni Ci niezapomnianych wrażeń.

?Poczucie winy jest dla odważnych. Wyparcie dla reszty?.

Poznajcie Panią Match.
Dumną, dystyngowaną, elegancką i charyzmatyczną kobietę w średnim wieku. Mieszkającą w pięknym apartamencie w centrum Nowego Jorku. Kochającą urządzać przyjęcia dla elity towarzyskiej. Zatroskaną matkę jedynego syna, raz ciepłą, innym razem surową czy enigmatyczną. Żonę przy mężu. Pompatyczną towarzyszkę życia głośnego amerykańskiego pisarza George?a Marcha, którego najnowsza powieść właśnie rozpoczyna brylowanie po listach bestsellerów.

Pewnego dnia, właścicielka ulubionej cukierni Pani Match ośmiela się zasugerować, że w jej ocenie pierwowzorem głównej bohaterki najnowszej książki Pana Match - odrażającej kobiety o imieniu Johanna, jest właśnie jego żona.. Pani Match. Ta z pozoru niewinna sugestia, sprawia, że Pani Match zaczyna poddawać w wątpliwość swój ogląd rzeczywistości, a dokładniej męża.. A gdy lustrując jego gabinet napotyka na wycinek prasowy o zaginionej kobiecie, jej wyobraźnia podpowiada jej już tylko same mroczne scenariusze.. a wszystko co się dzieje potem, zdaje się tylko je potwierdzać..

?Pani Match? to nietypowy thriller psychologiczny. Niespieszna akcja absorbuje całą uwagę czytelnika wokół ?ról? odgrywanych przez główną bohaterkę, jej karykaturalności, słabostek, snobizmu i pozerstwa. Siła jej argumentu początkowo banalna, podkręcona jednak niepokojem oraz determinacją i desperacją utartej ?typowo kobiecej? natury, z każdą stroną staje się nie byle jaka i popycha, i ją, i czytelnika, w otchłań teorii zbrodni..
Obraz jaki maluje nam przed oczami Autorka powieści jest wielobarwnym połączeniem thrillera, czarnej komedii oraz satyry społecznej.
Ja bawiłam się świetnie.

Polecam.