Panika

Sięgając po debiut literacki pana Andrzeja Belenia pt. Panika, nie spodziewałem się zupełnie, że poniekąd może być to trochę książka... o mnie. Do czego zmierzam, o tym wkrótce. Chciałbym napisać kilka słów o autorze, ale niestety nie mamy na książce żadnych informacji. Jedynie na fanpage na Facebooku można znaleźć krótkie zdanie: Pisarz, którego 20-letnie doświadczenie w praktyce prawniczej przekształciło się w wyjątkową podstawę do opowiadania szalonych historii. I to, że mieszka obecnie w stolicy. (Może będzie szansa na spotkanie autorskie w bibliotece?).

Zdecydowanie zainteresował mnie tytuł powieści. Co samo słowo oznacza? Możemy czegoś bać się panicznie, wysokości, pająków, zastrzyków, wolno biegających psów, które mogą pogryźć i wiele innych czynników, które mogą wywołać strach. Sama definicja paniki? Proszę bardzo: pojęcie psychologiczne określające uczucie nagłego lęku o skrajnie wysokim nasileniu. Uczucie paniki jest jednym z komponentów napadu paniki ? objawu psychopatologicznego, który obserwuje się m.in. w przebiegu zaburzeń lękowych, zaburzeń afektywnych, niekiedy zaburzeń psychotycznych i innych.

Dlaczego na wstępie stwierdziłem, że treść książki ma coś wspólnego ze mną? Wyjaśniam. To chyba moja pierwsza powieść, w której głównym bohaterem literackim jest osoba chora na cukrzycę typu I. To tak jak ja. Przenieśmy się zatem do Stanów Zjednoczonych do największego miasta w stanie Waszyngton, do Seattle.

Cukrzyk, diabetyk, mężczyzna. Nie poznajemy jego imienia. Jak się okaże, nie jest to konieczne, o czym dowiecie się z posłowia. Człowiek ten chory na cukrzycę przyjmuje codziennie dawkę leku zwanego Sahaptyną. To lek, który po wstrzyknięciu reguluje poziom glukozy w organizmie. Inteligentnie, bo podawana dawka jest taka sama, tylko umiejętnie reguluje idealny stan poziomu "cukrów" przez 24 godziny na dobę. Najnowszej generacji lek szybko reaguje w dzień (jak insulina szybko działająca przy jedzeniu) i w nocy (wolno działająca). Bajka! A żeby było ciekawej, cudowna imitacja insuliny jest zupełnie za darmo... Główny bohater, niczym niewyróżniający się z tłumu, można nawet rzec, że przykładny amerykański obywatel, nagle pochyla się nad zwłokami w toalecie knajpy. Nie wie, dlaczego znalazł się w toalecie, choć wie, że był w pubie, tylko wyszedł za potrzebą. Jego rozum podpowiada, że to raczej on jest sprawcą tego bestialskiego mordu. Nie wie tylko, jak do tego doszło, bo w zaułkach mózgu nie widzi tej informacji. Trzeźwo myśląc, postanawia uciekać od razu przed wymiarem sprawiedliwości.

Mogę powiedzieć, że debiut literacki w wykonaniu pana Andrzeja jest udany. Powieść czyta się z dużym zainteresowaniem. w moim przypadku byłem zaciekawiony lekiem na całe moje zło. Są pewne minusy, ale nie mają one istotnego wpływu na treść powieści. Może zakończenie nie jest takie, jakbym chciał?