Pechowa dziewczyna

Przetańczyć z tobą chcę całą noc
Niech na nas gapią się no i co
Już każdy o tym wie, że ty też kochasz mnie
Więc wszystkim na złość przetańczmy tę noc
Bo życie tak krótkie jest... "Moje jedyne marzenie" Anna Jantar

Czy można mieć w życiu pecha? Okazuje się, że najczęściej nieszczęścia ściągamy na siebie sami. Nie ma pechowców z urodzenia, ale są typy zachowań i sposoby myślenia, które pecha prowokują. Pechowcami najczęściej zostają pesymiści.

Basia już jako dziecko była straszną niezdarą i często pakowała się w kłopoty i wygląda na to, że z wiekiem nic się w tej sprawie nie zmieniło. Dziewczyna ma 24 lata i twierdzi, że jest pechowa.

"Mój pech to nie kwestia wyborów, tylko urodzenia pod nieszczęśliwą gwiazdą. Tego jestem pewna."

Na co dzień pracuje w restauracji swojej mamy. Pewnego dnia otrzymuje kuszącą propozycję pracy na stanowisku menedżera w hotelu swojej ciotki w Krakowie. Bez chwili zastanowienia zgadza się na tę posadę. Wreszcie będzie miała okazję wyrwać się spod pieczy nadopiekuńczej matki.

"Czas zacząć żyć. Swoim życiem".

Razem z przyjaciółką Sylwią rusza na podbój Krakowa. Zaczynają studia i pracę w hotelu. W pracy Basia daje z siebie wszystko, a ciotka jest z niej dumna. Takich słów pochwały dziewczyna nigdy nie usłyszała z ust matki. Jej mama twardo stąpa po ziemi i rzadko się uśmiecha. Basia poznaje fajnego faceta i wydawać by się mogło, że wreszcie zła passa zostaje przerwana. Pytanie tylko na jak długo? W jej przypadku nie obędzie się bez rozczarowań. Jak pech to pech. Złamane serce można wyleczyć, ale co zrobić w przypadku gdy dowiadujesz się, że ludzie, którzy cię wychowywali, nie są twoimi rodzicami? Czy można mieć większego pecha niż Basia?

Jak to jest u Was z tym pechem? Wierzycie w przesądy typu "piątek 13 -tego", "czarny kot przebiegający nam drogę "? Ja zdecydowanie twardo stąpam po ziemi i osobiście w takie rzeczy nie wierzę. Co ma być, to będzie. "Pechowa dziewczyna" ta książka pochodzi z moich prywatnych zbiorów, wygrana w konkursie na Facebooku ponad dwa lata temu. Potrzebowałam odskoczni od thrillerów i kryminałów, w których ostatnio się zaczytuję i mój wybór padł właśnie na tę książkę. Literatura obyczajowa dla kobiet i o kobietach.

Polecam!

"Pechowa dziewczyna" Baśka, młoda kobieta, która dostała szansę na rozwój. Wyjeżdża do Krakowa, zaczyna studia, pracę, całkowicie nowy etap w życiu. Nie wszystko jednak układa się po jej myśli. Jest przekonana, że ma odwiecznego pecha, że jest skazana na niepowodzenie i zawsze czeka ją porażka i zawód.
Czy to jednak możliwe aby ktoś był prześladowany przez los?

Jeden z wielu pechowych dni sprawia, że spotyka na swojej drodze Maksa. A w zasadzie to na niego wpada. Przewrotny los jeszcze nie raz skrzyżuje ich ścieżki. Jednak jak na pechową dziewczynę przystało, ta relacja nie będzie łatwa. Czeka ich wiele wzlotów i upadków, nieporozumień, zbiegów okoliczności czy przypadków. Będą potrzebowali dużo cierpliwości, wytrwałości, ale i humoru aby dotrzeć do celu.
Tylko co jest tym celem?
Może każde z nich dąży do czegoś innego?

Książka jest napisana w przyjemny sposób. Pewnie nie jedna osoba będzie potrafiła utożsamić się z bohaterką. W końcu każdy z nas ma gorsze dni, tylko nie każdy przeżył ich aż tyle. Ta historia pokazuje, że warto walczyć do końca, zadbać o siebie i nie poddawać się, nawet kiedy los ciągle podkłada nam kłody pod nogi. Momentami zabawna, chwilami smutna, ale nigdy nudna. Raz się zdarzyło, że Baśka mnie mocniej zirytowała, kiedy na przestrzeni czterech stron najpierw rzuca się na Maksa, aby za chwilę uznać to za błąd i uciec, a kiedy już ją złapie, walczy by dał jej spokój. Jednak szybko ulega, ląduje w jego ramionach i spędzają chwile pełne uciech. Nie rozumiem jej motywacji i nagłej zmiany. Na szczęście nie miała już więcej takich rozchwiań. Weronika Karczewska-Kosmatka zapewniła mi przyjemną lekturę na weekend.

Czy jest na świecie osoba, która nigdy w życiu nie pomyślała sobie czegoś w stylu ?ale jestem pechow_? lub ?ja to mam pecha zawsze!?? Szczerze wątpię. Kiedy w zapowiedziach wydawnictwa ujrzałam tytuł Pechowa dziewczyna, coś mnie tknęło. Poczułam silną potrzebę poznania tej historii i ku mojej radości - udało mi się to. Dlatego też dzisiaj podzielę się z Wami swoją opinią na jej temat.

Basia, która pracuje w restauracji swojej mamy, może określić siebie jednym słowem: pechowa. Kobieta uważa, że nie ma w życiu szczęścia, a czego się tknie, to natychmiast się rozsypuje. Kiedy pewnego dnia od chorej ciotki otrzymuje propozycję świetnej pracy w hotelu, czuje, że jej karta zaczyna się odwracać. Zostaje rzucona w wir różnych obowiązków i choć czuje zagubienie, to wie, że to jest jej wielka życiowa szansa. Może dzięki temu również uda jej się odnaleźć własną receptę na szczęście i wielką miłość?

Pierwsza rzecz, jaka rzuciła mi się w oczy podczas lektury to bardzo przyjemny styl pisania Weroniki Karczewskiej-Kosmatki. Użyty tu język jest lekki, więc przez tę powieść tak naprawdę się płynie. Zaczęłam czytać tę historię od razu po skończeniu wykładów i nie spoczęłam, dopóki jej nie poznałam do końca. Tak, dobrze myślicie - pochłonęłam tę książkę w kilka godzin ? z czystej ciekawości z poczucia, jak przyjemna jest to lektura.

Główna bohaterka sprawiła, że miałam z nią pewien problem. Z jednej strony Basia wzbudziła moją sympatię oraz pewnego rodzaju podziw za to, jak odważna się okazała - w końcu podjęcie decyzji o pracy w hotelu, w dodatku na tak ważnym stanowisku i jednoczesne studiowanie już brzmi strasznie, a co dopiero, kiedy rzeczywiście tak się funkcjonuje. Z drugiej jednak strony, Basia irytowała mnie swoim usilnym przekonaniem, że jest pechowa i nie ma szczęścia w życiu. Oczywiście, zdarzyło się jej sporo niedobrego, ale czy to z góry oznacza, że jest ona skazana na porażkę? No nie do końca. Jej roztrzepanie również nie wzbudziło mojego zachwytu, choć momentami rzeczywiście było całkiem zabawne. Pisząc to, mam w głowie jednak świadomość, iż to zabieg celowy autorki - wykreowała ona postać, która nie jest wyidealizowana i ma wiele wad, ale przy tym i tak potrafi zainteresować czytelnika.

Fabuła tej powieści może nie jest zbyt oryginalna, bo umówmy się, książek, gdzie główna bohaterka poszukuje swojego szczęścia i miłości, jest na rynku wiele. Jednak nie oznacza to, że ta pozycja jest słaba - co to, to nie. Śmiem nawet pokusić się o stwierdzenie, że jest to jedna z lepszych powieści obyczajowych, jakie czytałam w ostatnim czasie. Dzięki tej książce udało mi się odprężyć, uciszyć męczące myśli i całkowicie dać się porwać historii Basi. Jeżeli i Wy poszukujecie czegoś właśnie w tym stylu, to powinniście zapoznać się z tą Pechową dziewczyną. Wbrew pozorom może nie być ona aż tak pechowa.