Pewnego razu w Wenecji

,,On jest dla mnie ucieczką, to na pewno. Jest oknem, przez które mogę wyjrzeć. Innym krajobrazem i innym ukształtowaniem terenu. Mam wrażenie, że z nim nic nie dzieje się naprawdę i dlatego wszystko można?.

,,Może nie powinno się tak długo żyć wspomnieniami pierwszej młodości i pierwszej miłości. Bo potem spotykasz kolejne osoby, które kochasz zupełnie inaczej, choć też mocno i prawdziwie. Ale co, jeśli to była właśnie ta jedna, najważniejsze miłość??.


Ostatnio miałam okazję sięgnąć po nowość od wydawnictwa Mando, która okazała się być naprawdę wartościową pozycją!

Poznajemy Janka, chłopaka, który ustatkował się przed końcem studiów, ma ambitną i bogatą dziewczynę, mieszkanie, pracę? można by rzec, że wymarzoną stabilizację, jakiej większość z nas pragnie.

Czy jednak jest szczęśliwy?

Wiola to ekscentryczna, starsza sąsiadka Janka, która budzi jego zainteresowanie i fascynację. Jest także dziewczyną po pewnych doświadczeniach i przeżyciach, w zupełnie innym życiowym miejscu. Los sprawia, że wyjeżdża razem z Jankiem w podróż do magicznej Wenecji?

Czy wspólnie będą mieli do opowiedzenia nową historię?

Pomimo różnic jakie istnieją między bohaterami, czytelnik ma wrażenie, że tych dwoje są sobie przeznaczeni. Czy okażą się być dla siebie jedynie lekcją?

Magda Knedler stworzyła szczerą opowieść o miłości, o życiowych wyborach, o szczęściu i poczuciu spełnienia. Czasami miejsce, które wydaje się dla nas najbardziej bezpieczne i właściwie może być tylko punktem zwrotnym, który zaprowadzi nas do wielkiej zmiany.

Książka naprawdę skłoniła mnie do refleksji nad życiem i uważam, że jest godna uwagi. Planuje przeczytać także historyczną powieść Pani Magdy pt. ,,Łączniczka?.

?Pewnego razu w Wenecji? to książka, która skradła moje serce od pierwszych stron. Opowieść w niej opisana jest prostą historią, która może przydarzyć się każdemu. Nie jest to płomienny romans i akcja płynie leniwie, ale ma coś w sobie ta książka, że nie można od niej się oderwać. Co? Według mnie wspaniały portret psychologiczny bohaterów oraz narracja pierwszoosobowa, która wyjątkowo w tej historii spodobała mi się. Dzięki takiej narracji czytelnik lepiej poznaje każdego z bohaterów. Zarówno to co dana postać myśli i uczuje, jak również to jak ją spostrzegają pozostałe osoby.
?Pewnego razu w Wenecji? to opowieść o trójce ludzi, którzy szukają miłości i akceptacji. Janek to młody mężczyzna, który zamieszkał ze swoją dziewczyną, Anną. Jak to sam mówi, kocha ją, ale nie wystarczająco. Anna z kolei, to dziewczyna która wydaje się, że osiąga wszystko dość łatwo. A to wszystko dzięki jej rodzicom, którzy opłacają nie tylko jej studia, ale również wyjazdy za granicę. Cały czas wydawało mi się, że nie pasują do siebie pod wieloma względami. Anna zarzucała Jankowi, że nie ma celu w życiu. W ich spokojnym życiu pojawia się Wiola. 7 lat starsza od Janka kobieta, która na początku bardzo mnie intrygowała. Jak to się stało, że to właśnie z nią wyjechał do Wenecji, a nie ze swoją dziewczyną? I jak po powrocie zmieniło się ich życie? Przekonajcie się sami.
Książka dostarczyła mi wielu emocji. Od uczucia niesprawiedliwości po tym co spotkało Janka w dzieciństwie, po uśmiech na twarzy. Pani Magda cudownie oddała nie tylko klimat Wenecji, ale również wspaniałych lat 90 XX wieku. Lat w których była jedna królowa i nazywała się telewizją.
Wszystko to sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie, a po skończeniu czuje się żal, że już trzeba rozstać się Jankiem, Anną i Wiolą.
Jeśli lubicie tego typu historie oraz książki, które zmuszają do refleksji to bardzo polecam ?Pewnego razu w Wenecji?.