Pierwszy dzień po śmierci

Magiczna świetna książka! Jeżeli znacie książki Szymona Hołowni które w bardzo lekki, nowoczesny, komunikatywny sposób traktują o wierze, i ogólnie - Bogu, to znajdziecie w tej książce podobne "lekkie" "flow"
(że tak zapodam po młodzieżowemu...) To wielka sztuka pisać o Rzeczach Ostatecznych w tak intrygujący, ciekawy sposób, posiłkując się przy tym zarówno Biblią, jak też Koranem, oraz teologami Kościoła. Książka nie zmusza do myślenia, ona do niego zachęca, wskazuje zupełnie nowy wymiar Śmierci... Ona zmienia czytelnika, otwiera mu oczy, uzdrawia, jak Jezus ociemniałego, pozwala spojrzeć w przyszłość, malując jej obraz bardzo sugestywnie... To jedna z najlepszych książek jakie czytałem (chociaż nie jestem molem książkowym). To także mini-kompendium wiedzy o Chrześcijaństwie, a także historii Bożego Zbawienia. Chyba nie przesadzę pisząc, że książka jest po prostu NIEZIEMSKA, i mam wrażenie,że w jej tworzeniu (tak, tak, nie pisaniu a tworzeniu) autorowi Ktoś pomagał...

Wielu z nas zastanawia się jak wygląda podróż w inny świat i co tam właściwie się znajduje, gdy tam dotrzemy. Autor książki wykreował bohatera, który pełni rolę narratora, obserwatora, zadaje pytania, próbuje odnaleźć się, ale łatwo nie jest, kiedy praktycznie nie było się w takim nieznanym miejscu.

Ludzie są zupełnie inni, pełni tajemnic, nie zwracają uwagi na nic. Uwagę zwróciłam szczególną na treść i co z niej wynika ? podróż do innego życia ponoć ciekawszego , które ma nastąpić po śmierci, czy ono ma sens?

Wszystkie 20 rozdziały książki są przedstawione w sposób interesujący, ponieważ możemy tutaj odnaleźć odpowiedzi na pytania na tematykę na, którą zazwyczaj się nie rozmawia- śmierć, a właściwie co znajduje się po drugiej stronie życia po śmierci.

Pierwszy rozdział stał się dla mnie cenną wskazówką, jak można poprawić swoje życie praktycznie, w ciągu 5 minut zrozumienie historii o młodym człowieku, który dla własnego dobra i poczucia spełnienia rezygnuje z własnych marzeń i zmienia swoje dotychczasowe życie.
Każdy z czytelników ma swoje Niebo czy Piekło na ziemi.

Istnieje możliwość wyboru właściwej drogi do lepszego życia.Gdy poznamy bohatera, który dzięki temu,że chce dokonać zmian,czuje się sam i my też jesteśmy tacy na co dzień.

Książka zawiera 20 rozdziałów, 146 przypisów, 344 stron, twardą oprawę koloru jasnoniebieskiego, w tle mamy bohatera z walizką, następnie rama, a w niej zegar, który odmierza cenny jego czas. Wydana została przez Wydawnictwo Wam.

Zachęcam do przeczytania czytelnikowi tej książki ponieważ:

- czytelnik pozna najcenniejsze wartości życia w postawach ludzkich
- czytelnik zrozumie sens życia w świecie materialnym
- czytelnik ujrzy światło nadziei na lepsze jutro
- czytelnik zapozna się ze słowami pochodzącymi od Pana Boga zawartymi w Piśmie Św.

Rzadko zdarza się, aby współczesny człowiek, a jeszcze do tego ?w kwiecie wieku? myślał o śmierci.
Utarło się, że emeryci, babcie czy dziadkowie, którzy cierpią na nadmiar czasu rozmyślają o śmierci.
Jednak teraz śmierć zaskakuje coraz to młodszych ludzi, ?jak nas nie dopadnie zawał, to wylew lub rak nas zabije?.
W mediach ciągle nas straszą groźnymi chorobami, na które nie ma lekarstwa.
Żyjemy w ciągłym stresie i biegu, nie wiedząc co nas czeka.

Proponuję Państwu ciekawą książkę, można by rzec intrygującą historię o tym, co czeka człowieka po śmierci.
Poeta wyobraził sobie, że po swojej śmierci znalazł się w płaszczu i z teczką w windzie, która (miał takie wrażenie), że jedzie do góry, a z naprzeciwka napotkał światło.
To jest trochę tak, jak ludzie przeżywają swoją śmierć kliniczną, z której później wracają do życia na ziemi.
Teczka, którą autor trzyma w ręku symbolizuje całe jego życie, dobre i złe uczynki, ale autor pisze, że w teczce swojej ma tylko swoje ulubione książki.
Spotyka obok siebie wielu ciekawych ludzi, którzy umarli tak jak on: starsi, młodsi, dzieci i starcy, nawet Chińczycy czy Muzułmanie.
W sumie około 25 osób, które wraz z autorem czekają na stacji kolejowej, aby wsiąść do odpowiedniego pociągu.
Podobnie jak każdy z nas, także i autor oraz ludzie z nim przebywający mają swojego Anioła Stróża, który za życia chroni nas, a po śmierci za nami oręduje.
Autor poznaje historie i tragedie ludzi z nim przebywających np. chłopak, który zerwał kontakt z rodzicami, kiedy był nastolatkiem, uderzył matkę i nie pokazał się w domu nigdy więcej, nawet wtedy, gdy oboje rodzice byli chorzy i potrzebowali pomocy. Z rodzeństwem też zerwał kontakty, swoje kobiety po prostu wykorzystywał, przyjaciół oszukiwał, miał tylko rówieśników, gdzie jeden z nich pewnego razu go zabił i tak samotny chłopiec nie miał nikogo, kto mógłby powiedzieć o nim, że za życia był dobrym człowiekiem. Aż tu nagle odezwał się jego Anioł Stróż i powiedział, że jest jedna osoba, która mówiła o tobie, że jesteś dobrym chłopcem. To twoja babcia, która zmarła w przekonaniu, że jesteś dobrym człowiekiem. Wtedy chłopiec się rozpłakał i powiedział, że babcia nigdy nie spisała go na straty, zawsze odwiedzała go w więzieniu, ale nigdy jej za to nie podziękował. Wtedy Anioł powiedział, że Bóg patrzy na ciebie oczami twojej babci ? On umie dostrzec w tobie dobro, którego ty sam nie widzisz.

W książce oprócz Anioła autor opisuje także przerażające demony, które dręczą pokusami i wątpliwościami bohatera i jego współtowarzyszy.
Autor w swojej powieści posługuje się cytatami z Pisma Św. i przypowieściami, które interpretuje.
Na końcu książki ukazane jest Zmartwychwstanie, gdzie jest wielki ogrom dusz, tuż obok ciała Jezusa, zdjętego z krzyża.
Myślę, że autor opisuje tu sąd ostateczny, czyściec, niebo i piekło i pociąg, na którym było umieszczone zdanie: ?Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.?
Autor wsiada do pociągu i w tym momencie na ziemi wydaje ostatnie tchnienie.
Polecamy, ...

"Umarłem dziś rano" - tym zdaniem ewentualnie mogłoby się kończyć wiele powieści podczas gdy ta właśnie w ten sposób się zaczyna. To jednak niewielkie zaskoczenie w porównaniu do tego, jakie będą mieli zmarli, którzy nie wierzyli w życie wieczne, gdy otworzą oczy "po drugiej stronie". Książka jest fenomenalna. Jest powieścią, w której jednocześnie w jasny sposób wyłożona jest cała nauka Kościoła Katolickiego na temat życia i śmierci, Nieba, Piekła, czyśćca, sądu. Pisze ją prawdziwy chrześcijanin, bo jej charakterystyczną cechą jest całkowity brak moralizatorstwa. Cudowne dialogi człowieka, który umarł i prowadzi go w zaświatach jego Anioł Stróż zawierają (ze strony człowieka) wszystkie pytania ludzi, którym wiara wydaje się nielogiczna, Bóg dopuszczający zło okrutny i niesprawiedliwy, cierpienie pozbawione sensu, a wiele wydarzeń racji bytu. Czy to możliwe, że to nie Bóg skazuje na Piekło, a jedynie człowiek sam siebie potępia? Co się stało u zarania ludzkości, że dziś nie mamy tak bezpośredniej łączności z Bogiem, jakiej pragnie głębia naszej duszy? Czemu nosimy konsekwencję grzechu pierwszych ludzi, których nawet nie znaliśmy? I co tak naprawdę zrobił dla nas Chrystus? Wszystkie prawdy wiary, nauka ojców kościoła i zaskakujące fragmenty Pisma Świętego sklejone wątkiem podróży zmarłego w zaświatach. Ośmielę się przypuszczać, że C.S. Lewis, który o podobnej podróży napisał książkę "Podział ostateczny", byłby tą powieścią zachwycony.

Edward Stachura napisała kiedyś, że ?Wędrówką jest życie człowieka?. Motyw życia jako podroży jest niezwykle popularny w literaturze. Z tego tematu skorzystał również Jo?o Luís César Neves, który miejsce akcji swojej powieści osadził w... życiu po śmierci.
Bohater-narrator książki ?Pierwszy dzień po śmierci? umiera. Wraz z ostatnim ziemskim tchnieniem trafia na Stację Śmierci. Tam opieką otacza go jego Anioł Stróż, pociesza i tłumaczy skomplikowaną, pozaziemską sytuację. Mężczyzna ma ze sobą walizkę pełną ukochanych książek, która postanawia zabrać ze sobą w dalszą podróż. Spotyka innych zmarłych, którym także towarzyszą ich aniołowie. Bohater poznaje skomplikowane historie ludzi, gdyż w zaświatach nie istnieją bariery językowe. Z czasem trafia na peron i musi wsiąść do pociągu, który zawiezie go prostu do raju. Problem w tym, że na dworcu czekają dwa pociągu, których stacją docelową jest ?Niebo?. Jak wybrać ten właściwy?
Autor kreśli ciekawą wizję życia pozagrobowego. Garściami czerpie z Dantego i jego wędrówki po zaświatach, a także cały czas nawiązuje do Pisma Świętego. Historię zmarłego mężczyzny przeplata biografiami świętych chrześcijańskich oraz słynnych postaci historycznych. Do głosu dochodzą także współtowarzysze bohatera ? zwykli, szarzy ludzie, którzy pod przewodnictwem swoich aniołów również próbują dokonać właściwego wyboru. Zdecydowanie najbardziej poruszyła mnie opowieść Catherine, która dopiero po śmierci dowiedziała się, że ma dwadzieścioro ośmioro dzieci, a nie tylko jedno, które wychowała.
Muszę przyznać, że ?Pierwszy dzień po śmierci? to jedna z najdziwniejszych książek jakie czytałam. Długo zbierałam się do napisania choć kilku sensownych słów na jej temat i nadal nie wiem, czy mi się udało. Mimo niełatwej tematyki zachęcam wszystkich do przeczytania tej powieści, gdyż autor w niezwykle oryginalny sposób wykłada podstawową naukę Kościoła, opowiada o Bożym miłosierdziu, ukazuję istotę modlitwy za zmarłych i dusze w czyśćcu cierpiące, a przede wszystkim prowokuje do przemyśleń nad własnym życiem i skutkami wyborów, których dokonujemy. Polecam!