Pieśń srebrzysta, płomień nocy (twarda)

Zdarza się wam czasami przeczytać książkę, która pod wieloma względami jest dla was idealna, ale jednocześnie was nudzi?

Reklama - wydawnictwo rebis

"Pieśń srebrzysta, płomień nocy" Amélie Wen Zhao
To jedna z takich książek, które fabularnie wciągnęła mnie do swojego świata bez ostrzeżenia. Jak nie do końca przepadam za klimatami azjatyckimi, tak tu w ogóle nie odczuwam, że coś jest nie tak.

Poznajemy historię Lan, młoda kobieta, która nadal szuka, kim jest, ponieważ jej imię i jej życie zostało mocno przekształcone. Mamy też Zena. Jest praktykiem, jednego z legendarnych czarodziejów Ostatniego Królestwa, którzy według ludowych opowieści zawierali pakty z demonami, by czerpać od nich moc. Magię, która już dawno przepadła.

Są to bohaterowie złożeni i przede wszystkim cholernie tajemniczy. Nie sposób na pierwszy rzut oka, odgadnąć kto jest kim i co skrywa. Bardzo mi się to podobało, że do samego końca mieliśmy niektóre wątki otwarte i że na siłę nie są zamykane, tylko fajnie pomyślane i widać, że więcej rozwiąże się w następnym tomie. Mamy też dużo wątków poruszanych już samym końcu, który na pewno rozwiążą się w następnych częściach i na już swoje jakieś przypuszczenia mam, więc nie mogę się doczekać.

Fajnie też był pokazany motyw losu i tego, że to, co zapisane lub powiedziane musi się wydarzyć, możemy próbować się przeciwstawić, ale jest to bardzo trudne. Mamy też dużo magii takiej, która jest nam naprawdę dobrze tłumaczona i nieoczywista. Sam świat, który jest w klimacie chińskim, kulturowo przedstawiony jest poprawnie,

Więc co mi zgrzytało? Styl Pisania autorki. I nie zrozumcie mnie źle, fabuła jest bardzo angażujące, ale jednocześnie autorka ma skłonności do pisania według mnie wiele niepotrzebnych opisów. Dodawania takich tropów, żeby nas trochę pobudzić, trochę dodać pikanterii, tylko że mnie to męczyło. Barwnie jest to wszystko przedstawione, tylko w pewnym momencie robi się to nudne i zdecydowanie za długo skupiamy się na czymś, co mnie nie interesowało, np. rozważaniach głównej bohaterki.

Jednak pomimo tego, że dalej bawiłam się dobrze, chciałam odkryć, o co chodzi, chociażby z matką Len. Na pewno przeczytam drugi tom, bo ta seria bardzo mnie do siebie przeciąga. Nie skreślam jej tylko dlatego, że ze styl pisania mi się nie podobał, równie dobrze może być to wina tłumaczenia i tego ze w polskim języku jest więcej określeń na jedną rzecz niż oryginalnie.

Zwróćmy też uwagę na to piękne wydanie, uwielbiam je!

"Pieśń srebrzysta, płomień nocy" to pierwszy tom dylogii "Pieśń Ostatniego Królestwa", który łączy klasyczne elementy fantasy z motywami chińskiej kultury i mitologii. To świat pełen magii, kolonialnych napięć i skomplikowanych losów bohaterów, to jednocześnie melancholijna i pełna napięcia opowieść o odkrywaniu tożsamości i walce z przeznaczeniem.

Na pierwszy plan wysuwa się historia Lan, młodej kobiety, która w wyniku kolonialnych przemian straciła własną tożsamość. Dziewczyna stara się zrozumieć swoją przeszłość, poszukując odpowiedzi na temat znaku, jaki wypaliła na jej skórze umierająca matka. Znamię to, dostrzegalne jedynie przez Lan, staje się dla niej nie tylko symbolem zagubionej tożsamości, ale też kluczem do dawno zapomnianych tajemnic Ostatniego Królestwa. Równocześnie poznajemy Zena, enigmatycznego praktyka magii i jednego z legendarnych czarodziejów, którzy, według przekazów ludowych, pozyskiwali swoje moce od demonów. Ta niegdyś potężna, choć ryzykowna forma magii, jest teraz zakazana i niemal zapomniana, a Zen skrywa niebezpieczne sekrety, które mogą mieć znaczenie nie tylko dla niego, ale i dla losów całego królestwa. Zarówno Lan, jak i Zen są postaciami pełnymi sprzeczności i skomplikowanych emocji. Tożsamość i poczucie przynależności Lan zostały odebrane przez najeźdźców, przez co żyje z piętnem kolonializmu i potrzebą odkrycia, kim naprawdę jest. Zen z kolei zmaga się z ciężarem przeszłości i powinności względem swego ludu. Ich relacja rozwija się stopniowo. Budowanie więzi, opartej na wzajemnym zaufaniu i odkrywaniu prawdziwego ja każdego z nich jest naprawdę powolne, dzięki temu wypada bardziej autentycznie. Relacja ta pełna jest napięć i wzajemnych wątpliwości, co sprawia, że staje się ona jednym z najważniejszych, emocjonalnych filarów fabuły.

Styl pisania Amelie Wen Zhao jest staranny i obrazowy. Wciąga w świat pełen szczegółowych opisów, pełnych melancholii i odniesień do chińskiej kultury. Tło historyczno-kulturowe tworzy w powieści nie tylko unikalny klimat, ale też ważny kontekst fabularny, który porusza tematy kolonializmu, asymilacji i walki o zachowanie tożsamości narodowej. Elantianie, kolonizatorzy rządzący Ostatnim Królestwem, wprowadzają szereg zmian, które wywołują sprzeciw u rdzennej ludności, walczącej o ocalenie dziedzictwa przodków. Autorka z dużym wyczuciem podejmuje się tych wątków, przekazując za ich pośrednictwem spory ładunek emocjonalny i zachęcając do refleksji. Magia w świecie Lan i Zena oparta jest na mocy czerpanej z metalu, co może przywodzić na myśl systemy magii obecne w innych popularnych powieściach fantasy, jednak Zhao prezentuje tu unikalne podejście, które świetnie wpisuje się w orientalny klimat książki. Magia ta nie jest jedynie narzędziem, ale siłą wiążącą bohaterów z ich dziedzictwem i duchowością. Choć zrozumienie systemu magii i historii królestwa stanowi pewne wyzwanie, sprawia jednocześnie, że powieść staje się jeszcze bardziej wciągająca i interesująca. Wydarzenia przedstawione są dynamicznie, z nutą mistycyzmu, a niektóre wątki pozostają otwarte, budując napięcie i zapowiadając przyszłe rozwinięcie w kolejnym tomie serii.

"Pieśń srebrzysta, płomień nocy" oferuje wciągającą fabułę, bogactwo kulturowych odniesień i całą gamę emocji. To opowieść o miłości, poświęceniu i sile przeszłości, która kształtuje teraźniejszość. Zapewnia z jednej strony świetną rozrywkę, z drugiej jest doskonałym materiałem do refleksji, a piękne wydanie dodatkowo dopełnia całości. To pozycja idealna do przeczytania i na prezent. Polecam!

"Pieśń srebrzysta, płomień nocy" to książka, która może nie wciąga od samego początku. Wymaga również na początku tego by bardziej się skupić, ponieważ jest bardzo dużo pojęć. Ale jak już odnajdziemy się w stworzonym świecie, to czyta się tę książkę naprawdę przyjemnie. A jest to świat pełen kultury chińskiej i mitologii. I akurat książek z takim motywem jeszcze nie czytałam, dlatego bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać ten tytuł.
Autorka wspaniale wykreowała tutaj bohaterów. Lana, która wiele już przeszła w swoim krótkim życiu. Posiada pewną bliznę, znak, który tuż przed śmiercią wypaliła na jej skórze matka. Dziewczyna postanawia dowiedzieć co oznacza. Drugą ciekawą i dość tajemniczą postacią jest Zen. Jest on praktykiem, jednym z legendarnych czarodziejów Ostatniego Królestwa. Według legendy to ci czarodzieje zawierali pakty z demonami by czerpać od nich moc. Mocą tą jest magia, którą trzeba ukryć.
Książka napisana jest ciekawym językiem. Znajdziemy tu wiele opisów, które fantastycznie wprowadzają w świat Lan i Zena. Tempo akcji jest zróżnicowane. Są momenty, które może nie nużą, ale mogłyby być szybsze. Są również bardziej dynamiczne i zdecydowanie te lepiej mi się czytało.
"Pieśń srebrzysta, płomień nocy" to poruszająca opowieścią o miłości i przeznaczeniu. Czytając ją przeżyłam fantastyczną przygodę pełną emocji. Jeśli szukacie takich książek, to bardzo polecam ten tytuł. Ja już nie mogę doczekać się kolejnej części.

PIEŚŃ SREBRZYSTA, PŁOMIEŃ NOCY to drugi cykl Amélie Wen Zhao, po który sięgam. Po wspaniałej trylogii Dziedzictwa krwi poprzeczka była zawieszona wysoko, ale wiecie co? Ona znowu to zrobiła! Znowu zachwyciła mnie swoim barwnym światem przedstawionym, znowu wyobraźnia pracowała na pełnych obrotach i po raz kolejny zaangażowałam się w losy bohaterów. Motyw politycznych podziałów oraz ukrytej magii zawsze wzbudza ciekawość i masę emocji i tutaj też tak było. A do tego wątek mrocznych Bogów Demonów, o których nasza bohaterka początkowo nie ma pojęcia i nietypowe połączenie magii z muzyką! Wkręciłam się ogromnie i z ciekawością przewracałam kolejne strony. Do tego mamy też drugiego bohatera - Zena, z którym Lan zaczyna osobliwą współpracę. I ta dynamika przypominała mi trochę tą, którą można było zaobserwować między Anastazją i Ramsonem z poprzedniej trylogii, więc fani pióra autorki powinni być usatysfakcjonowani, ale też warto zaznaczyć, że cała relacja i historia postaci jest inna. Na plus w tej powieści jest również dynamika fabuły, bo ciągle się coś dzieje, pojawia się trochę zwrotów akcji i nie ma nudy. ALE warto zauważyć, że jest to raczej pozycja dla nastolatków, więc sceny pojedynków są potraktowane delikatniej. Wątek romantyczny też jest jedynie muśnięty i ciekawi mnie, jak autorka pokieruje nim w drugim tomie. Potrzebuję go na już! Nie mogę się doczekać, by dowiedzieć się, jak potoczyły się losy naszych postaci.Dodatkowo, fani pięknych wydań będą usatysfakcjonowani - okładka, barwione brzegi, mapka, wstawki z różnych ksiąg ze świata przedstawionego na początku każdego rozdziału - jest na czym oko zawiesić.
Jeśli szukacie wciągającej fantastyki, a do tego lubicie pióro autorki, to nie wahajcie się ani chwili - ta książka jest niesamowita i na zewnątrz i wewnątrz! Polecam!