Pieśń zemsty

?Pieśń zemsty autorstwa Grzegorza Wielgusa ponownie zaprasza nas do świata cyklu Ostrze Erkal. Od czasu, kiedy poznałam Zirrę nie mogłam przestać o niej myśleć, jak i o książce. Chciałam wiedzieć, co będzie dalej i czy uda jej się sprostać tak wielu wyzwaniom, które na nią czekały. Twórczość Grzegorza Wielgusa bardzo mi się podobała, dlatego wiedziałam, że za nic na świecie nie odpuszczę tej książki. Autor stworzył naprawdę dobrze zbudowany świat, przepełniony emocjami, śmiercią i intrygami. Pustynia potrafi przerażać i urzekać swoim pięknem, a ja zamierzałam towarzyszyć Zirrze i pomóc w jej zemście.
Główną bohaterką książki autorstwa Grzegorza Wielgusa pod tytułem ?Pieśń zemsty? jest Zirra, dziewczyna, która zbierała biało pył, ledwo wiązała koniec z końcem i szczerze nienawidziła tego zajęcia. Siostra dziewczyny została porwana przez kilt Wszechśmierci, co sprawiło, że Zirra ruszyła w pościg. Chciała za wszelką cenę ocalić Seivę. W tej podróży spotkała poszukiwanego listem gończym kapitana, młodą dyplomatkę, która musiała wykraść niezwykle drogą księgę. Nie wszystko poszło po jej myśli, a obecnie jedynie o czym marzy to dokonanie krwawej zemsty. Pragnie zrobić wszystko, co tylko może, aby pomścić Seivę, to jedyny cel, jaki czuje. To pragnienie spala ją od środka. Relikwia Eristi musi umrzeć, z nią także twór, w który zamieniono jej siostrę. Karamis pragnie jej pomóc, nie tylko on. Czy jej się to powiedzie?
?Pieśń zemsty? to powieść, która wciągnęła mnie w swój świat, jest nieco inna, przepełniona intrygami, koniecznością dyplomacji, co nie zawsze sprawia, że sytuacja wygląda, jak powinna. Grzegorz Wielgus pokazał, że jeszcze nie powiedział ostatniego słowa. Rozwija się i tak samo czyni ze swoimi bohaterami, są autentyczni, przesiąknięci emocjami. Pragną zmienić świat, zrobić to, co słuszne, nawet jeśli w sercu Zirry jest mrok i chęć zemsty. Mogłam ponownie zetknąć się z bohaterami, zobaczyć, jak autor ich rozwinął, wyciągnął wszystkie boleści, blizny przeszłości, stawiając przed nimi kolejne wyzwania. Kibicowałam dyskretnie Karamisowi i Zirrze, ich relacja została przedstawiona w bardzo przyjemny sposób. ?Pieśń zemsty? to historia, w której czuć napięcie, to nie jest bajka, a coś bardziej wymagającego. Autor ukazał już, że w jego książkach niczego nie można być pewnym, a śmierć jest tym, czego nie należy się obawiać. Grzegorz Wielgus potrafi podtrzymać napięcie, igra z czytelnikami pozostawiając go w niepewności, a ja nie mogę się doczekać, aby przeczytać kolejny tom.

"Nikt nie po­wi­nien znać przy­szło­ści. Le­piej przejść przez życie bez wska­zó­wek, po­peł­niać błędy i od­no­sić zwy­cię­stwa dzię­ki swoim de­cy­zjom, a nie cu­dzym pro­roc­twom."

Druga odsłona fantastycznej serii Ostrze Erkal autorstwa Grzegorza Wielgusa, to zarazem jej bezpośrednia kontynuacja, warto więc najpierw zapoznać się z Pieśnią pustyni. Początek wymagał ode mnie wiele skupienia, abym na nowo odnalazła się w wykreowanym świecie, jednak precyzyjne opisy sprawiły, że z każdą przeczytaną stroną przedstawione wydarzenia ożywały w mojej wyobraźni. Na pierwszy plan wysuwa się motyw zemsty, co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę zakończenie pierwszego tomu. Dzieje się wiele, praktycznie od pierwszych stron zostałam wrzucona w sam środek akcji. Widowiskowe i dynamiczne opisy walki zachwycają i zioną pustynnym skwarem, tworząc fabułę pełną napięcia i emocji. Sytuacja w Ardean z każdym dniem robi się coraz bardziej nieprzewidywalna i zdradliwa niczym pustynne miraże. Zirra trawiona żądzą zemsty, "pchana naprzód wściekłością " ma tylko jeden cel - zgładzić Eristi i wyzwolić duszę swej siostry z objęć kultu Wszechśmierci. Może liczyć na wsparcie Karamisa, który wiernie stoi u jej boku. Oboje noszą w sobie rany, również te niewidoczne dla oka, skryte na dnie duszy. Coraz ciekawiej rozwija się także wątek Astris oraz Kapitana Staurosa, których losy zaczynają się splatać z pozostałymi postaciami. Jestem pełna podziwu dla wyobraźni autora i lekkości z jaką snuje kolejne intrygi. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli czekać na kolejny tom.

W tym tomie mocnym wątkiem jest zemsta, jednak nie tylko ona jest tu widoczna. Warto zwrócić uwagę na historię Karamisa, który musi poradzić sobie w nowej rzeczywistości ? czy jest obciążeniem dla innych? Czy jego wiedza i umiejętności przepadły po wydarzeniach z końcówki poprzedniego tomu? Czy zlecane mu zadania są dawane mu jedynie z litości? Bohater zaczyna analizować swoją obecną sytuację i podważać motywacje innych, a to sprawia, że staje się jeszcze ciekawszą i bardziej skomplikowaną postacią.

Plusem jest na pewno fakt, że w powieści nie brakuje akcji. Owszem, są momenty spokojniejsze ? spiski, rozmowy, planowanie, zwierzenia ? jednak poprzetykano je szybszymi scenami, co jest dobrze wyważone. Nie czułam się zmęczona przez dużą ilość wydarzeń, nie byłam nimi przytłoczona. Autor postarał się, by fabuła była skomponowana w sposób harmonijny, a nie była to tylko walka podsycona napiętą atmosferą.

Warto też zwrócić uwagę na tło wydarzeń stworzone przez pisarza. Pokusił się on o przygotowanie nie tylko nazw miejscowości na potrzeby swojej powieści, lecz także stworzył ciekawą rzeczywistość ? od kultu religijnego, przez polityczne zawirowania, po postacie, które mają pewne specjalne umiejętności. Świetnie się to czyta, a należy podkreślić, że autor umiejętnie wprowadza nas do tego świata. Nie rzuca nas na głęboką wodę, nie tworzy rozdziału opisującego prawidła tej krainy, lecz powoli i z rozwagą opisuje kolejne rzeczy, posługując się często dialogami i doświadczeniami bohaterów.


Cykl Grzegorza Wielgusa przypadnie do gustu osobom, które lubią akcję. Nie jest to tylko fantasy ? co może niektórych odstraszyć, niesłusznie zresztą ? lecz przede wszystkim powieść sensacyjna z dobrze zbudowanymi bohaterami i ciekawie wykreowanym światem.

Jeżeli jeszcze nie czytaliście tomu pierwszego, to koniecznie musicie to nadrobić! Tom drugi jest tylko potwierdzeniem, że najwyższych polotów fantastyka należy do Grzegorza Wielgusa? Tutaj nie ma fikcyjnych zachowań, postacie są prawdziwe w tym co robią. Boją się jak nadzwyczajni ludzie, choć pragną zemsty za to, co zrobiono ich rodzinie. Prowadzą szczere rozmowy i walczą na tyle na ile starczy im sił. Prawdziwie człowiecza seria, ogromnie ją polecam!

Kolejna cegiełka z cyklu ?Ostrze Erkal? od Grzegorza Wielgusa, którą pochłania się na jednym wdechu. Jestem zachwycona tak samo jak przy pierwszej części. ?Pieśń zemsty? jest jej bezpośrednią kontynuacją, dlatego, jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, zacznijcie od niego.

Zirra kontynuuje swoją misję uwolnienia duszy swojej siostry Seivy z rąk kultu Wszechśmierci. Jej celem jest zabicie Eristi, przywódczyni kultu, której plany zagrażają całemu Dominium. Zirra tworzy drużynę złożoną z wyjątkowych indywidualności, które choć różnią się od siebie, jednoczą się we wspólnej walce przeciwko Eristi. Kapitan Stauros, syn władcy miasta, zmaga się z wewnętrznymi konfliktami i zewnętrznymi zagrożeniami. Jego lojalność wobec ojca i ideałów wystawiona jest na próbę, gdy miasto staje w obliczu inwazji wojsk Lwicy Sagilei. Stauros musi zniszczyć Znakodawców, jednocześnie stawiając czoła wyzwaniom związanym z nadchodzącą wojną. Astris, inna kluczowa postać, porusza się w świecie pełnym intryg i niebezpieczeństw, starając się odnaleźć swoje miejsce.

Jednym z głównych atutów książki jest kreacja bohaterów. Każda z postaci jest inna, ma zestaw unikalnych cech, własne motywacje i cele, a to sprawia, że są one żywe i wiarygodne. Ich emocjonalne zmagania dodają klimatu całej opowieści, czyniąc ją bardziej angażującą. Najważniejsze jednak, że każda z tych postaci jest jakaś, żadna nie występuje w powieści jako tło, nie jest papierowa. Można je lubić lub wręcz przeciwnie, z całą pewnością jednak zwracają uwagę. Każda postać ma swoje miejsce w tej historii, a ich losy są ze sobą ściśle powiązane, nawet jeśli początkowo wydaje się, że jest inaczej.

W ogóle nic w tej powieści nie jest przypadkowe, każdy, nawet najdrobniejszy szczegół ma znaczenie i nie znajduje się w książce bez powodu. Jestem pełna podziwu dla autora, jak dobrze przemyślał fabułę i jak zgrabnie połączył wszystkie wątki, aby ostatecznie stanowiły spójną, logiczną całość. Każda, najmniejsza nawet rzecz ma w powieści jakieś uzasadnienie, co bardzo mi się podoba. Tu się naprawdę wszystko wyjątkowo dobrze klei, a przy tym nie brakuje zaskoczeń i niespodzianek.

Podoba mi się w tej powieści również worldbuilding. Świat przedstawiony bardzo dobrze się autorowi udał. Jest ogromny, rozbudowany, świeży, bogaty i szczegółowy. Wszystkie opisy są niesamowicie plastyczne, wprost stają przed oczami. I mowa tu nie tylko o cudnie przedstawionych okolicznościach przyrody, ale i scenach bitewnych, które dosłownie tętnią życiem, tak są dynamiczne, tak szczegółowe i obrazowe. Nie wiem, jak długo autor pracował nad powieścią, ale widać, że włożył w nią całe swoje serce.

Autor stworzył przebogate uniwersum. Jest tu chyba wszystko. Polityka, intrygi, niebezpieczeństwo, tajemnice, fantastyczne stworzenia, niepospolita magia, religie, piaski pustyni, motyw drogi, nie tylko w dosłownym rozumieniu, ale też w sensie poszukiwania własnego ja, epickie walki, również te oznaczające walkę z własnymi demonami. A oprócz tego wspomniany już nietuzinkowy świat i pełnokrwiści, wielowymiarowi bohaterowie, z których każdy ma do opowiedzenia własną, ciekawą historię, niesłabnące napięcie i silne emocje, które potrafią rozorać serce. A na deser niesamowity, duszny klimat, w którym stale wyczuwalna jest jakaś nieuchwytna tajemnica. Opowieść, tak samo jak pierwsza część, pisana jest z kilku różnych perspektyw, co daje nam możliwość poznania każdego z wiodących bohaterów znacznie lepiej niż gdyby opowiadał o nich ktoś inny. Mamy wgląd w ich emocje i motywacje, dzięki czemu łatwiej jest nam zrozumieć ich postępowanie. Przez to też stają się bardziej ludzcy, prawdziwi i wiarygodni. Finał powieści jest satysfakcjonujący, a przede wszystkim daje nadzieję na kontynuację serii.

?Pieśń zemsty? to epickie high fantasy, które trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Bogate światotwórstwo, złożone postaci oraz dynamiczna, pełna niespodzianek i emocji fabuła sprawiają, że książka jest fascynującą lekturą, którą całą sobą polecam.

Pieśń zemsty autorstwa Grzegorza Wielgusa niczym nie ustępuje swojej poprzedniczce. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że podobała mi się bardziej. Być może wynika to z tego, że znałam już większość z liczących się bohaterów i potrafiłam bez większych trudności poruszać się po zawiłościach świata Dominium. Tym razem również mieliśmy do czynienia z intrygami, politycznymi przepychankami i bitwami. Wszystkie z wymienionych niosły ze sobą śmiertelne zagrożenie. Tym razem mamy jednak wyraźny podział na dwa obozy. Kto z kim zawrze sojusz, a kto z kim wejdzie w otwarty konflikt? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. Polecam serdecznie fanom gatunku i nie tylko.