Po drugiej stronie raju

Nie będę czarować. Sięgnęłam po książkę, bo urzekła mnie piękna, jesienna okładka, doskonale wpisująca się w klimat za oknem. Kiedy zaczęłam czytać, ponownie zahipnotyzowała mnie.

Ewa i Zofia, żona i mama, to kobiety jednego mężczyzny - Adama Silickiego. Przed młodym małżeństwem rozwija się aura szczęśliwej rodziny, która zaburzona zostaje przez jedną wiadomość: nieuleczalna choroba. Spada to na nich, jak grom z jasnego nieba. Walka z toczniem wszystkim daje się mocno we znaki, przewraca ich poukładany świat do góry nogami. Przewartościowuje życie.

Powieść mocno nakłania do myślenia. Jest niełatwa i zmusza do podjęcia trudnych decyzji. Autorka stawia bohaterów w skomplikowanej sytuacji. Podejmuje tematy radzenia sobie w chorobie, przebaczenia i wsparcia. Obnaża ludzkie słabości. Poprzez trzyosobową narrację, możemy głębiej wejść w tok myślenia każdego z bohaterów. Stąd też nie oceniam postępowania Ewy, ponieważ każdy radzi sobie z problemem inaczej, dokonujemy dobrych lub złych wyborów.

"Po drugiej stronie raju" wciągnęła mnie od samego początku. Piękna, smutna, aczkolwiek bardzo potrzebna lektura. Potrząsa czytelnikiem, zmusza do przystopowania w codziennym maratonie życia. Czy polecam? Tak!

"To twój czas - powtórki z życia nie będzie. Zacznij więc żyć!"
Ewa Pirce