Po drugiej stronie tęczy

wokół kwiaty, ocean, błękitne niebo, po którym wiatr gonił białe chmury. No i miała Alejandro, któremu szykowała te piknikowe śniadania. Wyciągnięci na kocu leniwie pałaszowali przygotowane przez Zuzę przysmaki i żartowali, sącząc maderę. Z myślą o tych śniadaniach Zuza wstawała, gdy mieszkańcy akademika - zwanego tu szumnie rezydencją - jeszcze spali. Do niej należały zakupy. Nie narzekała, bo spacer o poranku dodawał jej energii. Wchodząc na teren targu miejskiego - Mercado dos Lavradores - najpierw przechodziła przez stoiska z kwiatami. Feeria barw i zapachów oszałamiała. Idąc dalej, mijała stragany z przeróżnymi owocami, o których istnieniu wcześniej nie wiedziała. Były tu marakujo-ananasy i marakujo-brzoskwinie, banano-ananasy, kwaśne pitangi, pomidorki tamarillo, gwiaździste karambole. Po raz pierwszy spróbowała tu anony - owocu pochodzącego z Ameryki Południowej, który ze względu na swój smak zwany jest budyniowym jabłkiem. Sprzedawcy już ją znali i traktowali jak miejscową - jej nie wciskali posłodzonych plasterków owoców na spróbowanie. Ona wiedziała, że to tylko sztuczka kierowana do naiwnych turystów. Nie śpiesząc się, rozmawiała ze znajomymi sprzedawcami, wymieniała się uprzejmościami, słuchała nowych ploteczek i z siatką kupionych wspaniałości wracała do akademika. Niektóre z tych rozmów nieco ją jednak niepokoiły. - Zuza, jesteś naszym promyczkiem. Gdy widzimy ciebie rano, to słonce jaśniej świeci. Czemu ty zadajesz się z tym Hiszpanem? To nic dobrego! Każdy Hiszpan chciałby Portugalczyka utopić w oceanie. On nie jest ciebie wart. To nie jest dobry człowiek, on ciebie wykorzystuje! My dużo o nim wiemy! - Takie słowa bardzo często padały z ust Maderczyków. Zuza kwitowała je uśmiechem. Nie lubiła słuchać plotek. Niepokoiło ją jednak, że tak często i od tak wielu miejscowych słyszy ujadanie na Alejandro. W akademiku też nie do końca było dobrze. Na początku wszyscy mówili, że gdy tylko przyjechała do Funchal, to Alejandro z mruka przemienił się w uśmiechniętego człowieka. Informował wszystkich dookoła, jak to od pierwszego wejrzenia bardzo się zakochał, że Zuza jest kobietą jego życia i już do końca swoich dni chce być tylko z nią. Po tygodniu jednak zaczęły do Zuzy docierać jakieś plotki, że to do szpiku kości zepsuty człowiek, że ją wykorzystuje. Była zdezorientowana - czy to zazdrość kieruje ludźmi, że nie mogą znieść widoku szczęśliwie zakochanych? Jeden z kolegów z akademika powiedział, że Alejandro to kryminalista, że w Hiszpanii był zatrzymany za handel narkotykami i pobicie. Zuza nie uwierzyła w te rewelacje. Jak to? To na projekt unijny ktoś by kierował kryminalistę? Codziennie docierały do niej różne rewelacje. Najbardziej zaskoczył ją Pedro. Też Hiszpan i niby przyjaciel Alejandro. Początkowo mieszkali tutaj w jednym pokoju. Pedro w zaufaniu zdradził, że jego kumpel jest bipolarny. Na dodatek uraczył opowieścią, że w Hiszpanii podczas pracy w stadninie Alejandro ,,dosiadał" klaczy i bynajmniej nie chodziło tu o jazdę konną... Tego już dla Zuzy było za wiele. Zamknęła uszy na te plotki, odseparowała się od wszystkich i cały swój czas poświęciła przyjacielowi. Razem chodzili na lewady, na mecze miejscowej drużyny piłkarskiej, spędzali ze sobą praktycznie każdą chwilę. Imponowało jej, że zawsze stawał w jej obronie, gdy ktoś próbował być dla niej niemiły. Nieco niepokoiło ją, gdy agresją reagował na skierowane do niej nawet drobne oznaki sympatii kolegów. Tłumaczyła to jednak gorącą hiszpańską krwią. Starała się więc nie dawać mu powodów do zazdrości. Doceniała, że oprócz pocałunków nie domagał się od niej niczego więcej, że uszanował to, że ona nie jest gotowa na zbliżenie. Miło więc spędzali czas, objęci, przytuleni, zatopieni we wspólnych planach na przyszłość. * * * Dalsza część dostępna w wersji pełnej [1]Cyprian Kamil Norwid, Do potomności, w: Dzieła Cyprjana Norwida, Spółka Wydawnicza ,,Parnas Polski", Warszawa 1834. Spis treści: Okładka Karta tytułowa Po drugiej stronie tęczy Karta redakcyjna Wszystkie postacie i wydarzenia opisane w książce są fikcyjne, a wszelkie podobieństwo do osób żyjących jest przypadkowe. Po drugiej stronie tęczy Wydanie pierwsze ISBN: 978-83-8219-361-9 (C) Dorota Stachura i Wydawnictwo Novae Res 2020 Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, reprodukcja lub odczyt jakiegokolwiek fragmentu tej książki w środkach masowego przekazu wymaga pisemnej zgody wydawnictwa Novae Res. Redakcja: Monika Kasperek-Rucińska Korekta: Małgorzata Szymańska Okładka: Paulina Radomska-Skierkowska Wydawnictwo Novae Res ul. Świętojańska 9/4, 81-368 Gdynia tel.: 58 716 78 59, e-mail: Publikacja dostępna jest w księgarni internetowej Na zlecenie Woblink plik przygotowała Katarzyna Rek