Po prostu bądź

Po książki Magdaleny Witkiewicz sięgam regularnie już od kilku lat. Zawsze poprawiają mi humor, są równocześnie mądre i życiowe. Tak też było w przypadku tej powieści.
Główną bohaterką książki jest Pola. Kobieta po skończonym liceum postanawia wbrew ogromnemu sprzeciwowi rodziców rozpocząć studia. W ten sposób bliscy zupełnie się od niej odsuwają na kilka dobrych lat pozostawiając Polę samej sobie i licząc iż na studiach powinie jej się noga i wróci pokornie do domu. Tak się jednak nie dzieje. Pola pomimo ogromnych trudności i fatalnego położenia radzi sobie na studiach rewelacyjnie. Otrzymuje nawet stypendium naukowe, które pozwala jej jako tako związać koniec z końcem. Studiuje architekturę, a rysunek jest jej wielką pasją. Pomimo trudności można więc powiedzieć, że jest z siebie dumna i zadowolona z podjętych wcześniej decyzji. Jednym z jej wykładowców jest Aleksander. Mężczyzna wbrew regulaminowi obowiązującemu na uczelni zbliża się do kobiety. Gdy więc w końcu przestaje ją uczyć para może otwarcie mówić o swoim związku. Pola bardzo szybko zachodzi w ciążę, młodzi biorą ślub, kupują mieszkanie. Można powiedzieć, że ich życie przypomina bajkę. Niestety ta bajka nie będzie miała szczęśliwego zakończenia. Jeszcze przed rozwiązaniem Aleksander ginie w wypadku samochodowym. Pola załamuje się. Kilka miesięcy później bliski przyjaciel jej oraz Aleksandra - Łukasz proponuje kobiecie małżeństwo. Jaką decyzję podejmie Pola? Czy będzie jeszcze kiedyś szczęśliwa? Czy poradzi sobie bez wsparcia rodziny, pozbawiona środków do życia? A może zdecyduje się na ślub z rozsądku, na swoisty układ zawarty na określony czas?

Historia już od pierwszych stron wydała mi się ciekawa i wciągająca. Była też zaskakująca i pełna zwrotów akcji. Zakończenia nie sposób było przewidzieć, więc do ostatnich stron czytelnikowi towarzyszyły ogromne emocje. Droga do szczęścia głównej bohaterki okazała się bardzo trudna i wyboista. Najpierw wielkie szczęście potem ogromna tragedia. Gdyby nie kilkoro najbliższych osób trudno było by jej to wszystko udźwignąć. No i ten układ budzący tak wielkie kontrowersje, a z drugiej strony dający bohaterce nadzieję na lepsze jutro.

Zdecydowanie jestem oczarowana powieścią pisarki. Okazała się emocjonująca i wciągająca, a samo zakończenie optymistyczne i pełne nadziei. Na miłość nigdy nie jest bowiem zbyt późno, nawet po wielkiej burzy wschodzi przecież słońce. Poli udało się je dostrzec i skierowała twarz właśnie w stronę jego ciepłych promieni. Można też, jak nieraz określali to bohaterowie powiedzieć, że wsiadła do właściwego pociągu, nie przegapiła tego, który zatrzymał się na jej stacji tylko ten jeden jedyny raz. Jak widzicie ta historia choć bardzo tragiczna jest też bardzo wartościowa, mądra i po prostu piękna. Gorąco ją wam polecam ;)

?Po prostu bądź ? - Magdalena Witkiewicz
poruszająca opowieść o miłości, przyjaźni, śmierci, macierzyństwie... o losach Poli, Alexa i Łukasza.
Powieść pełna różnych emocji ? wzruszenie, radość, smutek, nadzieja, zaskoczenie, niedowierzanie... raz się uśmiechasz, a innym razem nasz łzy w oczach..
Książka pokazuje jakie życie jest kruche, że należy sie cieszyć z każdego dnia...
jest miłość, zakochanie...a za chwile żałoba, rozpacz, smutek,...po bardzo wielu emocjach jak zaprzeczenie, gniew, depresja przychodzi czas na zrozumienie, pogodzenie sie z przeszłością, by żyć dalej...
książka zmusza do refleksji...

Życie głównej bohaterki, Pauli jest w pełni zaplanowane przez rodziców. Według nich dziewczyna ma skończyć szkołę, wyjść za mąż za porządnego chłopak z tej samej wioski i odziedziczyć całe gospodarstwo po nich. Jednak ona ma zupełnie inne plany: chce pójść do liceum, a potem na studia na kierunku architektura. Mimo sprzeciwu swoich rodziców, dziewczyna stawia na swoim i spełnia swoje marzenia. Pomaga jej w tym nie kto inny, jak wybrany dla niej chłopak z sąsiedztwa, Adrian. Ci młodzi ludzie to najlepsi przyjaciele i kochają się, ale jak brat z siostrą. Paula będąc na czwartym roku studiów, zakochuje się w doktorze Aleksandrze Dembskim. Jak dalej potoczą się losy Pauli? To musicie sami przeczytać.

Początkowo fabuła może nie wydawać się zbyt powalająca. Jednak już w połowie książki, autorka sprawiła, że moje serce rozsypało się na milion kawałków.

Styl pisania Magdaleny Witkiewicz uwielbiam, a jej książki dosłownie pochłaniam. Kiedy zaczynam czytać, nie sposób jest mi się oderwać od nich.

Ta historia, podobnie jak każda tej autorki, skradła moje serce. Razem z głównymi bohaterami przeżywałam ich problemy, chwile pełne smutku, jak i radości.

Przyznam, że Paula czasem mnie denerwowała. Zupełnie nie doceniała tego, co otrzymała. Z drugiej strony starałam się zrozumieć jej zachowanie i niewykluczone, że będąc w takiej sytuacji, postąpiłabym bardzo podobnie.

Magdalena Witkiewicz pisze tak rzeczywiste historie, że nie raz zastanawiam się, czy nie jest ona oparta na prawdziwym życiu. Autorka buduje fabułę w ten sposób, że gdy już myślimy, że znamy zakończenie, to zawsze coś musi się zepsuć. Trochę w myśl powiedzenia: ?Chcesz rozbawić Pana Boga, powiedz mu o swoich planach?. I nie wiem jak Wy, ale ja się z tym zgadzam w 100%.

Historia opisana w książce przypomina nam również, jak ważna jest rozmowa z drugą osobą. Warto jest mówić o swoich problemach, o tym, co nam przeszkadza, co nas boli, bo zostawianie niedopowiedzeń, to najgorsze rozwiązanie. Szczerość jest bardzo ważna.

Poruszony zostaje również temat żałoby. Każdy inaczej przeżywa ten trudny czas. Dlatego czasem warto dać sobie pomóc i spotkać się z psychologiem. Może on da nam wskazówki, jak na nowo zacząć postrzegać otaczający nas świat i znów zacząć żyć pełnią życia.

Najważniejsze to zrobić ten pierwszy krok i otworzyć na oścież te lekko uchylone drzwi. Pokonać lęk przed tym, co nas tam czeka.

Bardzo mi się podobało, że do każdego rozdziału była dopisana piosenka. Na samym jego początku znajduje się fragment utworu wraz z tytułem i wykonawcą. Świetny pomysł! O ile się nie mylę, tak samo autorka zrobiła w książce ?Jeszcze się kiedyś spotkamy?. Muszę stwierdzić, że dzięki temu przypomniałam sobie wiele zapomnianych świetnych piosenek.

Książki Magdaleny Witkiewicz z całego serca Wam polecam. I bardzo się cieszę, że ta historia została ponownie wydana, bo uważam, że jak najwięcej osób powinno ją przeczytać ????.