Pochówek dla rezuna (twarda)

no przyjaciele Zachodu, ze swoimi pretensjami zwróćcie się do swoich przyjaciół w Waszyngtonie, Anglii, Moskwie. Wara od naszych ziem zachodnich! W tym samym czasie polski prezydent przebywa na Ukrainie. Czy rozmawia może o Polakach? Nie! My tu zebrani żądamy: droga Ukrainy do Europy wiedzie przez polską mniejszość. Korzystajmy z niemieckiego doświadczenia. Do Ukraińców wyciągamy rękę do zgody. Ta ręka zawisa w powietrzu. Dlaczego? Czy my szukamy zwady, czy my ich prowokujemy? Brawa. Edward Prus (siwe, gęste włosy, twarz łagodna, poczciwa): -Codziennie zalewani jesteśmy trzydziestoma sześcioma milionami pism polskojęzycznych. Już nas zaszufladkowały. Tak mało jest polskich pism takich jak ,,Ojczyzna". Czy my, jak we Lwowie, będziemy tu wycierać sobie buty ukraińską flagą? [Prus nawiązuje do incydentu, gdy kilku skrajnych nacjonalistów ukraińskich podeptało i spaliło polską flagę, co na Ukrainie spotkało się z potępieniem - ]. Nie! My wyciągamy rękę do zgody i żądamy tylko prawdy. To nie Ukraińcy jako naród mają grzechy, tylko jedna brzydka, paskudna organizacja. Ukraińcy obrażają się, że łączymy tryzub z UPA. My im za to dziękujemy, bo UPA splamiła godność tryzuba. Więc na tablicy w kościele karmelitów [zarys przedwojennej Polski z wpisanym orłem, z lewej strony swastyka, z prawej przewrócony tryzub i napis UPA. W sprawie ubliżającej wymowy tablicy ambasador ukraiński interweniował u prymasa Glempa - ] wszystko jest w porządku. O co ten cały kociokwik? Żądamy, bracia Ukraińcy, tylko prawdy. Na prawdzie budujmy przyszłość. Brawa. Romuald Wernik, kresowiak z Londynu (elegancki garnitur, pod szyją zgrabna muszka): - My jesteśmy Europejczycy. Czy będziemy palić ukraińską flagę? Nie! Bo w Europie tego się nie robi. Boli mnie, że nie ma tu wojewody, prezydenta miasta. Przecież zawsze mogliby wyjść, gdybyśmy zaczęli jakąś awanturkę. Tu o odwagę cywilną chodzi. Bardzo źle, gdy moralność podporządkowuje się polityce. Przyjechałem z Wrocławia, gdzie poświęcono kamień węgielny pod pomnik pół miliona Polaków wyrżniętych na kresach przez UPA, a przecież byliśmy tam od setek lat. Co będzie z pamięcią o nich, gdy nas zabraknie? Stałem w miejscu, gdzie będzie pomnik, i usłyszałem krzyk pół miliona ofiar. Chrapliwe oddechy, rzężenie podrzynanych gardeł, zalewanych krwią krtani. Do czego zdolny jest czł Gdyby nie patriotyzm inżyniera Siekierki, ten pomnik pewnie by nie stanął. Chwała ci, inżynierze! Dlaczego mamy zapomnieć o tej ofierze? Wolno mówić o Katyniu, ale o tych, co padli pod ukraińskimi razami, bo byli Polakami i katolikami, to nie! Wieloletni dorobek humanizmu został wdeptany w krew i w błoto, wdeptano święte obrazy. A aparat Cerkwi święcił noże i widły i prowadził grupy rezunów. Naszych rodaków niszczył bezbożny komunizm, potem Niemcy, a potem dzicz ukraińska. A mimo to wdarli się na Monte Cassino, krwawili pod Lenino, bo chcieli walczyć o Polskę do ostatniego tchu. Ja rozumiem konieczność modus vivendi z Ukrainą. Ale nie może być porozumienia na krzywdzie. Mamy dość przepraszania Żydów za to, żeśmy ich ukrywali, Niemców za Grunwald, a Ukraińców chyba za to, że gdy w Polsce cieszyli się wolnością, w Rosji w tym samym czasie zmarło ich sześć milionów. Będziemy czcić nasze ofiary. Inaczej musieliby nas spodlić lub wyrwać nam serca. Każdy z nas niech stanie się żołnierzem krucjaty odrodzenia narodowego i prawdy. Brawa. Witold Kowalski, senator AWS-PC (brązowy garnitur, wąs, młoda twarz): - Jestem wzruszony, że tak licznie przybyliście państwo do Przemyśla, za co serdecznie dziękuję. Tym, co zginęli, winniśmy pamięć. Przyszłym pokoleniom - nadzieję, że podobne zdarzenia się nie powtórzą. To ważne, by doprowadzić do porozumienia, zwłaszcza w kontekście naszych ziem zachodnich. Żyję tu, wśród Ukraińców, którzy chcą porozumienia. Mamy wspólne tradycje kultury, wiary chrześcijańskiej. Zwracam się do braci Ukraińców: dłoń wyciągniętą do zgody trzeba przyjąć w imię pojednania. Brawa. Maria Mirecka-Choryś, dyrektor Kongresu Polonii Amerykańskiej (niewysoka, elegancka, tapirowane siwe włosy): - My w Ameryce też każde zebranie zaczynamy modlitwą i pewnie dlatego nasze organizacje przetrwały ponad sto lat. Byłam wzruszona, że młody pan senator mówił bez błędu Pod Twoją obronę (bo że Ojcze nasz bez błędu, to nic takiego) i na pewno nie głosował przeciw nienarodzonym, bo mi mówił, że ma pięcioro dzieci. Przesyłam pozdrowienia z Ameryki. I chcę powiedzieć, że Polacy z Kazachstanu czekają pięć lat, żeby przywrócić im obywatelstwo. A Żydzi dostają obywatelstwo od razu. Są wśród tych Żydów najgorsi oprawcy narodu polskiego, sędziowie skazujący patriotów. Jako były więzień UB pytam: kto nas przeprosi, również za wyzywanie kobiet polskich