Pociąg

Książka zabierze was w zupełnie wyjątkową przejażdżkę z historią Ewy i Michała. Bo to oni są głównymi bohaterami, choć nie brakuje w niej wyjątkowych postaci, które także mają swoja historie. Jedną z takich postaci jest pan Stanisław a jego historia nie jest usłana różami.

Ewa to młoda kobieta, która straciła w pożarze córeczkę. Za jej śmierć obwinia ja były już mąż. Ewa znajduje schronienie u przyjaciółki Dominiki i jej chłopaka Szymona, który pracuje jako policjant tak jak były mąż Ewy. Dzięki temu udaje się dowiedzieć, że Tomek odkrył gdzie ukrywa się Ewa, jednak po sześciu miesiącach musi uciekać. Tak trafia do pociągu, który jedzie do Krakowa. W nim poznaje pana Stanisława starszego pana, który oferuje jej własne mieszkanie i schronienie, oraz Michała , który stanie się dla niej kimś więcej. Czy Ewa zdoła ukryć się przed mężem? Czy będzie szczęśliwa?


Michała to komornik, który jest sfrustrowany, nieszczęśliwy w małżeństwie a jego ojciec to wymagający człowiek. Kiedy poznaje Ewę coś się zmienia. Odkrywa, że dzięki niej jest szczęśliwy. Podejmuje tylko niekoniecznie dobre decyzje. Kiedy traci Ewę, postanawia postawić się swojemu ojcu, rozwieść z Martą. Czy się mu uda? Czy odzyska Ewę?

Książka ma nieoczekiwane zwroty akcji. Bardzo dobrze wykreowane postacie tworzą szereg różnych historia, które łączy jedno. Nasi bohaterowie pogubili się w swoich decyzjach. Historia Stanisława i jego zmarłej żony Heleny jest piękna i tragiczna zarazem. Historia Michała jest smutna ale mimo wszystko nie sposób go nie polubić od samego początku. Jego postać zmienia się z każdą chwilą na lepsze a on sam odkrywa w sobie siłę. Ewa to silna kobieta, która ma za sobą tragiczna historie. No i mamy także postać Dominiki, która ma dość specyficzny sposób bycia oraz Filipa, który jest męską kopią Dominiki. Oboje tworzą wybuchową mieszankę.

Książka zmusza czytelnika do refleksji. Historie tu przedstawione są smutne z nadzieją na lepszą przyszłość. Są także zabawne momenty, jak na przykład przepychanki słowne Dominiki i Filipa. Mamy tu także szereg emocji, od strachu, zagubienia, smutku po radość. Końcówka wbija w fotel. Za to zakończenie pozostawia nas z niedosytem. Jak potoczą się losy Ewy, Michała, Stanisława, Dominiki, Filipa i rudego kota. Nie pozostaje nam nic innego jak sięgnąć po ciąg dalszy.... Polecam

Podróżujecie pociągami?
Kupilibyście bilet i pojechali gdzieś w ciemno?
Główna bohaterka powieści Ewa musiała uciekać przed byłym mężem, który oskarżał ją o śmierć córeczki. Tomek chce zniszczyć jej życie. Ewa znajduje schronienie u swojej przyjaciółki Dominiki, ale nie jest tam bezpieczna, bo Tomek odnajduje ją. Ewa pakuje się i wsiada w pierwszy pociąg, który wjeżdża na stację. Podczas podróży do Krakowa poznaje uroczego pana Stanisława i bezwzględnego komornika Michała.
Co wyniknie z tej podróży?
Czy Ewa przyjmie ofiarowaną jej pomoc?
Czy były mąż odnajdzie Ewę i ją skrzywdzi?

Sięgnijcie po tę książkę to dowiecie się sami.

Autorka stworzyła piękną historię.
Genialna fabuła. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Nieoczekiwane zwroty akcji.
Dostaniecie w Wasze ręce książkę pełną emocji, intryg, namiętności oraz pikanterii.
To historia, która zmusza do refleksji i daje nadzieję na lepsze jutro. Historia Ewy pokazuje, że na naszej drodze może stanąć niespodziewanie ktoś kto nam pomoże. Warto mieć nadzieję, że kiedyś będzie lepiej. Ewa wsiadając do pociągu nie sądziła, że dzięki temu odmieni swoje życie.
Jak ja uwielbiam czytać takie historie.
Jeśli lubicie czytać książki, które dają nadzieję na lepsze jutro to koniecznie przeczytajcie tę. Przekonacie się, co może spowodować kupno zwykłego biletu na pociąg.
Bardzo podoba mi się styl autorki. Nie mogłam oderwać od tej książki i koniecznie muszę przeczytać drugi to tej serii.
Będę wypatrywała kolejnych książek autorki.
Polecam!

"Pociąg" Iza Maciejewska

Ewa to dwudziestodziewięcioletnia piękna, zagubiona, kobieta. Matka i żona. Po narodzinach córki jest odrzucona przez męża.

Michał Dębski to czterdziestopiecioletni, silny, bezwzględny, męski i pociągający mężczyzna. Nie na skrupułów. Pracuje jako komornik i wykonując swoją pracę nie lituje się nad nikim.

Stanisław Zamojski to miły, empatyczny, pomocny starszy pan. Swoją dobrocią otacza innych ludzi, potrafił również dostrzec w nich więcej niż oni sami w sobie widzą.

Pożar zabrał Ewie wszystko a nawet więcej, gdyż odebrał jej cząstkę jej samej. Kobieta stracila w pożarze córkę. Jej były mąż obwinia ją o to i postanawia zmienić jej życie w piekło.
Ewa musi uciec dlatego wsiadła w pierwszy odjeżdżający pociąg. Pociag, który jedzie do Krakowa. Tam w wagonie poznaje Michała i starszego meżczyzne, pana Stanisława.

Czy mąż słusznie obwinia kobietę o śmierć ich córki? Do czego posunie się jej mąż? Czy ucieczka do Krakowa odmieni życie Ewy? Kim okaże się Michał i starszy pan, poznani w pociągu?

"Pociąg" to drugie wydanie książki. Jestem nią oczarowana. Autorka postawiła na emocjonującą fabułę i równie piękne wątki poboczne. Pani Iza ma bardzo lekkie pióro i mimo tego, że w książce ukazuje trudy ludzkiego życia, czyta się to bardzo przyjemnie.
Główna bohaterka wsiadła do pociągu a podróż tym pociagem odmieniła życie nie tylko jej ale również Michała i pana Stanisława.

W książce tej poznajemy nie tylko życie Ewy ale również młodzieńcze lata Stanisława, oraz przeszłość i problemy Michała.
Bardzo podoba mi się to, że bohaterowie nie są idealni.
Każdy z bohaterów niesie ze sobą piękną historię. Nie zawsze w swoim życiu postępowali przyzwoicie. Nie zawsze zachowywali się tak jak przystoi,popełniali błędy. Przecież są tylko ludźmi. Mają swoje pragnienia i potrzeby. A w dążeniu do ich osiągnięcia nie zawsze zachowywali się etycznie.

Teraz każdy z nich jest innym człowiekiem. Poznają się przez przypadek. A może to nie był przepadek tylko przeznaczenie?
Od początku byłam ciekawa dokąd zmierza znajomość tych różnych ludzi.
Stanisław to osoba, która wszystkich otacza swoją miłością i troską.Michał z kolei wydawałoby się, że nie jest zdolny do głębszych uczuć. Natomiast Ewa była zagubiona, uważa, że tragedia, która ją spotkała była wywoła przez jej niestosowne zachowanie. Kobieta miała wyrzuty sumienia a jednocześnie żyła obawiając się zemsty swojego byłego męża. Tak różni, a jednak ich wspólna podróż to również początek ich nowego życia. Ale czy abym na pewno lepszego?

"Pociąg" to wiele wzruszających chwil, ale również zabawnych momentów. Autorka swoim piórem potrafi skłonić czytelnika do przemyśleń.
Jestem bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów. Polecam sięgnąć po tę książkę...

Ponieważ poprzednie książki autorki, które czytałam były zabawne, od tej także oczekiwałam takiego tonu. Myliłam się. Było/jest poważnie, z lekką nutką sarkastycznie błyskotliwego dialogu.

Młoda kobieta po przejściach, mężczyzna pewny siebie, ale...
Do tego ich przyjaciele, nowi i starzy.
Klasyka.

Powieść udowadnia, że nieoczekiwane możemy spotkać wszędzie i zawsze. Szczególnie gdy już mamy wszystkiego po kokardkę.
Tytuł jest bardzo trafnie dobrany. Wskazuje na transport, uczucia, ale również mocno podkreśla fizyczną sferę życia.
Na szczęście pisarka( za co dziękuję) podarowała nam obrazowych opisów w co się ubrała i jaki makijaż miała bohaterka.

Oplotła nas opowieścią o krzywdzie i odrodzeniu, dawaniu szansy ludziom, zakochaniu i nienawiści.
Oczywiście wkradło się ziarenko infantylizmu, co akurat dobrze wyszło, odebrało książce patetyczności, w którą łatwo wpaść pisząc o sprawach trudnych.

Realistyczna, współczesna, chwilami oczywista, wątek żona - kochanka.
Zakończenie mnie pozamiatało, ale rozumiem zabieg Pani Izy.
Tak, będę czytała drugi tom.

?Pociąg?

Jakie jest Wasze podejście do zdrady ? Jeśli bohater, czytanej przez Was książki jest tą stroną, która się jej dopuszcza, akceptujecie to czy z miejsca staje się tym złym ? Ostatnio często zauważałam na FB pytania typu : Czemu mężczyźni zdradzają? Czemu kobiety wiążą się z żonatymi mężczyznami? Odpowiedzi nie są proste. Każda historia ma swoje własne przyczyny. Nie da się tego wg mnie usprawiedliwić ale jednak w jakiś sposób można wyjaśnić.

Książka "Pociąg" z mojej perspektywy jest właśnie taką historią pokazującą, że ta zdrada ma swoje powody. Autorka nie idealizuje bohaterów, którzy się tu jej dopuścili ale pokazuje nam co ich do tego skłoniło i jakie emocje z tym związane, nimi targały.

Ewa ucieka. Przed przeszłością, mężem, tym co straciła. Gdy urodziła córkę, zyskała kolejną istotę do kochania. Nie spodziewała się, że mąż skupi na dziecku swoje uczucia tym samym odbierając je żonie. Nie planowała tego, że poszuka tego co jej brakowało w ramionach innego. Nie przewidziała, że przez jedną drobnostkę straci to dziecko, a mąż zamiast realnie spojrzeć na sytuację , zacznie obarczać ją winą i się mścić. Ewa przekonana, że Tomek skoro jest policjantem, jest bezkarny i pozostaje jej tylko ucieczka. Wsiadła więc do pociągu do Krakowa nie mając pojęcia co będzie dalej. Jednak los się do niej uśmiechnął.

W pociągu poznaje Pana Stanisława. Z pozoru zwyczajny staruszek, okazuje się człowiekiem niezmiernie empatycznym i z miejsca oferuje jej pomoc. Ale postanawia także pomóc nie tylko jej. I co ciekawe , nie wiem czy taki był zamiar autorki, ale ja poznając w trakcie tej książki tego bohatera, zaczęłam rozmyślać ... Jak wielu z nas patrząc na osoby starsze ma je za takie kruche, niewinne ? Zapominamy, że byli młodzi, szaleli jak my, także popełniali błędy i przede wszystkim mają wiele wspaniałych wspomnień. Pan Stanisław jest osobą wyjątkową i niezwykle zaskakującym człowiekiem.

Razem z nim i Ewą, jedzie Michał. Mężczyzna 16 lat starszy od niej, żonaty, już w sumie nałogowo niewierny. W pierwszym momencie, Ewa staje się dla Michała kolejnym celem. Ale później wielokrotnie mężczyzna zmienia do niej nastawienie aż w końcu, stają się dla siebie kimś ... więcej. Jednak on ma żonę. Czy postanowi zmienić swoje życie ? Dla niej? Jakby na to nie spojrzeć , któraś z kobiet zostanie skrzywdzona. Ale czy to będzie Ewa czy Marta, przekonajcie się sami.

Marty, mimo, że to moja imienniczka, zupełnie nie polubiłam i wątpię, że komuś się to uda. Ale ! Dominika i Filip to bohaterowie tak rewelacyjni, że sama nie wiem jak to autorka zrobiła ale mimo, że są tu niby drugoplanowi, to oni grali dla mnie , pierwsze skrzypce. Niby relacja Ewy i Michała była najważniejsza, jednak czekałam aż pojawi się któreś z tych czortów a najlepiej oboje. No są po prostu wspaniali, ze swoim humorem ????

W "Pociągu" przeplata się właśnie takie cudowne poczucie humoru, z poruszającymi chwilami, emocjonującymi wspomnieniami. To wszystko daje nam niesamowitą dawkę wrażeń. To co się tu dzieje, przeżywałam całą sobą. Niby osoby zwyczajne, bohaterowie tacy jak my mający swoje dramaty, dylematy , wzloty i upadki, ale to chyba właśnie nadało im takiego wyjątkowego uroku, to że możemy się z nimi utożsamiać. Nie są wyidealizowani ani nieomylni. Mają swojego Anioła stróża w formie Pana Stanisława i można odnieść wrażenie, że mężczyzna z każdym rozdziałem coraz szerzej rozstawia skrzydła bo z początku tylko nad Ewą i Michałem, ale już po chwili i Filip z Dominiką też tam trafiają. Czy trafią pod nie kolejni bohaterowie w kontynuacji ?

A co z Tomkiem? Czy dokona tej zemsty ? Żal mi Ewy. Niezmiernie. Bo kobieta już na starcie dość przeszła, a autorka jej do końca nie oszczędza. Co do Michała, to finał jego relacji z Martą był dla mnie do przewidzenia i ciekawi mnie czy ciąg dalszy tego wątku mnie zaskoczy . Zdecydowanie muszę się dowiedzieć jak dalej potoczą się losy bohaterów.

Książka świetna. Poprzednie wydanie było tak zachwalane i teraz wiem dlaczego. Sama jestem bardzo krytyczna w stosunku do zdradzających i cieszę się, że autorka pokazała mi tę perspektywę, pozwoliła pokochać bohaterów, których zwykle z miejsca kataloguje jako tych negatywnych. Polecam Wam serdecznie tę emocjonującą lekturę, koniecznie wsiadajcie do tego " Pociągu"?? Miłej podróży .