Pod osłoną nocy (twarda)

"Pod osłoną nocy" śledzi losy czterech bohaterów i brzemię, jakim naznaczyła ich II wojna światowa. W jej trakcie niektórym dźwięk syren towarzyszył całe dnie, inni w więzieniu oczekiwali lepszego jutra. Choć Kay, Helen, Viv i Duncan różnią się od siebie, łączy ich pragnienie zrozumiemia, akceptacji i miłości.

Ciężko opisywać niedawno wznowioną książkę Sarah Waters. Pełna traumy, trudów bolesnej przeszłości i skomplikowanych relacji, które też na wskroś prawdziwe. To jedna z tych powieści, o których najlepiej wiedzieć jak najmniej i pozwalać, by kolejne strony odkrywały przed nami sekrety historii. A tych jest sporo...

"Pod osłoną nocy" to powolna i emocjonalna wędrówka, w której każdy ma szansę znaleźć cząstkę siebie. Historie miłości, przyjaźni i rodzin są różne, ale wzruszają równie mocno. Przeczytałam już wszystkie książki Waters i muszę przyznać, że ta jest jedną z moich ulubionych. Polecam!

Rok 1947 to czas lizania ran. Uciekania przed cierpieniem, jakiego się doświadczyło i prób odnalezienia siebie we wciąż zrujnowanym Londynie. Niby życie zdaje się normalnie płynąc do przodu, a jednak coś uwiera, zabiera oddech i przytłacza.

W 1944 bomby spadają z nieba. Słychać krzyk ludzi, ale nieco dalej można usłyszeć śmiech. Kolejny alarm staje się rutyną, ale do widoku ciał nie można się przyzwyczaić. Do więzienia łatwo trafić za odmówienie służby wojskowej, a za zapalenie światła nocą bez odpowiednio zabezpieczonych okien czekały kary pieniężne.

1941 wydawał się przynieść szybki koniec wojny. Bo w końcu ile może ona trwać? Młodzi, pozbawieni nadziei ludzi, patrzyli z zaniepokojeniem w niebo, a obracające się w gruzy miasta wprowadzały ich w panikę.


Sarah Waters urodziła się w czasach pokoju, ale w jej świecie wciąż wyraźne były wspomnienia wojny. Może to właśnie dlatego zdecydowała się na stworzenie powieści historycznej, gdzie losy piątki czy szóstki bohaterów ściśle ze sobą się wiążą w rzeczywistości objętej chaosem. Osoby, które kochają, nienawidzą, są szczęśliwe i zrozpaczone. Ludzie z krwi i kości, choć będący jedynie wytworem wyobraźni autorki. Kreśleni szczegółowo, z uwagą, bez odkrywania na dzień dobry wszystkich kart. Na setkach stron bardzo powoli poznajemy ich historie ? miłostki, związki, zdrady, próby samobójcze czy przemyślenia na temat sensowności wojny. Staramy się zrozumieć łączące ich relacje. Wytężamy zmysły, by dostrzec wszystkie emocje, jakie skrywają się pod gestami czy słowami. Poznajemy ich rozdział po rozdziale, a tak powolne budowanie historii sprawiło, że akurat ja przywiązałam się do nich znacznie mocniej.

Fabuła płynie, i płynie, i płynie, a robi to na tyle powoli, że akcja jako taka jest minimalna. Ot, codzienne życie w bombardowanym Londynie, gdzie każdy próbuje przeżyć i cierpieć jak najmniej. Najważniejsze jest nakreślenie realiów oraz relacji. Z tego względu nie będzie to powieść dla każdego, ale moje serduszko zawsze kupuje dobre tworzenie portretów psychologicznych. Tym bardziej, gdy zostaje to zrobione ładnym, zgrabnym językiem, a właśnie takim Waters się posługuje.

?Pod osłoną nocy" to klasyka literatury LGBTQ+. W powieści znajdziemy związki kobiet i najczęściej platonicznie uczucia między mężczyznami. Ale Waters nie skupia się jedynie na sytuacji społeczności queerowej w latach czterdziestych dwudziestego wieku, a nakreśla wszelkiej maści problemy, które dotykają jednostek. Jest temat samobójstwa czy aborcji. Pragnienia zginięcia od bomby, co ma rozwiązać wszystkie problemy. Relacje toksyczne czy zależne. Tego jest tyle, że może przytłoczyć, ale czyż nie taki właśnie jest świat? Pełen kolorów, ale nie wyłącznie tych jasnych i pięknych.

Mam gulę w gardle, której nie mogę się pozbyć. Nie płakałam, nie byłam sfrustrowana podczas czytania, ale... Coś dusiło i dusi dalej. I między innymi przez to pragnę przeczytać inne tytuły Waters. Potrzebuję jej więcej. I mocniej.


przekł. Magdalena Moltzan-Małkowska


Man Booker Prize 2006
Womens Prize for Fiction 2006

Sarah Waters jest popularną i wielokrotnie nagradzaną brytyjską pisarką. Znana jest głównie z powieści z wątkami homoerotycznymi. "Pod osłoną nocy" to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością.

Poznajemy historię czworga Londyńczyków- trzech kobiet i mężczyzny o burzliwej przeszłości.
Kay, w czasie wojny żyła pełnią życia, dzisiaj nosi się jak mężczyzna i nie ustaje w poszukiwaniach czegoś, co wciąż się jej wymyka. Helen- piękna i przez wszystkich lubiana, skrywa w sobie bolesną tajemnicę. Viv- mimo cierpienia, jakiego doświadczyła od kochanka, wciąż pozostaje mu wierna. Na pozór niewinny Duncan ma za sobą walkę z własnym demonem. Losy tej czwórki łączą się ze sobą i przeplatają na wiele różnych sposobów.

To moja pierwsza książka o powszechnej dzisiaj tematyce LgBt. Sięgając po tę powieść tak naprawdę nie wiedziałam czego się spodziewać. Choć początek zapowiadał średnio ciekawą powieść a historie bohaterów troszkę mnie nudziły, to jednak im brnęłam dalej tym było coraz lepiej i ciekawiej. Powoli okazuje się bowiem, że każdy z bohaterów ma jakieś tajemnice. Ciekawym zbiegiem jest cofanie się w czasie, najpierw poznajemy losy bohaterów w 1947 roku, potem w 1944 a na końcu w roku 1941. I takie poprowadzenie fabuły bardzo mi sie podobało.
Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę, Autorka ma świetny styl, jej sposób pisania i przelewania emocji na papier bardzo mnie urzekł i z pewnoścą jeszcze kiedyś będę chciała sięgnąć po jej powieści.
"Pod osłoną nocy" to powieść, która nie każdemu przypadnie do gustu, jednak uważam, że warto po nią sięgnąć choćby ze względu na świetnie ujęte tematy przyjaźni, miłości i wojny.