Pod tęczą

Każdy z nas ma prawo do własnych przekonań, religii i życia zgodnego z własnym sumieniem. Odmienność ludzi jest powszechna i w żadnym razie nie powinna wywoływać w nas niechęci, pogardy czy nietolerancji. Należy szanować drugiego człowieka i pozwolić mu na życie takie, które mu najbardziej odpowiada.
?Pod tęczą? to książka poruszająca temat stref wolnych od LGBT. Obawiałam się, że autorka na siłę, będzie chciała narzucić nam swoje poglądy, jednak się pomyliłam. W tej powieści przybliżyła nam kilka postaci, za pomocą których ukazała nam punkt widzenia z wielu perspektyw. Poznajemy tutaj osoby hetero, homoseksualne, transpłciowe oraz cispłciowe. Dla mnie wiele tematów i pojęć było nowością. Byłam zaskoczona jak dyskryminowani i źle traktowani mogą być ludzie, którzy mają odmienną orientację. Są spychani na margines społeczny, mają utrudnioną możliwość normalnego egzystowania zwłaszcza w małym środowisku. Tolerancja i akceptacja powiana być u nas na pierwszym miejscu, jednak bardzo często jest całkiem na odwrót.
Big Burr to małe miasteczko w USA, które zostało uznane za najbardziej homofobiczne. Grupa zadaniowa AAA z kręgu LGBTQ wysłała tam na dwa lata, kilkuosobową grupę, która ma za zadanie nauczyć mieszkających tam ludzi, poprawnego zachowania i tolerancji. Nie jest to łatwe zadanie, trudności będą nieraz przeogromne, a zadanie często przerośnie możliwości.
Czy nowi mieszkańcy mają szansę na akceptację? Czy uda się grupie zadaniowej zmienić nastawienie i poglądy ludzi z Big Burr? Czy ta historia nie zakończy się tragicznie?
Jestem pod wrażeniem tej lektury, która wciąga i otwiera oczy na różne zagadnienia. Po mimo trudnego tematu książkę czyta się szybko i przyjemnie. Dużo daje do myślenia, pobudza do refleksji i zastanowienia się nad tym problemem.
Autorka pisze realistycznie, niczego nie koloryzuje, ma przystępne i zrozumiałe pióro. Postaci są genialnie wykreowane a ich punkt widzenia, odczucia i zachowanie mnie przekonują. Po mimo, że akcja jest wolna, to czytanie nie dłuży się. Są w tej książce momenty miłe, zabawne a są i takie, które zasmucają, szokują, przytłaczają.
Zachęcam was do przeczytania tej powieści.

Żyjemy w czasach, w których najłatwiej być czyjąś kopią. Warto brnąć za kimś, bo tak wygodniej - nie wychylając się, a swoje zdanie (często też prawdziwego siebie) mieć schowanego głęboko w komodzianej szufladzie.

Stykając się z tą powieścią nie wiedziałam do końca czego się spodziewać. Przyznam, że podchodziłam do niej sceptycznie, gdyż myślałam że będzie na siłę narzucała poglądy. Tymczasem zmierzyłam się z różnymi formami jednego problemu - tożsamości płciowej, odkrywania własnej osoby, która u jednych bohaterów konkretnie sprecyzowana jest powodem do dumy, a u innych walką ze sobą i wszechobecnym ?co ludzie powiedzą?. Prawda jest taka, że nigdy nikt nie będzie w stanie zadowolić wszystkich. Życie uczy charakteru, walki o tożsamość.

Powyższa pozycja była dla mnie nowością, którą wchłonęłam z zaciekawieniem.

PS. Bardzo pasuje tu pewne stwierdzenie: Nie oceniaj książki po okładce.

Gdy Wydawnictwo Prószyński pokazało komentarze jakie się pojawiły na jego stronach w związku z tą książką, od razu wiedziałam że jest to coś co po prostu muszę przeczytać.
Do małego miasteczka Big Burr, uznanego za najbardziej homofobiczne miasto w USA przyjeżdża grupa zadaniowa, mająca na celu zmianę podejścia miejscowych do osób nieheteronormatywnych. Każdy rozdział opowiedziany jest z punktu widzenia innej osoby. Możemy zatem poznać zarówno członków grupy AAA - Acceptance Across America jak i mieszkańców miasta. I co się okazuje? Że nie zawsze to co widzimy na zewnątrz jest prawdą. Zarówno z jednej jak i z drugiej strony są osoby, które mają coś do ukrycia, które żyją nie do końca do swoim życiem. Czy grupa zadaniowa spełniła swoją rolę musicie przeczytać sami
Książka napisana jest lekkim językiem, z pewną dozą humoru, więc czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Jednak mam wrażenie że temat nie został dokończony. Zabrakło mi podsumowania wszystkich opowiedzianych historii. Niby autorka coś o każdej osobie napisała, ale tak ciut "po łebkach".
I tak na koniec - książka Celii Laskey jest oczywiście związana z LGBTQ i brakiem tolerancji. Ale także opowiada o tym, że często ze strachu boimy się być tym kim naprawdę jesteśmy i ukrywamy się krzywdząc i siebie i innych. Może warto jednak przeczytać i zobaczyć czy i my nie odnajdziemy siebie w którymś z bohaterów.

Przeczytałam jedno zdanie ,,chcieli żyć w strefie wolnej od LGBT, ale los im spłatał figla" i wiedziałam, że to książka jaką chcę przeczytać.

Big Burr to najbardziej homofobiczne miasteczko w Ameryce. Na dwa lata zostaje tam wysłana queerowa grupa zadaniowa. Ma za zadanie edukować lokalną społeczność. Każdy rozdział książki to opowieść z perspektywy innej osoby, czy to kogoś z tej grupy, czy rdzennego mieszkańca.

Gdybym miała określić czym najbardziej jest ta książka to opowieścią o stereotypach, związkach i tolerancji. No może jeszcze o tym co tam każdemu ,,pod kopułką" siedzi.

Autorka w płynny i lekki sposób pisze o sprawach trudnych i bolesnych. Czasami wrzuca nam nawet odrobinę humoru.
Jest to debiut ale dopracowany w każdym calu. Mam wrażenie, że celia.laskey i jej pióro przyjaźnią się od wielu lat.

Czytałam z wielkim zainteresowaniem, momentami widziałam gdzieś tam siebie czy moich znajomych. Poczułam jak to może być, kiedy jest się w mniejszości. Co czują ludzie nieakceptowani przez społeczność.

Dla mnie to świetna lektura. Kilka żyć złożonych w piękną barwną opowieść.
Jednak jest ta książka czymś więcej, to nie tylko dobra rozrywka. To możliwość spojrzenia w siebie i zatrzymanie się, zastanowienie nad sobą, nad swoim stopniem tolerancji i akceptacji dla innych.

A Wy jesteście gotowi na zobaczenie w niej siebie?

Pierwsze zdania mnie przeraziły. Czyżby ta książka była jednak o czymś innym, niż mogłoby się wydawać po przeczytaniu opisu???
Na szczęście kolejne zdania naprowadzają mnie na odpowiedni tematycznie tor.
Autorka, postacią piętnastoletniej heretyczki, stopniowo wprowadza nas w życie małego miasteczka Big Burr- najbardziej homofobicznego miejsca w Ameryce.
Nowa szkoła, nowe miasto, nowi, homofobiczni znajomi i ona- heteryczka wychowana przez dwie lesbijki.
Pierwsza impreza okazuje się mała porażką.
Ale czy może być gorzej jeśli wiesz, że jesteś w miejscu, w którym nienawidzą ludzi z orientacja seksualna jak twoja matka, a twoja matka nie lubi ludzi z Twoją orientacja seksualną?
Avery ma nielada kłopot. A to dopiero początek historii.
Powiem krótko:już dawno nie czytałam tak dobrej książki.
I na tym bym mogła skończyć, bo każdy kto mnie zna, wie, że ostatnio bez reszty pochłonął mnie świat fantasy.
A ta książka do gatunku fantasy nie należy, więc mój zachwyt jest nią jeszcze większy. Bardzo dobrze opisane problemy i konflikty międzyludzkie, zwłaszcza na tle orientacji seksualnej. Autorka pokazuje, że nie tylko osoby hetero mogą nie tolerować osób z inną orientacją, ale też, że osoby homoseksualne mogą nie tolerować innych. Postać Avery mnie urzekła, zwykłą nastolatka, która boi się reakcji ze strony rodziny na jej postrzeganie seksualności.

?Pod tęczą? jest książką, która porusza ważne wątki społeczności LGBT. Życie w rodzinie z dwoma matkami, opuszczenie męża i związanie się z kobietą, czy nienawiści kobiety do tego typu środowisk. Temat trudny, szczególnie w Polsce, gdzie nie do końca jest to przez wielu ludzi akceptowane. Jednak mam nadzieję, że kiedyś ludzie bez względu na to kogo kochają, czy kim są, będą tolerowani i nie będą musieli się ukrywać. Co więcej książka ta jest pisana tak naprawdę z perspektywy kilku osób, które żyją w społeczności, ale nie do końca wszyscy ją akceptują.
Każdy rozdział to spostrzeżenia innej osoby, która wyrzuca swoje emocje. Czy to pozytywne, czy to negatywne, a czasami nawet zaskakujące. Fakt, że każdy człowiek jest inny, może myśleć co innego i czuć jest tutaj szczególnie zobrazowany.
Ja nie do końca potrafiłam się odnaleźć w tych krótkich spostrzeżeniach bohaterów, bo jak już się fajnie zaczynało to zaraz się kończyło. Miałam nadzieję, że ten tytuł będzie bardziej dosadny, lepiej przedstawiony, jednak nie do końca przypadł mi do gustu trochę płaski styl autorki. Niekiedy próbowała żartować, choć nijak jej to nie wychodziło. Starała się oddać charakter tych osób, ale też nie do końca jej to wyszło. Każdemu z bohaterów brakowało jednak dynamiki, nie byli wyróżniający się, nie zdobyli mojego serca.
Książka tworzy zlepek historii, które jakoś nie łączą mi się w piękną całość. Niestety nie przypadła mi do gustu ta forma przekazu ze strony autorki.
Jednak każdy ma swój gust i zachęcam, aby zapoznać się z tytułem i samemu sprawdzić.