Pod wodą

????Historia wykreowana przez autorkę bardzo mi się spodobała, była bardzo lekka i pochłonęłam ja bardzo szybko. Pierwszy tom podobał mi się jednak bardziej (w sumie często tak bywa), ponieważ zawsze bardziej podoba mi się moment poznawania. Autorka postanowiła wpleść z historię wątek pracy strażaka, który (w odróżnieniu do innych książek) bardzo przypadł mi do gustu i nawet wkrecilam się w tą opowieść. Autorka ma talent do realistycznego przestawiania problemów. Świetne było to że w drugiej części pojawiła się playlista, co uwielbiam!!!

?Złość rozrywała moją duszę na strzępy. Kiedy już myślałem, że się uspokajam, wystarczyło jedno wspomnienie, jedna myśl o królowej lodu i furia znów brała mnie we władanie?.
Aleksander i Iga po weselu swoich przyjaciół lądują razem w łóżku. Od dłuższego czasu ciągnęło ich do siebie. Po wielu wątpliwościach postanawiają stworzyć związek. Z początku niezbyt dobrze im idzie. Po jakimś czasie znajdują wspólny język. Niestety prawdziwe kłopoty przed nimi. Największym problemem są jednak oni sami. Czy seksowny strażak i pani redaktorka wytrwają w związku?
Główni bohaterowie są bardzo różni od siebie pod wieloma względami. Nic dziwnego, że zaczęło między nimi iskrzyć. Początkowa wzajemna niechęć przeradza się w uczucia, nad którymi nie są w stanie zapanować. Oboje mają na swoim koncie wiele krzywd z przeszłości. Bronią się przed miłością i boją się zaufać. Czy miłość przezwycięży strach przed ponownym zranieniem?
Pisarka wykreowała bohaterów, którzy od razu skradają serce. Moim zawładnął strażak Olek, który skrywa wiele tajemnic. Odkrycie ich dostarczyło mi wielu emocji. Iga pod maską również ukrywa zupełnie inną osobę. Jaką? Tego trzeba się dowiedzieć.
Historia przedstawiona jest z perspektywy dwóch bohaterów, Aleksandra i Igi. Dzięki temu możemy poznać myśli i odczucia każdego z nich. Lektura jest wtedy o wiele ciekawsza. Świetnie poprowadzone dialogi sprawiają, iż przez książkę wręcz się płynie. Opisy akcji strażackich czytałam z zapartym tchem. Realistycznie i szczegółowo przedstawione sprawiły, iż czułam, się jakbym osobiście w nich uczestniczyła. Zanim się obejrzałam byłam na końcu historii. Zakończenie z kolei wprawiło mnie w osłupienie. Nie pojmowałam, co się właśnie wydarzyło. Jak to dobrze, że mam kolejny tom pod ręką. Mogę od razu, dowiedzieć się co będzie dalej.

Twórczość Magdaleny Szponar nie jest mi obca, jednak jeszcze nie miałam przyjemności poznać jej powieści bliżej. Na szczęście wydawnictwo Amare wyszło mi naprzeciw i tak oto w moich rękach znalazła się dylogia Uczucia nie do ugaszenia. Muszę przyznać, że historia Igi i Olka od samego początku obiecywała mi dobrze spędzony i emocjonujący czas. Czy obietnice te zostały spełnione, a ja zapałałam miłością do tej historii? Odpowiedź znajdziecie poniżej.

Iga pracuje w jednej z redakcji lifestyle?owego magazynu, a jej uwaga skupia się głównie na pracy i kolejnych artykułach. Olek jest strażakiem, który każdego dnia naraża swoje życie dla ratowania innych. Oboje są po przejściach i nie do końca potrafią się odnaleźć w otaczającej ich rzeczywistości. Oboje również nie podejrzewają, do czego zdolny jest los, by postawić ich na swojej drodze. Kiedy ich znajomość zaczyna nabierać rumieńców, do akcji wkracza życie i jego brutalne oblicze. Czy wzajemne przyciąganie okaże się silniejsze od niedopowiedzeń i wciąż skrywanych tajemnic obojga?

Zacznę może od głównych bohaterów, tak będzie mi w pewien sposób łatwiej. Iga z początku wzbudziła we mnie negatywne odczucia ? jeszcze dobrze jej nie poznałam, a już zostałam dosłownie zasypana przekleństwami z jej ust oraz dziwnym narzekaniem na obecny stan jej życia. Piszę dziwnym, ponieważ z jednej strony brzmiało to, jak coś, co wzbudza w niej dumę, ale z drugiej jednak stanowi coś wręcz przeciwnego. Przyznaję bez bicia, że w tamtym momencie nie bardzo widziałam szanse na miłość pomiędzy mną a tą historią. Z czasem jednak autorka zaczęła coraz śmielej wprowadzać mnie w wykreowany przez siebie świat, a ja zdołałam polubić Igę i jej sposób bycia.

Olek z kolei wzbudził moją sympatię od samego początku, choć nie powiem, irytował mnie jego brak takiej odwagi do szczerej rozmowy. W każdym razie bohater ten okazał się naprawdę ciekawy i wzbudził mój podziw, oczywiście za sprawą zawodu, jaki wykonuje. Praca w straży pożarnej to nie łatwa i przyjemna robota, więc w tym miejscu chciałabym okazać ogromny szacunek każdemu strażakowi i każdej strażaczce.

Kończąc lekturę tej pozycji, w mojej głowie pojawiła się przede wszystkim ta jedna myśl, dotycząca tego, jak zaskakująca była to książka. Z początku spodziewałam się trochę typowego romansu, który po prostu umili mi czas. Magdalena Szponar jednak zaskoczyła mnie i do historii Igi i Olka wplotła wiele ciekawych i ważnych wątków, jak bardzo niebezpieczna praca, problemy ze zdrowiem, wychowywanie dziecka przez dwoje rodziców, którzy nie są już razem. Nie zabrakło także licznych zwrotów akcji, które chcąc nie chcąc skutecznie zatrzymywały mnie przy tej książce na dłużej. W efekcie skończyłam tę pozycję w ekspresowym tempie, a obok mnie czeka już kontynuacja. Nie mogę się jej wprost doczekać.

Autorka ma bardzo dobre pióro, więc i czytanie tej książki było przyjemnością. Myślę, że kiedy zakończę swoją przygodę z tą dylogią, to z chęcią zapoznam się z pozostałymi powieściami autorki, by sprawdzić, jak jej twórczość wygląda w szerszej perspektywie.

Ostatecznie Pod wodą mogę ocenić na ocenę bardzo dobrą. Choć jest to książka z gatunku tych schematycznych i raczej nie zaskakujących nowym formatem, to niezaprzeczalnie jest w niej coś, co po prostu przyciąga czytelnika i utrzymuje jego uwagę do samego końca. Jeżeli poszukujecie właśnie takiej powieści, to myślę, że zdecydowanie mogę polecić Wam właśnie ten tytuł.

"Pod wodą" jest pierwszym tomem dylogii Uczucia nie do ugaszenia, który pokaże, że każdy zasługuje na szczęście. Ale nie myślcie, że będzie podane to na przysłowiowej tacy. Aby to osiagnąć, najpierw musimy zaakceptować i pokochać samych siebie.

Duet Olek i Iga to iście ogniste połączenie charakterów i trudnej przeszłości. Widzimy jak przez to dużą trudność sprawia im zaangażowanie się i wzajemne zaufanie. Podejmują się próby ucieczki przed wspomnieniami, emocjami, uczuciami, miłością.  Czy można przed tym uciec? Dzięki naprzemiennej narracji z perspektywy obojga bohaterów możemy ich lepiej poznać, zrozumieć postępowanie, towarzyszyć w wewnętrznych rozterkach i obawach. Nie rozmawiając szczerze ze sobą, skrywając sekrety, bazując na niedopowiedzeniach czy własnych interpretacjach sytuacji i wydarzeń, nie można zbudować trwałego związku. 

Magdalena Szponar poruszyła również inne istotne a zarazem niełatwe tematy - choroba nowotworowa i jej skutki czy trudna i niebezpieczna z narażeniem życia praca strażaków (uwielbiam ten motyw w książkach).

Namiętność, pikante sceny, humor stanowią ważny element książki, aczkolwiek nie przysłaniają tego, co w tej historii kluczowe. Relacje, miłość, przyjaźń, bliskość oraz odwaga, by zawalczyć o to, na czym nam najbardziej zależy - to nigdy nie straci na wartości. 

"Pod wodą" to pełna emocji, wzruszeń i refleksji powieść udowadniająca, że zawsze warto podążać za głosem serca. To książka pozwalająca docenić to, co mamy. Polecam Wam bardzo, tymczasem ja niezwłocznie zabieram się za drugą część, by dowiedzieć się czy miłość i namiętność rozgoni mrok...

Na historię Olka i Idy czekałam z utęsknieniem,ponieważ jest to duet ognisty i charakterny.Potrafią namieszać tak,że aż iskry lecą.
Ich postacie mają trudną przeszłość,która utrudnia zaangażowanie i zaufanie.

Rozdzialy z perspektywy obu bohaterów były wspaniałym pomysłem.Poznajemy ich wewnętrze rozterki i obawy przed związkiem.Lepiej wtedy zrozumieć ich zachowanie.Nieraz miałam ochotę nimi potrząsnąć,aby wreszcie otwarcie ze sobą porozmawiali i wyjaśnili skrywane sekrety.

Autorka poruszyła ważne tematy m.in chorobę nowotworową i skutki z nią związane,trudną pracę strażaków wraz z niebezpieczeństwem czyhającymi na nich podczas każdej akcji?
Wielokrotnie łzy cisnęły mi się do oczów z wydarzeniami,które przeżywali bohaterowie.I dzięki temu lektura staje się bardziej ciekawsza i lepsza.

Książka jest nasycona emocjami,które dają czytelnikowi chwile do zadumy i docenianie tego co mamy.

Jest to wspaniała historia,która potrafi poruszyć i spowodować,że z największa przyjemnością sięgnę po drugi tom serii,który już czeka na mnie na półce.
Powieść naprawdę warta przeczytania.
Gorąco polecam

,,Mówią, że miłość i nienawiść dzieli cieniutka granica.
Musiałam się z tym zgodzić. Nie sądziłam jednak, że tak łatwo było ją przekroczyć."

,,Pod wodą" to książka, która pokazuje, że każdy zasługuje na szczęście, lecz aby to się dokonało, musimy zaakceptować samych siebie!


Iga to kobieta, która skrywa się za maską bezwzględnej i twardej kobiety!


Olek to przystojny strażak, który zna, co to jest odrzucenie!

,, Pod wodą" to książka o miłości, oddaniu, bólu i strachu! Relacja głównych bohaterów jest bardzo skomplikowana ze względu na ich przeszłość, ponieważ każde z nich nosi gdzieś głęboko skrywana ranę, której plaster odrywa się przy każdym zbliżeniu! Iga to bardzo poraniona dusza, która w umiejętny sposób potrafi przybrać maskę, lecz w momencie, w którym się odkrywa, wypływa na wierzch lawina emocji, które mnie osobiście doprowadziły do łez. Olek strażak, którego niejedna kobieta chciałaby poznać!!! Wielkie oddanie pracy odzwierciedla dokładnie to, w jaki sposób traktuje kobiety - z szacunkiem!

Autorka w tej książce pokazała, jak ważną rolę odgrywają strażacy w naszym środowisku oraz jakie niebezpieczeństwa czyhają na nich w trakcie każdego wyjazdu z bazy i tutaj należą się brawa dla autorki, ponieważ znalazłam wiele cennych wskazówek, jak postępować w chwili zagrożenia.


Bardzo pozytywnie jestem zaskoczona, ponieważ ta seria Uczucia nie do ugaszenia, pokrywa się z serią Żywioły autorki I mamy możliwość poznać tutaj dalsze losy Rafała i Marty, więc jeżeli jesteście wielkimi fanami, tej pary to warto zerknąć, co tam się u nich teraz dzieje!

,, Pod wodą" to przede wszystkim emocje, które zdecydowanie są nierozerwalną częścią tej książki! Autorka pokazała piękno przyjaźni, którą buduje się latami! Powieść ta zabrała mnie do ludzi, którym na sobie zależy, lecz przeszłość o nich nigdy nie zapomina, wprowadzając w ich życie niedomówienia! Polecam wam ,,Pod wodą" przede wszystkim dlatego, że ta historia jest realna!