Pokój na piętrze

?Usta są świetne w kłamstwie, ale oczy zwykle zdradzają prawdę.?

Książka nie przekonała w wymiarze na jaki liczyłam. Wydawała się zupełnie oderwana od rzeczywistości, nie mogłam wczuć się w sytuację kluczowej postaci, którą bardzo trudno było mi zrozumieć. Jednak czytelnicy nieprzywiązujący wagi do realności zachowań bohaterów i zaistnienia zdarzeń, mogli podejść do powieści z większą tolerancją, a zatem bardziej satysfakcjonującą zabawą czytelniczą. ?Pokój na pietrze? nie należał do wymagających przygód w klimacie thrillera, nie trzymał napięcia, lecz zawierał kilka atrakcyjnych zwrotów akcji. Gdyby autorka za szybko nie zdradzała intrygi, dłużej trzymała w niepewności, pozwalała na frapującą grę snucia przypuszczeń, byłam przekonana, że silniej bym się wciągnęła w powieść... Bookendorfina

Każde z nich ma swoją historię, ale nie taką, którą chcą się dzieli. Teraz, Jane z nową tożsamością, Eddie z nowym życiem po śmierci żony, zaczynają pisać wspólną historię. Jest jeszcze Bea, cień, wspomnienie, które nie gaśnie. Nic nie zapowiadało, że nowa praca Jane to klucz do spełnienia marzeń. Sielankowy obraz, w którym Jane i Eddie wiodą życie jak z filmu, nagle zaczyna się kruszyć. . "Pokój na piętrze " wydał mi się początkowo szalenie interesujący, nie można odmówić tej książce ciekawej fabuły. To zagadka, towarzysząca czytelnikowi od początku, przyciąga jak magnes. Niepewność towarzyszyła mi do końca. Narracja jest pierwszoosobowa, ale poznajemy więcej niż jedną perspektywę. Dzięki temu jest intrygująco, wprowadza to mętlik, a autorka umiejętnie manipuluje czytelnikiem. Choć brakuje dynamiki w tej książce, to nie czułam nudy podczas czytania. Najwięcej emocji pojawia się, kiedy zbliżamy się do finału. Zakończenie jest otwarte, jednak nie mogę się zdecydować, czy w tym przypadku jestem ukontentowana, czy wręcz przeciwnie. Oszczędne przedstawienie przeszłości bohaterów, nie dało mi większej szansy na poznanie ich, nawiązanie relacji. A może to ich kreacje, nie wzbudziły we mnie żadnych emocji? Brakowało mi bardziej wnikliwej analizy przeszłości bohaterów. . "Pokój na piętrze " jest jedną z tych książek, którą trudno mi jednoznacznie ocenić. Z jednej strony przykuwająca uwagę fabuła, specyficzny klimat, z drugiej brakujące elementy i odrobinę sztywna relacja głównych bohaterów.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, do sięgnięcia po książkę "Pokój na piętrze" zachęcił mnie intrygujący opis. Jest to thriller psychologiczny ze sobą nutą obyczaju. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko, ja pochłonęłam ją w jeden wieczór i nie odłożyłam póki nie poznałam zakończenia tej historii. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie ciekawie wykreowani, to postaci bardzo autentyczne, które nie są krystaliczne, popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia ta przedstwiona została tak naprawdę z trzech perspektyw: Jane, Eddiego oraz Bei - żony Eddiego, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Początkowo myślałam, że doskonale wiem jak potoczy się ta historia, jednak z każdą kolejną przeczytaną stroną okazywało się, że mylę. Tak naprawdę dopiero poznając tą historię oczami każdego z bohaterów wszystko składa się w całość. Znajdziemy tutaj naprawdę interesująco przedstwioną intrygę i kartka po kartce odkrywamy tajemnice i prawdę o głównych bohaterach. Autorka w świetny sposób kreśli portrety psychologiczne bohaterów oraz umiejętnie buduje napięcie. Ta historia wywołała we mnie naprawdę sporo emocji, miło spędziłam z nią czas i chętnie w przyszłości ponownie sięgnę po książkę pisarki. Polecam!

Lubicie thrillery psychologiczne?

Jeżeli tak to ?Pokój na piętrze? Rachel Hawkins jest absolutnym must read.
Co ta książka zrobiła z moją głową, to jest coś niesamowitego, ale po kolei.

?Jestem tylko zwykłą dziewczyną, która przypadkiem wdepnęła w cudze łajno. Której dano posmakować innego życia tylko po to, by zaraz je odebrać, bo to takie typowe?.

Historię poznajemy w znacznej części z perspektywy głównej bohaterki. Jane jest biedną dziewczyną, której życie potoczyło się nie tak, jak powinno. Pozbawiona środków do życia i dachu nad głową zatrzymuje się u Johna. Coraz częściej jednak marzy o tym, by jak najszybciej znaleźć swój kąt i uwolnić się od irytującego mężczyzny.
Jane, by zarobić trochę gotówki zajmuje się wyprowadzaniem psów bogatych ludzi. Zajęcie to nie tylko pozwala jej zarobić, ale również może, dzięki temu poobserwować jak żyją i jakie zwyczaje mają ludzie, którzy nie martwią się sferą finansową życia. Których stać jest absolutnie na wszystko. Zajęcie to pozwala jej być bliżej kobiet, które nawet nie zauważają, gdy z ich szkatułki znika kolejny pierścionek, czy kolczyk?

Pewnego dnia na drodze Jane staje przystojny i obrzydliwie bogaty wdowiec. Dziewczyna czuje się, jakby wygrała los na loterii, bo oto w jednej chwili jej życie nabiera zupełnie innego kierunku. Jane może wejść w skórę tych wszystkich zamożnych ludzi, których codziennie odwiedzała. Eddie wydaje się być mężczyzną idealnym do momentu, gdy do jej uszu nie zaczynają docierać niepokojące plotki na jego temat.
Czy faktycznie to on stoi za śmiercią swojej żony i jej przyjaciółki? Co wydarzyło się między Beą i Blanche tamtej feralnej nocy na środku jeziora? Kto mówi prawdę, a kto kłamie w żywe oczy?

Jedno jest pewne ? coś tu jest bardzo nie tak, a dom Eddiego, w którym Jane tak ochoczo zamieszkała zaczyna ją przerażać?

To była tak dobra książka, że aż brakuje mi słów, by to opisać. Autorka w znakomity sposób budowała napięcie, sprawiając, że serducho w pewnych momentach zaczynało mi niebezpiecznie szybko bić. Książka ta hipnotyzuje swoim klimatem, którym całkowicie przesiąkłam. Oczami wyobraźni widziałam tę ulicę, dom Rochesterów i pokój paniki. Widziałam chatkę nad jeziorem, jacht i głęboką otchłań wody, która skrywała wielkie sekrety. Podwodne cmentarzysko?
Nie potrafiłam oderwać się od lektury, choćby na moment.

Genialna kreacja bohaterów, zwłaszcza w sferze psychologicznej. Praktycznie do samego końca nie potrafiłam jednoznacznie wskazać właściwej wersji wydarzeń. Nie chcę wam niechcący czegoś zaspoilerować, więc powiem tylko tyle, że nie tylko Jane została zmanipulowana, ja również dałam się nabrać. Im bliżej końca książki, tym moje niedowierzanie rosło coraz bardziej.

No i mamy zakończenie. Zakończenie, które nie do końca mnie usatysfakcjonowało, dlatego zamiast maksymalnej oceny daję 9/10. ?

Kochani, jeżeli lubicie wciągające i wywołujące dreszcze thrillery, to koniecznie sięgnijcie po pokój na piętrze. Gwarantuję, że nie pożałujecie.

Jane ucieka przed przeszłością, przybiera nową tożsamość i zajmuje się wyprowadzaniem psów bogatych ludzi. W taki sposób spotyka Eddiego. Mężczyzna jest wdowcem, a jego żona zginęła w wypadku na jeziorze. Znajomość z Eddiem rozwija się szybko i równie szybko Jane awansuje na drabinie społecznej. Niestety, okazuje się, że mężczyzna skrywa dość mroczną tajemnicę.

Kiedy Jane poznaje Eddiego, zaczyna obsesyjnie interesować się jego życiem. Z boku zachowanie bohaterki było dziwne i nienormalne. Jane była dobrą aktorką, podstępem zdobywała to, co chciała. Eddie był dla niej jak wygrana na loterii. Nie musiała się martwić o pieniądze, miała ładny dom, przystojnego i bogatego faceta. Jednak kiedy wchodzi w świat gospodyń z Thornfield Estates, dochodzą do jej uszu niepochlebne Eddiemu i jego zaginionej żonie plotki. Jane nachodzą wątpliwości, a jej partner zaczyna się dziwnie zachowywać, podkręcając jej podejrzenia.

Książka podzielona jest na części. Narrację poprowadzi Jane, która opowie o życiu z Eddiem i długo będzie unikać opowiadania o sobie, żona Eddiego, która opowie o swojej przeszłości i Eddie, który wszystko naprowadzi na właściwy tor.

Opisy są szczegółowe i pojawią się też liczne, niekoniecznie prawdziwe, wspomnienia bohaterów.

Rozwiązanie zagadki może być oczywiste na pierwszy rzut oka. Bohaterowie sami kierują na siebie podejrzenia, ale prawda nie jest taka prosta. Z początku jest to po prostu historia o bogatych ludziach, ale kiedy na jaw wychodzą mroczne sekrety, napięcie wzrasta z każdym rozdziałem. Nie każdy jest tym, za kogo się podaje. Ludzie z Thornfield Estates mają swoje sekrety. Zakończenie jest bardzo chaotyczne, ale w pozytywny sposób. Bardzo dużo dzieje się na raz. Prawda i manipulacje bohaterów ujrzą światło dzienne, bohaterowie będą walczyć o swoją przyszłość, ale zakończenie nie jest też do końca oczywiste. Autorka zostawia czytelnika z pytaniami bez odpowiedzi, nie do końca wszystko wyjaśnia, omija prawdę, albo sprawia takie wrażenie. Zakończenie wydaje się otwarte, co sprawiło, że książkę odłożyłam z lekką dozą niepewności, jednak nie dało się tej historii lepiej zakończyć.

?Nigdy nie wiesz jakie sekrety kryją się za zamkniętymi drzwiami...?

?Pokój na piętrze? autorstwa Rachel Hawkins to thriller inspirowany powieścią Charlotte Bronte ?Dziwne losy Jane Eyre?. Niestety nie czytałam tej drugiej pozycji, jednak po skończeniu najnowszej książki Hawkins, postanowiłam, że w najbliższym czasie muszę nadrobić lekturę Bronte. ?Pokój na piętrze? to pozycja, która zachwyciła mnie swoim wydaniem oraz wnętrzem. Może i sięgnęłam po ten tytuł głównie ze względu na okładkę, to jednak historia Jane zapewniła mi to, co od thrillera wymagam - nie pozwoliła mi zasnąć, dopóki nie poznam jej zakończenia oraz zachowania bohaterów przerażały mnie z każdą kolejną stroną.

Jane ucieka przed trudną przeszłością. Zarabia na życie, wyprowadzając psy bogatych mieszkańców luksusowego osiedla Thornfield Estates. Tu nikt nie zauważa braku przypadkowego drobiazgu w domu czy elementu biżuterii porzuconej przez panią domu na stoliku w holu. Tu nikt nie zapyta Jane o jej? prawdziwe nazwisko. Pewnego dnia dziewczyna poznaje Eddiego Rochestera ? świeżo owdowiałego mieszkańca jednej z rezydencji, którego żona zginęła w niewyjaśnionych okolicznościach podczas wypadku na łodzi. Eddie jest nie tylko bogaty, intrygujący i przystojny, ale także może zapewnić Jane bezpieczeństwo, którego zawsze pragnęła. Niestety legenda zmarłej żony ? kobiety pięknej, ambitnej, wręcz idealnej ? coraz bardziej przytłacza bohaterkę. Co więcej ukochany skrywa pewną mroczną tajemnicę, której konsekwencje okazują się straszniejsze, niż można się było spodziewać. Trzymająca w napięciu akcja, przewrotny dowcip i niesztampowe feministyczne spojrzenie sprawiają, że Pokój na piętrze nie jest zwyczajną historią, ale ponadczasową opowieścią o zakazanej miłości, źle ulokowanym uczuciu i zmarłej żonie, która nie daje o sobie zapomnieć?

Muszę przyznać, że cała historia zaczyna się dość niewinnie - poznajemy Jane, która postanowiła zacząć swoje życie na nowo by raz na zawsze pożegnać się ze swoją przeszłością. Spokojnie, kiedy w jej życiu pojawia się tajemniczy Eddie, a ich relacja zaczyna wskakiwać na kolejne ?poziomy?, fabuła książki zaczyna się rozkręcać.

Może i w trakcie czytania natrafiłam na kilka fragmentów, w których akcja na chwilę zwolniła i była wręcz zerowa, to jednak w moim odczuciu był to dobry zabieg. Czemu? Ponieważ autorka pozwoliła mi na chwilę oddechu oraz na poukładanie niektórych elementów w mojej głowie.

Rachel przygotowała dla nas całkiem ciekawych bohaterów. Nie wiem dlaczego, ale od samego początku miałam problem z postacią Jane oraz Eddiego. Są to bohaterowie, którzy nie byli ze mną do końca szczerzy. W trakcie czytania podświadomie czułam, że każdy z nich coś przede mną ukrywa, a kiedy prawda wyszła na jaw, na mojej twarzy malował się szok oraz niedowierzanie. Z każdym kolejnym sekretem ich postacie przerażały mnie coraz bardziej, dlatego też nie byłam w stanie utożsamić się z żadnym bohaterem. Jane oraz Eddie to manipulanci, którzy nie cofną się przed niczym, by osiągnąć swój cel.

Całą historię poznajemy z wizji Jane oraz Bei (żony Eddiego). Kiedy do głosu dochodzi ta druga kobieta, ?Pokój na piętrze? staje się pozycją trudną do odłożenia. Autorka dawkuje nam na przemian rozdziały z narracji poszczególnej bohaterki, jednak jak dla mnie fragmenty z wizji Bei sprawiały, że pragnęłam więcej i więcej...

Jedyną rzeczą, która mnie niestety zawiodła, było zakończenie. Jak dla mnie, było ono w pewnym momencie aż nadto przewidywane oraz zabrakło mi w nim mrocznego klimatu, który panował w większej części tej lektury.

Czy książkę polecam? Zdecydowanie tak, ?Pokój na piętrze? to bardzo dobry thriller, w którym napięcie oraz zwroty akcji są dawkowane powoli. Jeśli lubisz sięgać po książki, w których nie będziesz w stanie zaufać żadnemu z jej bohaterów - koniecznie zapisz ten tytuł na swoją listę. Kiedy poznacie sens tytuły tej pozycji, gwarantuję Wam, że poczujecie ciarki na całym ciele!

KTO NAPRAWDĘ POTRZEBUJE TUTAJ POMOCY?
Uwielbiam w książkach niejednoznacznych bohaterów. Takich, którzy mają zarówno zalety, jak i wady. Którzy podejmują zaskakujące, nie do końca poprawne moralnie decyzje, których wszystkie konsekwencje nie są widoczne od razu. Pokój na piętrze ma trójkę takich bohaterów. Jane, Bea, Eddie. Poniekąd jest to trójkąt miłosny, ale nie taki typowy. To bardziej toksyczna trójka osób, z których każda ma wiele do ukrycia. I to jest najmocniejsza strona tej książki. Nie będę Wam spoilerowała, bo nie chcę odbierać radości z lektury, więc napiszę tylko tyle, że każdy z bohaterów ma cały zestaw masek, twarzy i uśmiechów, które przybierają w różnych sytuacjach. I do samego końca nie wiesz, kto jest tu tym dobrym, a kto czarnym charakterem. Albo może raczej, kto z nich jest najmniejszym złem. I to jest genialne.
Kolejną zaletą jest pomysł na historię. Niby prosty, bo przecież wiele już było takich powieści, ale jednak niezwykle angażujący i intrygujący. Koniecznie chciałam się dowiedzieć, co kryje się za zamkniętymi drzwiami domu Eddiego, jaka była przeszłość Bei i przed czym ucieka Jane. To, jak wszystkie te malutkie historyjki, detale łączyły się w całość i dopełniały główną historię było niesamowite i sprawiało, że w pewnym momencie nie chciałam wierzyć nikomu. Mój umysł wewnętrznego detektywa działał na pełnych obrotach.
Była tylko jedna wada, na którą zwróciłam uwagę. Dynamika akcji, która była bardzo nierówna. Początek był spokojny, wręcz powolny, zaś pod koniec akcja zaczęła nabierać coraz większego tempa. I chociaż mnie ten tajemniczy klimat i ciekawość losów bohaterów zatrzymał przy książce, to nie każdy będzie równie cierpliwy. Ja jednak po poznaniu całości doszłam do wniosku, że mógł to być celowy zabieg. Wszystko wokół - postacie, historia - na początku zdają się spokojne, bardziej sielskie, piękne. Zaś po zagłębieniu się w to wszystko wychodzi mrok, dynamika, wady i rysy na pięknych obrazkach. Tutaj też jest tak powolnie, spokojnie, aż w końcu opada kurtyna, która zasłaniała wszystkie wady i niekontrolowany chaos przejmuje dowodzenie.
A zakończenie? Jest jednym z tych, jakie lubię. Dające pole do popisu wyobraźni. Dające odpowiedzi, ale i budzące pytania. Takie jak to w życiu bywa - otwarte na wszystko.

STRUKTURA
Książka podzielona jest na trzynaście części, w obrębie których mamy numerowane rozdziały. Na początku każdej części pojawia się imię bohatera, którego pierwszoosobową narrację otrzymamy. Ponadto, pojawiają się też retrospekcje pisane kursywą, które przedstawiane są przez obiektywnego, trzecioosobowego narratora. Taka struktura powieści sprawia, że mamy pełen obraz sytuacji, ale czy wszystkiemu możemy tak łatwo zawierzyć? Nie byłoby zabawy, gdyby wszystko było takie proste. Rachel Hawkins z wprawą potrafiła zakręcić czytelnika, wprowadzić go w klimat luksusowego osiedla Thornfield Estates i wodzić za nos, póki nie postanowiła odkryć przed nim wszystkich kart.
Ta pastelowa, słodka okładka kryje w sobie mroczną historię, ale jednocześnie idealnie do niej pasuje - w końcu nie wszystko, co z wierzchu wydaje się piękne i urocze, jest takie, gdy podejdziemy bliżej i zagłębimy się w temat.

PODSUMOWUJĄC
Pokój na piętrze to thriller wciągający swoim mrokiem, skrytym pod piękną powłoczką luksusu i bogactwa. Co jeśli dążysz do tego pięknego świata tak zaciekle, że nie zauważasz, na jakich krwawych tajemnicach jest zbudowany? Przyczepić mogłabym się tylko do zbyt powolnej akcji na początku, ale całokształt - kreacja postaci, poprowadzenie historii, zakończenie - to wszystko rekompensuje mi tę jedną wadę. I myślę, że jeśli lubicie takie zakręcone historie, gdzie każdy ma coś na sumieniu, gdzie postacie przypominają cebulki, z których ciągle ściągamy nowe warstwy, by odkryć ich prawdziwe ja, to będziecie równie zadowoleni z lektury. Ja zdecydowanie zaliczam ją do udanych.

Amanda Says

Thriller, w którym każdy gra, ukazując światu tę właściwą wersję siebie? W którym tajemnice z tej dalszej i bliższej przeszłości czekają za rogiem, by uderzyć? W którym w końcu każdy kolejny kłamca okazuje się sprytniejszy od poprzedniego?

?Pokój na piętrze? Rachel Hawkins to makabryczna rozgrywka bohaterów, z których każdy wydaje się kierować własnym interesem w świecie na pierwszy rzut oka idealnym, jakim jest luksusowe osiedle z jego bajecznymi rezydencjami zamieszkiwanymi przez pięknych, bogatych i szczęśliwych ludzi.

To do tego luksusu pretenduje Jane, dziewczyna wyprowadzająca psy i zrobi wszystko by się w nim znaleźć. Przystojny wdowiec jest idealnym celem, a Jane nauczona życiowym niełatwym doświadczeniem, wie, jak do niego dotrzeć. Gdy wszystko zmierza w wymarzonym kierunku na jej szczęściu cieniem kładzie się niepewność związana ze śmiercią żony Eddiego przed niespełna sześcioma miesiącami.

Z każdą kolejną stroną coraz głębiej brniemy w świat fałszu i obłudy, poznając elementy misternej układanki zarówno tej związanej ze śmiercią Bei, jak i przeszłością Jane, którą dziewczyna miała nadzieję zostawić daleko za sobą.

Niezmiernie ciekawym okazał się dla mnie zabieg wprowadzenia czytelnika w szczegóły feralnego rejsu sprzed pół roku przez żonę Eddiego Beę, co spowodowało, że niemal do końca nie byłam pewna czy kobieta rzeczywiście utonęła w tej katastrofie.

Równie ciekawie została wykreowana postać Jane, która odcięła bolesną przeszłość i traumatyczne dzieciństwo grubą kreską, a przynajmniej tak jej się wydawało. Teraz jednocześnie pogardza ludźmi, z którymi przebywa, ale drugiej strony im zazdrości, chcąc mieć to, co oni. Co skrywa ta spryciula, manipulantka i drobna złodziejka?

To thriller z rodzaju tych, które najbardziej lubię, wabiący tajemnicami i mrokiem ludzkiej natury, a nie pędzącą akcją. Zaskakujący nieoczywistym zakończeniem i dający jednocześnie pole do własnej interpretacji. Godny polecenia!

Omg, co to jest za thriller. Wow, jestem pod ogromnym wrażeniem.
Czy wiecie jakie sekrety kryją się za zamkniętymi drzwiami? Jeżeli nie, to koniecznie przeczytajcie powieść Rachel Hawkins "Pokój na piętrze".
Nie dziwię się, że ta historia została nominowana do nagrody Goodreads Choice Award.
Znakomity thriller trzymający w napięciu. Jedyny minusik to epilog. Mógłby być nieco mroczniejszy. Treść książki jest rewelacyjna. Młoda dziewczyna, która z jakiegoś powodu ukrywa swoją przeszłość, przez przypadek poznaje bogatego mężczyznę. Rok temu stracił żonę, która razem ze swoją przyjaciółką utonęła. Ciał, jak na razie nie odnaleziono. Dlaczego? Czy to był nieszczęśliwy wypadek, czy raczej perfidne podwójne morderstwo? Czytając stronę po stronie, poznałam całą prawdę i powiem wam, byłam coraz bardziej przerażona. Nie dowierzałam własnym oczom. Sami będziecie w szoku. Czy jesteście gotowi? Dreszczyk adrenaliny jeszcze nikomu nie zaszkodził.
Tę powieść bardzo szybko się czyta. Po prostu za wszelką cenę chciałam poznać prawdę.
Z książki wypadła karteczka. Miała zaznaczone literki. Po ich połączeniu powstało zdanie: "POMÓŻ MI, BŁAGAM!". Byłam przerażona. Zastanawiałam się, jak mogę pomóc. Co byście zrobili na moim miejscu?
W tej książce poznacie dobrze dwie bohaterki. Jedną z nich jest Jane, a drugą Bea. Ta powieść składa się z trzynastu ciekawych części. Każda z nich ma kilka rozdziałów.
Wracając do naszych bohaterek:
Jane ? nie jest bogata. Mieszka z bardzo złym człowiekiem, który myśli, że kiedyś będą parą. Ta bohaterka zarabia, wyprowadzając psy bogaczy. Co jakiś czas kradnie ich cenne rzeczy. Dziwię się, że jeszcze nie wpadła. Poznała przystojniaka Eddiego Rochestera. Obydwoje się w sobie zakochali. Czy taka miłość jest możliwa? Obydwoje coś ukrywają. Waszym zadaniem jest dowiedzieć się prawdy. Jak to zrobić? Przeczytać książkę "Pokój na piętrze". Dodam tylko, że życie Jane całkowicie się odmieni. Czy na dobre, czy raczej na złe?
Bea ? poznajemy jej prawdziwe i wykreowane życie. Jest zmarłą żoną Eddiego Rochestera.
Nie polubiłam tej bohaterki. Na moje jest strasznie sztuczna. Chce być najlepsza. Idzie po trupach. A jak kończy? Tego dowiecie się z tej książki.
Męski bohater również nie jest idealny. On też ma swoje za uszami. Tutaj sprawdza się przysłowie: "Ładna miska jeść nie daje". Czy nasza Jane będzie z nim szczęśliwa? Czy będzie bała się o własne życie?
Powieść "Pokój na piętrze" jest godna polecenia. Znalazłam tutaj zwroty akcji, zwartą akcję, która nigdy nie zwalnia, ciekawych bohaterów i intrygującą fabułę.
"Pokój na piętrze" to idealny thriller psychologiczny. Niezwykła gratka, dla wszystkich miłośników znakomitych thrillerów.
Czy zmarła żona da o sobie zapomnieć i pozwoli na nowy związek jej męża? Czy Jane odnajdzie się w domu pachnącym Beą?
Zachęcam do przeczytania.
Autorka Rachel Hawkins w swojej książce pokazała bardzo mocną rolę kobiet w społeczności. Tutaj rządzą silne kobiety. Powiewa tutaj feminizmem. Czy to dobrze, czy raczej źle? Na moje to dobrze.
Nie zawiedziecie się, czytając powieść "Pokój na piętrze".
Ja jestem zadowolona z tej powieści. Chętnie za jakiś czas do niej powrócę.

Ps.
To nie jest krwawy thriller. Najważniejsze tutaj są uczucia i emocje bohaterów.

Omg, co to jest za thriller. Wow, jestem pod ogromnym wrażeniem.
Czy wiecie jakie sekrety kryją się za zamkniętymi drzwiami? Jeżeli nie, to koniecznie przeczytajcie powieść Rachel Hawkins "Pokój na piętrze".
Nie dziwię się, że ta historia została nominowana do nagrody Goodreads Choice Award.
Znakomity thriller trzymający w napięciu. Jedyny minusik to epilog. Mógłby być nieco mroczniejszy. Treść książki jest rewelacyjna. Młoda dziewczyna, która z jakiegoś powodu ukrywa swoją przeszłość, przez przypadek poznaje bogatego mężczyznę. Rok temu stracił żonę, która razem ze swoją przyjaciółką utonęła. Ciał, jak na razie nie odnaleziono. Dlaczego? Czy to był nieszczęśliwy wypadek, czy raczej perfidne podwójne morderstwo? Czytając stronę po stronie, poznałam całą prawdę i powiem wam, byłam coraz bardziej przerażona. Nie dowierzałam własnym oczom. Sami będziecie w szoku. Czy jesteście gotowi? Dreszczyk adrenaliny jeszcze nikomu nie zaszkodził.
Tę powieść bardzo szybko się czyta. Po prostu za wszelką cenę chciałam poznać prawdę.
Z książki wypadła karteczka. Miała zaznaczone literki. Po ich połączeniu powstało zdanie: "POMÓŻ MI, BŁAGAM!". Byłam przerażona. Zastanawiałam się, jak mogę pomóc. Co byście zrobili na moim miejscu?
W tej książce poznacie dobrze dwie bohaterki. Jedną z nich jest Jane, a drugą Bea. Ta powieść składa się z trzynastu ciekawych części. Każda z nich ma kilka rozdziałów.
Wracając do naszych bohaterek:
Jane ? nie jest bogata. Mieszka z bardzo złym człowiekiem, który myśli, że kiedyś będą parą. Ta bohaterka zarabia, wyprowadzając psy bogaczy. Co jakiś czas kradnie ich cenne rzeczy. Dziwię się, że jeszcze nie wpadła. Poznała przystojniaka Eddiego Rochestera. Obydwoje się w sobie zakochali. Czy taka miłość jest możliwa? Obydwoje coś ukrywają. Waszym zadaniem jest dowiedzieć się prawdy. Jak to zrobić? Przeczytać książkę "Pokój na piętrze". Dodam tylko, że życie Jane całkowicie się odmieni. Czy na dobre, czy raczej na złe?
Bea ? poznajemy jej prawdziwe i wykreowane życie. Jest zmarłą żoną Eddiego Rochestera. Nie polubiłam tej bohaterki. Na moje jest strasznie sztuczna. Chce być najlepsza. Idzie po trupach. A jak kończy? Tego dowiecie się z tej książki.
Męski bohater również nie jest idealny. On też ma swoje za uszami. Tutaj sprawdza się przysłowie: "Ładna miska jeść nie daje". Czy nasza Jane będzie z nim szczęśliwa? Czy będzie bała się o własne życie?
Powieść "Pokój na piętrze" jest godna polecenia. Znalazłam tutaj zwroty akcji, zwartą akcję, która nigdy nie zwalnia, ciekawych bohaterów i intrygującą fabułę.
"Pokój na piętrze" to idealny thriller psychologiczny. Niezwykła gratka, dla wszystkich miłośników znakomitych thrillerów.
Czy zmarła żona da o sobie zapomnieć i pozwoli na nowy związek jej męża? Czy Jane odnajdzie się w domu pachnącym Beą?
Zachęcam do przeczytania.
Autorka Rachel Hawkins w swojej książce pokazała bardzo mocną rolę kobiet w społeczności. Tutaj rządzą silne kobiety. Powiewa tutaj feminizmem. Czy to dobrze, czy raczej źle? Na moje to dobrze.
Nie zawiedziecie się, czytając powieść "Pokój na piętrze".
Ja jestem zadowolona z tej powieści. Chętnie za jakiś czas do niej powrócę.
Ps.
To nie jest krwawy thriller. Najważniejsze tutaj są uczucia i emocje bohaterów.