Pół życia miłości

Czy to było to czego oczekiwałam? No raczej nie.

Zacznę od super pomysłu! W książce bohaterzy spotykają się z półrozpadem, czyli ludzie w pewnym momencie życia dowiadują się, że dotarli do jego połowy, jednocześnie dowiadują się również kiedy umrą. Ten wątek był bardzo ciekawy i go śledziłam z uwagą - chociaż nie zaprzeczę stwierdzeniu, że mógł zostać poprowadzony lepiej.

Historia Flinta i September jest promowana jako łamiąca serce. Wiecie czego chciałam? Chciałam morza łez, faktycznie pękniętego serca, bólu. Ale nic z tego nie dostałam czym się ogromnie rozczarowałam, ponieważ ekhem lubię dobre smutne książki.

Bohaterowie nie byli jakoś szczególnie rozbudowani, może wyróżniali się odrobinę w tłumie, ale nie jest to kreacja postaci na bardzo wysokim poziomie. Poza tym nie zżyłam się z nimi - przez to, że mało się o nich dowiedziałam:( Flint czekał na dzień swojej śmierci, a September skupiała się na znalezieniu rozwiązania na półrozpad - to głównie mogę o nich powiedzieć. Ich relacja natomiast była urocza, ale również nie chwyciła mnie za serce.

Pióro autorki jest przyjemne i przez lekturę przebrnęłam w szybkim tempie.
Pięknie pokazuje ona siłę miłości i przyjaźni<3
Pamiętajcie, że porusza ona trudny temat, jakim jest śmierć!

Nie była to zła książka, ale nie sprostała moim oczekiwaniom.