Poranione dusze Riot

Książki autorstwa Tillie Cole zawsze dotykają trudnej tematyki, dotarliśmy do czwartego tomu cyklu Poranione dusze. To bardzo brutalny świat, który zmienia ludzi w prawdziwe bestie, a może raczej uwydatnia mrok z ich dusz, że stają się najgorszą wersją samych siebie. Zadają innym ból, którego nikt nie chciałby poczuć na własnej skórze. Stworzenie specjalnego narkotyku potrafi pozbawić człowieczeństwa. Jak można żyć z takim brzemieniem? Czy kiedy sięga się dna jest jeszcze szansa by się od niego odbić? Czasami smutno jest, kiedy czuje się, że trzeba pożegnać się z bohaterami, którzy byli ważni, z którymi spotkania pomimo bólu były satysfakcjonujące.
Główną bohaterką książki autorstwa Tilie Cole pod tytułem ?Riot? jest 152, kobieta, która dawno temu została pozbawiona swojego imienia. Została porwana przez mafię i tym samym straciła wszystko, co kiedykolwiek mogła zyskać, nie pamiętała, kim jest, ani kim była. Narkotyk wypłukał z niej wszystko. Jedyne, co wie, że należy do Pana, któremu ma służyć. Wkroczyła do niebezpiecznego, brutalnego królestwa, w którym władzę sprawuje jej Pan, tyle jej wystarczy. 901 jest niepokonanym mistrzem, nie boi się nikogo i niczego, nawet swojego Pana, co powoduje problemy. Ślepe poddaństwo i posłuszeństwo jest tym, co powinien znać, nie może jednak pozbawić siebie dochodowego championa, więc postanowił za wszelką cenę znaleźć jego słabość i ją wykorzystać. 901 spoglądał na jego własność z zainteresowaniem, 152 okazała się bardziej przydatna niż przypuszczał. Stała się dla jego championa punktem, na który może nacisnąć, kiedy tylko będzie tego potrzebował. Czy dla tych bohaterów jest jakaś szansa by odzyskać własną przyszłość?
?Riot? to powieść, która nie jest dla każdego, a już w zupełności nie jest odpowiednia dla czytelników poniżej osiemnastego roku życia. Dotyka trudnych tematów, ale daje nadzieję, której każdy z nas chce się trzymać. W przeciwieństwie do wcześniejszych książek, które miały przewidywalny schemat ucieczki, bądź ratowania bohatera z niewoli i stopniowej powrotu do ?normalnego? życia ta działa się podczas niewoli. Ratunek przychodzi na sam koniec, jednak nie można być pewny, co się podczas niego wydarzy. 152 i 901 zakochują się w sobie i pomimo tylu okrucieństw, których doświadczają mają coś pięknego, co należy jedynie do nich.
Ta seria zawiera elementy, które są surowe, brutalne, ale też naładowane emocjonalnie i pięknie napisane. To rodzaj romansów, które sprawiają, że wierzysz w tę wszechogarniającą, uzdrawiającą, głęboką i prawdziwą miłość. 901 musiał być silny, niepokonany przez całe życie, nie okazywał żadnych słabości i dzięki temu przetrwał to całe piekło. Wszystko się jednak zmieniło, mężczyzna dokonał wyboru, pozwolił sobie na to, by być w oczach innych słaby, 152 stała się dla niego wszystkim. Zdawał sobie sprawę z tego, że będzie żył z konsekwencjami lub przyjdzie mu z nimi umrzeć, ale wybiera dla niej tą słabość. ?Riot? to piękna powieść, która przynosi czytelnikowi ból, łamanie serca, ale i ogromną nadzieję, która ukazuje to, że to, co dla jednych jest słabością, dla innych jest siłą.

Świat bywa złym miejscem. A wszystko to przez ludzi, przesiąkniętych do szpiku kości okrucieństwem i bestialstwem. Lecz choć wyrządzają wiele potworności i czują w swoich rękach władzę, to nikt nie jest na tyle potężny, by czuć się jej pewnym. W końcu dobrzy ludzie nadal istnieją, a gdy się jednoczą, mają siłę zwalczyć nawet największego przeciwnika.

901, a tak naprawdę Ilia, nie bez powodu nazywany jest Pit Bullem i Królem Ringu. Niepokonany wojownik swojego Pana, a na dodatek nieposiadający żadnych słabych punktów. Nie chce korzystać z usług mon, nie przywiązuje się do żadnego ze współwięźniów. Wiedzie bardzo samotne życie, ale dzięki temu jest zawodnikiem, który budzi strach. Jednak wszystko się zmienia, gdy jego spojrzenia trafia na jedyne w swoim rodzaju oczy, których nie potrafi zignorować.

152 ? Inessa, nie pamięta swojej przeszłości, a jakiekolwiek jej przebłyski nie są w stanie przywrócić jej pełnej jasności umysłu. W jej mniemaniu od zawsze służyła swoim ciałem, by mężczyźni związani z miejscem, w którym się znalazła, mogli ulec pierwotnym żądzom. Wiele się zmieniło, gdy została wybranką Pana, choć tak naprawdę dalej istotne było jedynie posłuszeństwo i fizyczność. I w jednej chwili stała się pionkiem w grze. W grze, z której niewiele rozumiała? A jednak jej serce bardzo szybko pojęło uczucia, jakie nim zawładnęły.

?Riot? to zwieńczenie mrocznej, brutalnej i jakże trudnej w odbiorze serii ?Poranione dusze?. Jako że bohaterowie poprzednich części stanowią istotny element tej historii, dlatego pożądanym jest, by znać przeszłe wydarzenia. Z pewnością nie jest to powieść dla każdego, lecz ci, którzy potrafią docenić mocny erotyk z całą masą krwawych scen, nie będą zawiedzeni. Cole stworzyła świat, który z jednej strony wzbudza wręcz obrzydzenie, wewnętrzną niezgodę na zaprezentowane w nim tematy. Jednak z drugiej strony zasługuje na gratulacje z uwagi na jej zdolność kreacji rzeczywistości tak niepojętej, ale też tak niebywale dopracowanej. Dużo tu agresji, zła, nieludzkiego traktowania człowieka i cierpienia. Ale w tej całej ciemności, z którą mamy do czynienia, przebija się również promyk światła, a to dzięki uczuciom wyższym, aniżeli całe zło, z którym mamy do czynienia w tej pozycji. A jako że to zakończenie cyklu to znajdujemy tu doszlifowane wszystkie wątki dotyczące postaci ukazanych w serii, co z pewnością zachwyci każdego fana pióra Tillie. Jej mroczne wydanie także zasługuje na uwagę!

Po zakończeniu poprzedniej części tej serii z ogromną niecierpliwością czekałam na przeczytanie tego tomu, by dowiedzieć się o losach 152 - porwanej za dziecka Inessy. (Młodszej siostry Walentina z poprzedniej części serii).

???

Inessa od kiedy została porwana faszerowano była narkotykami, przez które zapomniała kim jest, nie pamięta swojego imienia ani niczego innego z życia, które wiodła przed tymi wszystkimi okropieństwami które ją spotkały. Jest ona przetrzymywana przez Pana, który stworzył imperium. Porywano i szkolono dzieci, faszerując je narkotykami, torturując, niszcząc psychicznie i fizycznie. Niewinne dzieci zamieniał w bestię, a Inessę uzależnil robiąc z niej swoją niewolnicę seksualną. Te wszytskie okrutne rzeczy które ją spotkały nie złamały jej. Dziewczyna dalej potrafiła być szczęśliwa, potrafiła zauważyć dobro w innych ludziach, co jest wręcz niesamowite biorąc pod uwagę wszystko co przeszła. Dziewczyna nie wiedziała jak wygląda normalne życie, jak zachowują się normalni ludzie, ani nic związanego z życiem które wiodłaby, gdyby nie spotkał ją taki los.

901 - Niepokonany wojownik na Krwawym Ringu. Zaprojektowany przez Pana na mordercę, ucieleśnienie śmierci, brutalnej siły. Przetrwał strasznie wiele okrutności, przez co w jego sercu nie było już miejsca na strach. Nie bał się śmierci, ani tego, że ktoś go zabije podczas walk, czekał na kogoś godnego zabicia go. Kogoś lepszego od niego, bądź równego mu.
Nie miał on żadnych słabości, które Pan mógł wykorzystać przeciwko niemu, do czasu gdy zobaczył Inesse po raz pierwszy. Wysoka Mona Pana, tym właśnie była Inessa na Krwawym Ringu
nigdy nie zwracał uwagi na żadną kobietę, wiedział co w tym świecie kobiety robią z ludźmi i jak skończą mężczyźni, którzy do jakiejś się przywiążą, jednak ona była inna. Była piękna.

???

Absolutnie uwielbiam to w jaki sposób napisana jest ta książka, czytając byłam w niebie niezależne od tego, jak ciężkie tematy były poruszane sposób pisania autorki jest tak przyjemny, że wszystko idzie lepiej. Czytając tą historię absolutnie przepadłam dla momentów, w których Inesse odzyskuje pamięć z dzieciństwa, gdy w jej głowie pojawiał się obraz jej brata miałam ochotę płakać i krzyczeć, bo ten mężczyzna zrobiłby dla niej wszytsko i nie mogłam się doczekać aż będą mogli się spotkać. Wolni.

Tak ciężko pisać mi tą recenzję. Żeby było jasne, nie dlatego, że czwarta część "Poranionych dusz" od Tillie jest słaba. Oj nie. Powodem jest o prostu smutek, bo to koniec serii, tych bohaterów, ich losów. I choć epilog niczym klamra dopina całą historię i zaspokaja moją ciekawość to pozostawia wzruszenie.

W poprzednich częściach było tak, że to mężczyźni byli wykorzystywani, ranieni, szprycowani nielegalnymi substancjami, więzieni, a kobiety wiodły "normalne" życie, jednak w którymś momencie i one padały ofiarami. "Riot" jest od tym względem wyjątkowy. Nie ma tam ludzi, są dwa numery. Dwie tożsamości, które nie znają swych imion. Nie pamiętają, jak to jest złapać oddech na świeżym powietrzu. Nie wiedzą, jak funkcjonuje świat. Mają mętne przebłyski przeszłości i piekło. Miłość między nimi nie miała prawa zaistnieć. Oni nawet nie wiedzieli czym jest to uczucie, nie wiedzieli czym jest szczęście. Nie mieli pewności, czy jutro będzie im dane otworzyć oczy. Ale mieli świadomość tego, że nie z ich wyboru los połączył drogi, to było to najlepsze co mogło ich spotkać.

Czytając historię Ilii i Inessy nie widziałam nadzieli. Widziałam ból, koniec, poczucie beznadziei. Kibicowałam im, ale byłam tak bardzo przytłoczona ilością cierpienia, którego w tym tomie miałam wrażenie było najwięcej.

Nie wiem, czy z sentymentu. Właściwie to nie wiem dlaczego, ale to właśnie Riot wkrada się na mojego ulubieńca z tych czterech książek. Ta seria zostanie ze mną na długo.