Porzucona córka

Byłam sierotą z dwiema żyjącymi matkami. Jedna oddała mnie, gdy jeszcze jej mleko nie wyschło na moim języku, druga ? gdy miałam trzynaście lat.
Dziewczyna nie rozumie, dlaczego jednego dnia ma piękny dom nad morzem i bezwarunkową miłość rodziców, a kolejnego zostaje bez słowa oddana biologicznej matce, o której istnieniu nie miała dotąd pojęcia.
Ma wtedy trzynaście lat i dostaje przydomek Arminuta ? ta, która wróciła. Jej nowym domem staje się uboga wioska w Abruzji, matką kobieta, która odmawia jakiejkolwiek czułości, a rodzeństwem gromada wiecznie głodnych i brudnych dzieci. Przyzwyczajona do wygód, musi spać w jednym łóżku z młodszą siostrą i wytrzymywać wzrok Vincenza, który patrzy na nią tak, jakby już była kobietą.
Jak ukształtuje ją nowa rzeczywistość i czy będzie potrafiła zrozumieć, dlaczego tak potraktowały ją obie matki?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie intrygujący opis i taką wewnętrzna potrzeba przeczytania tej powieści. Książka została napisana przyjemnym w odbiorze językiem, już od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata głównej bohaterki i byłam bardzo ciekawa jak autorka poprowadzi jej losy, z czym karze jej się mierzyć i jak ta historia wpłynie na moje postrzeganie pewnych kwestii. Mimo iż książka liczy tylko około dwustu stron, to zawarta na jej stronach historia potrafiła wywołać we mnie natłok skrajnych emocji. Bohaterowie tej książki zostali bardzo dobrze wykreowani, ale w szczególności na uznanie zasługuje kreacja głównej bohaterki, która chwyta za serce. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych i ponadczasowych tematów, na przykładzie głównej bohaterki - tak młodej, wrzuconej do nieznanego jej świata - pokazuje jak ważną rolę w życiu człowieka odgrywa potrzeba przynależności, poczucie troski, bezpieczeństwa. To opowieść o niewyobrażalnej tęsknocie, bólu, odrzuceniu, macierzyństwie, szukaniu swojego miejsca w życiu, ale również początkach siostrzanej miłości pomiędzy Arminutą a Adrianą, która została tutaj w piękny sposób zaprezentowana. "Porzucona córka" to książka, która z pewnością zmusza do głębszej refleksji nad własnym życiem, wyborami jakich dokonujemy. Wiem, że mają być wydane dalsze losy głównej bohaterki i jej siostry i z przyjemnością w przyszłości sięgnę po tą powieść. Polecam! Moja ocena 8/10.

?Porzucona córka? to opowieść o dziewczynce, która w swoim krótkim życiu miała dwie matki. Obie je porzuciły. Jedna gdy była jeszcze niemowlakiem, druga gdy miała 13 lat. Jest to powieść o bólu, o stracie, o poszukiwaniu siebie, o traumie wywołaniem odrzuceniem. Jest to również powieść o skomplikowanych relacjach rodzinnych.
?Porzucona córka? należy do książek, które już od pierwszych stron wciągają i dostarczają wielu emocji. Smutek, żal, brak zrozumienia? to uczucia, które do ostatniej strony nam towarzyszą.
Arminuta, jej imię to ?ta która wróciła?. Swoich biologicznych rodziców nie pamięta. Przez 13 lat mieszkała w pięknym domu i niczego jej nie brakowało. Było czysto, zadbanie i czuć było miłość panującą w tym domu. Nagle z dnia na dzień ojciec karabinier, na którego często mówiła wujek odwozi ją do jej bionicznych rodziców. Zagubiona nastolatka, nie rozumie co się stało i dlaczego ci, którzy o nią dbali, nagle zostawiają pod drzwiami innego domu. Domu, który był przeciwieństwem jej obecnego. Wszędzie było brudno. Nie było w czym się umyć. Spała nie we własnym łóżku, ale wraz z Adrianną, na zasikanym i śmierdzącym materacu. Ciężko było jej przywyknąć do nowych warunków. Brak jakikolwiek uczuć czy czułości matki i wciąż na nią patrzący jak na dojrzałą kobietę Vincenz. Oto nowa rzeczywistość Arminuty. Jak dalej potoczą się losy dziewczynki? Czy będzie umiała odnaleźć się w jej nowym świecie i czy będzie potrafiła zrozumieć to jak ją potraktowały obie matki? Przekonacie się sami.
?Porzucona córka? to nie tylko powieść, która wywołuje wiele emocji i nie daje się odłożyć nawet na chwilę. To historia dziewczynki, która na długo zapada w pamięci. Książkę czyta się bardzo szybko. Nie dlatego, że jest cienka. Ma trochę ponad 200 stron, ale ze względu na język, którym posługuje się autorka. Jest zarówno lekki jak i poruszający. Każde zdanie jest dokładnie przemyślane. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Zwłaszcza główna bohaterka, która okazała się pomimo przeciwności losu być bardzo silną, młodą osobą.
W przygotowaniu jest ?Opowieść sióstr?. Książka, która opowiada dalsze losy sióstr. Jest już bardzo ciekawa tej historii i na pewno po nią sięgnę.