Possession Posiadanie

Jeśli pierwszy tom był rewelacyjny, to ten jest taki sam, a nawet lepszy! Teraz czytelnik dostaje więcej informacji o tym, gdzie trafił Tristan oraz Emma, co robią, jak wygląda ich życie.
"Ujrzałem w niej swoje odbicie. Jest moją drugą połówką. Częścią mnie, której brakowało mi od urodzenia."

Książka ma trochę mniej stron niż pierwsza część, ale to wcale nie oznacza, że ma mniej akcji, wręcz przeciwnie. Tristan znajduję swoją wybrankę z dzieciństwa, jak się okazuje żyją w jednym mieście, lecz w różnym świecie gangów. Czy ich miłość będzie na tyle silna by sobie poradzić? Czy odnajdą się na dłużej?

W tej części czytelnik dostaje więcej emocji, szybsze tempo akcji, a także skrawki miłości Tristana i Emmy. Każdy z nich toczy wojnę, przeciwko sobie. Ale czy będzie to wojna na śmierć i życie?
Książka jest podzielona na rozdziały, gdzie każdy z rozdziałów jest przedstawiony z perspektywy Tristana bądź Emmy. Dzięki temu czytelnik jest w stanie bardziej wczuć się w uczucia każdego z bohaterów. Ta część również kończy się w ciekawym momencie, wszystko po to, aby czytelnik sięgnął po ostatnią już część.

Jeśli szukasz książki, przy której spędzisz przyjemnie czas i ten czas minię Ci bardzo szybko, to jest właśnie ta książka, ta seria. Ostrzegam, lepiej zaopatrzyć się w całą trylogie od razu, aby później nie czekać na kuriera i się niecierpliwić ;)

?Possession? T.M. Frazier, to kontynuacja losów Ponurego i Sztuczki, którzy odnaleźli się po 5 latach rozłąki. Jednak to nadal nie czas na happy end. Przed bohaterami stoją nowe wyzwania, a co za tym idzie - niebezpieczeństwa. Walka z gangiem Los Muertos jest nieunikniona. Jednak kto wyjdzie z niej zwycięsko?
?Ona jest krwią w moich żyłach. Powietrzem w moich płucach. Przyczyną wszystkich przyczyn. Widzi we mnie to, czego sam nie dostrzegam. Powoduje, że czuję się człowiekiem, a nie tylko katem, mordercą, który niczego nie czuje i nie chce czuć?.


Myślę, że na początek zacznę od plusów, do których mogę zaliczyć tajemnice, manipulacje zaskakujące zwroty akcji. Spodobał mi się również krótki epizod z Preppy i King?em, których pokochałam w poprzedniej serii autorki. Cieszę się, że Frazier i tutaj ich przemyciła. Spodobało mi się również pokazanie więzi pomiędzy głównymi bohaterami, ale również lojalność i braterstwo gangu Badley, którzy dla siebie byli gotowi poświęcić życie. Myślę, że po zakończeniu pierwszej części nie tylko ja byłam ciekawa kontynuacji. Książkę czyta się naprawdę świetnie, jednak jak dla mnie zbyt szybko. Czuję niedosyt, uważam, że przez to, że akcja leciała zbyt szybko, autorka nie rozwinęła też tych ważnych wątków, między innymi dotyczących dochodzenia do siebie po traumie. Autorka zaledwie liznęła ten temat i przeszła dalej, nie robiąc zbyt wielu przestojów. Oczywiście pod koniec tej historii nie zabraknie zaskoczenia, ale uważam, że granie w ten sposób po raz drugi, na czytelnikach swoich książek, jest poniżej pasa, a historię Ponurego i Sztuczki, można by ująć w jednej części. Chciałabym aby w trzeciej części autorka poświęciła więcej uwagi braciom głównego bohatera. Wydaje mi się, że mogłoby zrobić się ciekawie. Czy sięgnę po trzecią część? Bez wątpienia, aczkolwiek uważam, że ta seria jest słabsza od poprzedniej T.M. Frazier.

Dzieje się w tej części o wiele więcej niż w pierwszej to jak najbardziej na plus, ale momentami było nudnawo... to jest jedna z tych książek, która powinna się skończyć na jednym grubszym tomie.

Ale! Czekam na kontynuacje- skoro już i tak się wkręciłam, to przecież nie zrezygnuje przy końcówce, a nie powiem bo ciekawość co autorka dla nas tam wymyśliła jest silniejsze ode mnie.

Szybko się ją czyta, ona też nie jest objętościowo duża, no i styl autorki jest lekki. Polubiłam bohaterów, nie są oni nijacy, i bezosobowi.

Mam zastrzeżenie do kilku sytuacji (dla tych, którzy czytali chociażby sytuacja z więzieniem), które były lekko naciągane ale mimo wszystko czyta się dobrze.

Osoby, które znają twórczość autorki powinni być usatysfakcjonowani z bohaterów drugoplanowych którzy pojawią w tej części.

Nie ma efektu ?wow? na końcu- tak jak było w przypadku pierwszej części, ale tak jak wspomniałam czekam na trzecią część.

Chcę się z wami podzielić opinią o książce "Posiadanie" T. M. Frazier, która tak się składa miała 24.02 premierę! Jest to drugi tom Perversion Trylogy.

Po śmierci Brzucha Ponury przejmuje władzę nad Bedlam. Chce zrobić wszystko by odzyskać LJ. Los Muertos nie odpuszcza. Nawet jak Ponuremu udaje się odzyskać Sztuczkę, znów natychmiast zostaje porwana. W końcu dochodzi do głównej konfrontacji. Jak to się skończy?

Niestety drugi tom podobał mi się jeszcze mniej niż pierwszy. Liczyłam na jakąś fajną akcję, ale niczego tutaj tak naprawdę nie znalazłam. Nawet uczucie łączące głównych bohaterów było dla mnie płytkie. Niczym ta książka mnie nie zainteresowała. Może takie romanse są jednak nie dla mnie. A już porównanie jakoby dzik wjechał w poziomki do aktu seksualnego rozwaliło mnie na łopatki. Ale w takim mniej pozytywnym sensie. Dobrze, że te książki są krótkie. Myślę, że dokończę tą trylogię z czystej ciekawości. I chyba na tym poprzestanę.

"Ona jest krwią w moich żyłach. Powietrzem w moich płucach. Przyczyną wszystkich przyczyn. Widzi we mnie coś, czego sam nie dostrzegam. Powoduje, że czuję się człowiekiem, a nie tylko katem, mordercą, który niczego nie czuje i nie chce czuć."

"Posiadanie" jest drugim tomem trylogii o gangach ulicznych. Ponownie spotykamy Ponurego i Sztuczkę. I kolejny raz będzie niebezpiecznie, a może i nawet bardziej. Książka liczy sobie zaledwie nieco ponad dwieście stron, więc pochłoniemy ją za jednym posiedzeniem. Akcja podobnie jak w przypadku pierwszego tomu, mknie zastraszająco szybko. Dzieje się bardzo dużo i autorka kolejny raz finalnie zrzucana na nas bombę, tym samym sprawiając, że już, natychmiast chcemy wiedzieć co dalej.

T.M. Frazier ku mojemu zaskoczeniu jeszcze bardziej gmatwa fabułę, dokłada zagadek. W naszych głowach roi się więcej pytań, a odpowiedzi nie nadchodzą... Otrzymujemy tu brutalność, mrok, bezwględność, tajemnice, manipulacje, namiętność, lojalność, walkę o przetrwanie. Co prawda kilka sytuacji i wydarzeń można było bardziej rozbudować, jednak jakoś specjalnie mi to nie przeszkadzało. Jest konkretnie, ostro, tak jak przystało na to, z czym w tej książce mamy do czynienia.

"Ci, których ktoś złamał, nie potrzebują składania do kupy. Trzeba ich kochać w kawałkach."

Moją szczególną uwagę zwrócił wątek rezerwatu powstały po zbrodni na ludziach oraz panujące w nim prawo plemienne. Spotkamy tu Wodza, obrzędy i rytuały. Choć to fikcja, to wyszło bardzo interesująco.

"Posiadanie" to niebezpieczna, intensywna, mroczna historia, która w sekundę porywa czytelnika w swoje macki i długo nie chce go puścić. Ciekawi jakie kłopoty czekają Sztuczkę z Los Muertos i Ponurego z Bedlam? Zapraszam do lektury!

...