Pozwól mi zostać

Lubicie romanse w których bohaterowie leczą swoje traumy i radzą sobie z bardzo trudnymi chwilami?

Mam wrażenie, że właśnie takich książek powstaje teraz bardzo dużo i nie dziwię się, bo każdy z nas chce w książce odnaleźć kawałek siebie.

?Pozwól mi zostać? jednak do takich nie należy. W mojej opinii jest bardzo chaotyczna i nie prowadzi finalnie do niczego. Z opisu miała być słodkim romansem gdzie chłopak pomaga głównej bohaterce przeżyć najgorsze chwile jej życia. Rozumiem, że każdy na takie wydarzenia reaguje inaczej, ale czuję, że ta książka niewiele za sobą niesie. Ma wiele wątków, które pojawiają się bez potrzeby, albo nie są zbyt przemyślane. Tak samo niektóre sceny pojawiają się znikąd. Bohaterka bardzo często zachowuje się irracjonalnie co niesamowicie mnie irytowało Może też dlatego mam co do tej książki tak mieszane uczucia.

Szczerze mówiąc całą fabułę tej książki można streścić w trzech zdaniach. Fabuła w ogóle nie idzie do przodu, nie jest zaskakująca ani odkrywcza.

Natomiast największym minusem jest dla mnie ostatnie zdanie. To jest TAK FATALNE zakończenie. To nawet nie jest zakończenie otwarte. My jako czytelnicy dostajemy totalny zwrot akcji i nie ma żadnego wyjaśnienia. Nie było by to problemem, gdyby był planowany kolejny tom, ale autorka w posłowiu wprost mówi, że nie będzie kontynuacji a zostawiła takie zakończenie bo ma nadzieję, że czytelnik się nad nim zastanowi. No nie, my chcemy czytać a nie zastanawiać się filozoficznie nad zakończeniem i dalszymi wydarzeniami. Uważam, że to było naprawdę nieudane.

Z plusów na pewno to, że książka porusza bardzo istotne tematy i ktoś na pewno przechodził taką sytuację jak główna bohaterka. Wyobrażam sobie tylko co by było gdyby czytał to ktoś świeżo po stracie, lub taki kto już sobie z tym poradził. Uważam, że ani w jednym ani drugim przypadku ta książka nie będzie terapeutyczna i na pewno nie wpłynie pozytywnie.
Na pewno dość szybko się wciągnęłam i zżyłam z bohaterami. Uwielbiam relację przyjaciół Ryana i Mac.

Książka raczej do przeczytania i zapomnienia, bawiłam się dobrze mimo momentów irytacji, ale na pewno nie była dla mnie świetną rozrywką czy czymś odkrywczym.
4/10

Pozwól mi zostać? - Tijan

Od samego początku wciągnęłam się w fabułę. Myślę, że to duża zasługa przyjemnego stylu pisania autorki, jednak historia również mnie zaciekawiła. Pochłonęłam całość w bardzo szybkim czasie i teraz podzielę się z wami moimi wrażeniami. Zachęcam

Dla wielu osób może być to trudna książka, porusza temat depresji i samobójstwa. Przede wszystkim te wątki są dobrze poprowadzone. Towarzyszyłam Mac od początku do końca i autorka postarała się w opisaniu jej emocji, lub braku jakichkolwiek uczuć - jedynie pustka. Zresztą czytelnik śledzi cały przebieg depresji głównej bohaterki, oraz widzi jak powoli znajduje ona światełko w tunelu by w końcu poczuć się lepiej. Dodatkowo bardzo spodobał mi się pomysł autorki, że pomimo śmierci siostry Mac, ona dalej jest z nią duchem, mówi do niej w myślach, nie daje o sobie zapomnieć. Razem z tym pojawia się wątek przeżywania żałoby i próby zaakceptowania siebie, tego, że nie musi zmieniać swojego charakteru by być jak swoja bliźniaczka, nie musi się jej słuchać ani zastanawiać co by zrobiła w danej sytuacji.

Relacja Ryana i Mackenzie jak dla mnie rozwijała się ciut za szybko i była z lekka naciągana. Niemniej po jakimś czasie, nie było to aż tak wyczuwalne i miło śledziło się ich rozwijające się uczucia.

Końcówka mnie w sumie zszokowała, nie spodziewałam się jej kompletnie ???? Polecam! ????

????/5