Pragnę więcej

"Pragnę więcej" Marta Krajewska

Jauna to spokojna, wstydliwe, małomówna dziewczyna. Wychowywana przez nadopiekunczych rodziców.

Sułta to piękna, szalona, zbuntowana  młoda kobieta.  Wzbudzała zainteresowania wśród chłopców. Wychowywał ją brat. Była zakochana w Naradzie, przyjacielu jej brata.

Jauna i Sułta to zdecydowanie ogień i woda. Obydwie mieszkają w jednej ze słowiańskich wiosek. I obydwie z dziecięcej beztroski wkraczają w dorosłe życie.  Każdą z nich robi to w inny sposób.

Jak Jauna i Sułta odnajdą się w dorosłym życiu? Czy będą szczęśliwe?  Czy zaznają szczęścia i miłości?  Czy pogoda się ze  swoim losem czy będę się mu przeciwstawiać?

Przyznam, że to była zdecydowanie inna książka od wszystkich.  Za pewne nie wszystkim ona się spodoba. Jeśli chodzi o mnie to mam mieszane uczucia. 
Co do  fabuły muszę przyznać, że była interesująca i orginalna.  Losy dwóch młodych dziewczyn, które wkraczają w dorosłe życie były ciekawe. Bohaterki również były dobrze wykreowane. Przeciwiensta Jauny i Sułty były przedstawione w idealny  sposób.  Jauna delikatna,  zgadzająca się na wszystko. Przyjmująca wszystko bez mrugnięcia  oka.  Czasami było mi jej żal. Jej brak asertywności i uległość  sprawiała , że nie była szczęśliwa. Sułta natomiast nie przejmowała się  tym co mówią o niej inni.  Była atrakcyjna i z premedytacją  korzystała ze swoich wdzięków  podrywała  wielu mężczyzn. Jednak jej zachowanie w dużej mierze było spowodowane nieszczęśliwą miłością.

Przyznam, że nie czytałam nigdy  takiego romansu. Nie brakuje w nim namiętności i emocji. "Pragne wiecej" ukazuje życie mieszkańców Wilczej Doliny. Ich  wierzeń, tradycji oraz codziennych obowiązków.

To co mnie zdziwiło ale jednocześnie  spodobało  to  przedstawienie postaci  na pierwszych stronach książki. Zdecydowanie ułatwiło to w szybszym poznaniu bohaterów.

I wszystko byloby fajnie, jednak problemem dla  mnie był język jakim była napisana ta książka. Chodź rozumiem, że taki styl pisania pasuje do treśći zawartej w książce to jednak  mi osobiście  bardzo ciężko się go czytało. Przyznam, że z każdą kolejną strona szło mi  coraz lepiej, jednak mimo wszystko  przeszkadzało mi to. Niemniej zachęcam do przeczytania tej książki i ocenianiu jej samemu gdyż fabuła jest z pewnością orginalna.
"Pragne wiecej" jest dla mnie czymś nowym zapewne stąd moje mieszane uczucia odnośnie tej książki. ...

Jaruna i Sułka mieszkają w Wilczej Dolinie. Dziecięce lata płyną im beztrosko, ale wraz z wejściem w dorosłość wiele się zmienia. Beztroska zabawa zmienia się w ciężką pracę, zaczynają się pierwsze miłości, odkrywanie siebie, pierwsze skradzione pocałunki i nie tylko. Każda z bohaterek podąża inną ścieżką. Jaruna musi mierzyć się ze złamanym sercem i stratą ukochanego, kiedy zostaje wydana za mąż za mężczyznę wybranego przez rodziców. Sułka za to robi wszystko by zapomnieć o mężczyźnie, który poślubiony został innej, kosztem własnego wizerunku, bo we wsi aż huczy od plotek o jej podbojach.

Bohaterki są swoimi przeciwieństwami. Jaruna jest niewinna, spokojna, opanowana, nie działa pochopnie i godzi się ze swoim losem, mimo że nie jest zadowolona. Sułka jest nieokiełznana, nienasycona, uwodzi mężczyzn i ich wykorzystuje dla własnych przyjemności, by zagłuszyć myśli, które wciąż zaprząta ten jeden. Zestawienie tak dwóch różnych bohaterek urozmaica całą opowieść. W trakcie będziemy mogli również przyglądać się zmianom, jakie zajdą w dziewczynach.

Autorka zabierze nas do słowiańskiej wsi, hermetycznej społeczności, w której każdy się zna i w której wierzenia w Welesa czy innych bogów są wciąż silne i dyktują warunki życia mieszkańców. Z pomocą bohaterek poznamy tamtejsze zwyczaje, a także będziemy mogli obserwować mieszkańców wsi podczas ich codziennych obowiązków.

Język, jakiego używa autorka, idealnie pasuje do samej historii i oddaje słowiański klimat, którym przesiąknięta jest książka. Jaruna i Sułka są narratorami opowieści i to one opowiadają swoje historie.

"Pragnę więcej" to romans ze słowiańskim klimatem. Miejsce, w którym rozgrywa się akcja, jest dopracowane, bohaterowie intrygujący a sama historia ciekawa i wciągająca. Nie zabraknie romantycznych scen, będzie dużo namiętności. Niekiedy będzie też poważnie, bo bohaterki będą musiały mierzyć się z wieloma przeciwnościami. W Wilczej Dolinie dzieje się wiele. Wiele też poza czujnym wzrokiem mieszkańców. Czytając, przez chwilę będziemy mogli poczuć, jak przenosimy się na wieś, do Wilczej Dolny, w której życie nie jest łatwe, a kłótnie, intrygi, zakazane i te kradzione miłości są na porządku dziennym.

"Pragnę więcej" to niesamowity romans i erotyk w klimatach słowiańskich.
Akcja powieści rozgrywa się na wsi w czasach średniowiecza. Poznajemy dwie różne kobiety. Jedna jest nieśmiała, a druga odwrotnie, bo zbyt śmiała.
Jaruna powoli wchodzi w dorosłe życie czekając na pierwszą miłość. Gdy poznaje mężczyznę oddaje mu się. Dziewczyna poznaje oprócz miłości poznaje też smak rozczarowania. Natomiast Sułka uwielbia zbliżenia z ukochanym i wdaje się w romans z żonatym mężczyzną.
Ich rozterki są takie same jak nasze współczesne.
To powieść, która przeniosła mnie w stare czasy i pokazała, że chociaż żyjemy w innych czasach to jesteśmy bardzo podobni do naszych przodków, bo też szukamy szczęścia, miłości i mamy swoje pragnienia.
Jestem zaskoczona tą książką chociaż przyznaję, że nie lubię fantastyki.
Powieść spodoba się młodym dziewczyną jak i dojrzałym kobietą.
Autorka zapewniła mi mnóstwo emocji i zapewniła ciekawy czas.
Jeśli lubicie czytać o słowiańskich legendach i chcecie poznać coś całkiem nowego to ta książka napewno Was zaskoczy i zaciekawi.
Czeka Was intrygująca przygoda.
Polecam!

Jaruna właśnie zbliża się do dorosłości i zaczyna poznawać prawdziwe życie. Młoda dziewczyna zmierzy się z uczuciem pierwszej miłości, gdyż jest zakochana w swoim przyjacielu Dolanie oraz złamanego serca, ponieważ mężczyzna zakocha się ze wzajemnością w przyjaciółce Jaruny. Poznajemy również Sułkę, która również przeżywa właśnie trudne chwile. Czy kobiety znajdą szczęście i miłość?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i tak naprawdę nie widziałam czego mogę się spodziewać po tej historii. Autorka przenosi nas do słowiańskiej wsi - Wilczej Doliny, gdzie możemy bliżej zapoznać się z wierzeniami i zwyczajami Słowian, co bardzo mnie zaciekawiło. Książka skupia się głównie na dwóch bohaterkach i ich rozterkach życiowych, obie będą zmuszone mierzyć się z wieloma przeciwnościami losu, by osiągnąć upragnione szczęście. Na każdym kroku kibicowałam Jarunie i Sułce, chciałam by ich marzenia i pragnienia wreszcie się ziściły. Mimo upływu lat pomiędzy dzisiejszymi czasami, a tymi opisanymi przez Martę widzę szereg podobieństw jeśli chodzi o mentalność ludzką - zazdrość, zawiść, zdrady, ludzie doświadczali niesprawiedliwości,cierpienia, ale i szczęścia czy miłości.
W moim odczuciu "Pragnę więcej" to ponadczasowa historia, która może nie każdemu przypadnie do gustu, jednak wyróżnia się niebanalną fabułą osadzoną w innych, nam odległych czasach. Moja ocena to 7/10.

Powieść Marty Krajewskiej "Pragnę więcej" bez wątpienia jest tytułem, który może dużo sugerować odnośnie jej zawartości. Ale, ale to nie wszystko, bowiem dopisek na okładce "Słowianie kochają mocno i namiętnie" również wpisuje się gatunkowo w erotykę, lecz mnie zaintrygowało właśnie słowo "Słowianie", gdyż wcześniejsze książki autorki były fantastyką, po którą nie sięgam. Jednak ta powieść została osadzona w uniwersum Wilczej Doliny, a cała reszta oscylowała w znacznej mierze wokół dojrzewania, cielesności, osiągania przyjemności, a przede wszystkim relacji międzyludzkich i miłości. 

Marta Krajewska porusza sporo trudnych i ważnych tematów. Próba gwałtu i jego konsekwencje na stan psychiczny kobiety, zdrada fizyczna i emocjonalna czy plotki i ocena ferowana przez społeczeństwo. Autorka stawia przed czytelnikiem szereg pytań. Do czego zdolny jest zraniony człowiek? Czy pragnienie zemsty może przynieść ukojenie? Gdzie kończą się granice ludzkiej wytrzymałości? Trudno jest na nie jednoznacznie odpowiedzieć, gdyż nie ma dwóch takich samych osób, a poza tym każdy z nas daną sytuację czy wydarzenie może zupełnie inaczej postrzegać, a i one mogą go nierzadko zmienić. 

Postaci zostały wykreowani skrajnie różnie. Szczególnie widać to u dwóch bohaterek Jaruny i Sułki. Jednakże kobiety posiadają wspólne cechy charakteru - są uczciwe, pragną kochać, być kochane i pożądane.

Bohaterowie poznają smak pierwszych fascynacji, miłości, budzącej się kobiecości, rozczarowań, rozterek, odrzucenia, bólu. Będą doszukiwać się w tym winnego, uczyć się na własnych błędach czy wartościować życiowe priorytety. Autorka ukazuje seksualność jako coś naturalnego, część naszego życia, którego nie powinniśmy się wstydzić.

Sceny intymne między bohaterami nie są jedynie same w sobie tylko aktami zbliżeń, a czymś znacznie więcej. Choć może nie od razu, ale jednak. Pojawia się także warstwa psychologiczna. Widzimy jak ważne jest wsparcie bliskich i przyjaciół. Drugą równie istotną kwestią jest zaufanie. Nie można bezgranicznie ufać drugiej osobie, zawsze należy pozostawić sobie margines bezpieczeństwa.

"Pragnę więcej" to powieść życiowa, bolesna, szokująca, zabawna, osadzona w nurcie słowiańskim o relacjach międzyludzkich, dojrzewaniu do szczerych uczuć, a nade wszystko o ludzkiej naturze. To książka, w której tematy tabu mają szansę na wyjście z ukrycia. Polecam!

Książka jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, tak samo jak pierwszą o tematyce słowiańskiej. Autorka zabiera swoich czytelników w podróż do Wilczej Doliny. Każdy tam zna siebie i razem dzielą smutne jak i te wesołe chwile. Jest Bratmił - potrafi on odpędzać złe duchy i jest opiekunem wioski.
Poznajemy także Jarunę, czyli jego siostrę. Możemy śledzić jej życie od dzieciństwa, wkraczać z nią w czas dojrzewania, a na końcu w dorosłość. Dziewczyna jest zakochana w Dolanie, jednak on woli jej przyjaciółkę - Miruchnę. Później swoje uczucia kieruje do syna myśliwego. Niestety nie może być tak kolorowo i wszystko zostaje zdeptane. Bowiem jej rodzice obiecują ją innemu. Czy pogodzi się ze swoim losem? A może nie jest on taki zły?

Poznajemy także Sułkę, która szczerze kocha Narada, ale później zostaje przez niego odrzucona. Wykorzystywana przez niego, ponieważ wciąż myśli, że coś dla niego znaczy. Gdy wszystko dociera do dziewczyny uważa, że już straciła sens życia. Czy uda jej się cieszyć ponownie życiem? Czy coś dobrego ją spotka?

Na początku pragnę zaznaczyć, że książka może nie spodobać się wszystkim. Dlaczego? Bowiem nie każdy lubi czytać o tematyce słowiańskiej, gdzie na porządku dziennym są inne imiona jak i inne wierzenia. Ja też na początku podchodziłam do tego sceptycznie, ale z czasem i każdą nową stroną zmieniłam podejście. Powiem Wam, że naprawdę mi się spodobała i z większą chęcią sięgnęłabym po kolejne powieści o takiej tematyce.

Dzięki niej poznałam wierzenia, zachowanie, zwyczaje dawnych Słowian. Jest napisana przejrzyście i czyta się ją naprawdę szybko. Jedynym minusem (dla mnie) było to, że nie minęło 20 stron i już jest scena erotyczna. Jednak to u niektórych może ?obrzydzić? książkę.
Według mnie Marta Krajewska spisała się świetnie. Książka wzbudza w nas różne emocje i po lekturze zadajemy sobie wiele pytań. Nie wiemy już czy takie życie jest tym czym pragniemy. Pobudza ona wszystkie zmysły, a to jest najważniejsze podczas czytania.
Polecam osobom, które uwielbiają czytać o takiej tematyce. Naprawdę warto!