Pragnienie by być blisko

Uwielbiam książki Cory Reilly,ale do tej pory czytałam tylko te o mafii,a ta historia to była moja pierwsza styczność z jej twórczością,w której nie ma ani grama tego motywu i niestety czuję się po tej historii trochę zawiedziona.Od samego początku nie mogłam się wgryźć w losy bohaterów,mimo że Amber i Zach to dwa słodziaki i bardzo ich lubiłam,bo mieli to ?coś? w sobie,gdy byli razem i gdy żyli osobno,to to jak zostały przedstawione ich przeżycia w żaden sposób do mnie nie trafiło.Książka okazała się być bardzo krótka,przez co od pierwszych stron do samego końca towarzyszyło mi uczucie,że jest po prostu niedopracowana,bo z tak ważnej historii,która opowiada o traumie i radzeniu sobie po gwałcie, można było napisać przepiękną i wyciskającą łzy opowieść,w której losy bohaterów będą chwytać za serce,a niestety niczego takiego ta książka nie oferuje i przez wszystkie strony czułam tylko obojętność,bo nie była w stanie wykrzesać u mnie żadnych emocji,przez to,że wszystko między bohaterami w pewnym momencie rozegrało się bardzo szybko.Niestety jest to jedna z tych książek,o których bardzo szybko zapomnę,a mogła to być jedna z lepszych książek tego roku,gdyby została tylko bardziej dopracowana.

Są autorki, których nazwisko jest marką samą w sobie. Widzisz na okładce i nawet nie patrząc na opis, wiesz, że to będzie dobre. Znam kilka takich ???? byłam przekonana, że Cora do nich należy ale po tej książce już nie jestem tego taka pewna ...

"Pragnienie, by być blisko" to książka mająca duży potencjał. Uwielbiam historie o mocno doświadczonych przez życie bohaterach, o traumach po których podnoszą się z kolan i zaczynają życie na nowo. I tu główna bohaterka - Amber, przeszła coś okropnego, coś czego żadnej kobiecie nie życzę i żadna nie chce tego doświadczyć. Ciężko jest jej dojść do siebie po tych przerażających przejściach. Ledwo uszła z życiem i bardzo żałowała, że jej się to udało. Chciała je zakończyć, żeby więcej te straszne obrazy, wspomnienia do niej nie wracały. Jednak w końcu postanawia coś z tym życiem zrobić, spróbować odbić się od dna.

Poznajemy bohaterkę gdy jest w drodze do domu brata. Postanowiła zamieszkać z nim i jego przyjacielem. Niby nic wielkiego ale jednak. Dlaczego? Bo Amber boi się wszystkich mężczyzn, bez wyjątku. Nawet dotyk jej ojca czy brata, wywołuje w niej ataki paniki spowodowane traumą po tragicznych wydarzeniach z przeszłości. No to jak da radę mieszkać z dwójką, w tym jednym zupełnie obcym ?

Otóż dała i to zdecydowanie zbyt łatwo poszło. Wszystko w tej książce toczyło się za szybko moim zdaniem i drogę do normalności Amber, po tym wszystkim co przeszła, mam wrażenie, że autorka wręcz zbagatelizowała. Cała rekonwalescencja została sprowadzona do kwestii cielesnych, do niby małych kroczków ku odzyskaniu zaufania do mężczyzn ale skupiając się na jednym - Zachu.

Szybko zaczęli widzieć w sobie nawzajem kogoś więcej niż tylko współlokatora.

On - kobieciarz, nigdy nie będący w stałym związku. Imprezowicz i chłopak z bardzo bogatej rodziny przez co ciążą na nim i zobowiązania. Ma też uraz, bo jego rodzinie daleko do takiej idealnej czy normalnej. Boi się, że będzie taki jak ojciec, że będzie umiał tylko krzywdzić i zdradzać kobiety. Czy ktoś taki jak on nadaje się dla dziewczyny tak delikatnej jak Amber?

I tu się powtórzę - książka ma potencjał. Z tego co pisze wyżej wynika wręcz, że to świetna historia, poruszająca, przejmująca. I mogła taka być ale została wg mnie pozbawiona głębi, sprowadzona jak wspomniałam do cielesności, seksualności. A przecież psychika jest równie ważna jeśli nawet nie ważniejsza. Za szybko im to poszło. I też za mało uwagi autorka poświęciła kwestiom rodzinnym Zacha.

To jedna z tych książek, która gdyby była grubsza , gdyby została lepiej rozbudowana, byłaby świetna. Tu było przewidywalnie, miałam wrażenie, że mogłabym czytać co drugą stronę i wiedziałabym co się dzieje i nawet wiedziała co będzie się działo. No nie wypaliło. Czyta się dobrze i szybko ale za każdym razem jak Amber lub ktoś inny wspominał jaka to ona jest złamana to przewracałam oczami. Bo można napisać to kilka razy ale kilkadziesiąt to przesada ???? szkoda z jednej strony ale może Cora jest stworzona do pisania mafii ? ???? Albo tak tu nie wypaliło po prostu. Muszę sprawdzić inne jej książki nie - mafijne. A jak Wasze wrażenia po tej historii? Czy macie może dopiero w planie ? Dajcie koniecznie znać ????

?Czasami trzeba zapomnieć o pewnych utraconych rzeczach, by odkryć, że w każdym z nas kryje się siła większa, niż się tego spodziewamy.?

Trzy lata temu świat Amber się zawalił. Dziewczyna przeszła przez piekło na ziemi, do dziś nie potrafi uporać się z nawracającymi wspomnieniami. Każdy dotyk obcej osoby, zwłaszcza mężczyzny wywołuje w niej atak paniki. Znajduje się na skraju załamania. Jej ojciec i brat robią wszystko, aby jej pomóc, chcą by znowu mogła cieszyć się z życia. Przeprowadzka do brata ma jej ułatwić powrót do normalności i być początkiem, próbą nawiązania zwyczajnych kontaktów z ludźmi. Z bratem mieszka jego najlepszy przyjaciel Zachary. To typ imprezowicza, który dziewczyny zmienia jak rękawiczki. Jest przystojny, bogaty, prowadzi beztroskie, intensywne życie, jego relacja z rodzicami jest bardzo napięta. W najbliższym czasie nie planuje żadnych zmian. A jednak? niespodziewanie Amber wzbudza w nim nieoczekiwane i niepokojące uczucia.

Autorka kolejny raz pozytywnie mnie zaskoczyła. Czuć zadziorny pazur pisarki. Naturalnie, nietuzinkowo, niejednoznacznie ukazani bohaterowie. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy Amber i Zacharego ? mamy wgląd w ich myśli i serca, widzimy ich wewnętrzne walki. Do obojga poczułam ogromną sympatię. Evie jest spokojną, cichą, wręcz bojaźliwą, bardzo skrzywdzoną i skrytą dziewczyną. Zachary to jej zupełne przeciwieństwo, pewny siebie, towarzyski, wyluzowany młody mężczyzna. Jak potoczy się ich relacja?

Powieść niesie ogromne emocje. Autorka podejmuje trudne, złożone problemy, robi to z wyczuciem i empatią. Trudne pogodzenie się z przeszłością, przeżyta trauma, która nie pozwala na normalne życie. Strach przed ludźmi, przed dotykiem, przed bliskością. Poczucie beznadziei, obojętność, apatia. Relacja naszej pary od początku nie jest łatwa, w obojgu zachodzą zmiany. Ona stara się walczyć, być silna, nie jest jej łatwo, zbudowała wokół siebie gruby mur, odgrodziła się od ludzi, od bliskich. On po raz pierwszy w życiu pragnie się kimś opiekować, Amber wzbudza w nim same ciepłe uczucia, przy niej staje się delikatny i cierpliwy. Bardzo chciałby jej pomóc. Czy dziewczyna mu na to pozwoli? Czy będzie w stanie zaufać?

Kolejna powieść Autorki, od której nie mogłam się oderwać. Słodko ? gorzka opowieść pewnej miłości i próby uporania się z traumatycznymi przeżyciami. Bardzo polecam! Tatiasza i jej książki :)

Życie potrafi złamać człowieka, zwłaszcza takiego, który jest wrażliwy, następstw takiego czynu nie można od tak wymazać. Przeszłość potrafi mocno wpłynąć na życie człowieka, zupełnie jakby w każdym możliwym momencie mogła się pojawić i podciąć jego skrzydła. Zapanowanie nad lękami bywa trudne, bez terapii, czy pomocy ciężko będzie postawić jakieś kroki na przód. Cora Reilly jest autorką, która dała się poznać czytelnikom za sprawą książek o tematyce mafijnej, to właśnie za nie pokochali ja czytelnicy. Od jakiegoś czasu pojawiają się powieści, które odbiegają od tych motywów, co nie oznacza, że są gorsze. Lubię autorkę i cenię ją za cały dorobek, dlatego tez zdecydowałam się sięgnąć po jej najnowszą książkę. Jestem ciekawa, czy Amber przypadnie Wam do gustu?
Główną bohaterką książki autorstwa Cory Reilly pod tytułem ?Pragnienie, by być blisko? jest Amber, bardzo delikatna i wrażliwa dziewczyna. Chociaż ma dziewiętnaście lat, zdaje się, jakby doświadczyła o wiele więcej przykrości od innych. Czasami ma wrażenie, że żyje jej się zbyt trudno. Dwie próby samobójcze, reagowanie na wszystko atakiem paniki, nie mogło trwać w nieskończoność. Amber postanowiła zacząć nowe życie, jednak ciężko było jej wykonać ten krok. Zdecydowała się zamieszkać ze swoim bratem Brianem i jego najlepszym przyjacielem, inne otoczenie miało pozwolić jej na czysty start. Tylko czy ona sobie na to pozwoli? Zachary wiedział z jakimi problemami mierzy się Abmer, kiedy ją zobaczył wiedział, że zrobi wszystko aby ta istota była bezpieczna. Nie robił tego dla Briana, ale coś kazało mu otoczyć tą kruszynę opieką. Co z tego wyjdzie? Czy Amber znajdzie w sobie siłę, aby zerwać z przeszłością i nie pozwolić jej się pochłonąć? Czy dla dziewczyny jest jeszcze szansa na szczęście?
?Pragnienie, by być blisko? to powieść jednotomowa, którą możecie czytać bez żadnych obaw, że coś Wam uciekło, albo nie zrozumiecie treści. Powiem Wam szczerze, że podczas lektury serce miało mi pęknąć z żalu, zwłaszcza, kiedy czytałam odczucia Amber. Dziewczyna mierzyła się z ogromnym bólem i cierpieniem, miewała napady lęku, ataki paniki, była wręcz znerwicowana i spięta przez cały czas, zwłaszcza, kiedy w jej otoczeniu pojawiali się ludzie. Przeżyła piekło mając zaledwie szesnaście lat, ktoś ją bardzo skrzywdził i próbowała sobie poradzić z następstwami tych czynów. Bohaterka miała wiele siły, chociaż nie zawsze to dostrzegała, całe szczęście znalazła sobie przyjaciół, którzy jej o tym przypominali i zwyczajnie przy niej byli. Cora Reilly stworzyła historię, której wiele rzeczy można się domyślić, jednak nie uważam, aby to był minus. Przeczuwałam, co się stało Amber, chociaż czułam jej ból, także trzymałam mocno kciuki, aby dała sobie szansę na szczęście. ?Pragnienie, by być blisko? nie jest powieścią, której akcja jest rozbudowana czy bardzo zawikłana, ukazuje historię, która jest głęboka, ukazuje walkę o siebie, o normalność, o życie, które ma każdy z nas, jego dowolność, swobodę.

?Pragnienie, By Być Blisko? to jedna z książek Cory Reilly, które powstały jeszcze przed serią mafijna.

?Cza­sa­mi trze­ba za­po­mnieć o pew­nych utra­co­nych rze­czach, by od­kryć, że w każ­dym z nas kryje się siła więk­sza, niż się tego spo­dzie­wa­my?.


Amber nie potrafi poradzić sobie ze wspomnieniami dotyczącymi wydarzeń sprzed kilku lat. Czuła się złamana, pusta w środku. Każdy dotyk, nawet jej bliskich, wywołuje u niej atak paniki. Od tej strasznej nocy właściwie nie wychodzi z domu. Jednak gdzieś w niej tli się determinacja i nadzieja na postawienie kropki na końcu zdania, przewrócenie kartki i rozpoczęcie nowego rozdziału życia.
Dlatego Amber postanawia wyprowadzić się do Briana, swojego brata, który mieszka razem ze swoim przyjacielem. Zachary to typ imprezowicza, który zmienia kobiety jak rękawiczki i bardzo lubi taki styl życia i nie zamierza tego zmieniać. Jednak Amber sprawia, że budzą się w nim różne uczucia, ma ochotę chronić tę dziewczynę, pomóc jej, poznać jej wszystkie sekrety i przede wszystkim pokazać, że dotyk jednak może być przyjemny.
To wszystko sprawia, że Brian jest ogromnie zaniepokojony tym wszystkim, a Zach zdaje sobie sprawę, że z Amber nie będzie mogła zostać kobietą na jedną noc.


Sięgając po tę książkę, wiedziałam, że będzie trudna, ponieważ mamy tutaj temat gwałtu i traumy po nim. Jednak nie spodziewałam się książki przepełnionej emocjami. Niejednokrotnie musiałam przerywać czytanie, po to, by ochłonąć, czy przez łzy.
Amber ma częste ataki paniki, co noc nawiedzają ją koszmary. Mimo że jej ojciec i brat są przy niej od początku, nie mogą jej przytulić, ukoić jej cierpieniom. Mimo iż dziewczyna bardzo tego chce, każdy ich dotyk kojarzy się jej z tamtym wydarzeniem. Jednak przy Zachu to się zmienia. Przy nim poczuła się spokojna i bezpieczna. Chłopak w odróżnieniu od jej brata (co często mnie irytowało) starał się ją traktować jak normalną dziewczynę, a nie jak kogoś złamanego, kto w każdej chwili może wpaść w panikę, albo po raz kolejny się poddać. Oczywiście z jednej strony nie można się dziwić takiemu zachowaniu, jednak jego zachowanie ciągle przypominało Amber o tym, co się stało. Relacja Amber i Zacha oraz cały proces zbliżenie się do siebie zostało świetnie opisane.
Dzięki niemu Amber zapomniała o tym, co utraciła i co nie było jej dane osiągnąć. Nauczyła się żyć z tym, że gdzieś w środku niej nadal była ta złamana dziewczyna, jednak odnalazła wystarczająco tyle siły, by zrobić w końcu krok do przodu, by odnaleźć swoje szczęście.

Oczywiście polecam wam tę książkę jak z resztą każda Cory. Jeśli szukacie czegoś trudniejszego, ale zarazem z fajną i ciekawą historią, to ta książka idealnie się sprawdzi.

Są takie wydarzenia, które skutecznie mogą odebrać wolę życia. Ile trzeba mieć siły, by przezwyciężyć takie traumatyczne wspomnienia, wiedzą jedynie ci, którzy przez to przeszli. Należy jednak mieć świadomość, że nie każdy jest w stanie udźwignąć takie brzemię na swoich barkach. Niełatwe zadanie mają także bliscy ofiary, którzy balansują na granicy litości i nadmiernej opiekuńczości, nigdy nie będąc pewnymi jak się zachować, by nie zostać źle odebranym. Czy są w ogóle szanse, by przezwyciężyć dramatyczne sytuacje i wyjść z nich zwycięsko? Zawsze, a ułatwić to mogą odpowiedni ludzie wokół.
Amber poznajemy gdy po trzech latach izolacji w rodzinnym domu, wyprowadza się do Bostonu, by zamieszkać z bratem i jego przyjacielem. To ma być dla niej krok ku rozpoczęciu nowego życia, choć wydaje się to zadaniem wręcz karkołomnym. Bowiem dziewczyna nie jest w stanie przebywać z obcymi mężczyznami w jednym pomieszczeniu, wzdryga się na samą myśl o przelotnym dotyku i od lat nie pozwoliła się przytulić nawet ojcu i bratu. Trzyma wszystkich na dystans a jedyną pociechę przynosi jej kot, który jest odrobinę niezwykły. Choć dziewczyna skrycie marzy o nowych etapach w życiu, rozpoczęciu pracy, studiów, a nawet zakochaniu się, to doskonale wie, że nie powinna robić sobie nadziei na ich spełnienie. A może wreszcie znajdzie się ktoś, kto pomoże jej wyjść z tej hermetycznej i pilnie strzeżonej strefy komfortu, w której dawno temu się zamknęła?
Zach to stuprocentowy łamacz kobiecych serc, jednak on nie traktuje płci pięknej poważnie. Kobiety służą mu do zaspokojenia potrzeb, lecz nawet przez myśl nigdy nie przeszła mu wizja jakiegokolwiek związku. Zbyt dobrze bawi się tak, jak dotychczas, w towarzystwie równie chętnych przygód kolegów. Zach studiuje prawo, jednak nie jest w pełni zaangażowany w naukę, bowiem stanowi ona bardziej odpowiedź na oczekiwania wobec niego aniżeli odzwierciedlenie jego pragnień. Doskonale wie, że jego marzenia nie mają racji bytu w świecie, w którym dorastał. I wtedy znikąd pojawia się Amber, burząc jego pewność siebie, oczekiwania co do przyszłości i wizję świata, której do tej pory się trzymał. Ale czy to wystarczy, by był wart tak kruchej dziewczyny, jaką jest siostra najlepszego przyjaciela?
"Pragnienie, by być blisko" ogromnie mnie zaskoczyła trudną tematyką, którą porusza od pierwszych stron. Choć teoretycznie bohaterami są młodzi ludzi, kompletnie nie odczuwałam ich wieku czy też częstej dla takiej literatury infantylności, a to z uwagi na fakt wydarzeń, z którymi muszą się mierzyć. Bowiem traumatyczne doświadczenia będące udziałem Amber wpływają także na postawę jej brata, ale sprawiają także, że Zach otrzymuje przyspieszony kurs dojrzewania i odkrywa w sobie pokłady uczuć, o które sam siebie by nie podejrzewał. To wzruszająca, chwytająca za serce opowieść o próbie zmierzenia się z własnymi demonami i niesprawiedliwościami, które zafundował los. Autorka porusza tu kwestię borykania się z własną cielesnością i drastycznymi wspomnieniami, niechęcią wobec życia ale i problemami domowymi, które skutkują spaczonym podejściem do ludzi i uczuć. To, że Cora Reilly pisze świetnie, wie chyba każdy, kto zetknął się z jej twórczością, i w tym temacie nic się nie zmienia. Wciąga nas swoją magią w wykreowany świat i czułam wewnętrzną niezgodę na powrót do rzeczywistości, gdy dotarłam do zakończenia. Jednak ta książka to zupełnie inna odsłona jej twórczości, niemniej równie dobra jak te, które znamy. Oczywiście, w powieści znajdziemy także elementy erotyki, charakterystyczne dla stylu Autorki, jednak nie przesłaniają one głównego nurtu powieści, którym jest pokonywanie własnych ograniczeń. Cora wnika w umysły bohaterów, ukazując nam całokształt ich postaci na wysokim poziomie, na tyle, by bez problemu zrozumieć ich postępowanie i rozterki. Nie mogłam się oderwać od lektury, będąc pod wrażeniem zarówno odważnej tematyki tu podjętej, jak i całokształtu powieści, w której znalazłam wszystko, czego oczekiwałabym po tego typu literaturze. Ogromnie polecam!

ZARYS FABUŁY
Amber to młoda dziewczyna, która nie potrafi poradzić sobie z przygniatającym ciężarem wspomnień tragicznych wydarzeń, jakie miały miejsce w jej przeszłości. Dotąd izolująca się od innych, uciekająca przed dotykiem drugiego człowieka, postanawia zrobić krok na przód. I tym sposobem przeprowadza się do Briana, swojego brata, który studiuje prawo. Jak się jednak okazuje, taka zmiana wiąże się także z mieszkaniem pod tak zwanym ?jednym dachem? z Zacharym, przyjacielem brata. Hołdujący przelotnym przygodom i niestroniący od imprez Zachary jest zaskoczony postawą Amber, bo choć widział, że wymaga ostrożnego traktowania, nie spodziewał się aż tak mocnych reakcji z jej strony. Zachary wie, że nie powinien się do niej zbliżać, a jednak wbrew ostrzeżeniom Briana, Amber coraz bardziej go fascynuje.

ONA, SKRZYWDZONA PRZEZ LOS ORAZ ON, IMPREZOWICZ
Główna bohaterka powieści, Amber, to wycofana z życia towarzyskiego, młodziutka dziewczyna, która przeżyła coś okropnego. Tragedię, jaka ją złamała. Funkcjonując z dala od innych ludzi, teraz postanawia się przełamać. Ciężko jednak powiedzieć, by było łatwo. Amber boi się mężczyzn. Zostając z nimi sam na sam, dostaje ataku paniki. Nie może znieść obcego dotyku, zwykłe smagnięcie obcą ręką to dla niej poważne naciągnięcie granic. Właścicielka kota i zarazem młodsza siostra Briana, trafia pod jego opiekę, ale on nie do końca wie, jak powinien z nią rozmawiać. Męskim przedstawicielem pierwszego planu jest Zachary, imprezowicz, przystojniak, któremu nie brakuje przelotnych przygód łóżkowych. Wbrew temu, co może myślą o nim inni, to pełen empatii chłopak, który do Amber podchodzi z ostrożnością, ale i po prostu, po ludzku. Chce poznać ją bliżej. Czy to jednak dobry pomysł, biorąc pod uwagę fakt, że jego przyjaciel Brian, nigdy nie zaakceptuje związku Zacha ze swoją siostrą? Bo w końcu co się stanie, jeśli Amber okaże się dla Zacha tylko jednym z wielu chwilowych kaprysów?

UCZUCIA, KTÓRYCH SIĘ NIE SPODZIEWALI
Autorka stawia przed czytelnikiem dość schematyczną, ale w mojej ocenie bardzo piękną opowieść o miłości młodych ludzi, którzy odkrywają w sobie uczucia, jakich na pewno się nie spodziewali. By móc zasłużyć na ich realizację, muszą mocno się starać. Wszak w grę wchodzi bohaterka mocno poturbowana przez los. Nie ma więc wielkiego love story zaczynającego się od łóżka. Jest etapowe przekraczanie pewnych granic, mocny akcent położony na sferę psychicznego komfortu. Zachary, choć na pozór może nie wydawać się dobrym materiałem na partnera dla dziewczyny pokiereszowanej przez los, udowadnia, jak mylące bywa powierzchowne wydawanie opinii. Ostatecznie otrzymujemy więc romantyczną, delikatną treść o miłości, o nieprzepracowanych traumach, o mocy bliskości i wsparcia drugiego człowieka. O tym, że przekraczanie granic bywa trudne i często wymaga wyjścia ze strefy komfortu, ale przynosi niespodziewane, nieraz pozytywne efekty. Książka jest niedługa, a w połączeniu z emocjami, czyta się ją bardzo szybko.

PODSUMOWANIE
?Pragnienie, by być blisko? to historia o miłości młodych dorosłych, ale także o pokonywaniu barier, o trudnej przeszłości, która nie chce odpuścić. Niedługa, dość przewidywalna, ale emocjonująca. Z wrażliwą i skrzywdzoną główną bohaterką oraz męskim przedstawicielem pierwszego planu, Zacharym, który jest typem rozchwytywanego i raczej nieliczącego się z uczuciami kobiet faceta. Ja uwielbiam takie połączenie, a powieść dostarczyła mi takich wrażeń, jakich oczekiwałam. Powiedziałabym, że takie typowe New Adult, ale czegoś takiego było mi trzeba. Polecam tym, którzy nie rozglądają się za wyszukaną fabułą, ale mają ochotę na romantyczną młodzieżówkę, która rozpali serce w jesienny, chłodny wieczór.