Prawda o kłamstwach

Zabierając się za lekturę książki, nie wiedziałam czego mam się spodziewać. To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Przewijały mi się jej poprzednie książki i jakoś nie było czasu, by spróbować. Teraz już wiem, że to błąd. Jeżeli reszta historii jest, tak wciągających, jak ta to przepadłam.

Nasi bohaterowie są skryci i tajemniczy w stosunku do obcych. Mają swoje powody, które stopniowo poznajemy w miarę przebiegu akcji, która rozwija się powoli by w pewnym momencie wybuchnąć ze zdwojoną siłą.

?To we mnie siedzi. Pali mnie. A jeśli za bardzo się zbliżysz, przysięgam, że i ty staniesz przez to w płomieniach. Nie chcę być za to odpowiedzialny?.

Fabuła książki jest ściśle powiązana z pewnymi wydarzeniami z przeszłości. Nie od razu są widocznie, trzeba je odkryć wraz z bohaterami. Zaskakująca, uzależniająca i nieprzewidywalna to chyba najlepsze jej określenia. Chłonęłam stronę za stroną, aby tylko czym prędzej poznać finał.

Powiem Wam szczerze, że pragnęłam poznać zakończenie przygód Cory i jednocześnie bałam się, jaki ją spotka los.

?Świat to paskudne miejsce, Coro. Więcej na nim grzeszników niż świętych. Więcej nienawiści niż miłości. Więcej chaosu niż dobroci. Nie dlatego, że złych ludzi jest tak wielu, tylko dlatego, że Ci dobrzy milczą?.

Zakończenia w tym stylu, jaki otrzymałam, totalnie się nie spodziewałam. Powstało więcej pytań niż odpowiedzi. Z niecierpliwością wyczekuje kolejnego tomu. Coś czuję, że tam dopiero będzie się dziać.

Penn po śmierci żony stał się cieniem samego siebie. Choć to ona umarła, ten dzień także i jemu w pewien sposób odebrał życie. Zupełnie wycofany, obojętny na otoczenie, przypomina wręcz ducha. Stroni od jakichkolwiek kontaktów towarzyskich i prawdziwego życia. A jednak ma w sobie emocje. To mężczyzna pochłonięty nienawiścią, nie cofnie się przed niczym, by dokonać zemsty. Tylko że wie o tym jedynie jeden człowiek.

Cora każdego dnia stara się przekuć piekło, w którym się znalazła w namiastkę szczęścia. Ma pod swoją opieką mnóstwo kobiet i jest dla nich matką, ochroniarzem, nauczycielem, kucharką, pielęgniarką i kimkolwiek jeszcze, kto jest potrzebny. Niestety, nikt nie interesuje się nią i jej potrzebami. Dobrze wiem, czym jest strach, ból i balansowanie nad przepaścią. A jednak ciągle walczy o lepsze jutro, które może nigdy nie nadejść.

?Prawda o kłamstwach? to książka pełna tajemnic. Teoretycznie przeszłość Penna jest nam znana, jednak czteroletnia dziura w jego życiorysie sprawia, że trudno pojąć jego motywację. Cora jest pełna sekretów, a im lepiej ją poznajemy, tym bardziej zadziwia nas otoczenie, w którym przyszło jej żyć. Lecz bezsprzecznie oboje bohaterów da się z miejsca polubić, choć to niezwykle złożone charaktery. Zresztą, wywołują oni w czytelniku mnóstwo uczuć, od współczucia z uwagi na ich doświadczenia po gniew, że tak często nie mówią prawdy. Ponadto podczas lektury wielokrotnie doznamy odczucia sprzeciwu, wobec świata, jaki został tu wykreowany i który nie powinien w ogóle istnieć. A jednak opowieść pozostawia nas z pytaniem, czy na pewno takie miejsca nie mają racji bytu gdzieś na świecie. Zarówno pomysł, jak i poprowadzenie fabuły w tej historii są fenomenalne i oryginalne zarazem, jednak nie powinno to dziwić nikogo, kto zna pióro Martinez. Prawda: naprawdę warto przeczytać tę książkę. Kłamstwo: kompletnie nie martwi mnie czekanie na kolejny tom. Polecam!

Zakończenia serwowane przez Aly Martinez powinny być zakazane.

?Prawda o kłamstwach? to już kolejna historia od autorki, od której nie mogłam się oderwać. I tak, wiem, żadna nowość, ale KOCHAM to, jak ta kobieta bawi się naszymi uczuciami, emocjami podczas lektury.

Z początku ciężko było mi się wkręcić w ta fabułę. Zostajemy wepchnięci w środek wydarzeń, nikt nam nie tłumaczy o co chodzi, kto jest kim, kto jaką funkcję pełni. Im dalej w książkę niektóre sprawy nam się rozjaśniają a inne wręcz przeciwnie. Samo zakończenie powoduje chwilowe zwarcie w mózgu i jest idealną podkładką pod kontynuację, która na zagranicznym rynku jest (pokusiłem się nawet o skopiowanie opisu do translatora i przeczytanie go).

Cora jest postacią, która nawet w złym, bezlitosnym i brutalnym świecie nie traci nadziei. Cechuje ją dobroć, opiekuńczość wobec innych, i często sama woli dać się skrzywdzić, byle uchronić bliskie jej osoby. Muszę przyznać, że w wielu momentach marzyłam o tym, by jej cierpienie się skończyło, by w końcu życie obdarzyło ją czymś dobrym. I tym miał być On. Ale widzicie, Aly zamiast im dalej ułatwiać życie bohaterom, to pokomplikowała je konkretnie.

Książka jest przedstawiona jako dark romans. W moim odczuciu to pozycja z pogranicza tego gatunku, jednak należy pamiętać, że nie została tak określona przypadkowo. Miejsce akcji jak i wiele elementów fabuły mogą być nieodpowiednie dla czytelników powyżej 18 roku życia.