Prawie północ

Jest to powieść z gatunku literatury młodzieżowej, która totalnie kupiła mnie zarówno treścią jak i piękną, klimatyczną okładką. W książce znajdziemy motyw enemies to lovers, he feel first oraz found family a także takie wątki jak nielegalne wyścigi samochodowe, on ma mroczną przeszłość, ona ma toksyczną rodzinę. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się szalenie szybko. Mi zapoznanie się z historią Maybel i Matta zajęło jeden wieczór. Z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam to co działo się w ich życiu i nie byłam w stanie odłożyć książki nawet na moment. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali w bardzo autentyczny sposób wykreowani. To młodzi ludzie, dopiero co wkraczający w dorosłość, a już niosący na swoich barkach bardzo wiele. To postaci, które mają swoje tajemnice, a także wady i zalety, borykają się z różnymi problemami, a także często popełniają błędy, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w niektórych przypadkach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga głównych postaci, chociaż w głównej mierze mamy tutaj punkt widzenia Maybel, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się zmagają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Maybel od samego początku zaskarbiła sobie moją sympatię, chociaż nie ukrywam, że czasami jej postępowanie trochę mnie irytowało, zrzuciłam to jednak na karb jej młodego wieku. Zagłębiając się w jej historię, w jej relacje rodzinne wielokrotnie miałam ochotę wejść do tej książki żeby przytulić i wesprzeć Maybel i zapewnić, że wszystko będzie dobrze. Jeśli chodzi o Matta to wokół niego była roztoczona taka aura tajemniczości, dowiadujemy się o nim naprawdę mało, a mnie szalenie zaintrygowała jego postać. Ważną rolę odgrywają tutaj także bohaterów drugoplanowi, którzy wprowadzają do życia Maybel i Matta wiele zawirowań. Jeśli chodzi o relację głównych postaci, to ta została w rewelacyjny sposób zaprezentowana, ich potyczki słowne wieloletnie wywoływały uśmiech na mojej twarzy. To klasyczne enemies to lovers! Niemniej jednak wszystko między Maybel i Mattem toczyło się swoim niespiesznym rytmem, pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach towarzyszących głównym postaciom. Najbardziej podobały mi się momenty, kiedy Maybel i Matt otwierali się przed sobą, zaczynali powoli darzyć się zaufaniem oraz dzielili się swoimi obawami i problemami. Chociaż w głównej mierze robiła to Maybel, Matt okazał się tą bardziej skrytą i tajemniczą postacią do ostatnich stron... Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas czy naszych bliskich, wywołując przy tym wiele skrajnych emocji i wrażeń. Mowa o chorobach psychicznych, kłamstwach, zdradzie i gaslightingu. Na uznanie zasługuje także świetne przedstawienie wątku przyjaźni w tej historii. To cudowne, że Matt i Maybel zawsze mogli liczyć na swoich przyjaciół, wyżalić się im, poradzić. Coś pięknego, warto mieć wokół siebie takich ludzi, którzy bez względu na wszystko zawsze będą nad wspierać. Chociaż to co wydarzyło się na ostatnich stronach powieści może mocno ją nadwyrężyć... Uwierzcie, że do samego końca nie wiedziałam jak ten tom się się zakończy.. ale to co zaserwowała tutaj autorka sprawiło, że moje serce na chwilę zgubiło rytm.. Zuzia pozostawiła mnie z milionem pytań bez odpowiedzi i szokiem wymalowanym na twarzy. Nie mogę się już doczekać dalszych losów bohaterów i już teraz podskórnie czuję, że autorka jeszcze mocno namiesza w ich życiu! Polecam!

Miałam to szczęście, że do książki mam plakat i zakładkę:-) Totalnie wbiłam się w klimat, tym bardziej, że moja córka ogromnie chciała ją przeczytać, gdyż znała jej pierwotną wersję. Teraz to nawet jej się nie dziwię. Nie wiedziałam, nawet nie znałam wcześniej takiego dziwnego uczucia, które towarzyszyło mi podczas lektury. Uzmysłowiłam sobie, że postacie z książki mają duszę. Tak i to taką prawdziwą, którą wyczuwa się w każdym zachowaniu i smutku, który targa ich wnętrzem. Coś sprawiło, że znaleźli się w określonym miejscu i widzimy, że bardzo chcieliby to zmienić, ale nie wiedzą jak. Zawsze jest to coś, lub ktoś, kogo się boją, że zranią lub zdenerwują. To opis męskiej postaci z którą się utożsamiałam. On miał dziewczynę z którą chodził około dwóch lat, jednak jak dla mnie to była stagnacja. Jego kobieta wciąż tylko nim dyrygowała nakazując robić rzeczy niezgodne z prawem, na które on w ogóle nie miał ochoty. Totalnie dusił się w tym związku i nie wiedział jak z niego wybrnąć. Co do dziewczyny z którą z nim zaiskrzy, to miałam mieszane uczucia. Początek znajomości nie był zbyt udany. Trudno też powiedzieć coś o łączącej ich relacji, gdyż było jak w kole fortuny. Raz źle, potem dobrze, to znów jakiś problemy i tak w kółko. Nie dogadywali się z powodu różnicy charakterów. Ona bardziej znała życie z imprez na które namawiała ją jej przyjaciółka. Ogólnie, to gdzieś tam brakło mi tego głównego sedna książki, czegoś do czego ktoś dążył, choć z drugiej strony odnalazłam tam dosyć trudne tematy jak życie z toksyczną osobą oraz uzależnienie. Oba tematy znam, więc śmiało mogę powiedzieć, że bardzo dobrze zostały zarysowane i przedstawione w sposób prawdziwy, niemal autentyczny. To, że ich dni czasami zwyczajnie przelewały się przez palce jest takim potwierdzeniem życia grona osób, które żyją właśnie jak zaprogramowane roboty i myślą, że to jest dobre, że każdy tak ma. Nasze postacie niby wiedzą gdzie jest problem i to na nim się skupiają, zamiast zacząć go rozwiązywać. To dobry punkt do tego, by inni zobaczyli, czy czasami nie mają podobnie i czy nie potrzeba aby czegoś zmienić.
Cała historia mi się podobała, ma ładny średni druk i jest napisana z punktu widzenia postaci. Raz wciąga mniej, innym razem bardziej, wszystko zależy od punktu widzenia czytelnika. Mi się podobała, więc ją polecam:-)

Naprawdę ciężko uwierzyć, że "Prawie północ" jest debiutem literackim. Autorka wyróżnia się niesłychanie przyjemnym, lekkim i ekspresyjnym piórem, dzięki któremu czytelnik momentalnie zatraca się w poznawanej lekturze. Dodajmy do tego nieszablonową, wciągającą fabułę, garść nietuzinkowych postaci, a także solidną dawkę obezwładniających emocji i otrzymujemy fascynującą opowieść, od której nie można oderwać się ani na chwilę. Bezsprzecznie, Zuzanna Kacprzak umiejętnie zagrała na emocjach, dlatego jej książka zostanie w mojej pamięci na bardzo długo.

Ostoją tej głębokiej historii są mistrzowsko nakreślone portrety psychologiczne. Dwie poturbowane dusze, które przywdziały maski, nie czują się wystarczająco dobre, wycofały się, bo boją się żyć w upragniony sposób, jak i kolejnego zranienia. Niespodziewanie, tylko oni mogą się wzajemnie uleczyć. Tylko czy budowana przez lata blokada, jest możliwa do złamania? Czy wbrew wszelkim przeciwnościom losu, odważą się iść za głosem serca, nawet jeśli rozsądek kategorycznie tego zabrania?

"Prawie północ" jest powieścią o rodzącym się uczuciu, ale to również historia o stracie i mrocznych sekretach, przez które nie można ruszyć naprzód. Demony z dawnych lat wciąż prześladują naszych bohaterów, co na pewno nie ułatwia budowania nowych relacji. I choć serce przepełnia nadzieja gdy widzimy, że pomału wszystko zmierza ku dobremu, to po chwili pogrążamy się w ciemności, w skutek lawiny szokujących faktów, jakie spadają na naszych bohaterów niczym grom z jasnego nieba.

"Prawie północ" jest wciągającą, nieprzewidywalną, chwytającą ze serce powieścią o miłości, lecz także o prawdziwej przyjaźni, która stanowi największą wartość w życiu człowieka. Wkroczcie na karty tej nieszablonowej, hipnotyzującej historii i pozwólcie, by lawina intensywnych, skrajnych emocji zawładnęła Waszym czytelniczym sercem. Jestem pod ogromnym wrażeniem i niecierpliwie czekam na kolejną książkę Autorki. Polecam!

Książka, której ogromnie byłam ciekawa i liczyłam, że mi się spodoba. Czy była ona lekkim zawodem? Niestety tak. Jest to debiut autorki więc nie jestem bardzo surowa, bo jak na debiut jest naprawdę fajnie.

Takim głównym problemem jest dla mnie to, że nie wiem na czym ta lektura się skupia. Nie ma tutaj jakichś takich głównych i pobocznych wątków. Jest życie Maybel, która najczęściej spotyka się z grupką przyjaciół i imprezują/piją. Niestety często miałam wrażenie, że w tej książce nic konkretnego się nie dzieje. Spotkania przyjaciół były najczęściej przeplatane rozmowami z Mattem - chłopakiem, który nie był zbytnio miły dla głównej bohaterki. Ich, a szczególnie jego niechęć jest dla mnie zrozumiała, ale nie mogłabym tego nazwać nienawiścią. Zresztą ich relacja jest bardzo skomplikowana, przechodzą ze skrajności w skrajność, kłócą się po to by się pogodzić i tak w kółko. Ale szczerze mogę przyznać, że czytając czułam napięcie między nimi, do pierwszego pocałunku. Jednak skąd wzięły się głębsze uczucia? Tego już nie wiem.

Postacie z jednej strony są nieszablonowe, ale z drugiej dowiadujemy się o nich mało. Są tam jakieś skrawki przeszłości Maybel i Matta. Dziewczyna z trudną relacją rodzinną, a chłopak po toksycznym związku. Oba te tematy mogłyby być lepiej rozwinięte bo w moim odczuciu zostały tylko muśnięte, szczególnie wątek poprzedniego związku Matta, który wydawał mi się szczególnie ciekawy.

Uważam, że pióro Zuzi i ta historia ma potencjał. Ogromnie kibicuję by rozwijała swoje umiejętności jak najlepiej! I by w dalszych powieściach zauważalny był progres. Książkę mogę polecić jako lekturę na jeden raz.

Lubicie historie z motywem enemies to lovers,grumpy bądź hate to love?
Jeśli tak to musicie przeczytać debiut autorki ?Prawie północ?

W tej histori poznajemy bohaterów poranionych przez los,którzy nie mogą odnaleźć się w rzeczywistości.Są skryci,nieufni i gniewni wobec inni.Nie potrafią szczerze zaufać,bo przeszłość złamała ich doszczętnie.

Towarzyszymy im w powolnie rozwijającej się relacji.Relacji,która jest skomplikowana oraz niezrozumiała.Pojawiającą się złość Matta prowadzi do nienawiści i nie wiemy dlaczego tak jest.Dopiero poznawana przeszłości i związana z tym niszcząca znajomość zmieniła bezpowrotnie bohatera.Na początku historii nie dało się go lubić,ponieważ jego zachowanie było nieobliczalne i szalone.Z czasem zaczyna się go darzyć sympatią,choć nie przepuszczałam,że podejmie tak nieprzewidywalne decyzje.

Powieść nasycona jest ogromnym cierpieniem,odrzuceniem i samotnością bohaterów. Nawet oddani przyjaciele staje się bezradni,gdy osoba nie chce pomocy.

Jest to świetny debiut o złamanych bohaterach z możliwością odkrywania ich przeszłości oraz rodzin? w której nie ma się wsparcia.Ranią się nawzajem powodując,że wielokrotnie nie mogłam zrozumieć ich zachowania,aż na koniec serce czytelnika pęka na pół

Już wyczekuję kontynuacji,ponieważ nie spodziewałam się takiego zakończenia.Jest zaskakujące i poruszające,czyniąc tym samym historię,którą warto przeczytać.W dodatku masa emocji gwarantuje niezapomniane chwile z lekturą.
Gorąco polecam!