Prezydentka

Laura Wilska jest damską kandydatką na Prezydenta RP. Niby niepozorna kobieta, ale ma sporą grupę ludzi chętnych oddać na nią swój głos. Ludzie chcą zmian! Więc chętnie zobaczyliby na stołku prezydenta kobietę! Tym bardziej, kiedy to w Warszawie męscy politycy dyskutują i ustanawiają prawa dotyczące kobiet! Na ulicach Warszawy strajkuje mnóstwo kobiet w obronie kobiecej pochwy! W końcu o aborcji powinny decydować kobiety! A nie za nas podejmować decyzje chcą mężczyźni! I jeszcze traktują nas przedmiotowo i najchętniej widzieli by nas w domu przy garach i dzieciach. I jeszcze myślą, że mogą nas klepać, rzucać jakieś podteksty i my z tym nic nie zrobimy.

Kiedy Wilska w sondażach stoi coraz wyżej, nagle jej mąż ginie w wypadku samochodowym. Na pierwszy rzut oka, wydaje się, że faktycznie był to nieszczęśliwy wypadek. Jednak Laurze coraz bardziej wydaje się, że ktoś maczał palce w śmierci jej ukochanego. Tylko jak to udowodnić, kiedy każdy ślad, na który ona natrafia, w niewyjaśnionych okolicznościach ginie!

Mężczyźni na wysokich stołkach zaczynają obawiać się damskiej kandydatki i komuś bardzo zależy aby ona zrezygnowała z kandydowania. Całe szczęście Wilska ma wokół siebie przyjazne jej osoby, które chcą jej pomóc. Ale i oni pewnych wydarzeń nie są w stanie przewidzieć. Jednak kobiety potrafią się zjednoczyć, kiedy jednej dzieje się krzywda. To się nazywa kobieca solidarność! Bo wierzą, że gdyby kobieta została prezydentem, to by zmieniła prawo dotyczące aborcji na korzyść samych zainteresowanych. Czy jednak pomimo bólu spowodowanego stratą ukochanego pani Wilska da radę kandydować? Czy zostanie w końcu tą pierwszą prezydentką? I kto robił pod górkę przyszłej pani prezydent oraz jakie tajemnice tutaj jeszcze wyjdą na jaw?

Rewelacyjna książka, która pokazuje, że choć mamy XXI wiek, to i tak niektórzy faceci traktują kobiety stereotypowo i dalej musimy same walczyć o siebie i swoje prawa. W wielu zawodach rządzą mężczyźni i nam kobietom ciężko jest się wykazać przed nimi, że my też możemy i zasługujemy na stanowiska dyrektorów, szefów. W tej książce autorka poza walką o stołek prezydencki i damskim punktem widzenia przedstawia jeszcze zagadkę kryminalną. Bo śmierć pana Wilskiego jest niezłą zagadką kryminalną do rozwikłania. A końcówka mnie totalnie zaskoczyła, bo autorka pozostawia czytelnika z domysłami

Wymowny tytuł i błyskawica na okładce to sygnał, że tę książkę warto przeczytać, że trzeba. Nie jako lekturę do poduszki, ale jako lekturę ważną ze względu na poruszaną tematykę. Tematykę bardzo aktualną i dotyczącą większości mieszkańców RP. Nas, kobiet. Wprawdzie książka jest fikcją literacką, ale jest w niej tyle odwołań, odniesień do prawdziwych, nie tak dawnych wydarzeń rozgrywających się na ulicach wielu miast, do decyzji rządu, do ustaw, do działań policji, że miałam wrażenie, jakbym czytała reportaż, a na pewno prawdziwą historię czterech uczestniczek marszu kobiet.
Autorka odmierza czas na przed wypadkiem i po nim. Choć przeskakuje między bohaterkami, z których perspektywy poznajemy całą sytuację, to główny wątek nie umyka. Emocje cały czas buzują. Nie pozwalają odpuścić i każą czytać do końca. Zakończenie wprawiło mnie w zdumienie. Nie tego się spodziewałam.
?Prezydentka? zaskakuje, uświadamia, zachęca do zmian w nas samych. To nietuzinkowa książka, bardzo na czasie, która nie epatuje polityką. Ta jest gdzieś w tle, choć jej hasła wyraźnie brzmią w powieści. Głośniejszy wydźwięk ma niezadowolenie kobiet oraz nieregulaminowe działania i zachowania policji. Główne bohaterki, zwyczajne kobiety, przykuwają uwagę swoim postępowaniem. Zmieniają się na oczach czytelników. Walczą o wspólne dobro, prawdę, godność; o aborcję i edukację seksualną; o niewypowiadanie konwencji stambulskiej; o siebie, własne priorytety, potrzeby i marzenia. Są niesamowite i godne naśladowania. Siła kobiet jest w nas. I o tym jest ?Prezydentka?. Polecam każdej kobiecie. Mężczyznom też.

?Prezydentka? Mariki Krajniewskiej przedstawia historie czterech kobiet walczących o prawa swoje i innych, po tym jak polski rząd po raz kolejny zaostrzył prawo aborcyjne. Jedną z nich jest Laura, starająca się o pozycję Prezydentki kraju. Po tym jak jej mąż zginął w wypadku samochodowym, musi stawić czoła nie tylko przeciwnikom politycznym, ale także swojej przeszłości i wątpliwościom co do prawdziwej przyczyny śmierci ukochanego. Dzięki strajkom poznaje inne kobiety, które również nie mają łatwo w życiu, ale które spieszą jej z pomocą, w walce o prawdę oraz nasze prawa.
Książkę czyta się w miarę przyjemnie, bohaterki są różnorodne, każda mierzy się z innymi przeciwnościami i każda z nich w jakiś sposób się zmienia na kartach powieści. Pomysł na całą tę historię uważam, że jest dobry i oryginalny, w ciekawy sposób opisuje nieciekawe realia naszego społeczeństwa. To co mi się nie spodobało to wątek kryminalny, czytelnik od momentu pojawienia się mordercy jest w stanie wyczuć, że to on, a autorka podaje nam zbyt wiele wskazówek na tacy.

Po książkę "Prezydentka" sięgnęłam, ponieważ spodziewałam się po niej ciekawego wątku kryminalnego połączonego z grą o władzę, a wszystko to w świecie, w którym kobiety próbują pokazać swoją silną stronę. Niestety w książce dostałam zlepek kilku bohaterek, które niby coś łączy, ale jest to totalnie naciągana przyjaźń, która narodziła się za sprawą jednego przypadkowego spotkania na strajku kobiet. Gry o władzę nie ma tu prawie w ogóle. Poza kilku wystąpieniami przyszłej kandydatki na prezydentkę wątek ten jest bardziej wspominany, niż faktycznie ma tutaj jakieś znaczenie. Aspekt kryminalny, to już totalna porażka. Nie zaciekawił mnie w ogóle, mimo iż uwielbiam powieści kryminalne i liczyłam, że może chociaż ten element podniesie moją ocenę powieści. Niestety zakończenie i wyjaśnienie całej sprawy jest banalne i rozczarowujące. Niestety męczyłam się z tą lekturą strasznie, na szczęście dobrnęłam już do końca. Nie jestem w stanie zrozumień tak na prawdę co autorka chciała przekazać tą książką. Być może chciała złapać zbyt wiele srok za ogon i dlatego wyszło, jak wyszło. Była to chyba najgorsza książka po jaką sięgnęłam w tym roku.

Tematyka książki jest bardzo "na czasie", strajk kobiet, walka o ich prawa i kwestie aborcji.
Laura stojąca w obronie praw kobiet, silna i zdecydowana, postanawia wystartować w wyborach prezydenckich. Ma za sobą duże poparcie wśród wyborców. Niestety życie Laury komplikuje się, w wypadku samochodowym ginie jej mąż, a wszystko wskazuje na to, że prowadził pod wpływem alkoholu...
Fabuła z pozoru ciekawa bardzo mnie wynudziła.

"Prezydentka", to książka która zbiera naprawdę dobre recenzje, dlatego postanowiłam się na nią skusić. Muszę jednak przyznać, że ja poczułam się nieco rozczarowana.
Książka porusza aktualnie panujący w kraju problem kobiet strajkujących o swoje prawa, wolny wybór w kwestiach aborcji. To był jeden z głównych powodów, który zachęcił mnie do sięgnięcia po ten tytuł. Laura, to kobieta pewna siebie, zdecydowana, wiedząca czego chce. Postanowiła stanąć w obronie praw kobiet, występując na ich czele podczas strajków i postanawia zawalczyć o prawa kobiet startując w wyborach prezydenckich. Z każdym kolejnym wystąpieniem jej poparcie wzrasta. Niestety w życiu Laury dochodzi do tragicznego wydarzenia, którym jest śmiertelny wypadek jej męża. Wszystko wskazuje na to, że mąż prowadził pod wpływem alkoholu i spowodował wypadek, jednak żona, która zna go najlpeiej, nie wierzy, że mógł on pod wpływem alkoholu siąść za kółko. Wszystko w życiu Laury komplikuje się coraz bardziej.
Na strajkach kobiet spotykają się trzy przypadkowe kobiety, których łączą wspólne losy. Od przypadku stają się dobrymi znajomymi, które dodatkowo w zbiegu okoliczności zaczynają współpracować również z Laurą.
Fabuła książki naprawdę zapowiadała się ciekawie i zdarzały się momenty, że książka mnie wciągała, ale były momenty, że czułam się rozczarowana. Dla mnie książka była niestety bardzo przewidywalna, bo wszelkie snute intrygi były dla mnie klarowne, a rozwiązanie zagadki śmierci Zbigniewa domyśliłam już chwilę po wypadku. W książkach uwielbiam element zaskoczenia, a tego niestety mi tutaj zabrakło. Kolejnym, dla mnie wielkim rozczarowaniem było otwarte zakończenie, których bardzo w literaturze nie lubię. Dla mnie książka nie została do końca zakończona, gdyż pewne aspekty nie do końca zostały wyjaśnione. Niemniej jednak pomysł na książkę był naprawdę dobry, ale zdecydowanie wiele jej zabrakło w wykończeniu. Ksiązka jednak może spodobać się wielu czytelnikom, którzy takie zakończenia preferują i sami lubią snuć domysły, co jeszcze mogło się wydarzyć.

Wybory prezydenckie nadchodzą wielkimi krokami, a kobiety walczą o zmiany w zaostrzonym prawie aborcyjnym. Laura zamierza kandydować na prezydentkę i nie zgadza się ze zmianami w ustawodawstwie, w związku z czym otrzymuje poparcie pośród wielu kobiet. Bianka, Kaja i Pola poznają się podczas strajku kobiet i od tej pory, pomimo ogromnych różnic charakteru, zaczyna je łączyć więź. Na swej drodze spotykają Laurę, którą chciałyby widzieć w roli prezydentki i postanawiają jej pomóc. Gdy mąż Laury ginie w wypadku kobiety nie chcą uwierzyć, że był to przypadek i postanawiają poprowadzić śledztwo na własną rękę. Ktoś chce zniszczyć Laurę i nie dopuścić, aby wystąpiła w wyborach. *** Początkowo książka mnie zaciekawiła i spodziewałam się po niej efektu wow. Niestety z każdą kolejną stroną mój optymizm malał, a cała historia zdawała się mieć coraz mniej sensu. Nie za bardzo potrafię zrozumieć, co autorka chciała osiągnąć , jako efekt ostateczny swojej powieści, bo ja w pewnym momencie się pogubiłam. Mamy morderstwo, strajk kobiet, wybory prezydenckie i niby to wszystko się ze sobą łączy, ale według mnie za bardzo na siłę. Nie widzę zbyt wielkiego związku pomiędzy poszczególnymi wydarzeniami, a i bohaterki tej powieści dla mnie są po prostu nieinteresujące. Ta książka nie wzbudziła we mnie pozytywnych emocji, a jedynie frustrację, bo lubię spójne historie, a tutaj wszystko się rozlatywało. W zasadzie nie mogę powiedzieć na temat książki niczego dobrego, bo niestety nic nie zrobiło na mnie wrażenie. Odnalazłam tutaj jedynie jeden wielki chaos, a losy kobiet wydają mi się na siłę ze sobą związane. Z pewnością nie sięgnęłabym po tę książkę jeszcze raz, ponieważ po prostu nie potrafię zrozumieć o co tak naprawdę w niej chodzi.

Wybory prezydenckie nadchodzą wielkimi krokami, a kobiety walczą o zmiany w zaostrzonym prawie aborcyjnym. Laura zamierza kandydować na prezydentkę i nie zgadza się ze zmianami w ustawodawstwie, w związku z czym otrzymuje poparcie pośród wielu kobiet. Bianka, Kaja i Pola poznają się podczas strajku kobiet i od tej pory, pomimo ogromnych różnic charakteru, zaczyna je łączyć więź. Na swej drodze spotykają Laurę, którą chciałyby widzieć w roli prezydentki i postanawiają jej pomóc. Gdy mąż Laury ginie w wypadku kobiety nie chcą uwierzyć, że był to przypadek i postanawiają poprowadzić śledztwo na własną rękę. Ktoś chce zniszczyć Laurę i nie dopuścić, aby wystąpiła w wyborach. *** Początkowo książka mnie zaciekawiła i spodziewałam się po niej efektu wow. Niestety z każdą kolejną stroną mój optymizm malał, a cała historia zdawała się mieć coraz mniej sensu. Nie za bardzo potrafię zrozumieć, co autorka chciała osiągnąć , jako efekt ostateczny swojej powieści, bo ja w pewnym momencie się pogubiłam. Mamy morderstwo, strajk kobiet, wybory prezydenckie i niby to wszystko się ze sobą łączy, ale według mnie za bardzo na siłę. Nie widzę zbyt wielkiego związku pomiędzy poszczególnymi wydarzeniami, a i bohaterki tej powieści dla mnie są po prostu nieinteresujące. Ta książka nie wzbudziła we mnie pozytywnych emocji, a jedynie frustrację, bo lubię spójne historie, a tutaj wszystko się rozlatywało. W zasadzie nie mogę powiedzieć na temat książki niczego dobrego, bo niestety nic nie zrobiło na mnie wrażenie. Odnalazłam tutaj jedynie jeden wielki chaos, a losy kobiet wydają mi się na siłę ze sobą związane. Z pewnością nie sięgnęłabym po tę książkę jeszcze raz, ponieważ po prostu nie potrafię zrozumieć o co tak naprawdę w niej chodzi.

W "Prezydentce" przedstawione są aktualne problemy kobiet w Polsce i myślałam, że w związku z tym spodoba mi się, jednak mam z nią jakiś problem. Momentami czyta się tak jakby to były autentyczne relacje z protestu kobiet, a momentami jak tani romans. Dialogi, mimo że wypadają bardzo realistycznie, to nie mogę ich znieść. Są zbyt potoczne, jest za dużo wulgaryzmów - a przecież inaczej też da się mówić, ale chyba bohaterowie o tym zapomnieli. Powieść mimo że wydaje się typowo kobieca, wiecie: feministki, twarde babki walczące o swoje prawa i te sprawy - jakoś specjalnie nie wywarła na mnie wrażenia. Przeczytałam ją bez emocji. Żadnej z bohaterek nawet specjalnie nie polubiłam, były mi obojętne. Mam też wrażenie, że autorka chciała zbyt wiele wcisnąć w tak króciutką historię. Trochę obyczajówki, kryminału, erotyki, wszystkiego po trochu, ale nie wyszło to zbyt dobrze.

Laura nie mogąc przejść obojętnie nad tym, jak rząd traktuje kobiety, postanawia zdobyć wymagane 100 tysięcy podpisów i startować w wyborach prezydenckich. Pomagają jej w tym trzy kobiety:Kaja, Polka i Bianka, które połączył udział w marszu kobiet. Laura zyskuje coraz to większe poparcie, które przestaje mieć znaczenie w momencie kiedy jej mąż ginie w wypadku samochodowym. Laura nie wierzy w nieszczęśliwy wypadek i postanawia przeprowadzić śledztwo na własną rękę. Niestety jej działania powodują, że to ona staje się główną podejrzaną. Czy kobiecie uda się udowodnić swoją niewinność, odkryć prawdę przed wyborami? Nie będę ukrywać, że mam problem z tą historią, która nie do końca mnie do siebie przekonała. Plusem tej książki jest poruszenie aktualnej sytuacji w Polsce, która chyba nieprędko się zmieni. Niestety charakterystyka postaci nie zdobyła mojej aprobaty. Mimo iż sama jestem kobietą, nie potrafiłam z żadną na tyle się zżyć, by jej kibicować. Mam nieodparte wrażenie, że bohaterki książki zachowywały się według dobrze znanego powiedzonka - ta krowa co dużo ryczy, mało mleka daje. Każda z tych kobiet chciała wiele osiągnąć, ale poza agresją i gadaniem, nie widziałam wyników ich działania. Mankamentem jest również zakończenie, które z założenia może i miało być tajemnicze, a wyszło tak, jakby autorka nie bardzo miała pomysł jak doprowadzić wszystko do końca. Jak dla mnie to wszystko było zbyt karykaturalne. Książkę przyswoiłam w formie audio. Lektorem okazała się być sama autorka, co na pewno miało wpływ na interpretację fabuły. Ode mnie 4/10.

"Prezydentka"
Najnowsza książka M.Krajniewskiej opowiada o sile kobiet, ich determinacji i walce o lepsze traktowanie przez mężczyn i panującą władzę. Nie zgadzają się na zmiany, które proponuje rząd. To dlatego wychodzą na ulice i wszczynają protesty.

"To jest siostrzeństwo, kobieca siła, solidarność".

Główne bohaterki to Laura, Bianka, Polka i Kaja.
Laura to silna, zdeterminowana kobieta. Jej celem jest walka o prawa kobiet. Postanawia startować w wyborach prezydenckich. Szybko zdobywa poparcie i przychylność wyborców.
Bianka jest typową feministką.
Pola to matka polka, wychowuje z mężem dwójkę dzieci.
Kaja jest początkującą dziennikarką.
Kobiety spotykają się na manifestacjach. Unoszą transparenty, wykrzykują hasła.
Pewnego dnia dochodzi do nieszczęśliwego zdarzenia. W tajemniczych okolicznościach ginie mąż Laury. Brakuje świadków, ginie nagranie z kamery samochodowej. Kandydatka na prezydenta nie zgadza się z teorią, że jej mąż prowadził samochód pod wpływem alkoholu. Szuka dowodów, przeszukuje dokumenty Zbyszka. Podczas śledztwa zostaje oskarżona o zabójstwo.

Jak potoczą się losy Laury? Co z jej udziałem w wyborach? I jaką rolę odegrają jej koleżanki z protestów?

Wątek kryminalny był ciekawy, jednak moim zdaniem troche chaotycznie poprowadzony. Polityka została dobrze ukazana. Nie przytłacza i jest tylko tłem całej historii.

W książce bohaterki są ukazane jako śmiałe, wyzwolone kobiety. Nie krępują się, głośno wyrażają swoje zdanie. Nie zabrakło tu odważnych scen seksu. Pisarka szczegółowo je opisuje. To chyba jedyny minus, który przeszkadzał mi podczas czytania. Moim zdaniem tych scen było za dużo.

Tematy poruszone w książce są bardzo aktualne. Pisarka zwraca uwagę na przedmiotowe traktowanie kobiet. Jeśli jesteście zainteresowani tematem feminizmu, nie gorszą was wulgarne dialogi, odważne sceny seksu i masturbacji to polecam wam ten tytuł. M.Krajniewska posługuje się lekkim językiem. Jej bohaterki są różnorodne. Może któraś z czytelniczek odnajdzie tu swoje odbicie. Jestem zadowolona z lektury, polecam.