Próby Słońca

3,5 /5

?Czyny miewają inne konsekwencje, niż te które planujemy.?

Percy Jackson spotyka Igrzyskach Śmierci? I to queerowa fantastyka?

Kwestia Prób Słońca, czyli swego rodzaju igrzysk uważam, że jak na młodzieżówkę była odpowiednia. Nie była zbyt skomplikowana, ale dostarczyła mi dobrej zabawy. Również za bardzo się nie wciągnęłam, ale czytało mi się ją lekko i to jest plus. Podobała mi się mitologia inspirowana kulturą meksykańską oraz queerowa różnorodność, która była wpleciona w historię w niewymuszony sposób oraz stanowiła element ich tradycji. Polubiłam też postaci Niyi, która była niezłą twardzielką i zawsze zdawała się niezniszczalna.

Książka podejmuje tematykę dojrzewania, odkrywanie siebie oraz problemów z tożsamością. Nazywa je i materializuje.
Sprawia, że problem z identyfikacją z konkretną płcią nabiera tutaj swojej analogi. Uważam, że to ciekawy sposób na przedstawienie tego tematu.

Gdy jakiś półbóg odkrywał, że jego płeć nie zgadza się z tą, w której zostało wychowane, odbywa się ceremonia konfirmacji płci świętowana tak samo jak urodziny. Teo jest chłopakiem, ale otrzymuje dziewczęce skrzydła. Czuje się, że się wyróżnia i nie podoba mu się to - ?Mam dosyć bycia okazem w zoo w porównaniu ze wszystkimi innymi.? Z kolei Xio jest jednocześnie ptakiem, człowiekiem i półbogiem. Zawsze czuł, że nie jest całkiem sobą, ale nigdy do końca nie rozumiał dlaczego i dopiero dzięki Teo uświadomił sobie coś na własny temat.