Profesor Astor

On był spełnieniem jej marzeń, ona była poza jego zasięgiem od samego początku, a na przeszkodzie stało bardzo wiele czynników..
Czy mimo wszystko uda im się być razem i znaleźć szczęście?

Adrian Astor mimo rodzinnej fortuny ma za sobą trudne przeżycia. Bolesny rozwód odcisnął piętno na jego psychice , na dodatek teraz wszedł w rolę samotnego ojca.
Pewnego wieczoru w jednym z pubów spotyka Leię .
Para szybko znajduje wspólny język, co owocuje wspólną nocą.
Mężczyzna nie podaje jednak pięknej nieznajomej swojego imienia , prosząc, by ta nazwała go Thorem, a kilka dni później okazuje się, że nieprawdziwy okazuje się numer telefonu i para traci ze sobą kontakt.
Co nie znaczy ,że oboje o sobie zapomnieli..
Los jednak ponownie krzyżuje ich ścieżki i szybko wychodzi na jaw, że Adrian jest promotorem i jednocześnie pracodawcą Lei.
A to nie jedyna przeszkoda dla ich związku.
Rodzice głównej bohaterki jak i ona sama są Hindusami , a w tej społeczności obowiązują pewne zasady i tradycje.
Do akcji wkroczy również była żona matematyka..
Czy mimo wszystko zakochani będą razem?
O tym musicie się przekonać.

Książka jest trzecim tomem serii Off- Limits , co nie przeszkadza w odbiorze całości.
Bardzo szybko wciągnęła mnie niebanalnie poprowadzona fabuła powieści, a bohaterowie mnie urzekli. Zarówno ci pierwszoplanowi jak i dzieci Astora- Lucy i Colton skradli moje serce. Również sceny miłosne zostały napisane z dużym wyczuciem i lekkością.
Jeśli lubicie takie motywy jak różnica wieku, zakazane uczucie czy samotne ojcostwo pokochacie tę historię tak jak ja.
Świetnie bawiłam się poznając bohaterów i kolejne wydarzenia ,zaś Adrian zasilił moją już i tak długą listę książkowych małżonków.

?Profesor Astor? w 100% zaspokoił moje wymagania co do trzeciej części serii ?Off-limits?.

Wyobraźcie sobie: spędzacie IDEALNĄ noc z mężczyzną IDEALNYM, chemia między wami jest niezaprzeczalna. Nazajutrz chcecie do niego napisać, okazuje się, że dał wam zły numer. A dwa lata później na jaw wychodzi, że wcale nie jest on obcą osobą.

?Profesor Astor? spaja liczne motywy, które bardzo lubię: różnicę wieku, samotnego ojca, zakazany związek. Historia Adriana i Lei od początku miała w sobie coś magicznego, absorbującego. Ja wiem, wielu z was nie lubi tzw ?instant love?, która tutaj jest bardzo wyczuwalna, ale ja jestem zachwycona takim rozwojem spraw. Bohaterowie zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, żadne z nich pomimo upływu tygodni, miesięcy, lat nie zapomina o sobie, dalej rozpamiętują wspólne chwile. Najlepsze były dla mnie momenty, gdzie po przeprowadzce do Stanów Thor bardzo prędko uświadomił sobie, że nie chce, by jego pracownica, asystentka, doktorantka była sekretem. Pragnął ogłosić każdemu, że kocha ją i chce, by ta została jego żoną. Nieustanne zapewnianie kobiety o swoich uczuciach, wspominanie o tym, że ta prędzej czy później zostanie jego żoną zmiękczało moje serce.

Podołali nawet w momentach, gdy los rzucał im kolejne kłody pod nogi (przyjmowały one wszelakie postacie, począwszy od byłej żony, przez brak zgody na zaręczyny od przyszłego teścia).

Uwielbiam kreacje głównych bohaterów. Obydwoje potrafili szczerze i bezgranicznie kochać, ale ich serca nie trafiły jak dotąd na idealną osobę. Na szczególne słowa uznania zasługuje szczególnie Leia: pokochała wymagającego, zapracowanego mężczyznę, który na swych barkach dźwigał prowadzenie miliardowego imperium czy tez opiekę nad dziećmi, akceptowała fakt, że to nie ona będzie najważniejsza, od pierwszych chwil do dzieci partnera podeszła jak do swoich.

Już to mówiłam i powtórzę znów, książki Cathariny Maury to moje guilty pleasure i chcę więcej. A Adrian to mój mąż, nie podzielę się.