Świat dorosłych w oczach dziecka jest światem pełnym zagadek. Dla siedmioletniego Józia, bohatera książki pt. "Profesor Józio w świecie dorosłych" dorosłość to choroba, która postępuje z wiekiem. Jego badania wykazały jednak też, że kiedy ludzie są już bardzo wiekowi i przestają pracować choroba ta zaczyna się cofać... ;)
Józio prowadzi poważne badania nad dorosłością. Swoje wnioski skrupulatnie notuje w specjalnym dzienniku. Sam jest dzieckiem i korzysta z tego jak może, gdyż kiedy tylko skończy osiemnaście lat przestanie nim być i rozpocznie dorosłe życie. Józiowi nie bardzo się to podoba. Dorośli przecież ciągle pracują, wcale się nie bawią, są nudni i mówią mnóstwo niezrozumiałych rzeczy.
Pewnego dnia podczas zabawy w rycerzy i rycerki Józio wraz z przyjaciółmi Leną, Karolem i Krzysiem postanawiają odwiedzić dziadka Karola aby pomógł im w naprawie roweru. Wywiązała się nawet w związku z tego mała wymiana zdań, gdyż inne dzieci też mają przecież swoich dziadków i chcieliby czasem również ich prosić o pomoc w takich czy innych sprawach. Któreś z ich usłyszało bowiem kiedyś, że dziadkowi Karola brakuje oleju w głowie. Cóż to mogło oznaczać? Może trzeba było mu jakoś pomóc? Tylko o jaki olej chodzi? Starsza siostra Józia, do której dzieci udały się po wyjaśnienia, nie rozwiała jednak ich wątpliwości. Stwierdziła tylko, że tak się mówi kiedy komuś brakuje piątej klepki. Teraz to już w ogóle nie było wiadomo o co może chodzić. Rycerska drużyna postanowiła jednak, że za wszelką cenę wyjaśni tę zagadkę. Czy jednak maluchom, dla których świat dorosłych jest tak niezrozumiały może się to udać? Do jakich wniosków dojdą i jak zakończy się cała historia tego dowiecie się sięgając po tę cudowną książkę ;)
Sposób w jaki Profesor Józio z wnikliwością przeprowadzał badania nad dorosłością na długo zostaje w pamięci czytelników. Jego obserwacje są tak prawdziwe, a jednocześnie tak zabawne, że nie sposób nie zgodzić się w wnioskami chłopca. Dorośli są dziwni. Dziwni na pewno dla dzieci, ale i czasem dla samych siebie. Ich życie w oczach dzieci często postrzegane jest jako nudne i nieatrakcyjne. Chłopiec jednak dzięki pewnej bardzo mądrej babci i pewnemu bardzo mądremu dziadkowi znalazł pomysł na to aby dorośli mieli szansę na powrót do normalności ;)
Lektura podzielona jest na kilka rozdziałów. Na końcu każdego z nich znajduje się jedna z refleksyjnych notatek Profesora Józia. Często można natknąć się też na czarno-białe ilustracje, które uprzyjemniają przygodę z lekturą.
Historia napisana jest językiem współczesnym i porusza tematy atrakcyjne dla młodych czytelników. Myślę jednak, że i rodzice czytający swoim dzieciom będą mieli o czym rozmyślać po jej lekturze. Na pewno jest to książka godna polecenia, mądra i ważna, chociaż historia przedstawiona została z perspektywy dziecka, a może właśnie dlatego? Oczywiście polecam ;)
Opinia bierze udział w konkursie
