Projekt: miłość

Czasem życie potrafi wywrócić się do góry nogami niemal w jednej sekundzie. Zwykle to właśnie wtedy dowiadujemy się, kto jest prawdziwym przyjacielem, na kogo możemy liczyć lub poznajemy kogoś, kto pozwala nam dostrzec, że wszelkie dotychczasowe relacje był nieszczere a nawet toksyczne.

Kelly Yang nakreśliła odurzającą powieść młodzieżową, jaka gra na najczulszych strunach wrażliwości, trafia do najmroczniejszych zakamarków ludzkiego serca i funduje nieopisane tortury emocjonalne, które z każdą kolejną stroną miażdżą jeszcze mocniej. Już początek historii zapowiada, że pisarka nie boi się trudnych tematów. Spotkamy tu poważną chorobę, samotne macierzyństwo, dyskryminację związaną z inną narodowością, a także wiele innych problemów, jakie bezsprzecznie nie powinny stawać się codziennością tak młodych ludzi. Czytający z każdą kolejną stroną, mimo rosnącego niepokoju, napełnia serce nadzieją, że w końcu wszystko się ułoży i postacie zaznają wyczekiwanego spokoju i szczęścia. Niestety, nakreślona przez Kelly Yang historia jest nieobliczalna i brutalna niczym sam los, zatem nie sposób przewidzieć, co za chwilę pojawi się na ścieżkach Serene oraz Liana i czy w ogóle można liczyć na satysfakcjonujący happy end?

Autorka nakreśliła bardzo ciekawe główne postacie, które poznajemy stopniowo, dlatego silnie nas intrygują od samego początku. Ich życie jest już wystarczająco skomplikowane, na dodatek na scenę wkraczają kolejne perturbacje, jakim dadzą radę stawić czoła tylko trzymając się razem, dodając sobie otuchy i wsparcia, które stopniowo i subtelnie przemienia się w coś głębszego. Czy jednak różnice w wychowaniu, mroczna przeszłość i codzienność naznaczona chorobą nie okażą się zbyt wielką przeszkodą dla kiełkującej pierwszej miłości?

?Projekt: miłość? jest subtelną, chwytającą za serce powieścią o trudnych wyborach, walce o marzenia, brutalnej chorobie, niesprawiedliwym losie, ale zarazem kojącą i otulającą historią o pierwszej miłości i pasji, które mogą okazać się wyjątkowo skutecznym lekiem na największy ból, otumaniający mrok. Jestem pewna, że ta wartościowa opowieść podbije wiele czytelniczych serc. Polecam gorąco!

Mega fajnie czytało mi się tę pozycję. Pomimo, że nie jest to książka niewiadomo jak dobra to dobrze się bawiłam przy historii Serene i Liana. Całość była przyjemna i lekka, nawet temat dyskryminacji i choroby nie wpłynął na to, że książka była jakoś trudniejsza do skończenia.

Fabuła porusza również temat rodzin azjatyckich, które kładą szczególny nacisk na wykształcenie swoich dzieci oraz po prostu temat dorastania. Uwielbiam sposób w jaki autorka wplata te wszystkie problemy w fabułę, nie są one mocno opisane, ale jednocześnie są to realistyczne przypadki.

Bohaterów lubię, ale nie zostaną oni na długo w mojej pamięci. Główni bohaterzy mnie nie denerwowali i w sumie mam do nich neutralny stosunek. Za to strasznie irytował mnie chłopak Serene. Dosłownie za każdym razem jak się pojawiał to krew mnie zalewała.

Wątek romantyczny był okej, taki nieśmiały i uroczy, czy mi to wystarczyło? No tak 50/50, myślę że można by go lepiej rozwinąć i dopracować, bo nie czułam jakiegokolwiek napięcia i chemii między bohaterami. Ale moją sympatię zdecydowanie zdobyła relacja córka - mama, która była pięknie wykreowana.

Podsumowując lektura mi się podobała, taka szybka, na rozluźnienie, ale nie zostanie ze mną na dłużej, niemniej polecam jeśli lubicie takie książki!