Prywatny ochroniarz

Poznajcie Phoebe Green, lat 22, która w firmie architektonicznej ojca zajmuje wysokie stanowisko i projektuje hotel dla strategicznego klienta. Nie wiem, kiedy skończyła studia i zdobyła doświadczenie zawodowe. W dodatku zachowuje się jak nastolatka, której tylko w głowie imprezy. Regularnie piszą o niej w brukowcach. Jej język pozostawia wiele do życzenia. Klnie jak szewc, jest złośliwa i ordynarna. Postać bardzo niedopracowana, momentami przerysowana i melodramatyczna. Niewiele lepiej prezentuje się jej sekretarka i przyjaciółka w jednym. Dziwna ta przyjaźń z fochami w pracy. Dylana ceniłam za profesjonalizm. Ochroniarz niby ma klasę, ale tylko w pracy, gdyż poza nią jego zachowanie i słownictwo bywa ordynarne i kłóci się z jego wizerunkiem oraz pozycją. Jego relacja z Phoebe opiera się tak naprawdę na fascynacji wyglądem. Gdzie tu miłość? Gdzie chemia? Za to koledzy Dylana po fachu i przyjaciele dają się lubić. Widać, jak silne więzy ich łączą, jak dobrze się znają, jak bardzo im na sobie zależy. Momentami żartują z biednego kolegi.
Nie oczekiwałam wiele od powieści oprócz miłego spędzenia czasu. Tymczasem było ciężko, książkę czytałam na raty. Zawiodłam się, choć początek był obiecujący i intrygujący, a fabuła miała potencjał. W powieści łączącej romans z erotykiem jest wiele nieścisłości i niewiarygodnych sytuacji, kilka absurdów, postacie niedopracowane, płytkie relacje między nimi, sztuczne i drętwe dialogi, a sceny erotyczne bez polotu i nudne. Do tego styl potoczny do bólu i język nad wyraz soczysty i dosadny. Miałam też problem z narracją pierwszoosobową. Niby naprzemienna, lecz Dylana niewiele.
Jedyny plus to wątek kryminalny. Adorator-stalker i jego anonimy z pogróżkami nadawały akcji rumieńców i tempa. Coś ciekawego się działo. Momentami było niebezpiecznie. Gdy wątek został ciekawie zakończony, zrobiło się mdło, przewidywalnie. Zakończenie oczywiste, za to w epilogu autorka rozciągnęła czas fabularny do granic możliwości.
Nie przekonałam się do "Prywatnego ochroniarza", gdyż powieść jest niedopracowana pod wieloma względami. Nie wywołała ona u mnie pozytywnych emocji, raczej irytację, że takie książki są wydawane. Wiem, że powieść znajdzie swoje zwolenniczki, ale ja do nich nie należę.

Aura tajemniczości, przyciągnie silniejsze niż cokolwiek innego i niebezpieczeństwo. Czy w tym wszystkim jest szansa na zaufanie, a następnie miłość ? Czy relacja szef-pracownik jest zakazana ? Bo nie należy przekraczać pewnych granic, prawda ? Czy mamy szansę ustrzec się przed miłością, która czeka tuż za rogiem ?

"Phoebe Green jest mocnym przeciwnikiem i nie da nikomu satysfakcji, że ktoś ją pokonał."

Phoebe jest świetnym, młodym architektem, prowadzącym razem z ojcem bardzo dobrze prosperującą firmę. Jej ojciec postanawia w trosce o bezpieczeństwo swojej rodziny wynająć ochroniarzy. Są rodziną dosyć znaną za sprawą matki aktorki, więc szaleńców nie brakuje. Jednak nasza główna bohaterka ma uraz do ochroniarzy i za żadne skarby, nie chce o żadnym słyszeć. Jednak jeden list sprawia, że dziewczyna zaczyna się bać o własne życie. Czy będzie w stanie zaufać Dylanowi, wykwalifikowanemu ochroniarzowi, który dostał zadanie do wykonania ? Czy w grę wchodzi coś więcej niż tylko strach ? Czy uczucie, które nie powinno się narodzić pokona wszelkie obawy i co najważniejsze zapewni Phoebe bezpieczeństwo ?

"Za dnia udaje silną, wredną i pewną siebie kobietę, lecz w nocy jest bezbronna jak niemowlę."

Kim okaże się tajemniczy adorator i czy gdy posunie się o krok za daleko, Dylan będzie w stanie uratować dziewczynę ? Czy dwójka upartych młodych ludzi, mających już życiowe doświadczenie otworzy się na swoje uczucia ?

"Nie mogę jej kochać ! Przecież to moja szefowa! Mieliśmy prosty układ. Miało być bez uczuć."

Wartka, wciągająca akcja. Książka, która napisana jest bardzo przystępnym i przyjemnym piórem powoduje to, że nie sposób się od niej oderwać. Rzadko to się zdarza, szczególnie u debiutantek, jednak tutaj historia jest zwinnym splotem akcji, uczuć i zagadek.

Jestem naprawdę miło zaskoczona konstrukcją bohaterów, bo są to postaci przyjazne, jednak postępują rozważnie i nie zachowują się jak rozwydrzone bachory. Myślę, że wszystkie elementy w tej książce były bardzo przyjemnym zaskoczeniem i jestem wdzięczna, że mogłam spędzić wieczór z tak dobrą książką.

Myślę, że książka przypadnie do gustu wielu z Was, bo ma wiele elementów, które czytelnicy lubią i dzięki nim książka dodatkowo ma niezły temperament.

Tytuł idealny wieczór, wciągnie Was i zauroczy, a w słodkim Dylanie nie jedna się zakocha. Polecam zdecydowanie.