Przebudzenie Lukrecji

Zawsze na początku musi być jakiś koniec.

Nie bez powodu zdecydowałam się rozpocząć tę recenzję tytułem jednego z rozdziałów. W takim właśnie momencie zaczyna się ta opowieść.

Lukrecja, (prawie) czterdziestoletnia singielka mieszkająca w słonecznej i pięknej Italii, porzuca pewnego dnia wszystko i wraca na ziemię swoich przodkiń, do Polski.
W Warszawie ma nadzieję odnaleźć miłość i nową wersję siebie. Ale czy taka romantyczka jak Lukrecja będzie w stanie odnaleźć się po latach nieobecności w tym mieście? Jak się powiedziało A, trzeba powiedzieć i B, bez względu na konsekwencje.
I tak zaczyna się szalona, ale i zmysłowa podróż ulicami stolicy, u boku bohaterki, która już wkrótce zda sobie sprawę, że apetyt na jedzenie i apetyt na seks to dwa powody, dzięki którym nieźle się bawimy, a koło życia na ziemi ciągle się toczy.
Brzmi zachęcająco? Później jest jeszcze lepiej ????

Nie będę ukrywać, że kiedy pierwszy raz zobaczyłam informację o tej powieści na stronie Wydawnictwa Lira, to nie opis lecz okładka przykuła moją uwagę. Ciepła i taka... klimatyczna.
Opis z kolei zapowiadał kawał dobrej rozrywki w stylu Bridget Jones. Miałam więc nadzieję na zabawną, lekką i przyjemną lekturę. Dostałam jednak dużo, duuuużo więcej. Bez urazy dla fanów wspomnianej Bridget Jones, ale bohaterka Helen Fielding może się schować przy Lukrecji! Bowiem ta powieść to prawdziwa uczta dla zmysłów! Pełna smaków, zapachów i aromatów o jakich nam się nawet nie śniło! I od których nie raz zakręci się w głowach!

Co do miejsca, w którym została osadzona znaczna część powieści - Warszawa do tej pory kojarzyła mi się głównie z hałasem i pędem. Za każdym razem, kiedy odwiedzałam stolicę marzyłam tylko o tym, aby jak najszybciej wrócić do siebie. Do ciszy i spokoju.
Dzięki powieści Laury Adori nagle spojrzałam na Warszawę inaczej. Zobaczyłam ją z perspektywy Lukrecji. I muszę przyznać, że taki punkt widzenia podoba mi się dużo bardziej. I myślę, że Wam również przypadnie do gustu. I zapragniecie tak jak Lukrecja spacerować ulicami Warszawy, pić poranną kawę z cynamonem i codziennie wpatrywać się w oczy pewnego przystojniaka.
A potem oddawać się największej rozkoszy, jaką jest... To już Wam zdradzi Lukrecja ????
Największym atutem tej powieści jest świeże spojrzenie autorki na potencjał jaki drzemie w naszym kraju w gotowaniu, w mężczyznach i... w kobietach! A może przede wszystkim w kobietach?

"Kobiety wiedzą, czego chcą,
a robią to, do czego je przyzwyczajono"

"Bądź taka, jaka jesteś,
ale zrób sobie też miejsce na taką,
jaką nigdy nie byłaś"

Laura Adori urodziła się w Warszawie, jednak dużo podróżowała po Europie, mieszkała m.in.we Włoszech. Tak jak jej bohaterka, po latach powróciła do kraju swojego dzieciństwa, zajęła się smakowaniem życia i opisywaniem swoich przygód. I to widać w tej powieści. Styl autorki jest wyjątkowy. Śmiało mogę napisać, że jest takim powiewem świeżości na naszym rodzimym rynku
wydawniczym. Oby więcej ukazywało się w naszym kraju takich właśnie debiutów!
Z pewnością jest to zasługa zagranicznych podróży i doświadczeń autorki, dzięki którym jej bohaterka, Lukrecja, na nowo mogła poznać to, co pamiętała z dawnych lat i spojrzeć na to wszystko zupełnie inaczej; oczywiście po obowiązkowym uno, due, tre...
Czy to wszystko pomoże jej odnaleźć nową siebie? Jedno jest pewne - Lukrecja przebudziła się i zaczyna nowe życie. Teraz czas na Ciebie!

Nowe wydawnictwo na polskim rynku - Lira, szturmem zdobywa czytelników, uwodząc ich pięknymi okładkami i dbałością o szczegóły. ?Przebudzenie Lukrecji? to jedna z dwóch powieści, od których Wydawnictwo rozpoczęło swoją działalność. Subtelna okładka w delikatnych, pastelowych kolorach, jest jakby obietnicą równie subtelnego i przyjemnego środka. Czy jednak właśnie to dostałam, zagłębiając się w lekturę?

Bohaterką powieści jest Lukrecja, dobiegająca czterdziestki singielka, która pod wpływem impulsywnej decyzji porzuca pracę we włoskiej korporacji i po wieloletniej emigracji wraca do Warszawy, miasta swojego dzieciństwa. Z powrotem do ojczyzny Lukrecja wiąże wielkie nadzieje - liczy, że w końcu odnajdzie miłość swojego życia i wyrwie się ze stagnacji, w którą popadła mieszkając we Włoszech. Tymczasowo wprowadza się do swojej najlepszej przyjaciółki i stopniowo odzyskuje nadwątloną wiarę w siebie i swoje umiejętności. Spotyka też pewnego szatyna, który ma szansę zawrócić jej w głowie. Jak Lukrecja odnajdzie się z powrotem w Polsce i czy porzucenie Włoch na pewno było dobrym pomysłem?

Pierwszym, co rzuciło mi się w oczy podczas lektury, był charakterystyczny, prawie poetycki styl autorki, który jednak sukcesywnie słabnął wraz z rozwojem akcji, ustępując pola bardziej prozaicznej narracji, kiedy główna bohaterka więcej działała niż rozmyślała. Język używany w powieści mocno wpływa na wyobraźnię i oddziałuje na zmysły, bo w ?Przebudzeniu Lukrecji? pełno jest kolorów, smaków i zapachów. A że pasją Lukrecji jest gotowanie, to nie polecam rozpoczynać lektury tej książki z pustą lodówką, bo z pewnością zgłodniejecie podczas czytania.

Co do samej Lukrecji, jest ona dość sympatyczną postacią, obdarzoną poczuciem humoru, silną wolą i niekwestionowanym talentem kulinarnym. Mimo to nie byłam niestety w stanie jej polubić. Przede wszystkim mam wrażenie, że książka powinna mieć tytuł ?Pobudzenie Lukrecji?, bo chwilami zdawało się, że wszystko o czym myśli ta kobieta, to seks i jedzenie, przy czym nawet na jedzenie patrzyła przez pryzmat własnej seksualności. Jej dwie przyjaciółki - Wera i Claudia, chociaż dodawały powieści uroku i elementów humorystycznych, wcale nie były pod tym względem lepsze. Nigdy nie przyszłoby mi do głowy zaraz na początku rozmowy telefonicznej z przyjaciółką pytać ją o jej życie erotyczne, ale dla bohaterek tej powieści widać jest to normalne. Liczyłam na ciepłą, kobiecą literaturę w stylu Magdaleny Kordel czy Magdaleny Witkiewicz, a dostałam raczej ?Seks w wielkim mieście? w polskim wydaniu. Fankom tego serialu książka zapewne się spodoba, ja niestety do nich nie należę.

Chociaż scen stricte seksualnych w ?Przebudzeniu Lukrecji? prawie nie ma, to erotyzm bucha z prawie każdej kartki. Chwilami subtelny, na przykład w tekstach z bloga Lukrecji, ale chwilami wręcz wulgarny, na przykład w jej rozmowach z koleżankami. Zdaję sobie sprawę, że dla niektórych będzie to raczej zaletą, ale dla mnie jest wadą, bo zwyczajnie nie jestem fanką tego typu literatury. Kolejna rzecz, która zdecydowanie nie trafiła w mój gust, to zamiłowanie bohaterek do astrologii, numerologii, kart tarota i temu podobnych rzeczy, których jestem zdecydowaną przeciwniczką. Trudno mi więc było powstrzymać irytację, kiedy Lukrecja, zamiast trzeźwo spojrzeć na swoją sytuację, sięgała po karty. Ba, już samą decyzję o powrocie do Polski podjęła pod wpływem tarocistki! Bardzo rozsądne, prawda?

Jeśli chodzi o plusy, to spodobało mi się pokazanie Warszawy jako miasta, które nie ustępuje innym europejskim stolicom. Przez ostatnie 20 lat Polska bardzo się rozwinęła, co najbardziej widać właśnie w Warszawie. I chociaż nie przepadam za tym miastem, pod tym względem muszę oddać mu sprawiedliwość. Kolejny plus, a zarazem mój ulubiony ?bohater? tej powieści, to uroczy buldożek o wdzięcznym imieniu Dolcevito. Zwierzęta domowe zawsze dodają książkom uroku, tak było i w tym przypadku.

Podsumowując, ?Przebudzenie Lukrecji? nie jest złą książką i zapewne spodoba się wielu osobom o innych poglądach niż moje, ale zdecydowanie nie była to lektura dla mnie. Żałuję, że jedna z najpiękniejszych okładek w mojej biblioteczce, nie kryje wnętrza, które wzbudziłoby we mnie taki sam zachwyt.

Myślę, że "Przebudzenie Lukrecji" to miła i ciepła powieść, chociaż jednocześnie zabawna i przesiąknięta erotyzmem. To opowieść nie tylko o zwykłym życiu, pasji i poszukiwaniu prawdziwej siebie, ale także o miłości oraz cieszeniu się każdą chwilą. Świetnie napisany tekst pobudza wyobraźnię i momentami niemal wydawało mi się, że to ja jestem główną bohaterką. Nie zawiodłam się ani odrobinkę i z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Cała recenzja: https://booksureourworld.blogspot.com/2017/08/kiedys-bede-taka-jak-lukrecja.html