Przeklęci

niewielką skalę, kąsając go niczym uciążliwa mucha. Dyktatorzy powstańczy daremnie wyczekiwali na pomoc ze strony innych państw, choćby Francji, w których dążenia wolnościowe Polaków spotykały się z aprobatą. Ostateczny koniec zrywu narodowościowego nastąpił w październiku. *** Prokop coraz częściej przywoził z Niepołomic przygnębiające nowiny na temat znajomych, którzy ucierpieli wskutek represji austriackich. Zaglądał do miasteczka regularnie, nadstawiając uszu. Czekał na jakieś wieści o synu, który wciąż nie wracał, mimo że powstanie ostatecznie upadło. Obchodził sklepy i karczmy, gdzie gawędził z Żydami, bowiem oni najlepiej orientowali się w okolicznych plotkach. A potem wracał do domu i powtarzał zasłyszane nowiny bliskim. - Dowiedziałeś się czegoś? - zapytała go Bernadeta, ledwo przekroczył próg domu. Dobrze wiedział, że żonie chodzi o Wojtka. - Niestety. Na temat młodego nie mam żadnych informacji. Pewnie się chłopak ukrywa przed aresztowaniem. Mnóstwo ludzi zostało zatrzymanych - westchnął ciężko. - W Niepołomicach, w karczmie u Szwarcbauma, ludzie gadali, że Przepolskiego i Pikulskiego zesłano na Sybir. Pamiętasz? To ci dwaj, o których Wojtek wspominał, gdy był w domu. Aresztowano ich podczas przeprawy przez Wisłę. Ponoć każdy z nich dostał po dwanaście lat zsyłki. - O matulu! - zmartwiła się ślubna. - Toż to kawał czasu! Tyle życia - Załamała ręce. - Ano kawał. Na dobitkę w ciężkich warunkach. Niejeden stracił tam zdrowie, ba nawet ż Dzisiaj usłyszałem, że w domu Kubali zamieszkali żołnierze austriaccy. Temu dla odmiany skonfiskowali cały majątek za wdawanie się w politykę i udział w powstaniu. Koło budynków zrobili sobie wybieg do ujeżdżania koni. - A to dranie! Żeby tak odrzeć człowieka z wszelkich dóbr! - urwała zafrasowana kobieta i spojrzała z lękiem na ślubnego. - Dręczy cię obawa, że i nam dobiorą się do skóry? - odgadł mąż. Jego też to gnębiło. Skoro raz pokosztował życia na wysokiej stopie, nie chciał wracać pod strzechę. A już nie wyobrażał sobie utraty całego gruntu i dworku, który wzniósł z wielkim mozołem. Miałby wegetować jak ostatni nędzarz? On, potomek w gruncie rzeczy zacnego rodu? Już teraz wiodło mu się znacznie lepiej niż niejednemu zagrodowemu szlachcicowi. Widział jasne perspektywy na przyszłość swych dzieci. A jednak gdyby mógł cofnąć czas do owego majowego dnia, kiedy wpadł do nich na krótko Wojciech, nie zmieniłby swej decyzji i pozwoliłby synowi odjechać, choć przepełniał go strach o niego i z niepokojem czekał na powrót chłopaka. - Trzeba wierzyć, Betko, że nie podzielimy jego doli. A przynajmniej nie w tak dużej mierze. Na szczęście na razie nikt nie interesuje się Wojtkiem. Nie mieliśmy wizyty policjantów. I oby nadal tak pozostało. - Tęsknię za nim i bardzo się boję - odparła Bernadeta. - Ja także. Pragnę, by wrócił. Nie rozumiem, czemu jeszcze go nie ma. Jestem przekonany, że żyje. Gdyby coś mu się stało albo został aresztowany, już byśmy wiedzieli. Na pewno ktoś dałby nam znać. - A co, jeśli leży w jakiejś bezimiennej mogile? - załkała kobieta. - A w jego grób wbity jest jedynie brzozowy krzyż, który prędko rozsypie się w próchno? - Ja w to nie wierzę. Nie martw się, pączusiu. - Wziął żonę w ramiona i mocno ją przytulił. - Przecież wiesz, że złe wiadomości rozchodzą się najszybciej. A więc w tym przypadku brak nowin to dobra nowina. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki BIBLIOGRAFIA Julian Zanikow, Wokół Niepołomic i Puszczy Niepołomickiej, wyd. nakładem UMiG w Niepołomicach, Niepołomice 2009. Jan Kracik, Ludzie królewskich Niepołomic, wyd. nakładem UMiG w Niepołomicach, Niepołomice 2008. Anna Siwek, Antoni Siwek, Kronika Niepołomic, wyd. nakładem UMiG w Niepołomicach, Niepołomice 2005. Anna Siwek, Antoni Siwek, Kronika Niepołomic 1000-1945, wyd. nakładem UMiG w Niepołomicach, Niepołomice 1989. Marcin Korzec, Niepołomice, PUW Roksana, Krosno 2001. Mariusz Niemycki, O lichu, co króla mamiło, Wydawnictwo Skrzat, Kraków 2008. Marcin Pielesz, Opactwo Benedyktynek w Staniątkach, Wydawnictwo Petrus, Kraków 2015. s. Małgorzata Borkowska OSB, Gawędy staniąteckie, wyd. nakładem UMiG w Niepołomicach, Niepołomice 2016. Barbara Ogrodowska, Polskie obrzędy i zwyczaje, Wydawnictwo MUZA, Warszawa 2012. Anna Sieradzka, Tysiąc lat ubiorów w Polsce, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2003. Praca zbiorowa, Historia Polski. Atlas ilustrowany, Wydawnictwo Demart, Warszawa 2014. Słownik polskich wyrazów technicznych, Wydawnictwo Akademii Nauk Technicznych, Warszawa 1929. Teresa Olearczyk, Oświata na ziemi niepołomickiej, Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie, Kraków 2020. . PRZYPISY [1] Szarpie - rodzaj bandaży wykonywanych przeważnie ze starej bielizny pościelowej itp.