Przepustka od Pana Boga

Niedawno temu pisałam o autorze, który mieszka w moim mieście, a mowa o Janie Śleszyńskim. Wtedy pisałam recenzje do pierwszego tomu ?Czyszczenie broni? która wywarła na mnie bardzo duże wrażenie nie tylko przez emocje, jakie pisarz zawarł w książce, lecz przez czasy, w jakich żyli moi/wasi rodzice, bo ja jestem rocznikiem 1982. Jeżeli nie czytałeś pierwszego tomu, to wybacz, ale tutaj będziesz miał/ła mega spojler. Drugi tom, dla którego tutaj jesteśmy to ?Przepustka od Pana Boga? wydana przez wydawnictwo Novae Res, która sprawiła, że okładka idealnie oddaje to, co znajdziesz w środku. Muszę przyznać, że autor idealnie odzwierciedlił późne lata PRL-u, i to jak żyło się w Polsce. Żeby lekcje historii tak wyglądały jak opis w książce, to podejrzewam, że nie byłoby złych uczniów.

Po wydarzeniach, jakie spotkały naszych bohaterów przyszły nowe sukcesy, ale i problemy. Michał bierze udział w tłumieniu strajku w Stoczni Gdańskiej, gdzie wbrew sobie musi stanąć naprzeciw walczących o swoje prawa cywili oraz inne rozkazy, które momentami dają Michałowi w kość. Decyzje przełożonych oraz problemy rodzinne, takie jak córeczka, która urodziła się z wadą serca oraz leczenie które nie jest możliwe w Polsce powodują, że człowiek ma mętlik w głowie. Tutaj zaczyna się rollercoaster emocjonalny, a tym bardziej czasowy. Nie muszę pisać, że walka o zdrowie własnego dziecka, jak i każdego innego, to walka z czasem pod wiatr oraz jak dodasz polskie realia, i to, co było dostępne w naszym kraju masz niezłą huśtawkę emocjonalną.

Opisów książki jest pełno co da tobie obraz tego, co czeka każdego czytelnika w tej części. Jeżeli myślisz, że dziś młodym żyje się źle to gwarantuje Michał z Olą udowodnią, że nie mieli lepiej. Walka o wszystko, co rząd powinien umożliwić młodym (i nie tylko) na start. Życie na kartki, układy i znajomości bardzo dużo dawał, żeby coś mieć albo osiągnąć, ale co jeżeli takowych się nie miało? Ola młody lekarz dopiero co po zdanych egzaminach jako kardiolog, Michał oficer Wojska Polskiego jest wykładowcą akademickim z otwartym przewodem doktorskim, ale w momencie kiedy trzeba walczyć o życie własnego dziecka jest się bezbronnym wobec jakichkolwiek zasad. Przyznaje, że momentami krew mnie zalewała, ile to człowiek musi nawet dziś nalatać się, naprosić, żeby uzyskać pomoc nie tylko dla siebie, ale i dla swoich bliskich. Podróżujemy w kosmos, a mamy braki w dostępności leków i leczeniu osób, które nie dają rady zakupić drogich sprzętów i nie tylko. Muszą prosić innych ludzi o, choćby złotówkę, której im brakuje.

Polecam książkę nie tylko dla fantastycznej historii i emocji w niej zawartej, ale i dla pamięci tego, jak żyło się naszym dziadkom, rodzicom i nam samym. Kolejnym atutem to możliwość czytania i słuchania wersji elektronicznej dostępnej m.in. w aplikacji Empik go.

Ciekawa fabuła i przedstawienie wydarzeń historycznych okresu lat 80-tych XX wieku z punktu widzenia oficera Wojska Polskiego,pracowników służb specjalnych i osób cywilnych.
Warto przeczytać tą książkę i przypomnieć sobie faktyczny stan wydarzeń z tamtego okresu. szczególnie ze względu na obiektywne przedstawianie wydarzeń bez jakichkolwiek ocen każdej ze stron przedstawianych w książce. Polecamy!

"Przepustka od Pana Boga" przedstawia historię rodziny oficera Wojska Polskiego Michała Rogińskiego w trudnych czasach lat osiemdziesiątych XX wieku. Wykładowca Wojskowej Akademii Technicznej w Instytucie Elektroniki Kwantowej wykonuje zadania służbowe kształcąc młodych studentów akademii zamieszkując z młoda żoną Olą? lekarką w pokoju internatu akademii .Jednak szczęśliwe życie zakłócają problemy ze służbami specjalnych. W sierpniu 1980 r. Ola angażuje się w działalność "Solidarności". Oboje cieszą się z następujących przemian społecznych.
Na początku 1981 r. nielegalny wyjazd siostry oficera na Zachód co powoduje wycofanie zgody na dostęp do materiałów tajnych a tym samym uniemożliwienie mu kontynuowanie prac nad doktoratem. W związku z tym Michał zostaje przeniesiony służbowo pod pretekstem odbycia obowiązkowego stażu zawodowego do odległego "zielonego garnizonu". Małżeństwo zostaje rozdzielone i przeżywa trudny okres rozstania. Jednak dzięki życzliwości dowódców Michał często otrzymuje "przepustki" celem odwiedzin żony. u. W tym czasie przychodzi na świat ich dziecko z bardzo poważną chorobę serca. .Rozpoczyna się walka o zdobycie leków dla dziewczynki niedostępnych na polskim rynku i zbieranie pieniędzy na operację poza granicami kraju.
Mściwy prokurator,były adorator Oli, doprowadza do aresztowania ojca Michała w zemście za pobicie w obronie Oli. Obiecuje,że wypuści ojca Michała jeżeli Ola mu ulegnie. Jednak Michał ze szwagrem podstępem i groźbą użycia broni uzyskują zwolnienie z aresztu ojca.
Dziecko ma szansę na wyleczenie tylko w szpitalu w Paryżu. Celem wykonania operacji dziecka służby wyrażają zgodę na wyjazd do Paryża Oli z "biletem w jedną stronę" i sugestią podjęcia współpracy ze służbami specjalnymi. Brak zgody Oli powoduje perturbacje przy wyjeździe, kiedy celniczka odbiera leki ratujące życie dziecka na granicy. Dziecko dostaje zapaści lecz celniczkę to nie interesuje. Michał siłą odbiera leki złośliwej celniczce a Ola w ostatniej chwili wykonuje zastrzyk w serce ratując dziecko.
Małżonkowie żegnają się po odprawie paszportowej nie wiedząc, jak długo potrwa ich rozłąka. Ta książka przedstawia drugi etap życia ambitnego Polaka ,który chciał osiągnąć pewien poziom życia i coś zrobić dla swojej ojczyzny.
Pierwsza książka Jana Śleszyńskiego "Czyszczenie broni"opisuje losy młodego ambitnego chłopca Michała Rogińskiego, który ukończył technikum i poszedł do pracy w zakładzie poznając warunki życia robotnika . Zostaje powołany do wojska i w czasie służby wojskowej bierze udział w wydarzeniach 17 grudnia 1970 r. w czasie ochrony Prezydium Miejskiej Rady Narodowej przez wojsko. Przedstawia losy żołnierzy i zwykłych robotników biorących udział w tych wydarzeniach. Ciekawa bezstronna ocena tych wydarzeń i losów niektórych uczestników.
Warto ją przeczytać!

Książka porywająca, pełna dzikiej namiętności, a przy okazji pokazująca życie w ostatnich latach komuny.

Autor zaprasza nas w sentymentalną podróż do czasów późnego PRL-u. Tam spotykamy bohaterów powieści, Olę i Michała. Są młodym małżeństwem, Ola pracuje jako lekarz w szpitalu, Michał jest oficerem Wojska Polskiego, wykładowcą na uczelni, jest w trakcie przewodu doktorskiego. Jednak władza nie pozwala Michałowi na obronę pracy doktorskiej, z uwagi na odmienne od obowiązujących poglądów. Nigdy nie zapisał się do partii, co było źle odbierane przez władzę. W ?karę? za inne poglądy został wysłany do pracy w jednostce wojskowej oddalonej o 300 kilometrów od miejsca zamieszkania. Rozdzielono ich celowo, mając na celu chęć ?zmiękczenia? jego poglądów. Wkrótce - po latach starań - w drodze jest oczekiwane przez młodych dziecko. Napawa to ich dumą i radością, czas oczekiwania na dziecko jeszcze bardziej zbliża ich do siebie. Czy jednak będzie im dane z optymizmem patrzeć w przyszłość, czy oczekiwane dziecko ukoi ich tęsknotę? Tym bardziej, że są tak daleko od siebie, w tym trudnym dla kobiety czasie, nie mogą być razem. Odpowiedź nie może być jednoznaczna, biorąc pod uwagę czasy, w jakich dzieje się opisywana historia.
Autor z wielkim pietyzmem i dokładnością przedstawia nam trudne czasy rządów partii komunistycznej. Ciągły brak towarów na półkach, długie kolejki za przysłowiowym chlebem, ogromna i wszechobecna korupcja i mataczenie, znajomości na wagę złota. Zdobycie kawałka mięsa na obiad powodowało, że dzień z takim posiłkiem, to wielka uczta i święto. Lodówka wiecznie pusta, widoczna była tylko żarówka. Sprawiedliwe sądy były dla nielicznych, wyroki wydawała władza, która nad całokształtem relacji międzyludzkich miała nieograniczoną pieczę. Dla osób, które nie znają tamtych czasów, sytuacja trudna do wyobrażenia. Dzisiaj żyjemy w czasach, gdzie jest dostatek towarów, nie ma kolejek i tak ogromnej niesprawiedliwości, jak ówcześnie. Dla młodych tamte czasy są znane tylko z opowieści i czasami nie dowierzają, że tak kiedyś było. W tamtych czasach panowała wielka nierówność, ci, którzy byli blisko władzy i popierali poglądy rządzących, mogli liczyć na lepszy dostęp do towarów, lekarzy czy sądów.
Wspaniała lektura, zwłaszcza dla młodych ludzi, dla których tamte czasy są obce, tajemnicze i nieznane. Chociaż na chwilę mogą się poczuć, jak ich rodzice, wczuć się w ich rolę i położenie. Mogą zobaczyć, jak to jest trudno, gdy nie ma z czego ugotować obiadu, gdy nie można dziecku kupić czekolady, czy wypić kawy, gdy się ma ochotę. Jak trudno żyć w czasach, gdy nie można mieć swoich poglądów, gdzie nie ma miejsca na własne przekonania czy realizację odważnych marzeń czy pragnień. A każde działanie nie po myśli władzy może się spotkać z surową karą.
Niesamowita historia, bardzo prawdziwa i realna. Nic w niej nie jest zakłamane ani ubarwione. Wszystko jest ukazane szczerze i odważnie. Wielka lekcja historii i poznania początków Solidarności, walki o ideały i przekonania. Niespotykane, że ludzie są wiele poświęcić, aby żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami i sumieniem, nie bacząc, jakie mogą ponieść tego konsekwencje. Autor bardzo dokładnie ukazał panujące w tamtych latach realia, stworzył prawdziwych bohaterów, z krwi i kości, w żaden sposób nie wynosił ich na piedestał czy ich nie idealizował. Oddał prawdę tamtych czasów, pokazał, jak trudno było wtedy żyć i zmagać się z codzienną i szarą codziennością. Oprócz walki z biedą i brakiem dosłownie wszystkiego trzeba było walczyć z całym niesprawiedliwym i zakłamanym aparatem władzy.
Przyznam się szczerze, że sięgałam po tę powieść z pewną dozą zniechęcenie. Nie szaleję za powieściami historycznymi, ale ta lektura mnie złamała. Zaskoczyła mnie pozytywnie. Mój dystans został zburzony już na wstępie. Ona mnie pochłonęła od samego początku. Wsysałam się w nią, nie mogłam się od nie oderwać. Nie wiem dlaczego. Chyba ma w sobie coś magnetycznego i niewidzialnego. A może to ten ton prawdy z niej się wydobywający przekonał mnie i porwał w sentymentalną podróż w czasie. Właściwie, to teraz jestem pewna, że nie chciałabym żyć w tamtych czasach, chociaż z wędrówki w przeszłość można wynieść niezapomnianą lekcję pokory i skruchy. Można tylko dziękować, że żyjemy w innych czasach, oczywiście dalekich od ideału, ale przynajmniej wkoło panuje dostępność towarów i usług, nikt nie zmusza do myślenia po linii rządzących, sądy nie są aż tak skorumpowane jak kiedyś. Panuje swoboda i wolność przekonań.
Lektura warta wielkiej uwagi i poświęcenia jej kilku wolnych chwil. Bije od niej prawda i realizm, zmusza do cichej refleksji nad panującymi stosunkami międzyludzkimi, oceną dzisiejszej władzy, panującym materializmem i nieposkromioną chciwością ludzi.