Przerwa świąteczna

Grudzień. Parę dni do Świąt Bożego Narodzenia. Milena i jej 7- letni syn idą przez park do szkoły. Kobieta zatrzymuje się. Jej uwagę przykuwa liść. Przez ten sam park przechodzi również 18-let Piotrek, który idzie odebrać książkę Kinga, Julka, koleżanka Piotrka oraz Filip z synem, Adrianem. Każda z tych osób przechodzi koło tego samego zegara słonecznego i liścia.
Milena pragnie spędzić najbliższe Święta w luksusowym hotelu w Alpach. Natomiast Filip marzy o tym by w Święta zaszyć się z synem w domu i grać w gry planszowe. Piotrek chce mieć więcej czasu na czytanie ulubionego autora, a Julka chciałaby by w te Święta stało się niezwykłego. Ich marzenia spełniły się. Tylko nie do końca tak jakby chcieli.
Co wydarzyło się, nie zdradzę. Ale na pewno przygody bohaterów Was zaskoczą i wciągną bez reszty. Pani Asia jak zwykle wprowadziła mnie w świąteczny klimat. Na przykładzie bohaterów pokazała co tak naprawdę liczy się w trakcie Świąt.
Książka napisana jest lekkim stylem, dzięki czemu czyta się ja bardzo szybko i przyjemnie. Jest idealną lekturą na obecne, długie wieczory. Nie zabraknie w niej refleksji, ale również humoru. Polecam!

"Przerwa świąteczna" to splot historii wielu bohaterów,których losy łączą się w świetną przedświąteczną opowieść.Fabuła w okolicach świąt Bożego Narodzenia przypomina nam o tym,co w życiu jest najważniejsze.
Ważni są najbliżsi i czas spędzony z nimi.
Ważne są rozmowy i słuchanie ich pragnień.
Ważne jest zadbanie o zdrowie nasze i bliskich
Ważne jest nie ocenianie kogoś,gdy go nie poznamy bliżej
Ważne jest spędzenie świąt w gronie rodzinnym,a nie uciekanie przed bliskością.

Powieść skłania czytelnika do refleksji,rozmowy,zabawy i przewartościowania życia,by znaleźć utracone szczęście.Czasem przerwa świąteczna może zmienić losy osób,bo ktoś inny nie dopełnił swoich obowiązków.Choć zmiany wcale nie muszą być na gorsze,bo niosą ze sobą pozytywne skutki. Chwila oddechu pozwoli na szaleństwo,na które nigdy byśmy się nie odważyli.

Powieść jest cudowna.Mogłam z nią spędzić wyjątkowy czas i uświadomić sobie,by na chwilę się zatrzymać,znaleźć czas na rozmowę,uśmiechnąć się do otaczających ludzi i słuchać dzieci.
Warto dać sobie szansę,by poczuć magię świąt i bliskość drugiej osoby,której dawno się nie czuło.Pozwolić na chwilę zapomnienia i zacząć żyć.
Z całego serca polecam wam książkę.Bohaterów pokochacie tak mocno jak ja

Czasami wystarczy nam nazwisko autorki, by wiedzieć, czy dana książka jest dla nas, czy nie. Ja nawet nie wątpiłam w to, że zostanę tu oczarowana pod każdym możliwym względem. To jedna z najbardziej świątecznych książek, która podkreślała to na każdym kroku. Akcja toczy się kilka dni przed Bożym Narodzeniem i jest podzielona na trzy opowieści, które się ze sobą łączą. W jednej czytamy o kobiecie, która każdego dnia czuje się coraz gorzej. Robi co może, by nie pokazywać domownikom, że wciąż coś ją boli, choć w pewnym momencie oni zauważą, że coś przed nimi ukrywa. W tej opowieści ukryta jest również druga, która przedstawia nastoletniego chłopca, który jest zakochany w dziewczynie z którą mają lekcje. Poznamy również jej zdanie o nim i jak czasami nasz rozum nie nadąża za mową ciała. Niekiedy wstyd przesłania nam myślenie i osądy, o czym oboje się przekonają. W trzeciej historii, która wyrasta jakby z boku poznamy władczą kobietę, która sama wychowuje swojego syna. Planowała wyjechać z nim za granicę, by te święta spędzić naprawdę hucznie, jednak dzień przed wylotem, coś się stało. Odbierając synka ze szkoły napotkali pewien problem, przez co nie zdążyli z niej wyjść przed zamknięciem. Wkrótce się okazało, że tylko ona została w niej uwięziona... Najwyraźniej los zakpił sobie z każdego z nich, albo dał im szansę na naprawienie tego, co zostało nieco zepsute. Los każdej osoby odmienia się tutaj o sto osiemdziesiąt stopni. Tak naprawdę przekonają się, że nie pieniądze, nie zaszczyty i nie sława jest ważna, a właśnie rodzina i czas, który im poświęcamy. Niekiedy los może pokazywać nas w złym świetle, a my ze strachu przed porażką nakładamy na siebie zbroję wiedząc, że ze wszystkimi poradzimy sobie sami. Dopiero, kiedy się otworzymy zobaczymy, że w gruncie rzeczy, to zawsze byliśmy samotni. Tym samym unieszczęśliwialiśmy nie tylko siebie, ale i bliskie osoby z naszego otoczenia. Opowieść pokazała, że każdy z nas zasługuje na drugą szansę. Podkreśliła, że nie można samemu sobie wyzywać i obrażać, gdyż zbyt często zasłyszane słowa przez nas mózg, pomału zaczynają stawać się prawdą. Autorka wspaniałe wykreowała bohaterów, ułożyła ich z ludźmi o przeciwstawnym zachowaniu i ozdobiła ich smutki pięknymi widokami, łańcuchami, lampkami i choinkami o jakich marzą inni, a nie zawsze mogą je mieć. Również dołożyła tutaj czworonogów, by nie zapominać, że również stanowią naszą rodzinę i też mają prawo do szczęścia. Pamiętajcie, że czasami ręcznie zrobiona opaska jest dużo lepsza od drogich prezentów kupionych na szybko:-)
To najpiękniejsza książka na święta, bo pokazała, że najważniejsze jest zawsze wnętrze:-)