Przerwana wędrówka

???????????????????? - ???????????? ????????
????????? ?ę??ó???

???? Połączone w nową grupę pieski, którym (przynajmniej tymczasowo) udało się uciec przed Sforą Psów Bojowych, wyruszają w dalszą drogę. Ich celem jest znalezienie nowego schronienia i godnego miejsca do życia.

Nasza grupa kieruje się w stronę miasta, w którym poza wieloma ciałami martwych Długonogich, napotyka też na kolejną grupę psów, której udało się przetrwać Wielkie Warczenie.

???? Nasi czworonożni bohaterowie bardzo szybko odkrywają, że nowo napotkana Sfora to psy, których bardzo agresywny (i nie do końca zdrowy) Afla zrobi wszystko aby pozbyć się rywali i nie dopuści do nawet chwilowego podziału terytorium, a wierne mu (i jednocześnie zastraszone przez niego) psy nie sprzeciwią się jego rozkazom.

???? Poza walką z kolejnym wrogiem na Fuksa czekają kolejne kłopoty:
- Ich Alfa dalej kieruje się głównie własnymi potrzebami.
- Liza mimo starań cały czas walczy ze swoją prawdziwą naturą psa bojowego.
- Ognisty został schwytany przez Długonogich i tylko część z psów chcę ruszyć na misję ratunkową.

Czy uda się mi przetrwać i uratować przyjaciół?
Koniecznie musicie sprawdzić.

????????????

Naprawdę uwielbiam te psiaki i ich pełne akcji przygody, oraz to jak uczą się radzić sobie ze stawianymi im przez życie problemami.

Jest to jedna z tych lektur, która uczy czytelnika innego spojrzenia na świat.

???? Zdecydowanie polecam!

Ten tom po raz kolejny udowadnia, że Erin Hunter umie zaskakiwać i wprowadzić coś nowego! ?????Sfora? Erin Hunter po raz kolejny mnie zaskoczyła. Już przy czytaniu pierwszego tomu jakiś czas temu, okazało się, że moje sceptyczne spojrzenie było zupełnie niepotrzebne. Gdy zaczynałam tom 2, niecały tydzień, a gdyby doba była dłuższa na pewno skończyłabym ją jeszcze szybciej! Recenzując ?Opuszczone miasto?, czyli pierwszy tom serii, pisałam jak urocza, sympatyczna i przyjemna była tamta książka. obawiałam się, że może jednak jestem już za duża i nie będę potrafiła wciągnąć się w lekturę. Oczekiwałam luźnej rozrywki, przyjemnej odskoczni. Dostałam jednak o wiele więcej! Całą serię pochłonęłam w Oczywiście nadal te słowa podtrzymuję, ale z każdą kolejną częścią, przygody sfory Fuksa stawały się coraz bardziej poważne ? wzruszające, wciągające i trzymające w napięciu. Moje obawy odnośnie tego, jak czytelnik w moim wieku będzie się bawił w trakcie czytania, okazały się całkiem niesłuszne ? bardzo przywiązałam się do bohaterów i nie mogłam oderwać się od lektury!