Przewina

Komisarz Sonia Kranz podczas spaceru z psem jest świadkiem dziwnych wydarzeń, które mają miejsce w placówce odwykowej o nazwie Ostoja. Kiedy dociera do pracy okazuje się iż prawdopodobnie była świadkiem wydarzeń mogących pomóc jej w prowadzeniu śledztwa. Bowiem na policję dociera zgłoszenie o śmierci jednego z tamtejszych pacjentów. Sonia zaczyna śledztwo aby wyjaśnić co wydarzyło się w ośrodku oraz przyczynę śmierci mężczyzny. Jednak w trakcie sprawy ma jaw wychodzą fakty z przeszłości dotyczące miejsca zbrodni a podejrzanych, którzy chcieli by pozbyć się denata jest całkiem sporo więc sprawa nie wygląda na łatwa. Nie pomaga również fakt, iż Sonia ma małe zawirowania w żuciu prywatnym co dodatkowo rozprasza jej uwagę.

Czy uda się odnaleźć sprawcę? Co wydarzyło się w ośrodku? Jakie sekrety uda się odkryć Soni?

Sięgając po tą książkę dostajemy ciekawą i wciągającą zagadkę kryminalną. Sonia Kranz po raz kolejny musi zmierzyć się ze zbrodnią. Bohaterów jest tutaj zdecydowanie dużo więc i potencjalnych sprawców nie brakuje. Nie znajdziecie tutaj brutalnych scen zbrodni oraz lejącej się krwi. Jest to książka w sam raz na jesienny wieczór. Dodatkowo dostajemy tutaj wiele wątków oraz dylematów, przed którymi staje Sonia w życiu prywatnym. Samotne wychowywanie córki, matka która próbuje narzucać jej własne zdanie oraz relacja z mężczyzną zaprzątają jej każdego dnia głowę. Autorka ma naprawdę lekki i przyjemny styl pisania dzięki czemu dobrze się ją czytało. Zachęcam do sięgnięcia po "Przewinę".

"Przestraszył się. Pierwszy raz w życiu aż tak. Zwierzęcy strach, nagle spięcie nerwów, jakby prąd go poraził. Zabolało, bardzo. Zaczęło mu się kręcić w głowie. Spadał, spadał i spadał. Coraz głębiej, ciemniej, mniej tlenu. Coraz trudniej było złapać oddech, myśli z mozołem przebijały się przez mrok".



"Przewina" to trzecia część z cyklu Sprawy Soni Kranz. Historia otoczona jest gęstą atmosferą niepewności, pełna niedopowiedzeń, świetnie zbudowanego napięcia, prawdopodobnych motywów, oraz koncentruje się na życiu prywatnym głównej bohaterki, tworząc doskonały psychologiczny kryminał. Całość w scenerii tajemniczego dolnego Śląska.
Sonia uczestniczy w dziwnej rozgrywce, w dodatku wszystkie tropy prowadzą do przeszłości. Fakt może nie ma tutaj zaskakującej szybkiej akcji, krwawych morderstw, za to mamy ciekawy i intrygujący wątek kryminalny śmierci jednego z kuracjuszy ośrodka dla uzależnionych, a sprawa, którą prowadzi, Sonia Kranz trzeba składać z drobnych gestów, słów, poszlak, wydarzeń z przeszłości to, jak układanka z drobnych kawałków, które powoli zaczynają się układać w jedną spójną całość. Ta historia tak się zapętla, że czytelnik w pewnym momencie nie wie, jak rozgryźć tę kryminalną zagadkę, ponieważ nic nie jest tu oczywiste,
a powiem, że nie spodziewałam się takiego rozstrzygnięcia. To wszystko powoduje, że czytelnik zostaje wkręcony w niecodzienne tajemnicze śledztwo. Akcja powieści toczy się niepospiesznie, wymaga zaangażowania i łączenia maleńkich punkcików, by odkryć wszystkie karty, które skrywa. Agnieszka Jeż mądrze sałata wszystkie wątki ze sobą, ukazując ludzkie emocje i odgrzebując, dawne tajemnice tworząc wielopłaszczyznową opowieść, gęstą od domysłów i przewiny.
Autorka ma lekki i przyjemnie pióro, dzięki czemu książkę czyta się bardzo dobrze.

Bohaterzy świetnie nakreśleni, wyraziści. Autorka świetnie skupia się na pokazaniu emocji i problemów głównej bohaterki Soni, dzięki czemu staje się autentyczna.

Sonia Kranz jest świetną komisarz, ma policyjnego nosa, za to w prywatnym życiu czuje się niepełnowartościowa, bezradna i zmaga się ze swoim demonami.

?Dlaczego nie dostrzegła tego wcześniej? Dlaczego inne rzeczy odciągnęły jej uwagę? Bo były bardziej prawdopodobne? Bo łatwo się tam łączyło kropki? ?Łącz kropki?, mówiła matka. Jakby wszystko w życiu miało, być proste, a to właśnie było trudne. Tak cholernie trudne, że nie chciało się o tym mówić, myśleć, wracać do tego. To jednak było i bolało, ciągle i ciągle?.


Sonia Kranz przeżywając przyjazd swojej matki, nie może spać, więc wybiera się na bardzo wczesny spacer ze swoim psem. Przechodzi koło dawnego sanatorium, gdzie jest światkiem dziwnych zdarzeń, które ją zaciekawiają. Potem policja dostaje zgłoszenie śmierci Tadeusza Cichosza w ośrodku uzależnień w Kowalowej. Rusza śledztwo, ale sprawa okazuje się niezwykle podejrzana, nic się nie zgadza, nic nie jest oczywiste.
Każdy z podopiecznych Ostoi siedzi na tykającej bombie, ponieważ okazuje się, że więcej niż jedna osoba miałaby powód, żeby pozbawić Tadeusza Cichosza życia, otwierając również ścieżkę do przeszłości i wydarzeń, które mogą mieć duży wpływ na prowadzone śledztwo.
W dodatku dochodzenie splata się z prywatnym życiem Soni.


-Co wydarzyło się w Ostoi?


-Kto chciał zabić Tadeusza Cichosza?


-Czy Tadeusz Cichosz popełnił samobójstwo?

-Ile osób jest zamieszanych i winnych w tej sprawie?


-Czy Soni Kranz uda się rozwikłać sprawę tajemniczej śmierci?


-Czy można umrzeć dwa razy?

-Kto w Ostoi przewinił i czy wszyscy poniosą za to karę?

-Co odkryje Sonia Kranz?


Polecam.

Twórczość Agnieszki Jeż poznałam przy okazji Sagi rodziny Polakowskich. Od pierwszych stron powieści byłam oczarowana jej kunsztem pisarskim, doskonale oddanym klimatem czasów wojennych, kreacją bohaterów oraz piękną fabułą. Jednak twórczość pani Agnieszki to nie tylko historie obyczajowe, ale także powieści kryminalne, o których czytałam wiele pochlebnych opinii. Z racji tego, że uwielbiam kryminały, postanowiłam sprawdzić, czy "udało się" pani Agnieszce odnaleźć w tym gatunku.

Dawne sanatorium w Kowalowej, obecnie noszące nazwę "Ostoja", przyjmuje osoby uzależnione, pragnące zmienić swoje życie i zerwać z nałogiem. Zarówno właściciel, jak i pensjonariusze pragną uniknąć rozgłosu, chcąc w ciszy i spokoju przejść terapię. Jednak spokój w pensjonacie szybko zostaje zakłócony - jeden z pacjentów, Tadeusz Cichosz, zostaje znaleziony martwy w swoim łóżku.
Komisarz Sonia Kranz staje przed zagadkową sprawą, w której nic nie jest oczywiste - ani przyczyna śmierci, ani motywy, które do niej doprowadziły. Skrupulatnie prowadzone śledztwo ujawnia, że wiele osób mogło mieć powód, by pozbawić życia bogatego biznesmena, a tropy prowadzą do pewnej historii sprzed kilkudziesięciu lat.

"Przewina" to powieść kryminalna z wyraźnie rozbudowaną warstwą obyczajową. Nie znajdziemy tu krwawych i brutalnych scen zbrodni, lecz skrupulatnie prowadzone śledztwo, które wciąga i intryguje do samego końca.
"Przewina" to trzeci tom cyklu z udziałem komisarz Soni Kranz, a zarazem moje pierwsze spotkanie z tą bohaterką. Żałuję, że przed lekturą nie sięgnęłam po wcześniejsze części, by lepiej poznać jej życie prywatne. Niemniej jednak książkę czytało mi się bardzo dobrze. Może nie wciągnęłam się w tę historię od pierwszych stron, ale im dalej, tym było lepiej, a prowadzone przez bohaterkę dochodzenie z każdym rozdziałem stawało się coraz bardziej fascynujące.
"Przewina" to dość lekki i spokojny kryminał, w którym oprócz interesującej zagadki kryminalnej mamy do czynienia z ludzkimi dylematami, problemami dnia codziennego oraz walką z przeszłością. Bardzo podobało mi się rozwinięcie wątku obyczajowego dotyczącego życia głównej bohaterki. Lubię powieści, w których autor nie skupia uwagi czytelnika wyłącznie na zbrodni, ale przybliża również życie prywatne głównych postaci. Kolejnym plusem powieści jest wątek dotyczący zagadkowej śmierci. Autorka bardzo dobrze przemyślała fabułę, która, choć zawiła i wymagająca odrobiny skupienia mocno intryguje, a krok po kroku odkrywane przez Sonię tajemnice zgrabnie łączą się w całość, dając odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania.
"Przewina" autorstwa Agnieszki Jeż to powieść kryminalna, z którą przyjemnie spędziłam czas i mam nadzieję, że jeszcze nadarzy się okazja, bym mogła towarzyszyć Soni przy kolejnych śledztwach. Jeśli lubicie lżejsze kryminały, zachęcam Was do sięgnięcia po "Przewinę".

"Czy można zabić kogoś dwa razy?"

"Przewina" autorstwa Agnieszki Jeż to trzeci tom serii kryminalnej o Soni Kranz, w którym autorka ponownie zagłębia się w mroczne zakamarki ludzkiej natury.

Dawne sanatorium w Kowalowej, które przez lata kojarzyło się z miejscem leczenia, rozpoczyna nowy rozdział jako ośrodek dla osób uzależnionych. Placówka nosząca nazwę "Ostoja" staje się schronieniem dla ludzi pragnących uciec od nałogów i rozpocząć nowe życie z dala od świata. Jednak to nowe życie nie nadchodzi dla Tadeusza Cichosza, który po kilku dniach pobytu zostaje znaleziony martwy w swoim pokoju.

Komisarz Sonia Kranz, sąsiadująca z sanatorium, budzi się tego ranka, obserwując zapalające się i gasnące światła w oknach placówki, co wydaje jej się dziwne i potencjalnie ważne dla sprawy. Śmierć biznesmena Cichosza od początku wydaje się zagadkowa ? nie ma jasnego motywu, ani oczywistego sprawcy. W trakcie śledztwa odkrywa się, że niejedna osoba miała powód, by pozbawić go życia, a ślady prowadzą w przeszłość, do tajemniczej historii sprzed lat, która wiąże się z dawną działalnością sanatorium.

Śledztwo komplikuje się, gdy Sonia odkrywa coraz więcej powiązań między przeszłością a teraźniejszością. W tej sprawie nie ma prostych odpowiedzi, a jej prywatne życie zaczyna splatać się z dochodzeniem. Sonia ma wrażenie, że uczestniczy w grze, której zasady są znane tylko nielicznym, a karty zostały oznaczone już dawno temu. Rozgrywka toczy się nie tylko o rozwiązanie zagadki morderstwa, ale także o jej osobiste wybory.

Agnieszka Jeż po raz kolejny serwuje czytelnikom pełną tajemnic historię, która nie pozwala się od niej oderwać. "Przewina" to doskonale skonstruowany kryminał, w którym każdy szczegół ma znaczenie, a napięcie rośnie z każdym kolejnym rozdziałem. Autorka mistrzowsko obnaża mroczne zakamarki ludzkiej duszy, pokazując, jak przeszłość i ukryte grzechy mogą wpływać na teraźniejszość.

Fabuła przeplata zarówno śledztwo kryminalne, jak i prywatne życie komisarz Soni Kranz, co dodaje historii emocjonalnej głębi. Jeż pokazuje, że nawet zawodowi śledczy muszą mierzyć się z własnymi demonami, a przeszłość, zarówno zawodowa, jak i osobista, zawsze ma swoje echo w przyszłości. Zakończenie, podobnie jak w poprzednich tomach, pozostawia czytelnika z pytaniami i pragnieniem sięgnięcia po kolejny tom.

"Przewina" to wciągająca i mroczna powieść kryminalna, w której Agnieszka Jeż łączy skomplikowane śledztwo z trudnymi emocjonalnie historiami bohaterów. To książka, która nie tylko dostarcza mocnych wrażeń, ale także zmusza do refleksji nad naturą ludzką i mrokiem, który każdy z nas nosi w sobie.