Przeznaczenie Violet i Luke`a

Przeszłość Lukea i Violet naznaczona jest bólem, który był jej nierozerwalną częścią. Los nigdy nie obchodził się z nimi łaskawie. Są dwójką młodych ludzi, którzy na pierwszy rzut oka różnią się całkowicie, a jednak łączą ich bolesne wspomnienia. Choć walczą z tym, co zaczynają do siebie czuć, z uczuciem, które przychodzi nagle i nieoczekiwanie, to powoli zaczynają się otwierać na coś nowego, czego nie zaznali wcześniej w życiu. Okazuje się jednak, że przed przeszłością nie da się uciec. Czy uczucie, które rodzi się między nimi, ma szansę przetrwać, czy minione lata zniszczą to, co udało im się zbudować do tej pory?

?Przeznaczenie Violet i Lukea? to już trzecia książka z serii ?Przypadki?. Tym razem głównymi bohaterami zostają drugoplanowe do tej pory postacie, które miałam okazję poznać już w dwóch poprzednich tomach tej serii opowiadających historię Callie i Kaydena. Violet to dziewczyna, która uważana jest za bezczelną i lekkomyślną, nie dba o opinię innych i sypia, z kim popadnie. Z kolei Luke to z kolei typowy mięśniak, gracz drużyny futbolowej, który zmienia dziewczyny jak rękawiczki. To jednak tylko ich maski, pod którymi skrywają swoje prawdziwe osobowości, skorupy, w których skrzętnie się ukryli, aby zabezpieczyć się przed ponownym zranieniem. Dzięki pierwszoosobowej narracji z dwóch perspektyw mamy całkowity wgląd w umysły głównych bohaterów. To pozwala nam poznać ich przeszłość i zrozumieć motywy postępowania. Jesteśmy świadkami nieustannej walki z uczuciami, w których strach przed przeszłością miesza się z obawą o przyszłość.

Przeczytałam już bardzo wiele książek z gatunku New Adult, wiele historii, z których jedne były mniej lub bardziej podobne do drugich. Choć książki Jessici Sorensen opierają się w głównej mierze na schematach, to autorka dzięki świetnemu warsztatowi i umiejętnościom, potrafi pokierować fabułą w taki sposób, że nie jest ona dla nas nudna, a jeśli dokładnie się przyjrzymy, znajdziemy w niej pewne oryginalne elementy. Nie miałam żadnych problemów z przewidywaniem kolejnych wydarzeń, jednak w tym przypadku wcale mi to nie przeszkadzało, ponieważ to relacja głównych bohaterów jest w tej powieści najważniejsza. Uczucia i emocje grają w niej kluczową rolę, a w tej powieści możemy dostrzec ich całą gamę. Choć ta książka na pewno nie należy do najlżejszych, to jednak autorce udało się przedstawić ciężką historię w przyjemny i łatwy w odbiorze sposób.

?Przeznaczenie Violet i Lukea? to kolejny tom bardzo dobrej serii, która zdecydowanie wyróżnia się na tle innych z gatunku New Adult. Choć porusza znane już z innych powieści tematy, to jednak autorka przedstawia je na swój własny oryginalny sposób. Jessica Sorensen w niezwykły sposób maluje uczucia na kartach swoich książek, wobec czego nie można pozostać obojętnym. Każdego, kto jeszcze nie zapoznał się z tą serią, gorąco do tego zachęcam. To historia o tym, że bez względu na to, co spotkało nas przeszłości, jak nas zniszczyło i zraniło, powinniśmy patrzeć z nadzieją w przyszłość, ponieważ mamy szansę na to, by zacząć wszystko od nowa.

...

Nie da się zmienić przeszłości. Nie można odwrócić tego, co się już zdarzyło, choćby było największym koszmarem. Ale zawsze jest szansa na lepsze jutro. Trzeba walczyć o swoją przyszłość, pogrzebać wszystkie dręczące myśli. Przestać uciekać i w końcu się z tym zmierzyć. Cuda zdarzają się każdego dnia, wystarczy w to uwierzyć...
Miałam już wcześniej styczność z twórczością Jessicy Sorensen, jednak wtedy stwierdziłam, że nie jest to raczej literatura wysokich lotów. Tyle, że Przeznaczenie Violet i Lukea mnie zaciekawiło i byłam bardzo chętna do poznania losów tych dwojga. Pierwsze wrażenie? Książka nie powala, ale jednak coś dla siebie w niej znalazłam.
Jeśli chodzi o bohaterów, to zostali całkiem dobrze wykreowani, jednakże miałam pewien problem: z żadnym z nich nie potrafiłam się utożsamić. Violet momentami mnie irytowała swoim zachowaniem. Chodzi głównie o pewne zgorzknienie, które dało się u niej zauważyć. To tak, jakby kompletnie nie wierzyła, że niektóre rzeczy jeszcze można zmienić i wszelkie próby uważała za bezsensowne. Na dodatek odpychała od siebie wszystkich, którzy pragnęli się do niej zbliżyć i nie pozwalała sobie na żadne pozytywne uczucia. Przeszłość miała na nią ogromny wpływ, a życie w kolejnych rodzinach zastępczych sprowadziło ją na złą drogę.
Natomiast Luke sprawiał wrażenie nieco pogubionego młodego mężczyzny, którego wciąż prześladowała trauma z przeszłości. Był nieco bardziej przyjazną osobą w stosunku do Violet, ale w środku był tak samo złamany i smutny, a na dodatek z góry będący na przegranej pozycji.
Wątek romantyczny był istotnym elementem tej opowieści. Miłość grała rolę zapomnienia. Sprawiała, że zarówno Violet, jak i Luke stopniowo się otwierali, a nawet nieco zmieniali. Można powiedzieć, że to historia jakich wiele ? oboje rozbici i niewierzący w prawdziwe uczucia. Jednak autorka podratowała całość zaskakującym zwrotem akcji, który zaserwowała na końcu, obracając wszystko do góry nogami i dodając jeszcze więcej goryczy...
Podsumowując, Przeznaczenie Violet i Lukea to książka o walce z traumatyczną przeszłością i o miłości, która potrafi ocieplić nawet te najbardziej nieczułe serca. Nie jest to może żadne arcydzieło, postacie też dają wiele do życzenia, ale koniec końców nie jest to taka zła książka. Po prostu nie przypadł mi do gustu sposób pisania autorki. Ale myślę, że jeśli ktoś lubi motyw trudnej miłości, a na dodatek polubił się z twórczością Jessicy Sorensen, to spokojnie może przeczytać. Ale nie nastawiać się na coś cudownego, aby się nie zawieść.

Dwójka ludzi, dwójka zranionych ludzi, zranionych przez najbliższych, zranionych przez niebezpieczne i niezrównoważone osoby. Izolacja to ich drugie imię, boją się pokazywać własnych uczuć, ukrywają swoje prawdziwe oblicza. Niewyobrażalny ból cierpienia, który popycha ich do krawędzi własnych możliwości, sprawia, że ich drogi się krzyżują, sprawdzając przy tym ich odporność i cierpliwość do drugiego człowieka w potrzebie, cierpiącego z podobnych powodów, ale w inny, bardziej destruktywny sposób.


Historia Violet i Luke?a nie jest śmieszna, nie jest sielankowa, jest bardziej jak droga z dużą ilością dziur i za każdym razem, gdy przez nią przejeżdżasz, pozostawiasz coraz większe zniszczenia. Przy nich nasze życie to bułka z masłem. Oni mają tylko dwie opcje zginąć lub przetrwać, nic więcej.

Violet to silna i nieradząca sobie z własnym życiem kobieta, podejmująca złe wybory dotyczące jej zdrowia psychicznego i nieradząca sobie z doborem ludzi ją otaczających. Dziewczyna od dziecka nie miała łatwego życia. Była dzieckiem systemowym, dlatego nie dziwi mnie jej próba chronienia tego, co z niej pozostało. Jej postawa jest imponująca i w tym samym czasie dołująca, bo takie dzieci naprawdę istnieją, trafiają z rodziny do rodziny, aż w końcu lądują na ulicy lub spelunie, w której nie istnieje wizji przyszłości. Violet jednak walczy ? nie wychodzi jej to najlepiej ? ale to robi, bo wie, że na końcu tunelu jest światło.

Luke. Luke?a poznaliśmy w poprzednich częściach z cyklu ?Coincidence?, lubiłam i szanowałam jego postać, ze względu na to, że przeżył i przetrwał piekło. Jednak w tej części dostajemy całkowity wgląd w jego światopogląd i historię. Muszę przyznać, że moje serce krajało się, gdy czytałam o jego matce i siostrze, nie było to przyjemne doświadczenie. Tak jak Violet, Luke jest pewnego rodzaju przykładem tego, jak nie powinno się traktować dziecka. To, co przeżył w bardzo młodym wieku, odbija się na jego teraźniejszości/przyszłości.

?Przeznaczenie Violet i Luke?a? jest książką, którą można przeczytać, nie czytając poprzednich części. Jessica Sorensen nie zawodzi pod względem stylu, ale zawiodłam się, jeżeli chodzi o fabułę, ponieważ przez ? powieści nie ma akcji, dopiero końcówka sprawiła, że chciałam czytać dalej. Jest to kolejna powieść Sorensen, która niestety kończy się cliffhangerem, jest to dość frustrujące ze względu na to, że właśnie końcówka książki była najciekawsza i naprawdę chciałabym poznać dalsze losy Violet i Luke?a.

Nie powiem, że Sorensen czyta się źle, zdecydowanie ma w sobie to coś, co sprawia, że nadal sięgam po jej powieści. Pomysł na fabułę pomimo strasznego rozciągnięcia był w porządku, nie mam zastrzeżeń, ponieważ autorka skupiła się na przedstawieniu nam przeszłości głównych bohaterów oraz na działaniach zapobiegawczych przed kompletnym roztrzaskaniem ich serc, skupiła się również na ich rozterkach i próbach podjęcia sensownych decyzji życiowych. Ze względu na sferę emocjonalną i poruszone tematy mogę wybaczyć jej niedociągnięcia i słabo rozwiniętą akcję.

Tych, co znają już Sorensen nie muszę namawiać, by sięgnęli po kolejną część z serii ?Coincidence?, jednak jeżeli nie czytaliście nic tej autorki, to są dwie opcji: 1) zawiedziecie się lub 2) pokochacie ją, bo wydaje mi się, że Sorensen jest jedną z tych autorek, którą się lubi natychmiastowo, albo nienawidzi. Osobiście polecam przeczytanie ?Przeznaczenie Violet i Luke?a?, ale proponuje również uzbrojenie się w cierpliwość przed jej rozpoczęciem.

Review Junkie, Anna

Nasze przeznaczenie nie zawsze układa się tak, jakbyśmy tego chcieli, ale czasem zdarza się tak, że los się odwraca i uśmiecha do nas. Przypadki Callie i Kaydena były pierwszymi książkami, jakie przeczytałam od Jessici Sorensen. Od tamtej chwili jestem zakochana i każda kolejna powieść zdobywa moje serce coraz bardziej. Nie muszę chyba mówić, jaka radość mnie ogarnęła, gdy dowiedziałam się, że Wydawnictwo Zysk i S-ka wyda ?Przeznaczenie Violet i Lukea?, a euforia osiągnęła apogeum, kiedy udało mi się zdobyć patronat nad tą książką. Jak do tej pory wszystkie powieści Jessici sprawiały, że moje serce zostawało w rozsypce po przeczytaniu i nie bardzo wiedziałam co ze sobą zrobić. Emocje sięgały granic, a ja czułam, że zaraz wybuchnę. Tylko czy i tym razem było tak emocjonująco? Cała recenzja pod linkiem ...