Przyjaciółka

Wspaniała, pełna ciepła, podnosząca na duchu opowieść. Bardzo się cieszę, ze to 1. tom serii Miasteczko Anielin. Cieszy nie to, bo jednocześnie daje pewność, że będą kolejne tomy. A to naprawdę cudowna lektura, idealna na wakacje, ale nie tylko.
Przyjaciółka jest jak życie, bo i o życiu traktuje. Mnóstwo w niej plotek, sekretów, rodzinnych tajemnic, burz, nieporozumień, zawiedzionych nadziei, straty najbliższych, ale też sporo uśmiechu, dobrych chwil i podnoszących na duchu zdarzeń.
Historia bohaterów, Marty, Poli, innych mieszkańców Anielina oraz przyjezdnych, jak np. Marcina, toczy się powoli, ale konsekwentnie, ciekawie. Nie wiadomo kiedy zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń, przeżywamy smutki i radości bohaterów, cieszymy się gdy Marcin, przyjezdny, szybko zostaje zaakceptowany przez społeczność Anielina, śledzimy walkę o każdy dzień Marty i małej Poli. Ehhh, dzieje się w sennym Anielinie, dzieje.
Przyjaciółka to z pozoru lekka, może nawet odrobinę cukierkowa opowieść. Lekką lekturę sugeruje też niefrasobliwa okładka. Jak to może mylić. Anielin, senne miasteczko, to miejsce na równi plotek, jak i niezwykle życzliwej pomocy. Smutki przeplatają się z radościami.
Przy czym co niezwykle ważne, wydarzenia, problemy, radości bohaterów są zwyczajne. Może się z nimi identyfikować każdy czytelnik. To, oprócz wielkiej magii książki, jej największa siła.
Iwona Mejza stworzyła świetną, idealna na kilkugodzinną lekturę książkę. Jestem pewna, iż spodoba się ona większości czytelników. Rzadko sięgam po tzw. literaturę kobiecą. Czasami nie są to dobre wybory. Niektóre książki są lukrowane, infantylne, nic nie wnoszące. Przyjaciółka taka nie jest. Lektura pochłania, zapewnia świetny relaks, daje nadzieje, że w naszym życiu też wszystko się poukłada. Polecam.

"Życie zawsze ma w zanadrzu jakieś niespodzianki. Czasami bardzo miłe i przyjemne, ale czasami też cuchnące jak zgniłe jajko."
W książce Iwony Mejzy "Przyjaciółka" poznajemy losy rodziny Wójcickich. Ta rodzina od kilku lat mieszka w miasteczku Anielin. Wszystko układa im się w miarę dobrze, do pewnego momentu. Rodzice wyjechali na wakacje, a w domu została Marta i Pola. W pewnym momencie życie tych dwóch bohaterek wywraca się do góry nogami. Dziewczyny zostają same i muszą zmierzyć się z nową sytuacją. Całe szczęście mogą liczyć na pomoc babci i sąsiadów. Przy okazji poznajemy też lepiej życie i problemy tych sąsiadów. To z czym oni się borykają, co ich trapi a co daje im radość. Wtedy też do miasteczka przyjeżdża obcy mężczyzna, którym wszyscy się interesują, a on wyjątkowo interesuje się Polą i Martą. Tylko dlaczego? O co mu chodzi? No i z jakimi jeszcze problemami będą musiały zmierzyć się tutaj Marta i Pola?

"Przyjaciółka" to 1 część serii o Miasteczku Anielin. Jest to dosyć spokojna miejscowość, mieszkańcy też dosyć normalni tam są, no i borykają się ze zwykłymi, ludzkimi problemami. Trochę wchodzimy jakby z butami w ich życie, ale dzięki temu lepiej ich poznajemy. Ta powieść mnie wciągnęła, ale i poruszyła. Jest tutaj sporo zagadek z przeszłości, niedomówień, smutku, straty najbliższych, ale i ogrom wsparcia, troska, miłość i pomoc sąsiedzka. Takie blaski i cienie zwykłych ludzi. Sąsiedzi zawsze mogą liczyć na pomoc drugich sąsiadów. I to jest piękne. Bohaterowie zauważają, jak ciężko czasem udźwignąć samemu pewne problemy i że czasem warto jest poprosić o pomoc lub przyjąć ja, jeśli ktoś się z nią oferuje. Bardzo zaskoczyła mnie tu Pola. Ta kilkulatka jest nad wyraz rozsądna, bystra i wyjątkowa. Nawet miałam momentami wrażenie, że to Pola Martą się opiekuje, a nie na odwrót. Zakończenie zaskoczyło mnie i zostało z mnóstwem pytań! Tak więc ja czekam na kontynuację losów Anielina a Was zapraszam do tej lektury.