Przypadki pani Eustaszyny

nęła się posłusznie, nie omieszkując jednak zapytać uprzejmie: - A bo co? - A bo ja chcę tylko o coś zapytać - odpowiedziała słabym głosikiem pani Eustaszyna, wślizgując się zręcznie między ludzi skupionych przy długiej ladzie, za którą siedziała umęczona kobiecina z obłędem w oku. - Proszę panienki - zaszemrała w jej stronę pani Eustaszyna tak cichym i rwącym się głosem, że wszyscy odruchowo wyciszyli swoje kłótnie i protesty: ,,Pan tu nie stał, a pani w ogóle tu nikt nie widział itd., itp.". - Proszę panienki, co ja mam zrobić, żeby dostać się do kardiologa? - zapytała pani Eustaszyna. - A skierowanie pani ma? - warknęła ,,panienka". - Skierowanie? Jakie skierowanie? Od kogo? - Znaczy, nie ma, tak? - No, nie mam - szepnęła pani Krzewicz-Zagórska, nie wypadając z roli biednej, przemęczonej, schorowanej staruszki. - No więc niech stanie w kolejce i zapisze się na wizytę do lekarza pierwszego kontaktu. Będzie trzeba, to skierowanie wypisze. A jak nie, to nie - odpowiedziała pani zza lady. - A jak nie, to nie - powtórzyła pani Eustaszyna. - A w jakiej kolejce, moje dziecko? - No, nie widzi pani? - zdenerwowała się już osoba, przed którą wcisnęła się nasza staruszka. - W tej kolejce, o tu! Wszyscy stoją, a koniec jest gdzieś tam. - Machnęła ręką do tyłu. - W kolejce. Gdzieś tam - obejrzała się pani Eustaszyna. - O, niedoczekanie. I wyprostowana na całą swoją imponującą stupięćdziesięciocentymetrową wysokość, pozbywszy się miny i postury zniedołężniałej staruszki, pani Krzewicz-Zagórska dziarskim krokiem wymaszerowała z przychodni, pozostawiając w osłupieniu posłusznie tłoczących się w kolejce pacjentów. Na ulicy wyciągnęła z torebki telefon komórkowy i nacisnęła przycisk jednorazowego wybierania, na którym miała zakodowany numer swojej ulubionej korporacji taksówkowej. - Jestem na ulicy Próżnej. Od strony placu Grzybowskiego. Proszę o taksówkę, natychmiast - zażądała. - Wiem, że tu jest zakaz wjazdu, ale chyba taksówki mają jakieś uprawnienia, żeby po chorych podjeżdżać, prawda? No więc ja właśnie stoję przed przychodnią lekarską i proszę szybko taksówkę przysłać, bo długo stać nie mogę. Reszta w pełnej wersji Rozdział drugi Dostępne w pełnej wersji Rozdział trzeci Dostępne w pełnej wersji Rozdział czwarty Dostępne w pełnej wersji Rozdział piąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział szósty Dostępne w pełnej wersji Rozdział siódmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział ósmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dziewiąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dziesiąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział jedenasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwunasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział trzynasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział czternasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział piętnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział szesnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział siedemnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział osiemnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dziewiętnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty pierwszy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty drugi Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty trzeci Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty czwarty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty piąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty szósty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty siódmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty ósmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty dziewiąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział trzydziesty Dostępne w pełnej wersji