Przypomnij mi, kim byłeś

Często w rozgoryczeniu, czy złości mówimy, że chcielibyśmy zapomnieć. Ludzi, wydarzenia, swoją przeszłość. Bo pamięć czasem potrafi naprawdę boleć. Jednak wspomnienia są częścią składową nas samych, istotą naszej osoby budującą naszą tożsamość. A niepamięć wcale nie jest tak idealna, jakby mogło się wydawać.

Abigail to piękna, młoda dziewczyna. Jednak jej życie jest jak niezapisana kartka ? ona nic o sobie nie wie. Nie pamięta nikogo ze swoich bliskich, żadnych wydarzeń z przeszłości, niczego. Jedyne, co jej pozostało to fachowa wiedza, która ujawnia się w niespodziewanych momentach. Abi jest zagubiona, przytłoczona i zdezorientowana, zwłaszcza że każdy z jej bliskich próbuje uformować ją na nowo. Czy dziewczyna odrzuci dobre rady i postara się odnaleźć w tym całym chaosie siebie?

?Przypomnij mi, kim byłeś? to nie jest książka na raz. Skumulowana w niej ilość emocji, niuansów i intryg sprawia, że musimy tę historię odkrywać powoli, ze skupieniem składać kolejne jej elementy, dawkować sobie mnogość uczuć, które w nas wzbudza. Ta opowieść wielokrotnie dezorientuje, gubimy się w domysłach, w próbach rozplątania skłębionej sieci intryg, półprawd i kłamstw. Trudno odkryć, kto naprawdę jest wrogiem, a kto przyjacielem, trudno zaufać komukolwiek w stu procentach, trudno odnaleźć się w szalenie trudnej rzeczywistości Abigail. Ale jakby nie patrzeć jest to piękne, bo stworzyć tak skomplikowaną, emocjonalną historię, dopracowaną w każdym detalu jest naprawdę trudno. A Pani Anna zrobiła to w iście mistrzowskim stylu. Wodzi nas za nos, dawkuje przebłyski przeszłości, by w końcu uderzyć z całą mocą i zaskakiwać raz za razem wręcz koronkowym ułożeniem fabuły. Miłość tu przedstawiona jest autentyczna, pochłaniająca i tak bardzo właściwa ? przynajmniej w odczuciu postronnego obserwatora. Bo równocześnie Autorka idealnie obrazuje za pomocą postaci jak sami, na własne życzenia i przez pryzmat własnych błędnych założeń i trudnych doświadczeń, potrafimy sobie uprzykrzyć życie i dokonywać niezwykle nietrafionych wyborów, choć teoretycznie w szczytnych celach. Udowadnia też, że bezgraniczna dobroć nie zawsze popłaca, a nie każdy człowiek znajdujący się w naszym otoczeniu ma czyste i szczere intencje. To powieść pełna zaskoczeń, w której niczego nie można brać za pewnik, napisana na najwyższym poziomie, która zaspokoi nawet najbardziej wymagającego czytelnika. Serdecznie polecam!

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Ania jest jedną z tych pisarek po których powieści sięgam w ciemno i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. Książka "Przypomnij mi kim byłeś" jest pierwszym tomem nowej serii pod tytułem "Chicago". Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie interesujący opis oraz piękna, delikatna okładka. Muszę wspomnieć, że również w środku prezentuje się naprawdę pięknie. W książce znajdziemy motyw amnezji, slow burn oraz age gap. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się niesamowicie szybko, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania! Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Ania w świetny sposób zaprezentowała motyw amnezji, było czuć, że zrobiła w tym temacie naprawdę spory reaserch. Bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali w świetny sposób wykreowani. To postaci, które nie są idealne, mają swoje wady i zalety, tak jak my popełniają błędy, czy postępują pod wpływem emocji, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach podzielając podobne troski i dylematy moralne. Na kartach powieści mogłam lepiej poznać Abigail i Zacharego, ich myśli, odczucia, mogłam dowiedzieć się z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Ważnym elementem tej historii są wspomnienia głównych postaci, które wiele rozjaśniają oraz wywołują w samych bohaterach jak i Czytelniku wiele emocji. Abigail od samego początku zaskarbiła sobie moją sympatię, naprawdę mocno jej współczułam tego czego doświadczyła i jednocześnie mocno kibicowałam kobiecie w powrocie do zdrowia. Zachary jest tutaj typowym gburem, często irytował mnie swoim zachowaniem, jednak kiedy bardziej zagłębiłam się w jego historię zrozumiałam dlaczego mężczyzna postępuje w taki, a nie inny sposób i on również skradł moje serce! Relacja bohaterów (a w zasadzie trójkąt miłosny) została w rewelacyjny sposób zaprezentowana, tak naprawdę ciężko było przewidzieć jak zachowają się główne postaci oraz co przyniosą kolejne czytane strony, co niesamowicie mi się podobało! Pomiędzy Abigail i Zacharym od początku dało się wyczuć pewne napięcie i przyciąganie. Wielokrotne również miałam ochotę wejść do tej książki żeby przytulić i wesprzeć Abigail i Zacharego, zapewnić ich, że wszystko się ułoży. W książce kluczową rolę odgrywają rodzinne tajemnice oraz kłamstwa i muszę przyznać, że w tej kwestii Ania zaserwowała takie plot twisty, że głowa mała! Naprawdę w wielu przypadkach nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, a momentami emocje naprawdę sięgały zenitu! Ania świetnie buduje napięcie, idealnie wodzi Czytelnika za nos, genialnie rysuje portrety psychologiczne wszystkich postaci, skłaniając tym samym do głębszych przemyśleń. Coś rewelacyjnego! Naprawdę cudownie spędziłam czas z tą książką i już nie mogę się doczekać jak poznam losy kolejnych bohaterów, bo postać Williama mocno mnie tutaj zaintrygowała! Polecam!

Abigail to piękna, młoda dziewczyna. Jednak jej życie jest jak niezapisana kartka ? ona nic o sobie nie wie. Nie pamięta nikogo ze swoich bliskich, żadnych wydarzeń z przeszłości, niczego. Jedyne, co jej pozostało to fachowa wiedza, która ujawnia się w niespodziewanych momentach. Abi jest zagubiona, przytłoczona i zdezorientowana, zwłaszcza że każdy z jej bliskich próbuje uformować ją na nowo. Czy dziewczyna odrzuci dobre rady i postara się odnaleźć w tym całym chaosie siebie?

?Przypomnij mi, kim byłeś? to nie jest książka na raz. Skumulowana w niej ilość emocji, niuansów i intryg sprawia, że musimy tę historię odkrywać powoli, ze skupieniem składać kolejne jej elementy, dawkować sobie mnogość uczuć, które w nas wzbudza. Ta opowieść wielokrotnie dezorientuje, gubimy się w domysłach, w próbach rozplątania skłębionej sieci intryg, półprawd i kłamstw. Trudno odkryć, kto naprawdę jest wrogiem, a kto przyjacielem, trudno zaufać komukolwiek w stu procentach, trudno odnaleźć się w szalenie trudnej rzeczywistości Abigail. Ale jakby nie patrzeć jest to piękne, bo stworzyć tak skomplikowaną, emocjonalną historię, dopracowaną w każdym detalu jest naprawdę trudno. A Pani Anna zrobiła to w iście mistrzowskim stylu. Wodzi nas za nos, dawkuje przebłyski przeszłości, by w końcu uderzyć z całą mocą i zaskakiwać raz za razem wręcz koronkowym ułożeniem fabuły. Miłość tu przedstawiona jest autentyczna, pochłaniająca i tak bardzo właściwa ? przynajmniej w odczuciu postronnego obserwatora. Bo równocześnie Autorka idealnie obrazuje za pomocą postaci jak sami, na własne życzenia i przez pryzmat własnych błędnych założeń i trudnych doświadczeń, potrafimy sobie uprzykrzyć życie i dokonywać niezwykle nietrafionych wyborów, choć teoretycznie w szczytnych celach. Udowadnia też, że bezgraniczna dobroć nie zawsze popłaca, a nie każdy człowiek znajdujący się w naszym otoczeniu ma czyste i szczere intencje. To powieść pełna zaskoczeń, w której niczego nie można brać za pewnik, napisana na najwyższym poziomie, która zaspokoi nawet najbardziej wymagającego czytelnika. Serdecznie polecam!