P.S. Dzięki za zbrodnie

?Prowadzą śledztwo i tropią zabójcę. Być może depcze im po piętach ukraińska mafia.?

Pierwszy tom serii (?Puste jest piekło?), o detektyw sierżant Harbinder Kaur z hrabstwa West Sussex, wywołał bardzo dobre wrażenie. Przy drugim nie bawiłam się entuzjastycznie, jednak to dobra propozycja czytelnicza. Kilkoma elementami wyróżniała się, zwłaszcza w ujęciu charakterystyki i osobowości kluczowej postaci, oraz specyficzną atmosferą wielokulturowych powiązań. Ciekawie odznaczał się w tle klimat znakomitych klasycznych kryminałów. Wykorzystano je do rozwinięcia współczesnej intrygi detektywistycznej, mieszanki zbrodni i podejrzeń. Elly Griffiths zgrabnie sportretowała pierwszoplanowych i drugoplanowych bohaterów. Postawiła na różnorodność i wyrazistość. Mniej przekonała praca reprezentantów wydziału dochodzeniowego. Miałam wrażenie, że amatorzy lepiej sobie radzili niż odpowiednio przygotowani śledczy. Zupełnie jakby Kaur była jedynie dodatkiem do frapująco rozwijającego się scenariusza zdarzeń. Nie brakowało nagłych zwrotów akcji, przyspieszonego rytmu, zaskakujących rozwiązań.

Doceniłam przemyślane zapętlenie przyczyn i skutków, tożsamości ofiar i oprawców, elementów kryminału i sensacji. Pocztówkowe groźby, książkowe kradzieże, osobliwe zachowania, nikłe i ledwo uchwytne tropy, kłębowisko tajemnic i niedopowiedzeń. Śmierć dziewięćdziesięcioletniej emerytowanej urzędniczki służby cywilnej, mieszkanki nadmorskiego budynku dla starszych osób, uruchomiła niepokojący ciąg zdarzeń, zdumiewających odkryć i śmiertelnych konsekwencji. Młoda opiekunka wciągnęła się w coś, co znacznie odbiegało od dotychczasowego życia, zaś pomocnicy w wyjaśnianiu nagłych śmierci to nieszablonowe osoby. Były zakonnik i lekko wycofany młodzieniec, obecnie właściciel kawiarni, oraz dziarski staruszek i emerytowany producent filmowy, marzący o ekscytujących przygodach. Jakie niebezpieczeństwo niosła konsultacja do spraw zabójstw? Książka sprawdzi się podczas wakacyjnych dni, frapująco skonstruowana intryga, przekonujące postaci, odwołania do klasyki kryminału. Prowadzenie śledztwa w amatorskim wydaniu, ale można potraktować jako urozmaicenie między solidniej dopracowanymi dochodzeniami w innych powieściach.

To było moje pierwsze czytelnicze spotkanie z twórczością mistrzyni brytyjskiego kryminału Elly Griffiths. Książka "Ps. Dzięki za zbrodnie", to moim zdaniem dobry i wciągający kryminał. Jest to drugi tom z cyklu "Kaur Harbinder". Nie znam poprzedniej części pod tytułem "Puste jest piekło", ale w niczym mi to nie przeszkadzało. Dobrze bawiłam się, czytając tę historię. Książka od samego początku trzymała mnie w napięciu. Tutaj znalazłam to, co w dobrych kryminałach uwielbiam: zbrodnie, zwłoki, znakomite śledztwo, niebezpieczeństwo, intrygę, ciekawą fabułę i dobrą akcję z niezwykłymi jej zwrotami. Podobało mi się również zakończenie.
Co tym razem czeka detektyw sierżant Harbinder Kaur? Będzie miała ręce pełne roboty. Niestety nie będzie się nudziła. Polubiłam tę bohaterkę.

O dziewięćdziesięciolatce Peggy Smith można śmiało powiedzieć, że jest osiedlowym monitoringiem. Nic jej nie umknie. Widzi i wie wszystko. Zapisuje swoje wnioski z obserwacji w "Księdze dochodzeniowej". Oczywiście tę książkę sprytnie ukrywa. Jest konsultantką do spraw zabójstw. Pomaga innym pisarzom w wymyślaniu nietypowych sposobów na morderstwa. Dzięki temu wszystkie książki, które posiada w domu, są jej dedykowane. Sprytna babeczka. Pewnego razu jej opiekunka Natalka Kolisnyk znajduje swoją podopieczną martwą. Z tego powodu było mi bardzo smutno. Co się stało? Czy umarła w sposób naturalny, czy raczej było to zabójstwo? Tego dowiecie się z książki "Ps. Dzięki za zbrodnie".
Od razu dodam, że zwłok będzie więcej, a sprawa będzie się ostro gmatwać. Czytajcie uważnie, żebyście się nie pogubili. Jestem pod wrażeniem tej książki, dlatego z przyjemnością sięgnę po inne dzieła tej autorki.
Jeżeli tak jak ja lubicie dobre kryminały, to śmiało sięgnijcie po tę historię. Gwarantuję dobrą zabawę i niezapomniane wrażenia. W tej powieści poruszamy się w środowisku pisarskim.
Podobały mi się wątki związane z detektyw sierżant. Dowiedzcie się, co przeżywa główna bohaterka. Czy w końcu wyzna prawdę? Czy dalej będzie udawała?
Cieszę się, że autorka w swojej powieści "Ps. Dzięki za zbrodnie" postawiła na kobiety, to one tutaj górują.
Polecam.

To moje drugie spotkanie z twórczością Elly Griffiths. Poprzednie było udane i emocjonujące, można nawet powiedzieć, że niezapomniane. Czy teraz również było podobnie? Czy autorka nadal trzyma znakomitą jakość i przyciąga uwagę czytelnika? Spróbujcie, a sami odpowiecie na te pytania ?
Nieoczekiwanie w domu umiera chorująca na serce dziewięćdziesięciolatka. Wydaje się, że jej śmierć nie powinna raczej nikogo dziwić, i tak dożyła pięknego wieku. Jednak jej opiekunka, Natalka, ma pewne wątpliwości. Tym bardziej, że podopieczna, Peggy Smith, skarżyła się, że ktoś ją chyba śledzi. Sytuacja trochę się komplikuje, gdy okazuje się, że w domu zmarłej znaleziono mnóstwo powieści kryminalnych z dedykacją dla zmarłej. W licznych z nich były również podziękowania dla Peggy. Nikt nie wiedział, że starsza pani była konsultantką do spraw morderstw i z jej pomocy korzystali pisarze. Na czym polegała jej pomoc? Na potrzeby powieści wymyślała nietypowe sposoby śmierci i miała w tym temacie niespotykaną wiedzę. Czy dlatego kobieta nagle zmarła, bo za dużo wiedziała i widziała? Czyżby stała się niebezpieczna? A może komuś zagrażała jej wiedza? Gdy nieoczekiwanie z domu Peggy zostaje skradziona jedna z powieści, a jej autor zostaje zamordowany, prowadząca dochodzenie w sprawie śmierci starszej pani, detektyw Harbinder Kaur, nabiera pewnych podejrzeń. Wie, że nie może tak zostawić tej sprawy i musi się bliżej przyjrzeć Peggy i jej otoczeniu ?
Czy PS. Dzięki za zbrodnie to thriller psychologiczny? Mam pewne kłopoty z kategoryzacją tej lektury. Z jednej strony jest trzymający w napięciu wątek kryminalny, z drugiej strony całą fabułę traktowałam trochę z przymrużeniem oka. Nie było to coś spektakularnego, czego oczekiwałam, mając jeszcze w pamięci poprzednią powieść autorki. Czegoś mi tutaj zabrakło. Trochę napięcie było ostudzone, byłam w stanie przewidzieć kolejne wydarzenia, nie było elementu zaskoczenia. Dla mnie to miła i ciepła lektura, odpowiednia na letnie długie wieczory.
Uwagę mogą przykuć kreacje postaci ? bohaterów, zwłaszcza kobiet. Warto się przyjrzeć detektyw Harbinder Kaur i na chwilę zajrzeć do jej życia prywatnego. Opiekunka Natalka też nie jest taka spokojna i obojętna, jakie sprawia wrażenie. To kobiety nadają ton tej opowieści i cieszę się, że autorka oddała fabułę w ich przewodnictwo. Mężczyźni też mają do odegrania swoją ważna rolę, ale cały czas działają w cieniu kobiet.
Akcja początkowo toczy się powolnym rytmem, później nabiera rozpędu i zaczyna komplikować, ale nie na tyle, aby całkowicie wprowadzić czytelnika na błędne tory. Co bardziej uważny, nie da się skusić i wiedziony własną intuicją, będzie prawidłowo dryfował do celu.
PS. Dzięki za zbrodnie to lektura zabawna, chwilami dowcipna. Pozwala na miłe spędzenie kilku chwil u boku ciekawych bohaterów, w nadmorskiej i pięknej okolicy. Czy czegoś można oczekiwać więcej na te upalne lipcowe dni? To chyba jest aż nadto ?