Purpurowe serca

Książka "Purpurowe serca" jest debiutancką powieścią autorki, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych autorów dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Po drugie książka ta w tamtym roku miała swoją ekranizację, więc tym bardziej chciałam ją przeczytać, by następnie porównać z filmem. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Ja pochłonęłam ją w jeden wieczór. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, dobrze poprowadzona i chociaż jest przewidywalna to nie odebrało mi to radości z czytania. Znajdziemy tutaj motyw muzyczny, aranżowanego małżeństwa oraz wojskowy, które bardzo lubię i moim zdaniem zostały tutaj naprawdę ciekawie zaprezentowane. Historia przedstawiona jest z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że miało moglibyśmy spotkać takie postaci w rzeczywistości i utożsamić się z nimi w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Z tego duetu to właśnie Luke bardziej zaskarbił sobie moją sympatię. Relacja pomiędzy Cassie i Lukiem rozwija się tutaj swoim niespiesznym tempem, co pozwoliło mi zdecydowanie bardziej rozkoszować się gestami oraz dialogami bohaterów, które wielokrotnie wywołały we mnie sporo emocji. "Purpurowe serca" to romantyczna, momentami poruszająca historia dwójki ludzi, którzy trafili na siebie w odpowiedniej chwili wzajemnie się ratując i zyskując przy okazji miłość. Polecam!

?Purpurowe Serca? to książka, na którą czekałam od dawna, a film na Netflixie bije rekordy popularności. Czy po raz kolejny książka okaże się lepsza niż film?

Cassie Salazar i Lukea Morrow praktycznie nic nie łączy. Mają jednego wspólnego znajomego. Ona na co dzień pracuje w barze w Austin w Teksasie i aby związać koniec z końcem, próbuje zrealizować marzenie o karierze muzycznej. Dodatkowo u Cassie zostaje zdiagnozowana cukrzyca, przez to dziewczyna zaczyna tonąć w długach.
Luke jest żołnierzem marines. Jego przeszłość nie należała do łatwych, ale dzięki wojsku udało mu się wrócić na właściwe tory. Ponadto za niedługo wyjeżdża na swoją pierwszą zagraniczną misję.
Spotkanie tej dwójki nie kończy się dobrze, a żadne z nich nie sądziło, że kiedykolwiek spotkają się ponownie, jednak los ma inne plany. Oboje kończą w urzędzie stanu cywilnego. Zdecydowali się na małżeństwo dla pieniędzy. To pomoże im wyjść z kłopotów finansowych. Cassie dostanie ubezpieczenie zdrowotne, a otrzymane pieniądze pozwolą mężczyźnie raz na zawsze odciąć się od przeszłości.
Wszystko było zaplanowane od A do Z, jednak kiedy dochodzi do tragedii, wszystko bierze w łeb. Czy gra, w którą są zmuszeni dalej grać, sprawi, że zakochają się w sobie naprawdę?


Zazwyczaj wyznaję zasadę najpierw książka potem film, jednak czasem, tak jak w tym przypadku, pierwszy w ruch poszedł film. I tak jak zakochałam się we filmowej adaptacji, tak po książce czuję niedosyt. Wiadomo książka i film zawsze się różnią. W książce są wątki, których nie ma we filmie, a w filmie dana scena jest rozszerzona, dodane jest coś, czego nie ma w papierowej wersji i potem ma się mieszane uczucia.

Jednak bez wątpienia książkowa wersja ma wszystko, co powinien mieć dobry romans. Motyw slow burn, fake relationship to real relationship love, one bed trope czy on zakochuje się pierwszy. I przede wszystkim wątek militarny i muzyczny i myślę, że takie połączenie kupiło mnie już na samym początku.
Jak już wcześniej wspominałam, relacja Cassie i Lukea rozwija się powoli, bardzo powoli i było to spowodowane pewną rzeczą, a raczej osobą. Ta cała sytuacja sprawiała, że główna bohaterka momentami strasznie mnie irytowała.
Ogromny plus za wątek uzależnienia i walki z nim. Autorka bardzo dobrze przestawiła ten temat.
Książka pokazuje, jak trudna jest walka z samym sobą czy z własnymi słabościami. Nie ważne, czy dla kogoś, czy dla samego siebie.

?Purpurowe Serca? to historia, której zarówno nie chce się kończyć, jak i jak najszybciej chce się ją skończyć. Z jednej strony chce się tkwić w niej, czekając, aż główni bohaterowie w końcu uświadomią sobie, że są dla siebie stworzeni, ale z drugiej strony z niecierpliwością oczekuje się szczęśliwego zakończenia.

Jakiś czas temu miałam okazję obejrzeć film ?Purpurowe serca?, który bardzo mnie oczarował, dlatego postanowiłam przeczytać także książkę, która była równie dobra jak film.
?Purpurowe serca? to historia dziewczyny i chłopaka, których więcej dzieli niż łączy, jednak wpadają na siebie przypadkiem i coś się zaczyna między nimi dziać.
Cassie to szukająca sławy piosenkarka. Ciężko pracuje, żeby spełniać swoje marzenia, ale również, żeby zarobić potrzebne pieniądze.
Luke to żołnierz z trudną przeszłością. Ma zamiar wyjechać na zagraniczną misję. Przez swoją przeszłość jest pokłócony z rodziną.
Cassie i Luke decydują się na małżeństwo z rozsądku. Ona potrzebuje ubezpieczenia, ponieważ okazuje się, że jest chora na cukrzycę, on natomiast musi spłacić długi przeszłości.
Czy zaaranżowane małżeństwo może doprowadzić do czegoś dobrego, a może wręcz przeciwnie?
Książka bardzo mi się podobała. Bardzo mocno trzymałam kciuki za tą parę i mocno im kibicowałam.
Z bohaterami zaprzyjaźniłam się już na starcie.
Pełna emocji opowieść, a takie lubię najbardziej.
Polecam.

Miłość może pojawić się w najmniej spodziewanym momencie ??

Cassandra Salazar traci pracę w kancelarii, ale nie było to jej jedyne źródło dochodów. Pracuje jeszcze jako barmanka w barze, oraz prowadzi swój zespół z dwójką znajomych. Pewnego wieczoru do baru wchodzi grupa żołnierzy (których ona swoją drogą średnio lubi). Wśród nich pojawia się jej znajomy z dziecięcych czasów. Cassie i Frankie od razu łapia kontakt, ale reszta kolegów z wojska irytuje dziewczynę. Szczególnie jeden: Luke.
Czas mija, kobieta dowiaduje się, że choruje na cukrzycę. Niestety praca w barze nie pokrywa ubezpieczenia zdrowotnego. Ale przecież żona żołnieża ma ubezpieczenie, dodatkowo dostaje pensje. Frankie jest w wojsku, nawet nieszczególnie musieliby udawać zwiazek! Nie wszystko jeddak jest takie proste, mężczyzna ma kobietę ktorą kocha, nie może jej pomóc. Całej rozmowie przysłuchuje się Luke, który ze względu na swoją przeszłość ma teraz problemy finansowe. Układ idealny dla tej dwójki głównych bohaterów: pieniędzmi dzielą się na pół, on ma pieniądze na dług, Cass ma ubezpieczenie zdrowotne i jest bezpieczna. W tym momencie wyruszamy w podróż z bohaterami. Na ich drodze wystąpi wiele problemów. Wiele łez. Wiele bólu, walki o lepsze jutro. W książce poruszony jest temat uzaleznienia, niepełnosprawności, bezsilności, utraty rodziny przez swoje błędy, motyw drugiej szansy w życiu.
Jak ta historia mi się podobała! Pomysł na fabułę był dobry: aranżowane małżeństwo dla korzyści. Dobrze śledziło mi się to, że bohaterowie czuli się z tym dziwnie, nie mieli o czym ze sobą rozmawiać, przecież pobrali się po paru dniach znajomości, prawie nic o sobie nie wiedzieli. To było autentyczne, ich chwilę milczenia, kiedy dzwonili do siebie na Skype, ciężko było im udawać. Jednak pisanie emaili szło im coraz lepiej, łatwiej było im otworzyć się do siebie, podzielić się tajemnicami ze swojego życia. Droga, ktorą przeszla ta dwójka była niesamowita. Z wzajemnej niechęci okraszonej pożądaniem, do walki przy swoim boku o lepsze jutro. Cassie nie była święta, moim zdaniem jej postępowanie nie było w porządku, co z resztą zauważała jej przyjaciółka. Miałam wrażenie, że to Luke traktował ją bardziej na poważnie, ale niestety nie możemy zapominać o jego ciężkiej przeszłości. Brakło u nich szczerości. Ale jak zaufać komuś, kogo się nie zna, a przez podjęte decyzje muszą teraz ponosić ich konsekwencje?

Specjalnie z oglądaniem filmu czekałam, by pierwsze przeczytać książkę. I nie żałuję. Lektura bardzo mi się podobała, choć z początku nie mogłam odnaleźć się w jej rytmie. Krótkie rozdziały, pisane z perspektywy dwójki głównych bohaterów czasem były irytujące, jedna scena z dwóch perspektyw. Jednak cała książka była udana, miałam nawet chwilę wzruszenia, współczucia w kierunku Lukea, złości w stronę Cass. Gdybym pierwsze obejrzała film, po książkę już bym nie sięgła, zdecydowanie bardziej odpowiadała mi fabuła, którą czytałam. Podsumowując! Książkę polecam wam bardzo, choć nie obrazilabym się za parę dodatkowych rozdziałów! Film był dla mnie średniakiem.