Puste miejsce

Macie ochotę na wycieczkę do mrocznego mazurskiego lasu i chcecie być świadkami makabrycznych wydarzeń? To sięgnijcie po "Puste miejsce", bo jest to wyjątkowo trzymający w napięciu thriller psychologiczny.
Poznajemy młode małżeństwo, które przemierza kamperem Puszczę Piską. Niespodziewanie ich przyjemny urlop zamienia się w koszmar. Para zostaje uznana za zaginioną, a policja rozpoczyna śledztwo, które przypomina mieszkańcom o czterech podopiecznych chłopcach z poradni zdrowia psychicznego, którzy dziesięć lat temu wracając z zawodów pływackich przepadli bez śladu. Ciała dwóch z nich zostały odnalezione, a co się stało z dwoma nieodnalezionymi nikt nie wie. Dziennikarka Karolina, siostra zaginionego nie traci nadziei na odnalezienie brata. Postanawia zrobić wszystko, by dowiedzieć się, co stało się z jej bratem i młodym małżeństwem. Rozpoczyna prywatne śledztwo. Czy odkryje prawdę? Czy dowie się, kto jest winny śmierci jej brata?

Uwielbiam czytać takie mroczne i tajemnicze historie. Zaginięcia, trauma, skomplikowane relacje międzyludzkie, mroczna atmosfera, intrygujące śledztwo. Wątek psychologiczny jest napisany po mistrzowsku, a kreacja bohaterów przerażająca i fascynująca. Świetnie bawiłam się składając elementy łamigłówki. Fabuła jest wciągająca i nieprzewidywalna więc do samego końca nie domyśliłam się zakończenia. Koniecznie przeczytajcie i odkrycie, co kryje się w mazurskim lesie.
"Puste miejsce" to idealna lektura dla fanów thrillerów psychologicznych z tajemniczą zagadką sprzed lat.
Polubiłam styl i pióro autorki już podczas czytania książki pt. "Lalkarz", a "Puste miejsce" zachwyciło mnie do tego stopnia, że z niecierpliwością będę czekała na kolejne powieści spod pióra Pauliny Cedlerskiej.

Czytajcie! Polecam bardzo!

Poznajcie najlepszy thriller psychologicznych tego roku! Matko, ile tu się działo! Czytałam go w takim napięciu, aż pod koniec brakło mi tchu. Ogólnie to mogę powiedzieć, że każda postać z książki jest chora psychicznie. Obsesyjna miłość ma tu swoje prawa łącznie z brakiem pogodzenia się ze zniknięciem. Jak twierdzi tu jedna z nawiedzonych postaci, puszcza daje i odbiera. Potrafi dać namiastkę szczęścia, choć nie wiem czy to tak do końca było szczęście, w zamian odbierając czyjeś życie. W wiecie jaki jest najgroźniejszy zawód na świecie? Psychiatra. Za pomocą leków może wyprzeć prawdziwe życie i wydarzenia, wprowadzając zupełnie inne, które w dłuższym przypominaniu zaczyna jawić się jako prawda. Kolejny zawód to policjant. To on decyduje kiedy doszło do przestępstwa i może tak poprowadzić śledztwo, by prawda nigdy nie została odkryta. I ostatni zawód to dziennikarz. W swoim wymyśle może tak przedstawić pewne historie, że setki tysięcy ludzi, wierzący pismakom, z łatwością mogą w to uwierzyć. Te trzy zawody będą bardzo kluczowe w tej historii. Jest przedstawiona jako dwa czasy; ten w którym minęło sporo czasu od zaginięcia kilku osób, oraz ten przeszło trzy tygodniowy tuż przed zaginięciem. W ten sposób widzimy co działo się wcześniej, poznajemy charaktery postaci oraz wydarzenia, które były kluczowe dla sprawy. Obecnie siostra chorego psychicznie brata stara się ustalić, dlaczego jego wyjazd z trójką psychicznych kolegów nie zakończył się tam, gdzie mieli dojechać. Wjeżdżając w puszczę przepadli bez słowa. Powiem wam, że ta opowieść oraz zaginięcie pary małżeńskiej będą niezwykle hipnotyzujące. Każda postać miała tu swoje tajemnice oraz dziwne obsesje. Jakby każdy bohater miał coś do ukrycia i w momencie wyznania odrobiny sekretu już bardzo tego żałował, bo niosło to dla niego poważne konsekwencje. Wniosek jaki z opowieści wychodzi jest bardzo prosty. Będąc osobą z zaburzeniami można starać się to leczyć, bądź udawać zdrowego. I kiedy do głosu dochodzą obsesje, bez względu na ich rodzaj, nie istnieje coś takiego jak prawda. Można tak bardzo kogoś kochać, że staje się obiektem naszej manipulacji, a później, kiedy nie pozostawia nam wyboru, najlepszym wyjściem jest wtedy śmierć.
Jeśli kochasz wysokiej klasy thrillery psychologiczne, to MUSISZ ją przeczytać! Odbierze ci oddech, tak jak mnie...

"Naprawdę doświadczyłem w swoim życiu tyle bólu, że wiem, jak to jest: człowiek nigdy się nie podda, dopóki ma nadzieję".

Puste miejsce dosłowne i metaforyczne ujęcie tych dwóch słów stało się kanwą kryminału Pani Pauliny Cedlerskiej.
To, co od początku czytania książki mnie ujęło, to zniewalające budowanie napięcia. Odliczanie-Trzydzieści dni do zaginięcia... , zestawienie: wcześniej- teraz genialny zabieg.
Dwie tragedie; pierwsza dotyczy czterech podopiecznych poradni zdrowia psychicznego. Chłopcy wracają z zawodów pływackich i z nieznanych nikomu przyczyn, zmieniają trasę. Ciała dwojga z nich odnaleziono, a dwa pozostałe rozpływają się w powietrzu.
Drugi dramat rozgrywa się dziesięć lat później, Jaśmina i Wojtek przemierzają kamperem Puszczę Piską i znów ich ciała znikają. Policja znajduje ich porzucone auto kilkanaście kilometrów od miejsca, w którym dekadę wcześniej odnaleziono samochód należący do czwórki zaginionych mężczyzn.
Czy te dwa nieszczęśliwe zbiegi okoliczności można połączyć?
Próbuje się tego dowiedzieć Karolina, siostra zaginionego chłopaka. Szuka, pyta, analizuje fakty i prowadzi prywatne śledztwo.
??
To dzieciństwo lepi z nas dorosłych ludzi. Takich, jakimi jesteśmy teraz?.

Wcale nie karmiła się urojeniami. Jako jedyna szukała prawdy?.
Są ciary. Duże czytelnicze emocje i naturalnie budząca się ciekawość.
Podoba mi się umiejscowienie akcji, detalizm prowadzenia sprawy, wątek kobiety, która miesza w lesie i mówi o sobie potwornica, a jej przerażająca historia i powtarzane słowa:
Puszcza daje i odbiera nadal słyszę w mojej głowie.

Chemia mózgu - magiczne i przerażające pojęcie.
Bardzo dobry kryminał.