Puste niebo (twarda)

Już dawno nie czytałam tak niezwykłej książki. Magicznej, pełnej kolorów i niesamowitych postaci. A jednocześnie pełnej podtekstów, złotych myśli wypowiadanych z lekkością, tak rzucanych mimochodem, a może zauważą. Jakie to przyjemne. Ta czytelnicza radość, to eksplorowanie, ten brak nachalności autora, że koniecznie trzeba zauważyć, na jakie wyżyny kunsztu i intelektu on się wspiął. Już dawno nie przepisałam sobie tylu cytatów z powieści. Między innymi po to, by pobyła ze mną dłużej. No, dobrze, ale co jest treścią tej powieści, spytacie. Ot, zwykłe sprawy. Wsiowy prostaczek do spółki z diabłem nieudacznikiem potłukli księżyc. Zatem wioskowa wiedźma wysłała ich do miasta, gdzie mieszka rabin, aby wytopił im nowy. Naprawdę nic niezwykłego. To forma jest kluczem. Zresztą sprawdźcie sami. Spodoba wam się. Polecam.

Historia napisana z wyczuciem i gracją, której jedną z ważnych postaci jest sam Lublin ? miasto pełne niepokojów i trosk. Opowieść wykraczająca poza zwykłe ludzkie pojmowanie. Pasuje mi tu określenie- melodyjna.

Nieustające niebezpieczeństwo. Wrażenia jak byśmy to my byli tym małym dzieckiem, które wyruszyło w srogi świat. Wszechobecna groza, ale nie taka jak z horroru, a niczym z mitu lub z legendy. Ciągle czuję niedosyt i chcę więcej tej książki.

Jest tu fantastycznie, ale jest i wesoło, momentami żartobliwie, taki humor trochę jak z opowieści z krypty. Są poszukiwania, ucieczki i pościgi, ale dynamiczna akcja schodzi na drugi plan, bo najbardziej odprężają opisy i fantastyczny język.

W serii Kontrapunkty ukazuje się polska proza wymykająca się schematom, charakteryzująca się nietypowymi fabułami, różnorodnością interpretacyjną i kunsztownym językiem. W ramach tej serii wydana została książka Radka Raka ,,Puste niebo".

Autor zadebiutował powieścią ,,Kocham cię, Lilith". Jego opowiadania znalazły się w antologii ,,Legendy polskie" wydanej przez Powergraph i Allegro. ,,Puste niebo" to druga powieść w dorobku autora.

Młodziutki Tołpi zamiast ryb złowił w sieci księżyc, który postanowił podarować Zorce kowalównie, by na niego przychylnie spojrzała i przestała śmiać się z jego zalotów. Po drodze czart wierzbowy, Zapaliczka, stłukł księżyc. Tołpi pozbierał księżycowy pył, ale kiedy zaniósł go Zorce, zamienił się w szary piach. Zawstydzony czym prędzej pobiegł po radę do Babuszki Sławuszki, a ta uświadomiła go, że zrobił coś bardzo nierozsądnego i złego. Księżyc wstając rano z Bugu czasem zaplącze się w sieć, ale należy go uwolnić, bo teraz, gdy go nie ma zaczną się dziać nieszczęścia.

,,Księżyc bab humorami w ciele rządzi, a bez tego ludzie się począć nie mogą. Gdy w nowiu-nerwy ludziom koi, a ziarnu zasianemu błogosławi, dlatego w nów siać należy. A w pełni krew w chłopach burzy, dlatego i jurniejsi wtedy, i do bitki bardziej skorzy, ale i cudów odwagi dokonać gotowi. Nów i pełnia to jest życia rytm, to są ciemnego serca świata uderzenia."

Babuszka radzi Tołpiemu, by udał się do Lublina, gdzie mieszka cadyk Jan Azryjel Hesper, który kiedyś wytapiał księżyce. Młodzieniec udaje się w podróż, by wszystko naprawić.

Tołpi zburzył odwieczny porządek łowiąc księżyc w Bugu, a kiedy przybył do miasta przez przypadek wywołał rewolucję. Komuniści w Lublinie wprowadzają swój ład. Chcą wystrzelać burżujów, klechów, starozakonnych. Zburzyć synagogę i cerkiew, a na ich miejscu zbudować dworzec, gdzie będą zajeżdżały autobusy i dyliżanse z całego świata. Kiedy każdy katolik, ewangelista, prawosławny, Żyd i Ormianin dostaną kulkę w głowę zapanuje powszechny ład i szczęśliwość. Tylko kto zostanie, by się z tego nowego ładu cieszyć?

W ,,Pustym niebie" spotykają się odmienne światy-realny i fantastyczny, świadomy i podświadomy, boski i ludzki. Mieszkańcy dawnych Kresów mieszkają obok baśniowych istot. Tołpi na swojej drodze spotyka nie tylko wiejską wiedźmę Sławuszkę i zubożałego diabła, ale też okrutne zakonnice z Domu Świętego Obskuranta- Remedios i Intenebrio oraz rozpustną Rozynę. Na jego drodze pojawiają się upadłe anioły, karły, przyjaciele i źli ludzie, kupiec Tyfon Gorgonowicz, Madame i wiele innych postaci.

Wyraziści bohaterowie ulegają słabościom, zachciankom i namiętnościom, ale też potrafią dążyć do wyznaczonego celu. Tołpi z półgłówka i niedojdy pod wpływem różnych doświadczeń zaczyna dojrzewać i zdobywać życiowe doświadczenie.
Radek Rak doskonale poradził sobie ze sferą erotyczną w powieści. Piękny, zmysłowy język pobudza wyobraźnię i oddaje uczucia bohaterów.

Autor zabiera Czytelnika w magiczną podróż po starym Lublinie i jego okolicach. Odmalowuje piękny i bajkowy świat zaułków, zakamarków, podziemi, ogrodów i starych uliczek. Miejsca prawdziwe współistnieją z wymyślonymi przez nieograniczoną wyobraźnię autora.

,,Lochy pod Lublinem spowijała ciemność tak gęsta, że aż kleista. Głębokie piwnice-zachyłki, co niegdyś wypączkowały z domów w ciemność pod ziemią, ślepe zaułki, o których mało kto pamiętał-woniały pleśnią i saletrą. Kręte tunele, śliskie schodki-zdawało się, że droga wiedzie poskręcanymi trzewiami pradawnego potwora."

Uwielbiam powieści z gatunku realizmu magicznego, a ,,Puste niebo" Radka Raka spełniło moje wszystkie oczekiwania i mam nadzieję, że autor nie każe zbyt długo czekać na nową powieść. Jak najbardziej polecam wielbicielom realizmu magicznego i baśni:)

Baśnie i legendy mają to do siebie, że zawierają w sobie odrobinę odwiecznej prawdy i rządzą się swoimi odwiecznymi prawami.Każda z tych opowieści ma jakiś morał, wynikający z przebiegu danej sytuacji, dobrzy(zazwyczaj) są nagradzani, a źli karani, lub przynajmniej dostają jakąś nauczkę.

"Puste niebo" przypomina mi jedną z takich opowieści.
W pewnej zapadłej wiosce, która swój potencjał straciła już dawno, pewien młody chłopak Tołpi łowi, jak zwykle ryby, gdyż brak połowu może skutkować ostrymi cięgami od ojca.I staje się rzecz całkiem naturalna, chłopak łapie w swoja sieć Księżyc.Zamiast wypuścić miesiączek na nieboskłon, postanawia go podarować pewnej pannicy, za którą wodzi oczyma od jakiegoś czasu.Niestety podczas transportu, Księżyc tłucze się, a przerażony młodzian udaje się do pewnej mądrej baby, który odsyła go aż do Lublina, gdzie ponoć mieszka pewien mądry rabin, który potrafi wytwarzać księżyce, a dodatkowo wsławił się tym, że zaatakował Niebo.
Po licznych perturbacjach, nasz młodzieniec dociera do miasta, odnajduje mędrca i razem ze wspólnikami i spotkanym jeszcze we wsi diabłem, zamierzają odnowić miesiąc.
Jednak nie wszystko idzie tak gładko, jak można by się spodziewać.Na przeszkodzie staje im pewna dama, która chce mieć łysego dla siebie, komuniści i różnego sortu osoby.
Dodatkowo, aby odtworzyć satelitę, potrzebne są także anielskie pióra.
Co robić, jak temu zaradzić? Tego Wam, nie powiem, zachęcam do lektury.

Coś przydałoby się słowem podsumowania dodać.Jakieś głębsze przemyślenia, analiza dogłębna dzieła i co autor miał na myśli gdy...?
Nie będzie tego.Książka, w której niesamowicie wesołe sytuacje, splatają się z tymi bez miar smutnymi, podobała mi się dla samej, swej historii.

Nie szukałem głębszego sensu w tej opowieści.Cieszyłem się rozkoszną opowieścią, która sprawiła mi wielką frajdę i tyle.Być może pisarz poczuje się zawiedziony, moją interpretacją jego pracy, ale mówi się trudno.
Świat którego nie ma, nostalgia za na zawsze utraconymi chwilami, to być może główne zamierzenia tej opowieści.Dla mnie to przede wszystkim mądra i przewrotna historia o ludzkich przywarach i skutkach ich oddziaływań.

Pozycję wydało Wydawnictwo Powergraph.