RAK Wszystko do umorzenia

"Rak" to historia stalkera z Tindera, który przez czternaście lat oszukiwał i wykorzystywał kobiety, czując się całkowicie bezkarny. Manipulował ludźmi, aż do momentu, gdy został ujęty dzięki determinacji Grzegorza Filarowskiego. To przedsiębiorca, któremu ten mężczyzna w 2020 roku całkowicie wywrócił życie prywatne do góry nogami. Grzegorz Filarowski odgrywa kluczową rolę w tej opowieści, którą opisał we współpracy z dziennikarką Nadią Szagdaj. Książka "Rak" powstała jako dowód na to, co miało miejsce, oraz jako element walki w tej sprawie.

Zakończenie pierwszej części tej historii szokuje czytelnika, a pięści zaciskają się z bezsilności i gniewu. Jak to możliwe, że zwykły obywatel ściga swego ciemiężcę, podczas gdy policja podchodzi do tego zupełnie obojętnie, jakby dramatyczna sprawa bestii, oszusta i kata nie miała znaczenia? To jedynie utwierdzało psychopatę w jego mniemaniu o wyjątkowości i bezkarności. Życie Iwo Raka polegało na naciąganiu swoich ofiar, życiu ponad stan oraz chwaleniu się tym, co do niego nie należało. Bez ludzi, których okradał, tak naprawdę był nikim.

Historia Raka, stalkera z Tindera, wydaje się wręcz nieprawdopodobna, lecz niestety jest prawdziwa. To nie policja, ale Filip Grzegorczyk zmusił Raka do ukrywania się, zanim na niego wydano zakaz zatrzymania. Frustrująca jest opieszałość policji, która nie podejmuje odpowiednich kroków, aby ująć przestępcę. W całą sytuację bardziej zaangażowany jest Filip, który zasługuje na wsparcie, a nie na to, by samodzielnie gonić za psychopatą, który zrujnował jego życie.

To powieść kryminalna, która wciąga jak najlepsza historia tego gatunku. Atmosfery grozy dodaje fakt, że wszystkie wydarzenia opisane w książce miały miejsce w rzeczywistości. Autorzy zabierają czytelników w emocjonującą podróż przez mroczne zakamarki umysłu człowieka, który uczynił z dręczenia i okradania innych sposób na życie. Był przebiegły niczym wstrętny wąż, wpełzał w życie swoich ofiar, niszcząc je doszczętnie przy akceptacji społeczeństwa i obojętności policji.

Wydaje się to wręcz niemożliwe, że niepozorny człowiek, który nie wyróżniał się niczym z tłumu, sprytnie rozstawiał ludzi w swojej chorej grze, niczym pionki na planszy. Manipulował nimi w taki sposób, że nawet nie zauważali, iż ich przekonania i emocje wmówił im on. Uwodził, nakłaniał, prosił, oszukiwał i zastraszał. Instynktownie wyczuwał, na co dana osoba była podatna, zarówno kobiety, jak i mężczyźni.

Ta historia wydaje się wręcz niewiarygodna. Ofiara zbiera dowody na przestępcę, a jego zatrzymaniem zainteresowany jest tylko jeden policjant. Reszta wymiaru sprawiedliwości w ogóle się tym nie przejmuje, bo rzekomo nie mają środków na zajmowanie się sprawą Raka. Dzięki takiemu podejściu przestępca wciąż pozostawał na wolności i śmieje się wszystkim w nos. Nie mieści się w głowie, że ofiara sama musi ścigać swojego krzywdziciela, ponieważ to, czego dopuścił się ów człowiek, nie było priorytetem do ścigania.

Skala tego problemu zapewne jest dużo większa, niż to, co możemy przeczytać w książce. Ilu jeszcze takich ?raków? swobodnie i bezkarnie wykorzystujących niewinnych ludzi, skoro wymiarowi sprawiedliwości bardziej zależy na statystykach niż na ściganiu tego typu przestępców? Reakcja policji, która lekceważyła działania stalkera, jest dla mnie wręcz szokująca. Osoby skrzywdzone przez Raka żyły w panicznym strachu przed nim, ponieważ organy ścigania na to pozwalały.

Historia stalkera z Tindera, oparta na faktach, przedstawiona przez autorów, jest niezwykle ważna i istotna. Ilu takich ?raków? mamy wokół siebie - ludzi, którzy bagatelizują swoje postępowanie i nie liczą się z pokrzywdzonymi? Grają jak zawodowi aktorzy, manipulując swoimi ofiarami. Socjopaci, cynicy, traktujący innych jak źródła zysku. Żenujące jest to, że wymiar sprawiedliwości ignoruje tego typu przestępstwa, a sprawiedliwości musi dochodzić ofiara, choć ochrona obywateli powinna być podstawowym obowiązkiem policji. Tymczasem nie robią nic. Potem osoby skrzywdzone przez stalkerów, naznaczone traumą, muszą na nowo uczyć się życia bez strachu, ponieważ lata przeżyte w koszmarze odcisnęły na nich niezatarte piętno - uraz pozostanie z nimi do końca życia.

Ta historia wciąż nie ma zakończenia, bo kiedy wydawało się, że wszystkie wątki zostały wyczerpane, pojawiło się coś nowego. "Rak" to znakomita powieść, którą pochłania się jednym tchem. Oparta na prawdziwych wydarzeniach, stanowi wciągający kryminał z elementami sensacji - jeden z najlepszych, jakie miałam okazję przeczytać. Za książką stoi wyjątkowy duet autorów. Współautorem jest Grzegorz Filarowski, ofiara stalkera, który odegrał kluczową rolę w jego schwytaniu, natomiast literacki sznyt nadała historii ceniona autorka Nadia Szagdaj. Ich wspólna praca zaowocowała doskonałą powieścią, którą warto przeczytać, aby uświadomić sobie, jak niebezpieczne mogą być przypadkowo zawierane znajomości.

Muszę przyznać, że to najszybciej przeczytana przeze mnie ponad pięćset stronnicowa książka, jednak zdecydowanie było warto zarwać dla niej całą noc. Czy tak sobie wyobrażałam kontynuację pierwszej części ? Nie, ona przerosła moje oczekiwania. Pomysł na drugi tom i rozwinięcie wątków poruszonych w pierwszym z pozoru nieistotnych, okazał się totalnym strzałem w dziesiątkę. Autorzy prowadzą nas skrupulatnie po nitce do kłębka, zahaczają o przeszłość tytułowego bohatera, umiejętnie przeplatają ją z teraźniejszością, pokazując co mogło kierować bezwzględnym manipulatorem i szantażystą jakim był Iwo Rak. Powoli odkrywamy co doprowadziło do tego, że tytułowy bohater stał się tak perfekcyjnym manipulatorem i mistrzem w tym fachu. Co takiego miał w sobie, jakie posiadał umiejętności, że udało mu się omotać, wykorzystać, zastraszać i niszczyć tak wiele osób. Mogłabym się pokusić o stwierdzenie, że ta książka to studium psychologiczne Iwo Raka, bohatera który przecież istnieje naprawdę. Przewracając kolejne karty poowieści zastanawiałam się jak to możliwe, że kobiety tak łatwo ulegały urokowi Raka, myślałam sobie niejednokrotnie jak można być tak lekkomyślnym. Ale po chwili przychodził czas na refleksję i dochodziło do mnie, że nie będąc w skórze tych ofiar, nie wiedząc co aktualnie nimi kierowało, jakie miały potrzeby, jak bardzo brakowało im silnego, męskiego ramienia nie powinnam ich oceniać. Pierwsza część zasiała we mnie wiele wątpliwości ale i pokazała skalę problemu, który niestety jest bagatelizowany, druga część natomiast pokazuje jak owe bagatelizowanie problemu przez organy scigania może eskalować i jakie ma konsekwencje, jak potrafi wpłynąć na życie ofiar ich rodzin. Jak dobijający może być fakt bezkarności. A zakończenie jakby powiedzieć, że mnie zaskoczyło to, jakby nic nie powiedzieć. To historia, która bez dwóch zdań zmusza czytelnika do zastanowienia się jakie są granice ludzkiej wytrzymałości, co wobec tak podłych i bezwzględnych czynów z etyką i z lojalnością, czy w ogóle możemy o niej mówić w tej sytuacji? Ja po przeczytaniu tej książki zostaję z dużym bałaganem w głowie i z ogromną niecierpliwością czekam na dalszy rozwój sytuacji.

Czy człowiek może być z gruntu zły? Odrzucić od siebie emocje czyniące nas ludźmi, takie jak chociażby współczucie, skrupuły, skruchę i żal, by w wyrafinowany sposób działać jedynie z myślą o własnej korzyści, bez względu na wszystko i wszystkich? Większość materiałów o największych zbrodniarzach, seryjnych mordercach i innych bezwzględnych potworach pokazuje, że nawet oni mieli choć jedną osobę, co do której żywili ciepłe emocje, mieli słabość. A jeśli nikt nie jest w stanie wykrzesać z człowieka pozytywnych uczuć? Jeśli po przysłowiowych trupach dąży do własnych celów, nie mając jakichkolwiek wyrzutów sumienia? Czy można nadal nazywać go człowiekiem? To przecież rak, nowotwór, który trawi społeczeństwo i bezkarnie oraz dumnie kroczy po ulicach, szukając kolejnych ofiar.

Iwo Rak, mężczyzna, który nie wyróżnia się aparycją, za to jest mistrzem w manipulacji każdym, bez względu na płeć, wiek czy stanowisko. Znał wiele osób, na każdego zbierał materiały, które mogłyby go obciążyć. Wiedział, jak zaimponować mężczyznom i co zaoferować kobietom, by traciły dla niego głowę. Nie dałby rady powiedzieć prawdy w jakichkolwiek okolicznościach, bo przywykł do własnej kreacji rzeczywistości. W drugim tomie karty losu tego dotąd nieuchwytnego dla wymiaru sprawiedliwości mężczyzny odwracają się, a dobra passa ulega zakończeniu, jednak nie jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, a dzięki ciężkiej i wyczerpującej pracy kilku osób. Ale czy na pewno to jego koniec?

"RAK. Wszystko do umorzenia" to drugi tom historii, która niestety została oparta na faktach. Choć w trakcie lektury można w to wątpić, gdyż wydaje się, że żyjemy w świecie sprawiedliwym, w którym obowiązują przepisy prawa, to poznając tę opowieść możemy zwątpić w system, który teoretycznie powinien chronić zwykłych obywateli. A jednak, użyję tu dość powszechnego frazemu - kto miał do czynienia z polskim wymiarem sprawiedliwości, ten w cyrku się nie śmieje. Rak, z którym mamy tu do czynienia, rozprzestrzenia się cicho, boleśnie, w przemyślany sposób i szybko atakuje kolejne tkanki człowieka, a najwięcej szkód robi w psychice, bowiem te fizyczne rany prędzej czy później się zagoją, a strach i trauma mogą pozostać ze skrzywdzonymi na zawsze. Jednak nie wszyscy są w stanie odnaleźć w sobie pokłady empatii i zrozumieć przestępczą działalność, z jaką mamy do czynienia oraz rozmiar tragedii skrzywdzonych, co wstrząsa równie mocno jak dotychczasowa bezkarność Iwo Raka oraz jego przekonanie o tym, że każda jego przewina zasługuje jedynie na? umorzenie. Analizując tę jakże wciągającą powieść nie sposób nie wspomnieć o doskonałej narracji, która sprawia, że podczas lektury mamy wrażenie jakbyśmy byli naocznymi świadkami wydarzeń, które są prezentowane przez Autorów. I choć wydarzenia te są fabularyzowane, to jednak spora ich część miała miejsce naprawdę, a to kolejny element, który porusza czytelnika do głębi - świadomość, że historia, którą trzymamy w ręku nie jest wymysłem pisarskiego duetu. Zaciekła walka, którą obserwujemy, mnogość wątków i kolejne wypływające na światło dzienne bulwersujące fakty dotyczące egzystencji Raka byłyby doskonałym materiałem na wysokiej klasy film sensacyjny. Niestety, życie potrafi pisać scenariusze, o których nie pomyśleliby najwybitniejsi w branży, a książka ta idealnie obrazuje zgniliznę - nie tylko wymiaru sprawiedliwości, ale i ludzi, postronnych obserwatorów, którzy znaleźli jedynie odwagę do tego, by szkalować ofiary i deprecjonować przestępczą działalność. Nieczęsto zdarza mi się używać górnolotnych słów do opisania literatury, którą czytam, jednak ta powieść zdecydowanie na to zasługuje - jest wybitna pod każdym względem. Genialna kreacja postaci, idealnie nakreślona historia na podstawie prawdziwych wydarzeń, perfekcyjne wprowadzenie czytelnika w świat, który, choć nam dotąd nieznany, świetnie funkcjonował tuż obok naszej szarej rzeczywistości. I to, co najważniejsze - ukazanie, że warto walczyć - o prawdę, o sprawiedliwość, o bezpieczeństwo i wiele innych wartości, których nie można brać za pewnik, gdy dumnie kroczący na swych odnóżach rak może zaatakować w każdym momencie. Czytajcie, bo ta historia ma do zaoferowania o wiele więcej niż uprzyjemnienie wolnego czasu za pośrednictwem lektury.