Randka pod jemiołą

?Randka pod jemiołą? autorstwa Agnieszki Olejnik to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Jedna z wielu zeszłorocznych propozycji około świątecznych powieści.
Czy Agnieszka Olejnik zaczarowała mój świat? Czy magia jej pióra dotknęła mojej duszy?

Czy pocałunek pod jemiołą zawsze przynosi szczęście?

Joanna jest szczęśliwą mężatką. Nie przeszkadzają jej nawet staroświeckie poglądy jej męża dotyczące tego, jak powinna wyglądać i zachowywać się jego żona. Musi mieć długie włosy, zapinać guziki bluzki niemal pod samą szyję i zawsze trzymać w ręce najważniejszy atrybut domowego ogniska ? ściereczkę do kurzu. Wszystko jednak się zmienia, gdy Joanna odkrywa, że mąż ją zdradza. Wraz z radykalną zmianą fryzury, bohaterka postanawia całkiem odmienić swoje życie.

Jej decyzja pociąga za sobą szereg konsekwencji ? Joanna będzie musiała stawić czoła flirtującemu dyrektorowi szkoły oraz na nowo przemyśleć swój stosunek do pracy. Na szczęście, odkryje wokół siebie ludzi, którzy zawsze będą gotowi jej pomóc.

A gdy nadejdzie grudzień i pod butami zacznie skrzypieć śnieg, a wokół unosić się zapach pierników i pomarańczy, nikt nie będzie potrafił oprzeć się uczuciu.

W te święta każdy potrzebuje odrobiny bliskości.

?Randka pod jemiołą? to obyczajowa powieść utrzymana w lekkim świątecznym nastroju. Główną bohaterkę Joannę poznajemy w chwili gdy jej życie zmienia się diametralnie w wyniku rozstania z mężem.
Mamy świetną okazję do obserwowania zmian jakie zachodzą w człowieku pod wpływem wykreowanych przez życie sytuacji.
Razem z bohaterką przeżywamy rozczarowanie, smutek, żal. Wraz z Asią odkrywamy ukryte w niej pokłady kobiecości, siły i talentu.
Asia, która początkowo nie potrafi odnaleźć sensu w swoim ?nowym? życiu, wstępuje mozolnie na nieuniknione ścieżki jakie niesie jej los.
Należy zauważyć, że bohaterka podczas stawiania kolejnych kroków ma wokół siebie przyjaciół, na których zawsze może liczyć, co z pewnością w pozytywny sposób wpłynęło na płynność przekraczania kolejnych etapów godzenia się ze stratą oraz poczuciem beznadziejności.



?Randka pod jemiołą? jest idealną powieścią, na jesienno ? zimowe wieczory, jeśli potrzebujemy przyjemnej i lekkiej w wydźwięku lektury. Pełna ciepła i motywująca fabuła, podnoszący na duchu klimat, szczypta świątecznego nastroju, który nie jest jedynym wyznacznikiem treści, sprawiają, że z przyjemnością zanurzamy się w kolejnych rozdziałach.

?Jakkolwiek się zachowujesz, cokolwiek robisz i mówisz, to zawsze Ty. Nikt inny.?

To prawdziwie życiowa myśl, która jak sądzę, przyświeca całej powieści.
Cokolwiek byśmy w życiu nie robili i jakkolwiek byśmy się nie zachowywali to zawsze pozostajemy sobą. A co za tym idzie jesteśmy odpowiedzialni za własne czyny, słowa i zachowanie.
Autorka nieśmiało podkreśla, że w relacjach interpesonalnych powinniśmy zachowywać odpowiednie proporcje i kierować się zawsze zwykłym ludzkim podejściem, pełnym empatii i szeroko rozumianego człowieczeństwa.

Bardzo mi się spodobało, że Agnieszka Olejnik zwraca uwagę czytelnika również na komunikację intrapersonalną. Autorka zauważa, że jest to jedna z najważniejszych relacji jakie każdy z nas powinien stawiać na wiodącym miejscu. W komunikacji z samym sobą winniśmy wykorzystywać nasze naturalne zdolności do wsłuchiwania się w siebie. Wewnętrzna mądrość życiowa, silna wola do pracy nad sobą oraz wysoki poziom intuicji pozwalają człowiekowi na rozwój oraz szerokie postrzeganie wszystkich aspektów rzeczywistości.


Autorka przemyciła w swej powieści prawdę starą jak świat, o której zbyt często zapominamy, mianowicie, najważniejsze jest byśmy zawsze byli wierni własnym przekonaniom i nie pozwoli innym zmieniać nas w kogoś kim nie jesteśmy.

?Randka pod jemiołą? z pewnością spodoba się miłośnikom spokojnych obyczajowych powieści.
A ja z ciekawością sięgnę jeszcze kiedyś po inne powieści tej autorki.

Joanna jest szczęśliwą mężatką. Nie przeszkadzają jej nawet staroświeckie poglądy jej męża dotyczące tego, jak powinna wyglądać i zachowywać się jego żona. Musi mieć długie włosy, zapinać guziki bluzki niemal pod samą szyję i zawsze trzymać w ręce najważniejszy atrybut domowego ogniska ? ściereczkę do kurzu. Wszystko jednak się zmienia, gdy Joanna odkrywa, że mąż ją zdradza. Wraz z radykalną zmianą fryzury, bohaterka postanawia całkiem odmienić swoje życie.

Jej decyzja pociąga za sobą szereg konsekwencji ? Joanna będzie musiała stawić czoła flirtującemu dyrektorowi szkoły oraz na nowo przemyśleć swój stosunek do pracy. Na szczęście, odkryje wokół siebie ludzi, którzy zawsze będą gotowi jej pomóc.

Bardzo lubię twórczość Agnieszki Olejnik i nie mogłam odmówić sobie przyjemności poznania jej świątecznej powieści. Ale czy tego bożonarodzeniowego klimatu było wystarczająco dużo? Według mnie trochę zbyt mało, zwłaszcza ze okładka zapowiadała taką właśnie lekturę. Jednakże oceniając całość, to historia okazała się naprawdę warta poświęcenia jej uwagi.

"(...) Pan Bóg czasami miesza w tym garnku zwanym życiem, żebyśmy się nie przypalili."

Książka przepełniona jest różnorakimi emocjami. Wszystko to, co dotyczy głównej bohaterki również niejako i my przeżywamy. Wraz z nią odczuwamy jej ból, tęsknotę, rozterki, wątpliwości oraz uczymy się żyć na nowo. Muszę powiedzieć, że podobała mi się przemiana Joaśki. Nagły impuls, kiedy zrozumiała, że dalej nie może żyć jak do tej pory wyzwala również w czytelniku chęć do pewnych zmian. Może nie aż tak radykalnych, ale przecież zawsze coś się tam znajdzie, prawda? Najtrudniejszy jest ten pierwszy krok, potem jest już z górki.

"I to było właśnie cudowne. Że niczego nie można być pewnym, że za rogiem może na nas czekać coś, na co nie liczymy, czego się nie spodziewamy i w co nie wierzymy."

Podobało mi się to, iż autorka poruszyła kilka ważnych dla każdego z nas problemów. Jednym z nich jest praca. Dla niektórych to tylko zajęcie mające zapewnić wypłatę. Ale niektórzy z nas potrzebują czegoś więcej. Pragną, by praca dawała im przyjemność i satysfakcję. Kibicowałam głównej bohaterce, by podjęła odpowiednie kroki w tym kierunku... A jak wyszło? Tu już musicie przekonać się sami.

Do książki wkradło się kilka nielogicznych błędów, jak chociażby listopadowa Wielkanoc. Jednak nie jest to coś, co odebrałoby mi przyjemność z czytania. Część z Was może nawet ich nie zauważy.

"Randka pod jemiołą" to ciepła, romantyczna, podnosząca na duchu, a przede wszystkim życiowa powieść z przesłaniem o zmianach, na które nigdy nie jest za późno, o skomplikowanych relacjach damsko-męskich, zdradzie. Polecam nie tylko na okres okołoświąteczny!

sza-terazcytam.blogspot.com

Perypetie Joasi będą bliskie każdej polskiej nauczycielce zmagającej się z "deformą" edukacji.. Wiele odniesień do realiów dzisiejszej szkoły i zmian w niej zachodzących powoduje, że książkę jako nauczycielka właśnie, czytałam z zapartym tchem. W końcu ktoś ma odwagę opisać bałagan jaki jest w szkołach. Zgadzam się w 100% z każdym słowem w tym zakresie. I tak jak bohaterka też niestety coraz częściej myślę o zmianie zawodu.A tak w ogóle, to wiele mądrych przesłań płynie z treści książki. Każdy znajdzie tu coś co go zainspiruje - bo przecież życie różne problemy niesie - a to zdrada małżeńska, zmiana pracy, brak mieszkania itp. Ważne jest aby mieć odwagę. Bo jak powiedziała jedna z bohaterek pani Rozalia "przy strachu kurczy się świat, a przy odwadze rozszerza". Dlatego moi drodzy, ta ksiązka na pewno Was zainspiruje. Wskaże Wam wiele możliwości by żyć szczęśliwie, nawet gdy pada deszcz!

?Randka pod jemiołą? Jest to życiowa, pełna ciepła opowieść, która opisuje perypetie Joanny. Młodej nauczycielki języka angielskiego.
Kobieta prowadzi z pozoru cudowne życie u boku męża, któremu jest w pełni oddana i któremu podporządkowała całe swoje życie. Jednak pewnego dnia Joanna przyłapuje męża na zdradzie co sprawia, że jej życie zmienia się o 180 stopni. Z początku Asia jest załamana i nie potrafi odnaleźć się w nowej sytuacji, jednak z każdym kolejnym dniem otwiera się na świat. Pomagają jej w tym rodzina i przyjaciele. Joanna zmienia swój wygląd, zmienia również pracę i zaczyna żyć pełnia życia. Staje się odważną, silną i niezależną kobietą. Jednak czy będzie umiała otworzyć się na nową miłość i zaufać jeszcze jakiemuś mężczyźnie?
Jestem pewna, że Asia jest wcieleniem wielu kobiet, które znalazły się w podobnej sytuacji.
Książka jest naprawdę przyjemna i lekka w czytaniu. Jedyny minus dla mnie jest taki, że powieść zaliczka się do pozycji świątecznych, jednak wątek świąt jest naprawdę znikomy.
gusiolec